Encyklopedia Zarządzania :: Wsp����czesna metodologia nauk ekonomicznych
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Cytaty i parafrazy (0 - 18 z 18)
(cytat, str. 23) W istocie, u podstaw każdej wiedzy, i tej trywialnej i tej abstrakcyjnej zawsze leżyciekawość i poszukiwanie odpowiedzi na nawet - często z pozoru - niedorzeczne pytania.
Pojęcie wiedzy w sposób naturalny kojarzy się z pojeciem prawdy. Próba oderwania wiedzy od prawdy pozbawiałaby ją najistotniejszego jej elementu i czyniłaby ją czymś pustym; niejasne byłoby wtedy co to znaczy w ogóle wiedzieć, jeśli wiedzieć to nie tyle, co znać prawdę. Jedno nie jest definicją drugiego, raczej oba są pojeciami pierwotnymi pozwiązanymi ze sobą w sposób istotny.
(cytat, str. 25) Metodologię można rozmieć trojako: 1 nauka o zasadach budowania układów rozumowania, na przykład systemów naukowych, 2. nauko zawiązana ze stosowanie zasad logiki formalnej do konstrukcji oraz wykładu poszczególnych nauk, 3. teoria czynnośći, zwłaszcza umysłowych, polegajacych na budowaniu nauk, w przeciwieństwie do logiki formalnej jako teorii wynikania.
(cytat, str. 55) Odróżnia się analizę elementarną, czyli opisową od analizy funkcjonalnej czyli przyczynowo-skutkowej. Analiza elementarna polega na opisie przedmiotu badań i jego elementów bez poszukiwania między nimi związków i zależności.
(cytat, str. 64 - 65) Problemy naukowe można podzielić na dwa rodzaje: 1) poznawcze - gdy odpowiedź poszerza wiedzę o rzeczywistości - eksloracyjne - klasyfikacyjne - eksplikacyjne 2) decyzyjne - gdy odpowiedź na postawione pytanie pozwala na podjęcie decycji co do zmiany rzeczywistości - postulacyjne - wskazywanie celów - optymalizacyjne - wskazywanie sposobów - realizacyjne - wskazywnaie zasobów
(cytat, str. 66) Z metodologicznego punktu widzenia typologia polega na porządkowaniu elementów danego zbioru wedłuyg zasady podórnywania ich cech z cechanmi elementów uznanych za typy w obrębie określonego zbioru Klasyfikacja sprowadza się do podziałuy logiczneo zakresu danego pojęcia, który polega na wymienieniu pojęć podrzędnych wzglęðem niego, tak aby suma ich zakresów równawła się zakresowi dzielonemu, oraz aby obe zakresy wykluczały się wzajemnie.
(cytat, str. 69) Hipoteza naukowa ma postać stwierdzenia, acz de facto stanowi pytanie, na które autor stara się sformułować odpowiedź. Często hipoteza sugeruje nowe ujęcie problemu badawczego, wiążąc się z nowatorskim podejściem do doświadczenia, obserwacji, czy logiki rozważań.
(cytat, str. 85) Jeżeli na podstawie danej teorii otrzymuje się błędne prognozy, to nie świadczą one o fałszywości owej teorii, lecz jedynie o tym, żę na rzeczywistą sytuację wpłynęły czynniki nieuwzglęðnione przez jej abstrakcyjny zapis. (w ekonomii odzwierciedla to zasada ceteris paribus)
(cytat, str. 109) Według holizmu zjawiska społeczene tworzą układy całościowe, podlegające określoną prawidłowością, których nie można wywnioskować na podstawie wiedzy o prawidłowościach rządzących ich składnikami. Inaczej mówiąc, fakty społeczne muszą mieć przyczyny społeczne, nieredukowalne do faktów dotyczacych indywiduów.
(cytat, str. 147) Modele ekonometryczne definiuje się jako kwantyfikowalne relacje zapisane w postaci pojedynczych równań matematycznych lub ich układów, łączące w sposób zgodny z teorią ekonomii dane empiryczne dotyczące zjawisk gospodarczych. Parametry tych relacji są przedmiotem estymacji, a same modele można traktować jako hipotezy złożone, które odnoszą się do funkcjonowania obiektów, będących przedmiotem badania.
(cytat, str. 151) Ludwig von Mises twierdził, że tworzone równania i zależności funkcyjne muszą być poprzedzone rozważaniami niematematycznymi, ponieważ same rółnania nie rozszerzają ludzkiej wiedzy na temat zjawisk matematycznych. Ponadto, kwantyfikacja zdarzeń i budowanie formuł matematycznych, wyrażających prawidłowości w naukach społecznych, dotyczą często uściślenia dość luźnej w rzeczywistości wiedzy potocznej. Okazują się tylko pozornym rozwiązaniem sformułowanych problemów.
(cytat, str. 173) Moidel jest układem względnie odosobnionym, możliwie mało skomplikowanych, działającym analogicznie do oryginału, jakim - w naukach ekonomicznych - może być zarówno cała gospdoarka, jak i dowolna organizaja czy wyodrębnione części tych struktur.
(cytat, str. 174) W praktyce menedżerskiej dobry model spełnia następujące funkcje: 1) pozwala na określenie pełnego zakresu najwazniejszych danych wiążących się bezpośrednio z rozważaną sytuacją, 2) ułatwia odrzucenie danych, niemających bezpośredniego związku z danym zagadnieniem i niedających się natychmiast wykorzystać, 3) wyznacza granice dopuszczalnej analizy uzyskanych informacji, 4) dostarcza sprawdzonej procedury pozwalającej na wykorzystanie informacji i umożliwiającej podejmowanie decyzji.
(cytat, str. 206) Cechy absolutne - to takie, które można przypisać jednostce, używając do tego terminów, których znaczenie nie zakłada jakiegoś odniesienia do cech innych ludzi czy przedmiotów.
Cechy relatywne - to takie, których istota zakłada pewien typ relacji łączącej osobę czy podmiot, o którym coś orzekamy, z jakimiś innymi przedmiotami czy ludźmi.
(cytat, str. 308) można wyróżnic następujące potrzeby - Egzystencji (E) - fizjologiczne i materialne warunki życia - Społeczne (R) - potrzeba kontaktów - Rozwoju i wzrostu (G-rowth) - dot. wzbogacania osobowości, samorealizacji i szacunku do siebie
(cytat, str. 392) Liczba i różnorodność składników otoczenia powoduje, że nie wszystkie w jednakowym stopniu wpływają na przedsiębiorstw. Poza tym, waga każdego z czynników nie jest stąła, wraz z upływem czasu oddziaływanie pewnych determinant staje się słabsze, innych silniejsze. Złożonośc i zmiennośc są tymi cechami otoczenia, które wymuszają na przedsiębiorstwie rozwijanie zdolności przystosowawczych, czyli elastyczności adaptacyjność.
(cytat, str. 454) Po pojęciem wskaźnika rozumie się cechę przedmiotu lub zjawiska, która jest połączona z pewną inną cechą. Aby jednak ów związek miał charakter wskaźnika, musi umożliwiać stwierdzenie występowania lub przewidzenie występowania tej innej cechy.
Najczęściej wskaźnik jest wyrażony liczbą, informująca o procentowym stosunku wielkośći rozpatrywanych do przyjętej podstawy. Mówiąc inaczej, jest to procedntowe określenie jednej wartości w stosunku do drugiej.