Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 27)

• (cytat, str. 7) Współcześnie również coraz powszechniej ugruntowuje się pogląd, że prawdziwymi liderami rozwoju światowego mogą być obecnie tylko społeczeństwa tzw. trzeciej fali, a więc społeczeństwa tych krajów, które opierają się na dominacji gospodarki informacyjnej (niematerialnej). Prymat ten utraciły bowiem całkowicie społeczeństwa tzw. pierwszej i drugiej fali, a więc odpowiednio w krajach z przewagą tradycyjnego rolnictwa oraz zbiurokratyzowanego przemysłu. Teraz dominującym źródłem wartości jest już nie praca, lecz masowo upowszechniana wiedza, źródłem zaś potęgi jest nie pieniądz w rękach nielicznym, lecz informacja w rękach wielu.
  
Słowa kluczowe: informacja, gospodarka informacyjna

• (cytat, str. 8) O randze społecznych odniesień pojęcia gospodarki informacyjnej świadczy jednoczesne funkcjonowanie terminu społeczeństwo informacyjne, a więc takie, w którym zachodzi swoista synchronizacja naturalnych zjawisk rozwojowych z szeroko pojmowanymi procesami gromadzenia i wymiany informacji.
  
Słowa kluczowe: społeczeństwo informacyjne

• (cytat, str. 10) Ideę ładu informacyjnego należy rozumieć jako - zamierzoną na skalę światową - próbę formalno-prawnego uporządkowania metod i technik gospodarowania globalnymi zasobami informacyjnymi oraz ustalenia wzorca pożytkowania dóbr informacji w środowisku międzynarodowym. Bazowa koncepcja nowego porządku zakłada powszechne uznanie:
  a) zasady wolności informacyjnej - definiującej prawa, ale i odpowiedzialność informującego w kwestii swobodnego i szerokiego rozprzestrzeniania dowolnych form i rodzajów informacji na skalę międzynarodową;
  b) zasady równości informacyjnej - określającej prawidłowe warunki zrównoważonego przepływu informacji między poszczególnymi krajami, uczestnikami tego przepływu;
  c) zasady swoistego braterstwa (współpracy) informacyjnego - precyzującej reguły w pełni uczciwej, a jednocześnie korzystnej dla wszystkich partnerów, światowej "gry o informację".
  
Słowa kluczowe: gospodarka informacyjna, ład informacyjny
Komentarze i źródła pierwotne: Niedzielska E.: Nowy Międzynarodowy Ład Informacyjny - już teraźniejszość czy dopiero perspektywa. W: Informatyka. Wrocław: AE 1985. Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu nr 309, s. 33-43

• (cytat, str. 12 - 13) Wieloczynnikowy proces wzajemnego porozumiewania się, składający się z jednakowych akcji nawiązywania kontaktów międzyludzkich, dokonujący się na płaszczyźnie społecznej, w sposób wielokrotny oraz z użyciem stosownych środków przekazu i odbioru komunikatów będziemy ogólnie nazywać komunikowaniem społecznym albo masowym.
  
Słowa kluczowe: komunikacja społeczna
Komentarze i źródła pierwotne: Technologia konwersacyjnego przetwarzania danych. Red. E. Niedzielska. Warszawa: PWE 1987, s. 9-14

• (cytat, str. 13) Niewątpliwie wyznacznikiem skutecznego przebiegu różnorodnych procesów komunikowania masowego (ich rozmiarów, tempa, natężenia) jest rozwój techniki i technologii oraz związany z tym wzrost efektywności ich wykorzystania przez coraz większe grupy ludzi. "To właśnie technologia nowoczesnego komunikowania tworzy na naszych oczach społeczność globalną, świadomą swej współzależności. Technologia, która czyni możliwym globalne komunikowanie i pozwala ludzkości na adaptację do zmieniających się warunków, łagodzi zachwiania, zmierzch i upadek wielu cywilizacji, które w przeszłości wykazały niezdolność przystosowania swych wartości do zmieniających się warunków.
  
Słowa kluczowe: komunikacja społeczna
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztofek K.: Komunikowanie masowe. Informacja. Kultura. Środki masowego przekazu. Stosunki międzynarodowe. Warszawa: PWN 1983, s. 48-49

• (cytat, str. 13) Komunikowanie masowe traktowane jako proces wzajemnego porozumiewania się ludzi na płaszczyźnie społecznej i w celach społecznych, ale na skalę międzynarodową czy nawet ponadnarodową, napotyka w swym rozwoju rozmaite bariery, mniej lub bardziej skutecznie ingerujące w ostateczny kształt przekazu i odbioru informacyjnego. Spośród wielu czynników duże znaczenie przypisujemy następującym:
  a) przestrzennej rozległości oddziaływania procesów komunikowania globalnego;
  b) sprzecznością interesów i dążeń (gospodarczych, społecznych i politycznych) czynnych i biernych uczestników wielostrumieniowej wymiany komunikatów;
  c) dysproporcjom w poziomie merytorycznej gotowości partnerów komunikacyjnych (jednostek, grup społecznych, krajów) do odgrywania roli kreatywnych nadawców i odbiorców powszechnego przekazu wiadomości;
  d) jednoczesności funkcjonowania nieformalnego transferu informacji na dużą skalę, konkurującego z przekazem oficjalnym, zwłaszcza w zakresie "podskórnego" kolportażu, czy nawet swoistego przemytu informacji gromadzonych i rozpowszechnianych drogami z pogranicza prawa i legalności;
  e) nierównomierności w obecnym stanie, a zwłaszcza w przewidywanym rozwoju infrastruktury technicznej światowego środowiska komunikacyjnego.
  
Słowa kluczowe: komunikacja społeczna

• (cytat, str. 19) Komunikacja gospodarcza jest dziedziną wiedzy i działalności praktycznej łączącej ogół celów, czynników, czynności, metod, środków i systemów służących do wielopłaszczyznowej wymiany różnorodnych informacji gospodarczych pomiędzy określonymi podmiotami gospodarczymi. Podstawowe problemy komunikacji gospodarczej rozpatrywane z punktu widzenia mediów techniczno-technologicznych umożliwiających sprawny przebieg wielokrotnych procesów przekazywania i otrzymywania komunikatów wchodzą w zakres przedmiotu pod nazwą technologia komunikacji gospodarczej.
  
Słowa kluczowe: komunikacja gospodarcza

• (cytat, str. 20) Komunikacja gospodarcza odbywa się za pośrednictwem rozmaitych czynności (umysłowych, manualnych, maszynowych) o charakterze podstawowym i pobocznym. Czynnością podstawową jest transmitowanie wiadomości rozumiane jako "czysty" jej przekaz od "źródła" (nadawcy) do miejsca przeznaczenia (odbiorcy). Czynnością poboczną zaś jest: uprzednie wygenerowanie wiadomości, jej (chwilowe lub trwałe) zapamiętanie, elementarne przetworzenie czy też wizualne zaprezentowanie.
  
Słowa kluczowe: komunikacja gospodarcza

• (cytat, str. 20) Komunikacja gospodarcza stawia sobie cele ogólne i pragmatyczne. Cele ogólne dotyczą samej potrzeby (konieczności) wymiany informacji pomiędzy partnerami komunikacyjnymi występującymi w otoczeniu rynkowym. Cele pragmatyczne natomiast skupiają się wokół skutecznych sposobów zaspokojenia różnorakich potrzeb komunikacyjnych tychże podmiotów gospodarczych.
  
Słowa kluczowe: komunikacja gospodarcza

• (parafraza, str. 21) Proces komunikacji gospodarczej to ogólne określenie ciągu czynności, w którym podmioty komunikacyjne, używając odpowiednich mediów komunikacji, tylko przekazują, bądź też wzajemnie wymieniają komunikaty o charakterze gospodarczym i do celów gospodarczych, a więc szeroko pojętego biznesu. W podanym określeniu mieszczą się 3 dalsze składniki definicyjne: podmiot, medium i komunikat.
  Podmiot komunikacji gospodarczej to ogólne określenie partnera komunikacyjnego, fizycznego lub prawnego, pełniącego w procesie komunikacji naprzemienne funkcje aktywnego nadawcy oraz pasywnego odbiorcy komunikatów gospodarczych, wymienianych z użyciem stosownych mediów komunikacji.
  Medium komunikacji gospodarczej to ogólne określenie zespołu urządzeń (środków i kanałów) technicznych służących do jednokierunkowego przekazu bądź dwukierunkowej wymiany komunikatów gospodarczych pomiędzy podmiotami komunikacyjnymi.
  Komunikat gospodarczy to ogólne określenie zestawu informacji gospodarczych, wygenerowanego przez dany podmiot komunikacji w celu prostego, jednokierunkowego przekazu bądź zwrotnej, dwukierunkowej wymiany z innym podmiotem komunikacyjnym za pomocą stosownych mediów komunikacji.
  
Słowa kluczowe: komunikacja gospodarcza, medium komunikacji gospodarczej

• (cytat, str. 32) Pogłębione badanie takiego elementu komunikacyjnego jak komunikat gospodarczy przynosi rozpoznanie, że zestawy informacji generowane i transformowane przez układ obiekt-otoczenie tworzą w praktyce całościowe rozwiązania projektowo-realizacyjne zwane systemami informacji gospodarczej. Tworzone na użytek obiektowy, wykonują różne funkcje zarządcze: ewidencyjne, kontrolne, rozliczeniowe, sprawozdawcze, planistyczne, analityczne itp., używając odpowiednich algorytmów i właściwie dobranych technologii przetwarzania. W praktyce gospodarczej są stosowane różne poziomy rozwiązań systemowych, zwane często generacjami systemu informacyjnego.
  
Słowa kluczowe: system informacji gospodarczej

• (cytat, str. 33) ... pojęciem systemu komunikacji gospodarczej będziemy określać uporządkowany układ typowych elementów komunikacyjnych (takich jako podmiot, medium i komunikat) charakteryzujących się pewnymi właściwościami, połączonych wzajemnie relacjami. Te właściwości i relacje ujawniają się w skoordynowanym czasowo i przestrzennie przebiegu procesu wymiany informacji między partnerami komunikacyjnymi sfery gospodarczej. System komunikacji gospodarczej można rozpatrywać jako jedną całość, czyli tylko zewnętrznie, stosując celową agregację jego struktury, lub też jako zbiór elementów, czyli tylko wewnętrznie, zakładając dezagregację strukturalną. Ujęcie zewnętrzne systemu komunikacji jest opisem jego zachowania w interakcji z otoczeniem; ujęcie wewnętrzne zaś opisem stanów w ich wzajemnych uwarunkowaniach czasowych oraz przestrzennych.
  
Słowa kluczowe: system komunikacji gospodarczej

• (cytat, str. 38) Domena komunikacji interpersonalnej jest ogólnym określeniem przestrzeni komunikacyjnej takiego środowiska gospodarczego, w którym rolę partnerów komunikacyjnych odgrywają wyłącznie fizyczne podmioty komunikacji. Są nimi poszczególne osoby bądź grupy osób, które wchodząc między sobą w odpowiednie relacje komunikacyjne, wymieniają - za pośrednictwem stosownych mediów komunikacji - różnorodne treściowo i rodzajowo komunikaty gospodarcze.
  Relacje interpersonalne mają zwykle charakter bezpośredni, z jednoczesnym "nakładaniem się" sprzężeń zwrotnych i zakłóceń komunikacyjnych. W osobowych kontaktach gospodarczych przeważają sytuacje, w których wystarczą podstawowe środki techniczne, ponieważ zachodzi jedność czasu i miejsca porozumiewania się partnerów. Mówimy wtedy, że tzw. dystans komunikacyjny jest niewielki. Jednocześnie jednak zaawansowane technologicznie kręgi gospodarcze coraz wyraźniej skłaniają się do szerszego stosowania bardziej wyrafinowanych mediów komunikacji, niezbędnych w sytuacjach, w których dystans komunikacyjny - czasowy i przestrzenny - jest znaczny.
  
Słowa kluczowe: komunikacja interpersonalna

• (cytat, str. 38) Domena komunikacji gospodarczej to ogólne określenie środowiska gospodarczego, w którym partnerzy komunikacyjni, reprezentujący fizyczne, organizacyjne lub prawne podmioty komunikacji, posługując się stosownymi mediami komunikacyjnymi wchodzą między sobą w określone relacje służące celom wymiany komunikatów gospodarczych. Złożoność podmiotowa środowiska gospodarczego pozwala wyróżnić trzy podstawowe, w miarę odrębnie ukonstytuowane domeny (przestrzenie) komunikacyjne:
  - interpersonalną,
  - obiektową (mikroekonomiczną),
  - międzyobiektową (makroekonomiczną).
  
Słowa kluczowe: komunikacja gospodarcza

• (cytat, str. 39) Z formalnego punktu widzenia komunikat to wyodrębniony zbiór znaków danego kodu, nadawany i odbierany w określonym porządku czasowym i przestrzennym.
  
Słowa kluczowe: komunikat

• (cytat, str. 39) W ujęciu modelowym proces komunikacji interpersonalnej sprowadza się do następujących czynności:
  1) przyjęcia przez nadawcę określonego kodu i sformułowania za pomocą jego znaków stosownego komunikatu;
  2) przydanie komunikatowi - przez nadawcę - określonego znaczenia;
  3) przesłanie komunikatu do odbiorcy;
  4) odebranie komunikatu przez odbiorcę jako zestawu znaków znanego mu kodu;
  5) nadanie otrzymanemu przez odbiorcę komunikatowi określonej interpretacji.
  
Słowa kluczowe: komunikacja interpersonalna

• (cytat, str. 43) Domena komunikacji obiektowej jest ogólnym określeniem przestrzeni komunikacyjnej takiego środowiska geograficznego, w którym rolę partnerów komunikacyjnych odgrywają organizacyjne podmioty komunikacji. Są nimi wydzielone umownie środowiska obiektu - zarządcze, administracyjne oraz wytwórcze - które wchodząc między sobą w odpowiednie relacje komunikacyjne, wymieniają za pośrednictwem stosownych mediów komunikacji różnorodne treściowo i rodzajowo komunikaty gospodarcze.
  
Słowa kluczowe: komunikacja obiektowa

• (cytat, str. 48) Domena komunikacji międzyobiektowej jest ogólnym określeniem przestrzeni komunikacyjnej takiego środowiska gospodarczego, w którym rolę partnerów komunikacyjnych odgrywają prawne podmioty komunikacji. Są nimi funkcjonujące w otoczeniu zewnętrznym obiekty gospodarcze, które wchodząc między sobą w odpowiednie relacje komunikacyjne, wymieniają, za pośrednictwem stosownych mediów komunikacji, różnorodne treściowo i rodzajowo komunikaty gospodarcze.
  Samo pojęcie komunikacji międzyobiektowej można interpretować jako relację komunikacyjną:
  - obiektu z obiektem,
  - obiektu z segmentem otoczenia,
  - obiektu z otoczeniem.
  
Słowa kluczowe: komunikacja międzyobiektowa

• (cytat, str. 49) Punktem wyjścia szczegółowej charakterystyki komunikacji międzyobiektowej jest stwierdzenie, że w procesie porozumiewania się obiektu z otoczeniem ważną rolę odgrywają następujące czynniki:
  - zakres działalności gospodarczej,
  - struktura organizacji i zarządzania,
  - poziom technologii informacyjnej,
  - stopień elastyczności komunikacyjnej.
  
Słowa kluczowe: komunikacja międzyobiektowa

• (cytat, str. 52) Medium komunikacji gospodarczej ... to ogólne określenie urządzenia technicznego, tzn. środka sprzętowego bądź sprzętowo-programowego, służącego do wymiany komunikatów między gospodarczymi podmiotami komunikacyjnymi. Ogół środków technicznych stanowiących rynkową ofertę mediów komunikacyjnych przeznaczonych dla środowiska gospodarczego charakteryzuje się pewnymi wspólnymi cechami. Za najważniejsze uznajemy:
  - pragmatyczność,
  - funkcjonalność,
  - ewolucyjność,
  - integralność.
  
Słowa kluczowe: medium komunikacji gospodarczej