Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 45)

• (parafraza, str. 13) Społeczeństwo informacyjne
  Można wymienić kilka współzależnych elementów w procesie transformacji do społeczeństwa informacyjnego:
  1) Informacja staje się podstawowym i strategicznym zasobem, od którego zależy organizacja gospodarki światowej.
  2) Rozwój TI dostarcza niezbędnej infrastruktury do przetwarzania i rozpowszechniania informacji, umożliwiając np. handel w czasie rzeczywistym (real time trading, monitorowanie relacji ekonomicznych, społecznych i politycznych.
  3) Rynki jako miejsce (marketplace) transformują w kierunku rynków elektronicznych - przestrzeni rynkowej (marketspace). Rynek staje się wszechobecny, a informacja i wiedza stają się obiektami kupna-sprzedaży.
  4) Nikną tradycyjne granice organizacji (borderless organizations).
  5) Rozwój mediów (technologia satelitarna. TV kablowa, wideo) i usług wyszukiwania informacji (indeksy giełdowe, kursy walutowe, ceny, teksty itp.) "przebudował" światowy system finansowy.
  6) Informatyzacja integruje gospodarki lokalne ze światową. Por. 1991, Globalizacja i rozwój technologii wpływają na różne sfery gospodarki. Proces globalizacji zmienia sposoby działalności gospodarczej, przyspiesza dystrybucję know-how i innowacji.
  7) Obecnie zauważa się tendencję do zacierania granic miedzy sferą rozrywki a informacyjną.
  
Słowa kluczowe: społeczeństwo informacyjne

• (cytat, str. 15 - 16) Społeczeństwo informacyjne
  Podstawowe kryteria, które określają społeczeństwo informacyjne:
  1) kryterium technologiczne,
  2) kryterium przestrzenne (terytorialne),
  3) kryterium kulturowe,
  4) kryterium ekonomiczne i fachowo zawodowe.
  
Słowa kluczowe: społeczeństwo informacyjne
Komentarze i źródła pierwotne: Poszczególne kryteria są opisane w książce.

• (cytat, str. 20 - 21) Społeczeństwo informacyjne jest społeczeństwem przemysłowym, skoncentrowanym na produkcji, dystrybucji i użytkowaniu (konsumpcji) informacji. Wyznacznikami społeczeństwa informacyjnego i gospodarki informacyjnej są:
  1) traktowanie informacji jako dobra ekonomicznego, podstawowego zasobu i podstawowej kategorii ekonomicznej;
  2) upowszechniony dostęp do technologii informacyjnych, tworzących obecnie różne kanały dystrybucji (Internet);
  3) swobodna cyrkulacja różnorodnych kategorii informacji w społeczeństwie, implikująca nowe formy demokratyzacji (demokratyczny dostęp do informacji);
  4) ok. 50% zatrudnionych w sektorze informacyjnym;
  5) udział sektora informacyjnego w PNB (PKB) ok. 50%;
  6) sektor informacyjny - sektor dominujący w gospodarce;
  7) sektor informacyjny warunkuje sprawne funkcjonowanie innych sektorów i działów gospodarki;
  8) specjalny status nauki i edukacji.
  
Słowa kluczowe: społeczeństwo informacyjne

• (cytat, str. 26 - 29) Reasumując dotychczasowe rozważania, przedstawiamy wybrane własności informacji.
  -Informacja może istnieć obiektywnie, niezależnie od woli i świadomości ludzi.
  -Informacja może występować w systemie jako "czynnik sprawczy", odnosząc się do zjawisk, które nie występują w chwili obecnej, ani nie występowały w przeszłości, ale pojawią się w przyszłości.
  -Informacja może dotyczyć procesów i zjawisk nierealnych, które w danym systemie nigdy nie zaistniały i nie zaistnieją w przyszłości.
  -Informacja może być doświadczana, choć nie jest posiadana.
  -Zbiór informacji jest "zbiorem" niewyczerpalnym. Informacja, w przeciwieństwie do innych zasobów, nie zużywa się w procesach jej wykorzystania.
  -Informacja może być powielana i transportowana - przenoszona w czasie i przestrzeni.
  -Informację można przetwarzać (transformować) w celu uzyskania nowych informacji.
  -Informacja łatwo może być przekazywana za pomocą technik informacyjno-telekomunikacyjnych; społeczeństwo informacyjne cechuje się wysokim stopniem integracji informacji z komunikacją.
  -Przy powielaniu i przenoszeniu (przekazywaniu) informacja nie jest zużywana i nie jest tracona; w przeciwieństwie do dóbr materialnych można się nią dzielić bez strat. Większość teorii ekonomicznych sugeruje, że w momencie wykorzystania jakiegoś materiału, surowca tracimy możliwość jego odzyskania. Zupełnie inaczej jest z informacją (wiedzą).
  -Akt konsumpcji nie niszczy informacji, która może być używana wielokrotnie i przez wiele osób.
  -Dobra i usługi informacyjne nie wymagają olbrzymich nakładów surowców czy energii i pociągają za sobą znikome zanieczyszczenie środowiska naturalnego.
  -Koszt produkcji informacji jest znacznie wyższy od kosztu jej reprodukcji (dotyczy zwłaszcza cyfrowej formy informacji).
  -Producenci informacji wydają często ogromne środki finansowe na jej wytworzenie, a następnie ją rozpowszechniają w formie reklamy. Innym razem autorzy i wydawcy żądają ochrony praw autorskich w celu uzyskania opłat za ich działalność. Ponieważ informacja łatwo może być rozdzielana, często jest kupowana przez biblioteki (inne organizacje), a następnie darmowo udostępniana użytkownikom.
  -Produkcja dóbr informacyjnych angażuje wysokie koszty stale i małe koszty marginalne.
  Koszt produkcji pierwszego egzemplarza dobra informacyjnego może być znaczny, podczas gdy koszt produkcji lub reprodukcji kopii tego o dobra jest nieistotny.
  -Podstawową grupą kosztów stałych w produkcji informacji są koszty "utopione" (sunk costs), które nie są odzyskiwane przy wstrzymaniu produkcji.
  -Informacja jest dobrem bardzo trwałym. Nie jest trwoniona przy wykorzystywaniu. Zatem informacja i wiedza mogą być akumulowane w bardzo długim okresie. Ze społecznego punktu widzenia jest to cecha bardzo pozytywna, ale z punktu widzenia przedsiębiorstwa - nie. Zgromadzenie informacji, które powstały przez tysiąclecie, jest wielkim problemem technicznym.
  -Nabywca informacji - bez dodatkowych kosztów - sam uzyskuje możliwość sprzedaży informacji. A zatem tworzy się nadprodukcja informacji (zwiększa się liczba sprzedawców na rynku), co tym samym zaostrza konkurencję.
  -Specyficzną cechą informacji jest konieczność jej aktualizacji. Dobitnym tego przykładem jest opracowywanie prognoz pogody (informacja jest trafna tylko przez jakiś czas).
  Informację można traktować jako wielkość fizyczną (skoro istnieje obiektywnie) i podejmować próby mierzenia ilości informacji (np. miara C. Shannona).
  
Słowa kluczowe: informacja
Komentarze i źródła pierwotne: Pozostałe 2 strony własności informacji w książce.

• (cytat, str. 30) Informacja jako zasób
  Współcześnie, piątą podstawową kategorią ekonomiczną jest informacja. Informację należy traktować jako zasób podobny do innych zasobów, które mają wartość i wymagają poniesienia określonych kosztów w trakcie ich wykorzystania. Informacja jest zasobem nieużywalnym i niewyczerpywalnym.
  
Słowa kluczowe: informacja
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej w książce.

• (cytat, str. 30 - 31) Informacja jako towar
  Informację można traktować jako towar. Jeśli istnieje na nią zapotrzebowanie, jeśli jest przedmiotem sprzedaży, to informacja jest (staje się) towarem.
  Typowym przykładem informacji jako towaru są opracowania dotyczące aktualnego poziomu różnych dziedzin wiedzy - niektóre z nich osiągają wysokie ceny, a także dokumentacje - technologiczne, know-how, prawa autorskie, patentowe.
  Przedmiotem obrotu towarowego mogą być informacje 1998:
  - w formie konkretnego wyrobu (zbiór informacji utrwalony na nośniku fizycznym - książka, gazeta);
  - w formie usługi informacyjnej - np. usługi szkoleniowe, widowisko TV, konsultacja itp.;
  - jako dostęp (możliwość dostępu) do zasobów informacji - tu odbiorca nie uzyskuje konkretnych informacji, ale ma prawo dostępu do informacji - np. do Internetu, abonament TV kablowej, abonament do bazy danych. Ta forma jest specyficzna tylko dla informacji jako towaru i nie ma odpowiednika dla innych wyrobów oraz usług (nieinformacyjnych).
  
Słowa kluczowe: informacja
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej w książce.

• (cytat, str. 32 - 33) Wartość informacji
  -Z ekonomicznego punktu widzenia informacja jest bezwartościowa, jeśli nie ma możliwości jej przekazu; cechą społeczeństwa informacyjnego jest wysoki stopień integracji informacji z komunikacją.
  -Informacja często ma wartość w tym sensie, że posiadający informację może uzyskać większe zyski niż gdyby jej nie miał 1979.
  -Wartość informacji zależy od wielkości skali, w jakiej zostanie ona wykorzystana; wartość ta jest rosnącą funkcja bogactwa 1971, tzn. informacja czyni bogatych jeszcze bogatszymi 1986.
  -Wartość informacji maleje w czasie, zanik nie jest natychmiastowy po pewnym czasie, ale istnieje jeszcze wielu klientów gotowych zapłacić za informację opóźnioną, ale rzetelną - np. techniczne opisy sprzętu.
  -Informacja nie traci na wartości w miarę zużycia, wręcz przeciwnie, im częściej stosuje się pewne rodzaje informacji, tym bardziej zyskują one na wartości.
  -Popyt na informację cechuje niepodzielność (nabycie kwantum informacji o nowym procesie technologicznym nie umożliwia jeszcze jego opanowania i wdrożenia).
  -Informacja w znacznie wyższym stopniu aniżeli inne dobra ma własność synergetyczną Turski,1980; wartość sumy informacji jest większa niż suma wartości informacji składowych.
  -Wymiana informacji rożni się od wymiany innych dóbr. K. Boulding 1968 ilustruje to następującym przykładem: kiedy nauczyciel uczy klasę, w końcu lekcji uczniowie wiedzą więcej, a nauczyciel zwykle również wie więcej.
  -Popyt na informacje, w przeciwieństwie do innych dóbr, może znacznie się zmieniać, co czasem utrudnia prognozowanie.
  
  Według Emery’ego 1990 wartość informacji można określać na podstawie jej cech: dostępności, zróżnicowania, aktualności, czasu reakcji, trafności, ogólności, elastyczności, wiarygodności i niezawodności, bezpieczeństwa oraz żywotności.
  
Słowa kluczowe: informacja
Komentarze i źródła pierwotne: Więcej w książce.

• (cytat, str. 34) Paradoks informacji
  Wartość informacji dla nabywcy informacji nie jest znana, dopóki jej nie posiądzie. 1971, s. 148
  
Słowa kluczowe: paradoks informacji
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej w książce.

• (cytat, str. 36) Pod pojęciem strategicznych systemów informacyjnych rozumiemy systemy informacyjne, tworzone w celu zdobycia lub utrzymania przewagi konkurencyjnej firm, stosowane do wspomagania (tworzenia) strategii konkurencyjnej organizacji.
  
Słowa kluczowe: strategiczne systemy informacyjne
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej w książce.

• (cytat, str. 40 - 41) Metody ograniczania niepewności wobec jakości informacji
  -Sygnalizowanie jest metodą komunikowania jakości informacji bez ujawniania zawartości informacji. Zamiast ujawniać informacje, producenci wysyłają sygnał, na którego podstawie konsumenci mogą poznać jakość danego produktu lub usługi informacyjnej.
  -Jeśli sygnalizowanie nie jest możliwe, producenci informacji mogą redukować niepewność poprzez tworzenie reputacji. Dysponując taką reputacją, można upewnić konsumentów, że oferowana informacja jest wysokiej jakości. Reputacja jest efektywnym, ale kosztownym instrumentem redukcji niepewności.
  -Inną metodą ograniczania niepewności co do jakości informacji jest sprzedaż półproduktów informacyjnych - tworzenie usługi jako półproduktu.
  
Słowa kluczowe: informacja
Komentarze i źródła pierwotne: Więcej w książce. Szczególnie o sygnalizowaniu.

• (cytat, str. 41 - 42) Ograniczenia w odsprzedawaniu i dystrybucji informacji:
  Służą temu takie metody jak prawa autorskie, wyczerpywanie, wcielanie i specyfikacja.
  Prawa autorskie w oczywisty sposób ograniczają nieautoryzowane odsprzedawanie informacji. Ale nie eliminują one bodźców do dyskryminacji cenowej. W ustalaniu rynku informacji internetowych prawa autorskie nie są efektywne.
  Producenci często zabezpieczają się przed nieautoryzowanym rozpowszechnianiem informacji przez produkcję tzw. wyczerpywanych informacji. Są dwa sposoby "wyczerpywania" informacji - przez kryterium czasu (np.. prognozy) i przez używanie (np. rekomendacje inwestycyjne).
  Popularną i często stosowaną metodą ograniczania odsprzedawania informacji jest jej wcielanie. Chodzi tu o wcielanie informacji do dóbr wyczerpywanych i wykluczanych.
  Bardzo specyficzna informacja ma zerową wartość odsprzedaży, ponieważ taką informację chce zakupić ograniczona liczba konsumentów (jeden lub kilku). Zatem producenci informacji mogą ograniczyć jej redystrybucję przez oferowanie specyficznej informacji (np. konsultacje prawnicze, doradztwo gospodarcze). Biorąc pod uwagę efektywność, specyfikacja jest porównywalna ze wcielaniem, gdyż także nie naraża na dodatkowe koszty.
  
Słowa kluczowe: informacja
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej w książce.

• (cytat, str. 43) Mikropłatności. W odróżnieniu od makropłatności, pojęcie to obejmuje wszystkie transakcje dokonywane przez Internet o umownej wartości poniżej 1 USD.
  
Słowa kluczowe: mikropłatność
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej w książce.

• (cytat, str. 43) Makropłatności są to transakcje dokonywane przy wykorzystaniu sieci Internet, których wartość określa się jako dużą (produkty w cenie minimum kilku USD). Płatności tego rodzaju można dokonywać na wiele sposobów. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem są karty kredytowe.
  
Słowa kluczowe: makropłatności

• (cytat, str. 45) Wiedza - zgromadzona (zakumulowana) i w odpowiedni sposób przetworzona informacja.
  Wiedza jest wynikiem obserwacji, doświadczeń i procesu nauczania.
  Pojęcie wiedzy jest szersze i głębsze od pojęcia informacji.
  
Słowa kluczowe: wiedza
Komentarze i źródła pierwotne: Więcej o wiedzy i informacji w książce.

• (cytat, str. 46 - 47) F. Machlup 1984 zaproponował typologię wiedzy według kryterium użyteczności:
  -wiedza praktyczna, istotna przy podejmowaniu decyzji (działań):
  -wiedza intelektualna, która zaspokaja potrzeby intelektualne (wynika z norm kulturowych) i jest związana z poznawaniem otaczającego świata;
  -wiedza potoczna, "o drobiazgach'' oraz zaspokajająca potrzeby ludzkie, wynikające z ciekawości, z rozrywki;
  -wiedza duchowa, zaspokajająca określone potrzeby religijne;
  -wiedza zbędna, niechciana - nieinteresująca użytkownika.
  
Słowa kluczowe: wiedza

• (cytat, str. 46) Wiedza jest definiowana następująco:
  -"Płynna mieszanka" ustrukturalizowanych doświadczeń. wartości, informacji kontekstowej i pojmowania (czegoś), która tworzy strukturę do ewolucji oraz wcielania nowych doświadczeń i informacji (Davenport, Prusak. 1998].
  -Uporządkowany zbiór informacji, który można interpretować i traktować jak zasób Starbuck, 1996.
  -Zbiór oczekiwań, które obserwator uzyskuje u odniesieniu do zdarzenia. Jest to skłonność do działania w szczególny sposób, wysnuwana raczej z zachowania aniżeli bezpośrednio obserwowana 1998, s. 20,
  -Wiedza jest działającą informacja (actionable information). Działanie odnosi się do umiejętności podania informacji w odpowiednim czasie, miejscu i kontekście tak, aby każdego wspomagała w podejmowaniu odpowiednich decyzji 2000. s. 57.
  
Słowa kluczowe: wiedza

• (cytat, str. 47) Typologie rodzajów wiedzy
  Według rodzaju wyróżnia się między innymi:
  - wiedzę faktograficzną, zwaną encyklopedyczną, która opisuje rozpatrywane obiekty ze względu na stan ich cech;
  - wiedzę algorytmiczną, która opisuje metody postępowania lub pozwala stwierdzać, w jakich okolicznościach zachodzą określone fakty; w ujęciu informatycznym wiedzę tę wyznacz treść zawarta m.in. w programach komputerowych, algorytmach itp.;
  - wiedzę semantyczną, która wyjaśnia znaczenie (treść) analizowanych pojęć;
  - wiedzę normatywną - określa wymagany (dopuszczalny) stan badanych obiektów;
  - wiedzę klasyfikującą, która pozwala wydzielić elementy należące do tej samej klasy.
  
  Według poziomu uogólnienia wiedzy wyróżnia się:
  - poziom I - wiedza teoretyczna (uogólniona), zwana również matematyczną
  - poziom II - wiedza empiryczna, uzyskiwana drogą doświadczeń;
  - poziom III - wiedza "sterującą". która jest wykorzystywana do sterowania procesami posługiwania się wiedzą z poziomu I i II.
  
  Według stopnia zbliżenia do dziedziny, z której pochodzi rozwiązywany problem:
  - wiedzę specyficzną, bezpośrednio związaną z badanym problemem;
  - wiedzę abstrakcyjną (uogólnioną), która wynika z aksjomatów i teoretycznych ujęć modelowych;
  - wiedzę interdyscyplinarną, która może być wykorzystana do rozwiązywania zadań z różnych obszarów problemowych.
  
Słowa kluczowe: wiedza

• (cytat, str. 47 - 48) Często wyróżnianymi rodzajami wiedzy są wiedza wewnętrzna i zewnętrzna. Wiedza wewnętrzna uzyskiwana jest z wnętrza organizacji; można ją wydobyć dzięki zgromadzeniu i przeanalizowaniu informacji, które przedsiębiorstwo już posiada. Wiedza zewnętrzna pochodzi spoza organizacji, ze środowiska, w jakim organizacja działa; można ją uzyskać na drodze wymiany z innymi organizacjami lub pracownikami.
  Wiedza wewnętrzna to niejawne wartości firmy - wizja rozwoju, misja, kultura organizacyjna, atmosfera współpracy w zespole, duch zespołu, itd. Wiedzę zewnętrzną stanowią zasoby niematerialne, czyli "wartości" organizacji, wartości zawarte w wiedzy menedżerskiej firmy. Perechuda, 1999
  
Słowa kluczowe: wiedza

• (cytat, str. 51) Według Machlupa s. 4 przedmiotem zainteresowań ekonomiki informacji, jako kierunku badawczego zarówno w ramach nauk ekonomicznych, jak i zarządzania, jest:
  -optymalizacja systemów komunikacyjnych (informacyjnych), umożliwiająca analizy efektów i nakładów w organizacjach;
  -łączenie teorii decyzji, badań operacyjnych i teorii teamów, dotyczących zarządzania wielkimi organizacjami w sferze gospodarczej lub administracji;
  -analiza problemów zastosowań rozproszonej informacji;
  -tworzenie i stosowanie nowych technologii, stanowiących bodziec dla badań, rozwoju, postępu technicznego, innowacji, rozpowszechniania i wykorzystywania nowej wiedzy;
  -analiza wpływu zmiennej, niepewnej i asymetrycznie dystrybuowanej informacji na ceny, ilość, jakość produktów i usług na różnorodnych rynkach;
  -prowadzenie analiz statystycznych alokacji zasobów do tworzenia i rozpowszechnia wiedzy i informacji.
  
Słowa kluczowe: ekonomika informacji

• (cytat, str. 53) W ramach przemysłu wiedzy wydziela się zwykle 6 grup zatrudnionych 1984
  1) twórców - kreatorów wiedzy (naukowcy, artyści, statystycy, architekci, projektanci);
  2) zatrudnionych w procesach przekazu informacji (pracownicy poczty, telefonów, mass mediów, maszynistki, nauczyciele, księża, instruktorzy wojskowi);
  3) zatrudnionych w procesach gromadzenia informacji (archiwiści i bibliotekarze, programiści komputerów);
  4) ekspertów, tj. pracowników posiadających wiedzę fachowców danej dziedzinie (lekarze, prawnicy, księgowi itp.);
  5) studentów i uczniów (osoby absorbujące wiedzę);
  6) organizatorów (głównie menedżerowie i ich sztaby).
  
Słowa kluczowe: przemysł wiedzy