Cytaty i parafrazy (20 - 40 z 45)

• (cytat, str. 55 - 57) B.-A. Lundvall i B. Johnson 1994 zaproponowali cztery rodzaje wiedzy:
  - "wiedzieć-co" (know-what);
  - "wiedzieć-dlaczego" (know-why);
  - "wiedzieć-jak" (know-how);
  - "wiedzieć-kto" (know-who);
  Dodatkowe sfery wprowadzone zostały przez Simona Tama 1999:
  -"wiedzieć kiedy " (know-when ); kiedy najlepiej będzie np. wprowadzać zmiany;
  -"wiedzieć który(e)" (know-which); np. na które funkcje organizacji warto zwrócić szczególną uwagę;
  -"znać relacje" {know-between); np. jakie są zależności między poszczególnymi funkcjami organizacji czy rynkami, na których ona działa;
  -"wiedzieć gdzie" (know-where); np. gdzie szukać nowych rynków zbytu;
  -"wiedzieć czy " (know-whether); np. czy kontynuować badania nad technologiami o potencjalnie niebezpiecznych skutkach ubocznych;
  -"wiedzieć czy i jeśli" (know-if); wiedzieć, np. czy zwalniać badaczy w przypadku zaprzestania badań, a jeśli zwalniać, to na jakich warunkach.
  
Słowa kluczowe: wiedza
Komentarze i źródła pierwotne: Rodzaje te są opisane w książce.

• (cytat, str. 57) Kodyfikacja wiedzy oznacza, że wiedza jest transformowana na "informacje", które w łatwy sposób mogą być transmitowane przez infrastruktury informacyjne Lundvall, 1998, s. 177. Jest to proces redukcji i konwersji, który przedstawia się jako szczególnie łatwy do transmisji, weryfikacji, gromadzenia i reprodukcji wiedzy. Wiedza skodyfikowana zwykle jest wyrażana w standaryzowanej oraz zwartej formie, aby ułatwić i zredukować koszty takich operacji. Taka wiedza może być transferowana niewielkim kosztem na duże odległości i poprzez granice organizacji 1993.
  
Słowa kluczowe: kodyfikacja wiedzy

• (cytat, str. 58) Proces tworzenia wiedzy i transformacji subiektywnej wiedzy ukrytej w obiektywną wiedzę jawną nazywany jest eksternalizacją (externalization).
  
Słowa kluczowe: eksternalizacja

• (cytat, str. 58) Wiedza ukryta jest tym rodzajem wiedzy, posiadanej przez człowieka, na którą składa się:
  -wiedza nabyta w okresie nauki (szkoła, studia, szkolenia);
  -wiedza wynikająca z własnych przemyśleli;
  -wiedza wywodząca się z doświadczenia i praktyki zawodowej.
  Do sposobów wydobywania wiedzy ukrytej można zaliczyć następujące:
  -sporządzenie przez pracownika raportów ze swoich działań i (co istotne ) udostępnianie wniosków;
  -prowadzenie rozmów i wywiadów;
  -szkolenia prowadzone przez samych pracowników;
  -tworzenie procedur działań i staranne ich opisywanie:
  -tworzenie dokumentacji przedsiębiorstwa, schematów, diagramów:
  -wykorzystanie technologii informacyjnych (bazy danych);
  -usprawnianie procesów informacyjnych (schematy obiegu dokumentów).
  
Słowa kluczowe: wiedza ukryta
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej w książce.

• (cytat, str. 59) Obecnie pojawiło się zapotrzebowanie na gospodarowanie ograniczonymi zasobami wiedzy organizacji. Gospodarka zasobami wiedzy dotyczy przede wszystkim: tworzenia warunków do kreowania, uzyskiwania, wydobywania (np. "z głów pracowników"), utrwalania, kodyfikowania, transferowania, a także redukcji - usuwania zbędnej wiedzy, przeszkadzającej zmianom rozwojowym w przedsiębiorstwie (organizacji). Omawiana problematyka dotyczy nowej koncepcji zarządzania - zarządzania wiedzą (knowledge management).
  
Słowa kluczowe: zarządzanie wiedzą

• (cytat, str. 61) Kapitał intelektualny to wiedza, która może być przekształcona w wartość. Jest statycznym zobrazowaniem dynamicznego procesu zarządzania wiedzą. 1999, s. 14. Kapitał intelektualny jest dla przedsiębiorstwa równie ważny jak kapitał finansowy. Pojęcie kapitału intelektualnego może być definiowane w następujący sposób:
  - kapitał intelektualny organizacji jest to suma wszystkiej wiedzy, którą posiada
  każda jednostka w organizacji, a która daje firmie przewagę konkurencyjną na rynku (Steward, 1991];
  - na kapitał intelektualny składają się cztery elementy: dziedzictwo genetyczne, edukacja, doświadczenie oraz postawa wobec życia i biznesu 1993, za: Dobija. 1999];
  - kapitał intelektualny = kompetencje x motywacja 1998, za 1999;
  - kapitał zawiera w sobie w dużej części wiedzę i organizację Marshall, za: 1999;
  - zdolności i umiejętności do wykorzystania wiedzy przez wspólnotę społeczną Ghoshal, za: 1999.
  
Słowa kluczowe: kapitał intelektualny

• (cytat, str. 61) W literaturze spotykamy różne definicje zarządzania wiedzą, m.in.:
  - "zbiór procesów, które sterują tworzeniem, dystrybucją i stosowaniem wiedzy w realizacji celów organizacji";
  - przekazywanie właściwej wiedzy do właściwych osób w odpowiednim czasie, aby mogły one podjąć najlepsze decyzje (Knowledge Management, 1997);
  - "inteligentne" wykorzystanie nowej technologii równoważone docenianiem wartości twórców i powierników wiedzy - ludzi Handy, za: s. 14;
  - źródło synergii możliwości przetwarzania danych i informacji przez środki informatyczne oraz możliwości kreatywności ludzi. Malhorta, za: 1999
  - powtarzający się cykl czterech procesów: (1) przystosowanie (socialization) - zamiana wiedzy ukrytej na ukrytą; (2) uzewnętrznienie (externalization) -zamiana wiedzy ukrytej na formalną; (3) łączenie (combination) - zamiana wiedzy formalnej na formalną; (4) uwewnętrznienie (internalization) - zamiana wiedzy formalnej na ukrytą Takeuchi, 1995.
  Celem zarządzania wiedzą jest zwiększenie wartości kapitału intelektualnego.
  
Słowa kluczowe: zarządzanie wiedzą

• (cytat, str. 62) Edvinsson 1997 rozdziela kapitał intelektualny na dwie kategorie: kapitał ludzki oraz kapitał strukturalny.
  KAPITAŁ INTELEKTUALNY = KAPITAŁ LUDZKI + KAPITAŁ STRUKTURALNY
  Kapitał ludzki to przede wszystkim źródło innowacji i rozwoju; jest on zintegrowany z pracownikiem, jego wiedzą, doświadczeniem i możliwościami działań w przedsiębiorstwie. Wraz z odejściem pracownika z firmy może powstać zjawisko amnezji (zaniku pamięci) organizacji. Kapitał strukturalny tworzą systemy informacyjne, wiedza o kanałach rynkowych, wiedza o klientach, relacjach z nimi, sposobach zaspokajania ich potrzeb, zapisane w bazach danych itp. Przykładami kapitału strukturalnego są: technologie, wynalazki, dane. publikacje, działania i procedury organizacyjne itd.
  
Słowa kluczowe: kapitał intelektualny, kapitał ludzki

• (cytat, str. 64) M. Kochen w pracy A New Concept of Information Society 1987wydziela w ramach sektora informacyjnego następująco kategorie pracowników wiedzy, biorąc pod uwagę ich związek z wiedzą (knowledge occupations):
  -zawody oparte na wiedzy już zdobytej (knowledge-based occupations), np. praca inżyniera, architekta, lekarza, prawnika itp.;
  -zawody oparte na wiedzy zdobywanej w trakcie pracy (knowledge-intensive occupations); np. leczenie pacjenta, choć wymaga wiedzy już zdobytej, opiera się również na nowej wiedzy, zdobywanej w trakcie pracy;
  -zawody tworzące nową wiedze (knmcledge-generating occupations), typowym przykładem są pracownicy naukowo-badawczy.
  Według teorii Kochena społeczeństwo można określić jako informacyjne, jeśli co najmniej 50% zatrudnionych wykonuje działalność związaną z wiedzą 1997.
  1998 Społeczeństwo polskie nie spełnia na razie tego warunku.
  
  Interesujące badanie liczby pracowników wiedzy przeprowadzono dla obszaru Nowej Szkocji Kanada za lata 1990-1992 Paper", I993. Przyjęto, z pracownikiem wiedzy jest ten, kto zawiera się w jednej z trzech kategorii:
  -Specjaliści - lekarze, inżynierowie, księgowi i aktuariusze.
  -Pracownicy inżynieryjni, naukowi i techniczni.
  -Wysokiej rangi kadra menedżerska, faktycznie dzierżąca władzę i podejmująca ostateczne decyzje.
  
Słowa kluczowe: pracownik wiedzy

• (cytat, str. 66 - 67) Według Kaldora 1967 w procesach rozwoju społeczno-gospodarczego można wydzielić trzy kolejne stadia, w których dominującym udziałem w działalności gospodarczej jest:
  -sektor pierwotny (I),
  -sektor przetwórczy (II),
  -sektor usług (III).
  Pierwsze stadium cechuje się dominującym udziałem pierwotnej działalność gospodarczej, tzw. sektora pierwotnego (I). obejmującego w statystykach sferę rolnictwa, łowiectwa, leśnictwa, rybołówstwa, rybactwa, górnictwa i kopalnictwa1. Drugie stadium związane jest z dynamicznym rozwojem produkcji przetwórczej, przemysłowej, prowadzącym do względnego nasycenia popytu na dobra przemysłowe. Sektor przetwórczy (II) grupuje działalność produkcyjną, budownictwo, zaopatrywanie w energię elektryczną, gaz i wodę. W trzecim stadium rozwoju społeczno-gospodarczego zauważalna jest dominacja sektora usług (III), obejmującego pozostałe rodzaje działalności. Poszczególne etapy warunkują się wzajemnie, prowadząc do kolejnych, wyższych i bardziej dojrzałych stadiów rozwoju.
  Intensywny rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych i wzrost ich znaczenia w rozwoju gospodarczym wskazuje na konieczność dopełnienia tej klasyfikacji nowym -czwartym sektorem gospodarki - sektorem informacyjnym.
  
  Sektor informacyjny w gospodarce to całokształt działalności służącej produkcji, użytkowaniu, ochronie, gromadzeniu, przechowywaniu, przekazywaniu i przesyłaniu informacji. Do sektora informacyjnego należą wszyscy zatrudnieni w:
  -produkcji.
  -użytkowaniu i
  -przekazie informacji oraz
  -tworzący infrastrukturę informacyjna.
  Sektor informacyjny obejmuje:
  - wytwarzanie produktów informacyjnych, np. produkcja przemysłu elektrotechnicznego, elektronicznego i precyzyjnego, papierniczego, produkcja komputerów itp.;
  - realizację usług informacyjnych, np. przetwarzanie informacji, działalność wywiadowi gospodarczych, usługi telekomunikacyjne, konsultacyjne itp.
  
Słowa kluczowe: sektory gospodarki
Komentarze i źródła pierwotne: Nieco więcej o sektorze informacyjnym w książce.

• (cytat, str. 70 - 71) Badanie stopnia rozwoju sektora informacyjnego w gospodarce ma istotne znaczenie z punktu widzenia ekonomii. Według M. Rubina 1983 w najbardziej rozwiniętych krajach świata:
  -duża część nakładów inwestycyjnych jest przeznaczana na sektor informacyjny;
  -znaczna część wydatków na sferę informacyjną jest finansowana przez państwo;
  -sektor informacyjny przynosi społeczeństwu duże korzyści, nie tylko tym, którzy bezpośrednio korzystają z jego efektów;
  -produkcja niektórych typów wiedzy jest ograniczona z uwagi na brak wykwalifikowanej kadry, co wskazuje na konieczność zastanowienia się nad realokacją środków w gospodarce;
  -produkcja tylko jednego z typów wiedzy - technologii - powoduje zmiany w metodach produkcji wielu towarów i usług;
  -można wysnuć hipotezę, iż nowa wiedza w sferze technologii i techniki powoduje przesunięcie popytu na rynku pracy w stronę pracy umysłowej;
  -widoczna jest systematyczna zmiana w strukturze zatrudnienia, polegająca na wzroście zatrudnienia w sektorze informacyjnym w stosunku do innych sfer gospodarki;
  -pokutuje przekonanie, że niekiedy wzrost zatrudnienia w sferze informacyjnej
  jest zgodny z prawem Parkinsona, wskazującym. że biurokracja ma tendencję do stwarzania pracy dla samej siebie;
  -z drugiej strony formułowana jest hipoteza, że wzrost zatrudnienia w sferze produkującej wiedzę jest bezpośrednio związany ze zwiększaniem wydajności pracy i rozwoju gospodarczego.
  
Słowa kluczowe: sektor informacyjny

• (cytat, str. 72) Ekonomika sektora informacyjnego jest dziedziną, która zajmuje się poszukiwaniem, badaniem, opisywaniem i analizą współzależności, zachodzących w sektorze informacyjnym, w procesie produkcji, dystrybucji i konsumpcji informacji.
  
Słowa kluczowe: ekonomika informacji

• (cytat, str. 74 - 75) Nowoczesne technologie informatyczne i komunikacyjne stworzyły obecnie jakościowo inne możliwości dostępu do informacji, zmieniając warunki procesów podejmowania decyzji ekonomicznych i prowadząc do zjawiska nazwanego skróceniem czasu ekonomicznego. Skracanie czasu ekonomicznego umożliwia znaczne przyspieszanie procesów ekonomicznych. Decyzje ekonomiczne, przede wszystkim na rynku finansowym, mogą być podejmowane w bardzo krótkim czasie (w ułamkach sekund), lawinowo, także automatycznie (na podstawie modeli realizowanych przez komputery) bez udziału człowieka.
  
Słowa kluczowe: skrócenie czasu ekonomicznego

• (cytat, str. 93) Podstawowe mierniki, oceniające sektor informacyjny jako całość:
  - liczba zatrudnionych lub pracujących, lub czynnych zawodowo,
  - wielkość zmian PKB lub PNB,
  - dynamika zmian PKB (PNB) i zatrudnienia,
  - wielkość PKB per capita,
  - produktywność.
  
Słowa kluczowe: sektor informacyjny
Komentarze i źródła pierwotne: Mierniki te są opisane, ale na wcześniejszych stronach. Tzn. od strony 83.

• (cytat, str. 99) Wydajność informacyjna firmy liczona jest według wzoru:
  WYDAJNOŚĆ INFORMACYJNA = WYNIKI/NAKŁADY
  wyniki - ekonomiczna wartość dodatnia,
  nakłady - koszt zarządzania informacją (tzn. koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne, wydatki na badania i rozwój).
  
Słowa kluczowe: wydajność informacyjna

• (cytat, str. 100 - 101) Paradoks produktywności IT
  Obecnie zauważamy gwałtowne wdrażanie technologii, ale relatywnie mniejsze efekty w produktywności, wzrost produktywności jest coraz wolniejszy.
  E. Brynjolfson 1993 proponuje cztery interpretacje paradoksu produktywności:
  -Błędny pomiar. Tradycyjne miary, jak np. liczba transakcji obsługi pomnożona przez ich wartość jednostkową, wydają się ignorować nietradycyjne źródła wartości, jak wzrost jakości i szybkość obsługi klientów.
  Opóźnienie wynikające z nauki i dostosowań. Długi czas opóźnienia miedzy ponoszeniem nakładów kapitałowych (wdrożenie) a uzyskiwaniem korzyści ekonomicznych może wynikać z konieczności kształcenia się poszczególnych osób i organizacji, zanim będzie można w pełni wykorzystać TI.
  -Redystrybucja i rozproszenie korzyści. Inwestujący w TI odnoszą korzyści kosztem innych przedsiębiorstw w danym przemyśle. Możliwe korzyści nikną w procesie agregacji.
  -Błędne zarządzanie informacją i technologią informacyjną. Zgodnie z tym (podstawowy argument), firmy niewłaściwie zarządzają informacją i TI, co wyjaśnia brak częściowych korzyści z wdrażania nowych technologii informacyjnych (systemów informatycznych).
  
Słowa kluczowe: paradoks produktywności IT

• (cytat, str. 105) Ekologia informacji to nauka o wzajemnym oddziaływaniu środowiska naturalnego i informacji. Dotyczy wdrażania nowych technologii informacyjnych przy zapewnieniu uzysku wartościowych informacji.
  
Słowa kluczowe: ekologia informacji

• (cytat, str. 110) Telekooperacja - wspomaganie technologiami informatyczno-komunikacyjnymi rozproszonych grup pracujących (telepraca), jednostek organizacyjnych i organizacji oraz zdalnej realizacji usług. Teleusługi, czyli usługi realizowane w formie zdalnej - technologie IK wspomagają rozproszoną realizację usług.
  
Słowa kluczowe: telekooperacja

• (cytat, str. 115) Za miernik stopnia zaawansowania gospodarki i społeczeństwa informacyjnego proponujemy współczynnik informacji. Współczynnik informacji określamy jako wydatki gospodarstw domowych poniesione na dobra i usługi informacyjne oraz działalność informacyjną. 1981.
  
Słowa kluczowe: współczynnik informacji

• (cytat, str. 119 - 120) Miernik społeczeństwa informacyjnego RITE obejmuje cztery podstawowe elementy:
  1) Wielkość informacji:
  
  • Liczba rozmów telefonicznych w ciągu roku na osobę;
    
  • Liczba czasopism na 100 osób;
    
  • Liczba książek na 1000 osób;
    
  • Gęstość zaludnienia jako miara komunikacji międzyludzkiej;
    
  
  
  
  2) Dystrybucja mediów komunikacyjnych:
  
• Liczba aparatów telefonicznych na 100 osób;
  
• Liczba radioodbiorników na 100 gospodarstw domowych;
  
• Liczba telewizorów na 100 gospodarstw domowych;
  

3) Jakość działalności informacyjnych:

• Relacja liczby pracowników sfery usług do ogółu populacji;
  
• Relacja liczby studentów do populacji w wieku studenckim;
  



4) Współczynnik informacji:

• Wydatki gospodarstw domowych na dobra i usługi informacyjne oraz działalność informacyjną w relacji do ogółu wydatków.

Słowa kluczowe: miernik RITE