Cytaty i parafrazy (0 - 17 z 17)

• (cytat, str. 12 - 13) Menedżer to osoba, której rozpiętość (ang. span of control) i zasięg kierowania (ang. scope of control) jest największy. To kierownicy naczelni, którzy ustalają misję oraz strategię przedsiębiorstwa. Budując kompleksowy plan osiągnięcia celów, ustalając politykę ich realizacji, jednocześnie ponoszą pełną odpowiedzialność przed właścicielami za funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości oraz jego rezultaty jakie ono osiąga.(...) Na nich spoczywa również obowiązek takiego zarządzani organizacją, aby realizowała ona ideę dobrobytu ogólnego, społecznego (...). Cechą szczególną wyodrębnionej grupy zawodowej jest to, że kierują oni pracą i działaniem innych kierowników w organizacji, natomiast prawie w ogóle nie kierują pracą pracowników wykonawczych. (...)
  Pojęcie „menedżer”, stało się bardzo powszechne w użyciu i w przeciągu ostatnich lat zyskało wiele znaczeń. W literaturze można spotkać podejście instytucjonalne (według zajmowanego szczebla w organizacji) oraz funkcjonalne (zakres działalności w organizacji). Pierwsze podejście grupuje osoby, wg posiadanych uprawnień do wydawania poleceń w organizacji. W tym ujęciu wyróżniamy menadżerów szczebli:
  
• najwyższego (prezesi),
  
• średniego (kierownicy działów),
  
• pierwszej linii, tzw. operacyjni (brygadziści, mistrzowie zmiany).
  Podejście funkcjonalne wskazuje wskazuję z kolei na fakt, żę menadżerem jest ten, kto kieruje procesem, projektem, działem, ludźmi, innymi zasobami tzn. podejmuje takie działania, aby cała organizacja osiągała swoje cele. Ta definicja różnicuje kierowników na np. kierownik marketingu, sprzedaży, administracji, ale również kierowników ogólnych.
  
Słowa kluczowe: definicja, menedżer

• (cytat, str. 15) Menedżeryzm to proces, którego celem jest koordynacja działań innych pracowników po to, aby mogli osiągnąć lepsze wyniki od uzyskiwanych przez każdego z nich osobna. We współczesnym świecie przed menedżeryzmem stoi szereg wyzwań, które zmuszają menadżerów do podejmowania wielu trudnych a tym samym odpowiedzialnych decyzji. Do najistotniejszych problemów współczesnego menedżeryzmu zaliczyć należy:
  
• zmniejszenie liczby ośrodków produkcyjnych oraz zatrudnienia (ang. downsizing),
  
• różnorodność demograficzna pracowników,
  
• zarządzania zmianą,
  
• postęp w technice informacyjnej,
  
• idealny dobór elastycznej struktury organizacyjnej,
  
• globalizacja,
  
• jakość,
  
• etyka i odpowiedzialność społeczna.
  
Słowa kluczowe: definicja, menedżeryzm

• (cytat, str. 24 - 25) Zrozumienie czasu przez całą organizację zależy w dużej mierze od określonego stosunku do czasu pojedynczego człowieka. Każdy dzień ma 24 godziny, godzina 60 minut. Jest to stała, obiektywna wartość dla każdego. Jej wielkość subiektywnie zmienia za chwilą, kiedy staramy się nad czasem zapanować. Czasu ubywa, ale osobiste odczucie jego przemijalności zależy, czy koncentrujemy się na zadaniach, które realizujemy w czasie czy też na czasie samym w sobie. Miejsce czasu w każde organizacji to pochodna zakresu i poziomu rozumienia przez jej członka jego własnych i społeczny obowiązków. Kultury osobistej, a także charakteru własnej organizacji. Czas nigdy nie powinien stanowić centralnego punktu zainteresowania w przedsiębiorstwie . Jest on natomiast jednym z najistotniejszych fundamentów jego funkcjonowania, stanowiąc tło dla wszelkich jego działań.
  
Słowa kluczowe: czas pracy menedżera, czas, czasochłonność

• (cytat, str. 30) Zarządzanie czasem (ang. Time management) w najwęższym (i zarazem tradycyjnym) rozumieniu to stosowanie sprawdzonych w praktyce metod i technik pracy, które są zorientowane na cel i przyczyniają się do efektywnego wykorzystania czasu. W szerszym znaczeniu zaś – jako metoda redukująca działania, gdy nie jest tworzona wartość dodana (produkt lub usługa). Polega na zaniechaniu działań, a ściślej mówiąc na świadomości menadżera o tym, czego robić nie powinien. Menadżer zarządzając czasem eliminuje zadania oraz dostęp do siebie tych osób, które z punktu widzenia realizacji celów strategicznych przedsiębiorstwa są nieistotne. Menadżer dobrze zarządzający czasem skupia się na zadaniach najważniejszych. Innymi słowy, to osobiste, planowe i systematyczne realizowanie zadań najważniejszych i najpilniejszych połączone z delegowaniem zadań mniej ważnych i mniej pilnych, zmierzające do osiągnięcia sukcesu. Takie zarządzanie czasem znalazło konkretyzację m.in. w koncepcjach :
  1. Zarządzania skierowanego na czas (ang. Time-based management),
  2. Konkurowania czasem (ang. Time-based competition), jak również
  3. Kompresji czasu (ang. Time compression ).
  
Słowa kluczowe: zarządzanie, zarządzanie czasem

• (cytat, str. 36za) L. Seiwert przytacza dziesięć zalet dobrego zaplanowania i wykorzystania czasu:
  
• Realizacja tych samych zadań, ale mniejszym nakładem sił – wydajność,
  
• Lepsza organizacja własnej pracy – ergonomia,
  
• Lepsze wyniki w pracy – efektywność,
  
• Mniej chaosu i stresu – czas na przemyślenia,
  
• Większe zadowolenie z pracy – optymizm,
  
• Większa motywacja – poświęcenie,
  
• Czas n realizację zadań „wyższego rzędy” – zaangażowanie,
  
• Mniejsza presja w pracy i nacisk n wydajność – hierarchia,
  
• Mniej błędów popełnianych podczas realizacji zadań – profesjonalizm, szybsze osiągnięcie celów zawodowych i prywatnych – efektowność.
  
Słowa kluczowe: zarządzanie czasem, czas, zalety
Komentarze i źródła pierwotne: L. Seiwert, Zarządzanie czassem. Bądź panem własnego czasu, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1998, s.14

• (cytat, str. 38) Prokrastynacja lub zwlekanie ( z łac. procrastinatio – odroczenie, zwłoka) – w psychologii: patologiczna tendencja do nieustannego przekładania pewnych czynności na później, ujawniającą się w różnych dziedzinach życia. Bywa nazywana „syndromem studenta”. Prokrastynator ma problemy z zabraniem się do pracy i odkłada jej wykonanie , zwłaszcza wtedy, gdy nie widzi natychmiastowych efektów. Prokrastynacja najczęściej pozostaje nierozpoznana, a osoby odwlekające uważa się po prostu za leniwe. Przypisuje się im brak siły woli i ambicji. (...) Cechą charakterystyczną „odwlekającego” jest ciągłe przekładanie zadań”na później”, co oznacza termin bliżej nie określony. Najczęściej zaś sprawy są przekładane aż do chwili, kiedy nieubłaganie zbliża się termin ich ostatecznej realizacji.
  
Słowa kluczowe: zarządzanie czasem

• (cytat, str. 47) Zasada Pareto określana często regułą 80/20 stała się dziś bardzo popularna w biznesie, także w zarządzaniu czasem. Rozwinięciem tej teorii są próby wytłumaczenia wielu innych zjawisk społecznych czy ekonomicznych, np.:
  
• Około 80% przychodów przedsiębiorstwa generowanych jest przez około 20% jego klientów,
  
• Około 80% wartości sprzedaży uzyskuje się dzięki 20 % produktów będących w ofercie,
  
• Około 80% wartości intelektualnej przedsiębiorstwa reprezentowanej jest przez około 20% wszystkich pracowników,
  
• Około 80% reklamacji składanych przez klientów ma swoje źródło w około 20% wszystkich przyczyn reklamacji,
  
• Około 80% strat przedsiębiorstwa generowanych jest przez około 20% jego klientów,
  
• Około 80% całkowitego czasu pracy menadżera skutkuje około 20% generowanych przez niego wyników,
  
• Około 80% efektywności czasu pracy możemy uzyskać dzięki poświęceniu uwagi około 20% zadań, które są do wykonania,
  
• Około 80% ludności danego regionu zajmuje około 20% jego terenów.
  
Słowa kluczowe: zarządzanie organizacją, zarządzanie czasem, zasada Pareto

• (cytat, str. 48) Reguła ABC
  Przyjmuje się proporcję, iż czas poświęcony na wysiłek intelektualny w realizacji zadań A (najważniejszych) stanowiąc jedynie 15% wszystkich obowiązków, generuje aż 65% efektów. Sprawy oznaczone jako B (istotne) składają się na 20% wszystkich prac i gwarantują 20% efektów. Ostatni typ zadać C (najmniej ważne) wchodzą w skład aż 65% ogółu spraw i przynoszą tylko 15% efektów. Wielkości te należy traktować jasko wzorcowe, a co za tym idzie dopuszczalne są niewielkie odstępstwa.
  
Słowa kluczowe: zarządzanie organizacją, zarządzanie czasem, reguła, ABC

• (cytat, str. 49) Powstała najprawdopodobniej w czasie II wojny światowej, kiedy to decyzje dowództwa wojsk alianckich miały mieć decydujący wpływ na dalsze losy konfliktu. Teoria ta jest ewolucją metody ABC i tworzy matryce zarządzania czasem lub kwadrat Eisenhowera. Eisenhower zaproponował, aby podzielić zadania, które mamy wykonać na cztery kategorie. Kryterium podziału stanowi kategoryzacja zadań według ważności oraz pilności. Jak każda amerykańska teoria zarządzania zawiera on niezwykle prostą metodę realizacji. Należy zwykła kartkę papieru podzielić na cztery równe części (tworząc kwadrat, matrycę). Należy zapisać na niej określone zadania, według odpowiednich kategorii: bardzo pilne – mniej pilne, bardzo ważne – mniej ważne. Zapisując kartkę zadaniami, powstaną w ten sposób cztery ćwiartki. Pierwsza zawiera zadani bardzo ważne i pilne, które menadżer powinien realizować w pierwszej kolejności. Druga ćwiartka to rzeczy ważne ale ni pilne. Trzecia ćwiartka to sprawy pilne, lecz mniej ważne, czyli zabierające mnóstwo czasu rzeczy bieżące. Ostatnia ćwiartka obejmuje rzeczy nieważne i niepilne, które nic nie dają, a tylko wypełniają czas. Podział taki pozwala n bardziej realne zaplanowanie swoich działań.
  
Słowa kluczowe: zarządzanie czasem, macierz

• (cytat, str. 49 - 50) Metoda ALPEN (AQLPEN)
  Wywodząca się z niemieckiej, klasycznej szkoły planowania czasu pracy metoda, nawiązuje swoim skrótem do jednej z najpiękniejszych gór Europy. Skrót ALPEN, względnie AQLPEN (jako udoskonalona metoda ALPEN), powstał z następujących członów:
  a) Aufgaben, Termine und geplante Aktivitäten notieren, (spisanie i pogrupowanie zadań),
  b) Qualität ocena jakości zadań (warunki brzegowe zadań, czego oczekuje się ode mnie poprzez realizację zadań),
  c) Länge schätzen (oszacowanie oraz zsumowanie czasu niezbędnego do realizacji zadań),
  d) Pufferzeiten einplanen (rezerwacja czasu na czynności nieprzewidziane),
  e) Entscheidungen treffen (wyznaczenie zadań typu A, B, C, w oparciu o matrycę Eisenhowera lub anlaizę ABC),
  f) Nachkontrolle (kontrola).
  Metoda ALPEN jest kolejnym istotnym wkładem w rozwój techniki zarządzania czasem. Zawiera w sobie pierwiastki takich teorii, jak ABC, metody Eisenhowera cze reguły 60:40.
  
Słowa kluczowe: metoda, zarządzanie czasem

• (cytat, str. 49) Reguła 60:40 mówi, że nie należy planować całego czasu, jaki się ma do dyspozycji, a jedynie jego 60%. Pozostałe 40% naszego czasu przypada po równo na czynności nieoczekiwane i spontaniczne. Ma to szczególne odniesienie do charakteru prac menadżera. Wspomniano już, że zadania kadry zarządzającej przedsiębiorstwem wynikają często z tego, co przyniesie dzień, ich precyzyjne zaplanowanie jest trudne. Wiele zadań pojawia się bardzo spontanicznie, wręcz nagle a ich charakter oraz częstotliwość posiadają znamiona wysoce nie usystematyzowany. Czynności nieoczekiwane to w przypadku zadań zawodowego kierownika nie tylko zalecenie, ale wręcz obowiązek. Czynności spontaniczne to również czas na pracę twórczą, przemyślenia.
  
Słowa kluczowe: reguły planowania, zarządzanie organizacją, zarządzanie czasem

• (cytat, str. 50) Reguła ta stanowi, że praca zajmuje dokładnie tyle czasu, ile go przeznaczono na jej wykonanie. Innymi słowy, jeżeli na zadanie założono trzy godziny, to jego realizacja pochłonie trzy godziny. Gdyby przyjęto jednak, że zadanie to należy skończyć w czasie o połowę krótszym, to także zostałoby ono zakończenie sukcesem. (...)
  Reguła Parkinsona zawiera podstawowy warunek. Dotyczy tylko tych części, które sami wykonujemy i/lub mamy na nie wpływ. Ponieważ zadani nieprzewidzialne są naturalnym elementem każdego dnia, należy pozostawić sobie wspomniany bufor czasu w proporcji 60:40
  
Słowa kluczowe: zarządzanie czasem, prawo parkinsona

• (cytat, str. 52 - 53) „Pożeracze czasu” zakłócenia odrywające menadżera od zasadniczych obowiązków oraz co najważniejsze, obniżające jego poziom koncentracji. Charakter „złodziei czasu” zależy od wielu czynników wewnętrznych oraz zewnętrznych organizacji. Do najważniejszych zaliczyć należy jednak brak planowania każdego dnia pracy oraz menadżera i konsekwentnej jego realizacji.
  Do najważniejszych złodziei (pożeraczy) czasu, z punktu widzenia menadżera, zaliczamy m.in.:
  
• Próba wykonywania wszystkiego naraz,
  
• Brak priorytetów,
  
• Przerwy n nieplanowane rozmowy telefoniczne,
  
• Przedłużające się posiedzenia,
  
• Osobista dezorganizacja,
  
• Nieplanowani goście,
  
• Odkładanie pracy,
  
• Nieumiejętność mówienia „nie”,
  
• Zbytni perfekcjonizm, chęć posiadania wiedzy o wszystkim,
  
• Brak konsekwencji w działaniu i samodyscypli
  
Słowa kluczowe: menedżer, zarządzanie czasem, zadania, rola menadżera

• (cytat, str. 53,65) Realizując zadania pogrupowane np. według formuły A, B, C, należy uwzględnić poziom wydajności psychofizycznej w zależności od pory dnia. Określeniu predyspozycji w ciągu dnia służy Krzywa REFA, zmian zamiennie Dobową Krzywą Wydajności lub Indywidualnym Rytmem Aktywności (IRA). Obrazuje ona zmieniającą się wydajność intelektualną oraz poziom koncentracji w zależności od pory dnia. (…)
  Pierwszy, tzw. przedpołudniowy, przypada na godziny 6.00 – 12.30. Podczas niego najlepiej działa pamięć krótkoterminowa. Wtedy należy wykonywać zadana nowe i trudne – słowem wymagające kreatywności. Drugi wyż – popołudniowy – zaczyn Asię około 15.30 i warto wówczas wykonywać zadania niewymagające twórczego myślenia. Istnieniu wyży towarzyszą oczywiście niże: pierwszy między 13.30 a 15.30, drugi z kolei pomiędzy 2.00 i 4.00 w nocy. Wówczas chęć do pracy jest najmniejsza.(…)
  Każdy z ludzi posiada inną krzywą wydajności, dlatego metoda ta jest równie ważna co skuteczna.
  
Słowa kluczowe: wydajność, zarządzanie czasem, wydajność pracy, zarządzanie personelem, zarządzanie pracą

• (cytat, str. 67 - 68) W swojej istocie bazuje on na odwróconej Macierzy Eisenhowera oraz Metodzie ABC, przy czym w górnych ćwiartkach nieco inaczej porządkuje czynności. Sytuację tę ilustruje tabela (…).
  
  
  Pilne Niepilne
  Ważne I Zadania A lub B II Zadania A
  Kryzys, pilne problemy, projekty tuż przed ostatecznym terminem realizacji, zarządzanie ryzykiem, działania niecierpiące zwłoki. Przewidywać, dostrzegać możliwości i ryzyko, pielęgnować relacje z kolegami i współpracownikami, dokształcać się, regenerować siły.
  Działać tak szybko jak to tylko możliwe. Kierować się priorytetami.
  Nieważne III Zadania C IV Śmietnik
  Zakłócenia, część poczty, rozmowy telefoniczne, sprawozdania, ulubione zadania w pracy. Reklama, natłok informacyjny, pozorne przyjemności
  Delegować, racjonalizować lub rezygnować. Pominąć.
  
  W przypadku Kwadratu Covey’a niepilność zadań jest wyznacznikiem hierarchii. W tej metodzie koncentracja dotyczy unikania stresu, niepotrzebnego ryzyka, jak również utrzymywania dobrych relacji z kolegami, współpracownikami. Osoby kierujące się tylko zasadami z I ćwiartki zamiast efektywnie i wydajnie pracować jako menedżer, „gaszą pożary”. Ich zadania są wykonywane w pośpiechu, przez co sprawiają wrażenie ludzi stale zajętych. Brak rzeczowej oceny i początkowego przypisania odpowiedniej rangi zadaniom sprawia, iż wykonują same pilne i ważne zadania, Faktycznie jednak większość tych zadań od samego początku takimi nie było. Niektóre zadania znajdujące się w III ćwiartce do tej pory odpierane jako strata czasu, otrzymują nowy pozytywny wymiar.
  
Słowa kluczowe: menedżer, zarządzanie czasem, zadania

• (cytat, str. 67 - 68) Osoba stojąca na czele organizacji nie pracuje bezpośrednio nad konkretnym produktem bądź usługą. Wiele zadań wykonywanych przez menadżerów powinni wykonywać ich współpracownicy. Zdejmuje to z menadżerów konieczność realizacji czynności mniej ważnych ora pilnych. (…)
  Delegowanie zadań ma wiele zalet. Dla współpracowników dodatkowe zadania to okazja do zdobycia nowych doświadczeń oraz pokazania się z dobrej strony. Delegując menadżerowie „Odciążają samych siebie z zadań z ich punktu widzenia wykonywanych niepotrzebnie. Zlecając podwładnym podjęcia się realizacji, nakłaniają współpracowników do większego zaangażowania się w sprawy przedsiębiorstwa Tym samy delegowanie przyczynia się do rozwoju własnego menadżera oraz współpracowników. Dzięki delegowaniu menedżer zyskuje czas na ważniejsze zdania. Polecenie zostanie wykonane często lepiej niż zrobiłby to sam menadżer, ponieważ pracownik czuje się doceniony i potrzebny organizacji. Zlecenie zadań współpracownikom owocuje wykorzystaniem ich potencjału; wiedzy, zaangażowania, doświadczenia i energii (często ukrytego i niezauważanego). Jednocześnie menadżer ma czas również na rozwój własnych kompetencji. Wiele zadań wykonywanych jest szybciej, dokładniej. Pracownicy ni boją się nowych wyzwań oraz chętnie angażują się w kolejne obowiązki. Rośnie wydajność i efektywność całego zespołu. Przedsiębiorstwo staje się konkurencyjne. Praktycznie bezinwestycyjnie wykorzystuje tkwiący w niej potencjał. Nie ponosząc żadnych kosztów zwiesza swoją szansę na poprawę rentowności.
  
Słowa kluczowe: Delegowanie zadań, zarządzanie czasem, delegowanie, zarządzanie personelem, zarządzanie pracownikami, zarządzanie pracą

• (cytat, str. 89) Zalety planowani porannego i wieczornego
  
  Planowanie poranne Planowanie wieczorne
  Nabieranie tempa w ciągu dnia pracy Znane są rezultaty całodziennej działalności
  Przemyślenie zadań ułatwia poruszanie się w celu ich wykonania Łatwiejszy wybór priorytetów na jutro
  Określenie priorytetów pomaga w jasnym dążeniu do celu Nie marnuje się sił na planowanie poranne, lecz od razu przystępuje do działania
  Wypoczęty umysł oraz zasób energii sprzyja logiczniejszemu i szybszemu myśleniu Ma się jeszcze czas, aby zastanowić się nad pomysłami dnia wczorajszego i w ten sposób przyjść do pracy w pełnej gotowości działania
  
Słowa kluczowe: planowanie, zarządzanie czasem, planowanie w organizacji