Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 275) Faktoring jest operacją finansową, w której faktor- bank lub instytucja finansowa - nabywa pochodzące z obrotów gospodarczych należności faktoranta w celu ich zrealizowania. Faktoring pełni w stosunku do przedsiębiorstwa bardzo istotne funkcje: - zapewnia finansowanie należności przedsiębiorstwa. Faktor nabywa należności od przedsiębiorstwa przed terminem ich wymagalności lub zaliczkuje należności cedowane na niego przez przedsiębiorstwo do zainkasowania. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z trwałym zrekompensowaniem w 80-90% zamrożonego kapitału przedsiębiorstwa w należnościach przed terminem ich wymagalności. W drugim natomiast - w sytuacji stwierdzenia niewypłacalności dłużnika - faktor wycofuje od faktoranta wpłaconą uprzednio zaliczkę. - Zapewnia przejęcie ryzyka zawartej transakcji z odbiorcą produktów lub usług przedsiębiorstwa. Występuje to tylko wówczas, gdy faktor nabywa należności od przedsiębiorstwa bez prawa do regresu do faktoranta. - stanowi funkcję usługową. Dość często umowy faktoringowe obejmują dodatkowe usługi na rzecz faktoranta. Dotyczy to zwykle ewidencjonowanie należności, badania niewypłacalności dłużników. Ostatnio w krajach rozwiniętych firmy faktoringowe wychodzą do przedsiębiorstw z ofertą kompleksowego zarządzania ich wierzytelnościami.
(cytat, str. 277) Forfaiting jest operacją polegającą na zakupie wierzytelności terminowych przede wszystkim powstających w eksporcie towarów i usług, z wyłączeniem prawa regresu wobec eksportera odstępującego wierzytelność. Forfaiting wykazuje duże podobieństwo do faktoringu bez regresu, a różnica tkwi tylko w terminie zapadalności nabywanych przez forfaitera wierzytelności i w technice rozliczeniowej operacji. Forfaiting znajduje zastosowanie w realizacji płatności za średnio- i długoterminowe należności. Najczęściej przedmiotem forfaitingu są należności z terminem płatności do 5 lat. W operacji forfaitingowej płatności są dokonywane na podstawie weksla importera (własnego czy trasowanego) lub scedowanej na rzecz forfajtra wierzytelności księgowej eksportera. Forfaiting pozwala importerowi nabyć towar na kredyt, a eksporter otrzymuje natychmiastową zapłatę za towar po złożeniu weksla w banku forfajtera i jest całkowicie uwolniony od ryzyka w handlu zagranicznym
(cytat, str. 277) Leasing należy traktować jako substytut kredytu, ponieważ polega na dostarczeniu leasingobiorcy przez leasingodawcę przedmiotu leasingu, a leasingobiorca zobowiązuje się do płacenia określonej opłaty leasingowej, rozłożonej na raty. Włąścicelem przedmiotu umowy leasingowej pozostaje leasingodawca. Leasingobiorca ma niemal nieograniczone prawo - analogicznie do właściwego - użytkowania przedmiotu i zgodnie z umową może przejąć go w ustalonym terminie na własność lub zwrócić leasingodawcy. W zarządzaniu działalnością przedsiębiorstwa pozyskanie przedmiotu w wyniku zawarcia transakcji leasingowej niczym nie różni się od zakupu z własnych środków lub z zaciągniętego kredytu, zarówno z punktu widzenia użyteczności, jak i korzyści osiąganych z dysponowania tym przedmiotem.
(cytat, str. 285) Prawa użytkowania są traktowane jako hybrydowy instrument zasilania finansowego przedsiębiorstw. Pozyskiwany jest kapitał przez emisje papierów wartościowych, które gwarantują ich nabywcy udziały w zyskach i prawa majątkowe bez żadnych uprawnień korporacyjnych. Prawa użytkowe nie są objęte szczególowymi regulacjami, wobec tego emitenci mają duże możliwości realizacji funkcji zasilania kapitału własnego przez nadawanie papierom wartościowym różnych form (imiennych, na okaziciela), z zamianą na inne instrumenty, ze wskazaniem sposobu określania dochodów itp.
(cytat, str. 313 - 314) Podejmując decyzję o powierzeniu środków lub portfela papierów wartościowych w zarządzanie, inwestor powinien uwzględnić następujące czynniki: - planowany horyzont czasowy inwestycji, - doświadczenie własne oraz osób zarządzających w inwestowaniu srodków na giełdzie, - aktualną koniunkturę na giełdzie (lepiej rozpocząć inwestycję w sytuacji, gdy ceny akcji są na względnie niskim poziomie), - relację między oczekiwaną stopą zwrotu z portfela oraz ryzykiem, którym jest on obciążony, - udział środków (portfela) przekazywanego w zarządzanie w wartości swojego majątku, - płynność inwestycji oraz konsekwencje zerwania umowy o zarządzanie, - system i wysokość opłat za zarządzanie, - reputację i wyniki osiągnięte przez zarządającego, - możliwość zmiany zaakceptowanej strategii, - dodatkowe produkty oferowane przez zarządzającego ( okresowe analizy, kredyt na zakup papierów wartościowych, doroczona płatność itp.), - możliwość systematycznego kontrolowania wartości portfela.
(cytat, str. 337 - 338) Inną formą finansowania potrzeb inwestycyjnych MSP może być leasing. Leasing jest żródłem dostępnym w zasadzie dla każdego podmiotu, jeśli ma on zdolnośc do spłat rat leasingowych z bieżących zysków. Do zale leasingu można zaliczyć m.in. to, że: - małym i średnim przedsiębiorstwom na ogół łatwiej jest zawrzć umowę leasingową, niż zaciągną kredyt, - dla przedsiębiorstw niedysponujących własnymi środkami finansowymi lub odpowiednim zabezpieczeniem leasing jest często jedyną możliwością rozpoczęcia działalności, - leasing jest sposobem na szybkie pozyskanie i dysponowanie nowoczesnym sprzętem, zwłaszcza w dziedzinach, które cechuje szybki postemp techniczny, - umowa leasingu może zawierać korzystną dla leasingobiorcy opcję pierwokupu przy leasingu operacyjnym lub opcję zakupu, ewentualnie przedłużenia umowy, przy leasingu finansowym. Wadą leasingu - z punktu widzenia leasingobiorcy - może być wyższy w porównaniu do sfinansowania kredytem bankowym, koszt pozyskania środków trwałych.
(cytat, str. 338 - 339) Małe i średnie przedsiębiorstwa, które nie mogą sprostać konkurencji na rynku pod własną firmą, często decydują się na działalność poprzez włączenie się do sieci franchisingowej. Pozwala im to na: - korzystanie z doświadczeń franchisedawcy oraz renomy związanej z jego nazwą i znakami handlowymi, - możliwość sprzedaży markowych produktów, - stałą reklamę produktu i znaku firmowego, - udział w szkoleniach i doradztwie z zakresu funkcjonowania na rynku, marketingu i dystrybucji, - uzyskanie dostępu do żródeł finansowania, - minimalizację ryzyka rynkowego. Korzystanie z franchisingu wiąże się jednak z: -kosztami opłat licencyjnych, - kontrolą ze strony franchisedawcy, dotyczącej jakości oferowanych produktów, - ograniczeniem swobody przez politykę franchisedawcy, w tym często swobody sprzedaży przedsiębiorstwa, - wpływem błędnej polityki franchisedawcy na rentowność franchisebiorcy.
(cytat, str. 338) Kolejnym źródłem finansowania przez kapitał obcy jest faktoring. Faktoring może być wygodnym krótkoterminowym instrumentem finansowania, pozwalającym na: - podwyższenie płynności fianasowej, - skrócenie cyklu płatności odbiorców i zmniejszenie zaangażowania finansowego środków, co pozwala na wzrost sprzedaży, - ochronę przed niewypłacalnością dłużików. Faktoring stwarza możliwość finansowania dle przedsiębiorstw, które nie miałyby szans na uzyskanie kredytu bankowego. Oprócz zalet ma jednak określone wady, do których należą: - mniej korzystne - wporównaniu do kredytu - warunki finansowania, wysokie koszty administracyjne, - możliwość zbytniego uzależnienia się od faktora-banku w wyniku przekazywania informacji na temat sytuacji ekonomiczno-finansowej, planów, strategii, odbiorców, dostawców, itp.