Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 14) Pierwszym etapem rozstrzygania sporu są rokowania między reprezentacją pracowniczą a przedstawicielami pracodawców. W początkowej fazie reprezentacja pracownicza zgłasza postulaty, na których uwzględnienie pracodawca ma 3 dni. Zgłaszający może uprzedzić, że w razie nieuwzględnienia wysuniętych żądań zostanie ogłoszony strajk. Dzień zapowiedzianego strajku nie może przypaść przed upływem 14 dni od zgłoszenia sporu.
Słowa kluczowe:rozwiązywanie sporów zbiorowych, strajk Komentarze i źródła pierwotne: Zostało to szczegółowo opisane w Ustawie z dnia 23 maja 1991 roku o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, Dz.U. Nr 55, poz. 236.
(cytat, str. 15) Niewątpliwie jednym z ważniejszych elementów treści ustawy jest problem legalności strajku. Kwestia legalności wielokrotnie była podnoszona przed 1989 rokiem, kiedy to często traktowano strajk jako chuligaństwo. Trzeba pamiętać, iż strajki były tym czynnikiem, który walnie przyczynił się do obalenia ustroju. Powodowały nie tyle nawet straty ekonomiczne, co w płaszczyźnie moralnej i społecznej przyspieszały erozję systemu, ukazując bezradność i niekompetencję władz.
(cytat, str. 17) Mediacja powinna być traktowana jako "misja dobrych usług". Jest to możliwe, o ile strony sporu zainteresowane są osiągnięciem consensusu, a całe postępowanie negocjacyjne traktują w dobrej wierze.
(cytat, str. 18) Mediatora winna cechować wrażliwość na sprawy ludzkie, gotowość służenia innym ludziom, umiejętność postępowania z ludźmi i oddziaływania na nich, rozumienie ich problemów.
(cytat, str. 21) Główne przyczyny sporów to: płace, dalej warunki pracy, świadczenia socjalne, wolności związkowe. W pojedynczych przypadkach pojawiły się inne przyczyny, jak: brak wglądu w stan ekonomiczny firmy, restrukturyzacja firmy, odwołanie dyrektora i inne.
(cytat, str. 21) Najczęściej biorącą udział w sporze zbiorowym stroną, reprezentującą przedstawicieli związków zawodowych, jest NSZZ "Solidarność", a następnie wspólna reprezentacja związkowa złożona z kilku związków (najczęściej są to związki branżowe skupione w OPZZ oraz NSZZ "Solidarność").
(cytat, str. 26) U podłoża mediacji jako sposobu rozwiązywania konfliktów leży wymóg dobrej woli obu stron prowadzących spór. Dalej niezbędna jest zgoda obu stron na określone warunki i reguły prowadzenia mediacji.
Słowa kluczowe:mediacja, rozwiązywanie konfliktów Komentarze i źródła pierwotne: Zostało to opisane na przykładzie strajku z 1994 roku i 1996 roku.
(cytat, str. 29) Zasadnicze znaczenie dla rozwiązywania sporów zbiorowych ma wzrost świadomości załóg i działaczy związkowych w zakresie uwarunkowań ekonomicznych i świadomość realnej groźby upadku firmy.
(cytat, str. 29) Instytucjonalizacja sporów zbiorowych sprzyja cywilizowaniu ujawniania się i przebiegu sporów zbiorowych. Dzięki mediacji w większości przypadków udaje się uniknąć strajków. Wzrosła kultura życia społecznego, poprawie ulegają stosunki międzyludzkie w zakładach pracy.
(cytat, str. 30) Zakłada się, że dążenie do partnerstwa społecznego w zakładzie pracy jest trwałą cechą nowego korporacjonizmu w zbiorowych stosunkach pracy regulowanych "Paktem o przedsiębiorstwie" oraz znowelizowanym Kodeksem Pracy. Służy to celom transformacji nowego ładu gospodarczego i interesom obu stron pozostających w stosunku pracy.
(cytat, str. 31) Część starych i nowych przedsiębiorstw przemysłowych i usługowych zachowuje się wedle wspólnotowego wzorca systemów wartości, ceni więc wspólne cele, współpracę, partycypację w zarządzań oraz uczestnictwo załogi w podziale wygospodarowanej nadwyżki. Przedsiębiorstwo realizuje cele ekonomiczne, a załoga swoje cele socjalne. Unika się otwartych konfliktów, a kierownictwo współpracuje z zakładowymi związkami zawodowymi.
(cytat, str. 31) Jednak odzyskany na przełomie 1992 i 1993 roku wzrost gospodarczy nastąpił w wyniku zmiany zachowań głównych podmiotów gospodarczych oraz, w pewnym stopniu, dzięki dokonującym się zmianom struktur i instytucji nowo tworzonego ładu gospodarczego. Tych innowacji jest wiele i można je określić mianem prywatyzacji oraz urynkowienia. Wyzwolona została pewna niezbędna doza przedsiębiorczości, a także dążenie do nowego układu stosunków w trójkącie: państwo, właściciele i pracodawcy oraz zorganizowany świat pracy.
(cytat, str. 32) Pracownicy są wciągani do procesu podejmowania decyzji, i właśnie taka partycypacja prowadzi do łagodzenia napięć i ujawniania konfliktów.
(cytat, str. 32) Istnieją konflikty między celem i sposobem działania przedsiębiorstwa jako organizacji gospodarczej a celami załogi jako społeczności zakładowej; istnieją także nierówne szansę partycypacji w zarządzaniu oraz trudności w społecznej kontroli dzielonego zysku.
(cytat, str. 32 - 34) W tym modelu sukces ekonomiczny jest wartością nadrzędną nad partnerstwem, a gra ekonomiczna o interesy podporządkowuje sobie prawa zbiorowych stosunków pracy oraz oddala nawet pozorowane starania o ludzkie oblicze przedsiębiorstwa.
(cytat, str. 34) Dążenie do harmonijnego układania stosunków między organami władzy wykonawczej i organami państwowej administracji gospodarczej (jako organu założycielskiego przedsiębiorstw państwowych) oraz pracodawcami i pracownikami opiera się na realistycznym założeniu, że istnieje podział władzy, własności, pracy i dochodu. Z tego powodu powstają instytucje reprezentacji rozbieżnych interesów, ale gospodarowanie stanowi z pewnością całościowy system, z imperatywem scalającym różne podmioty.
(parafraza, str. 34 - 35) Rodzaje stosunków między kierownictwem a związkiem zawodowym: - otwarty konflikt; - zbrojny rozejm; - przetarg z pozycji siły; - dostosowanie; - współpraca; - zmowa.