Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 12) Strategia może być celowo opracowana w toku procesu planowania albo może być efektem działalności różnych działów funkcjonalnych firmy.
(cytat, str. 14) Opracowanie strategii konkurencji oznacza opracowanie ogólnej formuły, w jaki sposób przedsiębiorstwo zamierza konkurować, jakie powinny być jego cele i jakie zasady postępowania będą potrzebne do realizacji tych celów.
(parafraza, str. 17 - 18) Proces formułowania strategii konkurencji A. Co przedsiębiorstwo robi obecnie? 1. Identyfikacja Jaka jest obecna wyraźna lub domniemana strategia? 2. Założenia Jakie należy przyjąć założenia dotyczące względnej pozycji firmy, jej silnych i słabych stron, konkurentów oraz tendencji występujących w sektorze, aby obecna strategia miała sens?
B. Co się dzieje w otoczeniu? 1. Analiza sektora Jakie są główne czynniki powodzenia w konkurencji i jakie są ważne okazje i zagrożenia w sektorze? 2. Analiza konkurentów Jakie są możliwości i ograniczenia istniejących lub potencjalnych konkurentów oraz jakie prawdopodobne posunięcia mogą oni w przyszłości podjąć? 3. Analiza społeczna Jakie ważne czynniki państwowe, społeczne i polityczne stworzą okazje i zagrożenia? 4. Silne i słabe strony Przy danej analizie sektora i konkurentów, jakie są silne i słabe strony przedsiębiorstwa w porównaniu z obecnymi i przyszłymi konkurentami?
C. Co przedsiębiorstwo powinno robić? 1. Sprawdziany założeń i strategii W jakim stopniu założenia, zawarte w obecnej strategii, odpowiadają wynikom analizy przedstawionej w punkcie B? 2. Możliwości strategiczne Jakie są realne możliwości strategiczne w świetle powyższej analizy? (Czy obecna strategia do nich się zalicza?) 3. Wybór strategiczny Która z możliwości najlepiej wiąże sytuację przedsiębiorstwa z zewnętrznymi okazjami i zagrożenia?
(cytat, str. 23) Pięć sił konkurencyjnych - wejście, groźba substytucji, siła przetargowa klientów, siła przetargowa dostawców i realizacja obecnych konkurentów - odzwierciedla fakt, że konkurencja w danym sektorze wykracza znacznie poza dotychczasowych uczestników gry. Konkurentami firm są klienci, dostawcy, substytuty oraz ewentualni nowo wchodzący. W zależności od konkretnych warunków mogą oni odgrywać większą lub mniejszą rolę. W tym szerszym znaczeniu konkurencję można określić jako rozszerzoną rywalizację.
(cytat, str. 24) Groźba wejścia do danego sektora zależy od istniejących barier wejścia, połączonych z reakcją istniejących konkurentów, której może oczekiwać nowo wchodzący.
(parafraza, str. 25 - 32) Istnieje sześć głównych źródeł barier wejścia: - ekonomia skali, - zróżnicowanie wyrobów, - potrzeby kapitałowe, - dostęp do kanałów dystrybucji, - gorsza sytuacja kosztowa niezależnie od skali, - polityka państwa.
(parafraza, str. 32) Właściwości barier wejścia: - bariery wejścia mogą się zmieniać i zmieniają się wraz ze zmianami warunków, - chociaż bariery niekiedy ulegają zmianom z przyczyn w dużym stopniu niezależnych od danej firmy, to jednak jej strategiczne decyzje również mogą wywierać znaczny wpływ - niektóre firmy mogą dysponować zasobami czy umiejętnościami pozwalającymi przezwyciężyć bariery wejścia do danego przemysłu do koszcie niższym niż większość innych firm
(cytat, str. 33) Ze strategicznego punktu widzenia istniejących firm, do niektórych ograniczeń ekonomii skali, traktowanych jako bariery wejścia, zalicza się następujące: - oszczędności wynikające z dużej skali można osiągnąć kosztem innych potencjalnych wartościowych barier wejścia, jak zróżnicowanie wyrobu (na przykład duża skala może szkodzić prestiżowi wyrobu czy właściwie reagującej obsłudze posprzedażnej) lub zdolność szybkiego opracowania technologii, należącej wyłącznie do firmy, - zamiana technologiczna może wyrządzić szkody firmie działającej na dużą skalę, jeśli urządzenia zaprojektowane do wykorzystania ekonomii skali są bardziej wyspecjalizowane i mniej elastyczne przy dostosowywaniu się do nowych technologii
(parafraza, str. 35 - 38) W niektórych sektorach rywalizację określa się jako wojnę na noże, w innych jako dżentelmeńską. Wzmożona rywalizacja jest wynikiem wzajemnego oddziaływania licznych czynników strukturalnych, takich jak: 1. liczni albo zrównoważeni konkurenci 2. powolny wzrost danego sektora 3. wysokie koszty stałe lub koszty składowania 4. brak zróżnicowania lub kosztów zmiany 5. skokowy przyrost zdolności produkcyjnej 6. różnorodność konkurentów 7. wysokie stawki strategiczne 8. bariery wyjścia 9.
(cytat, str. 43) Wybór grupy nabywców, którym przedsiębiorstwo ma sprzedawać, należy traktować jako węzłową decyzję strategiczną. Przedsiębiorstwo może poprawić swoją strategiczną pozycję przez dobór nabywców.
(cytat, str. 46) Skuteczna strategia konkurencji przewiduje działania zaczepne lub obronne, aby stworzyć pozycję możliwością do obrony przed pięcioma siłami konkurencyjnymi. Ogólnie rzecz biorąc, możliwe są różne podejścia:
usytuowanie firmy w taki sposób, aby jej możliwości stanowiły najskuteczniejszą obronę przed istniejącym układem sił konkurencyjnych,
wpływanie na równowagę sił przez działania strategiczne, aby poprawić w ten sposób względną sytuację firmy,
uprzedzanie zmian czynników leżących u podłoża tych sił i reagowanie na nie; wykorzystuje się zmianę przez wybtrategii odpowedniej dla nowego ukłądu równowagi konkurencyjnej, zanim rywale zainteresują się nim.
(parafraza, str. 51) Motywem przewodnim całej strategii wiodącej pozycji pod względem kosztów całkowitych staje się niski koszt wytwarzania w porównaniu z konkurentami, chociaż nie można pomijać jakości, poziomu obsługi i innych zagadnień.
(cytat, str. 57) Firma, która ugrzęzła, ma niemal zapewnioną niską rentowność. Albo traci klientów zakupujących duże ilości, którzy żądają niskich cen, albo musi zrezygnować z zysków w celu odciągnięcia klientów od firm produkujących po niskim koszcie. Jednakże traci również transakcje o wysokich marżach zysku - śmietankę - na rzecz firm, które koncentrują się na segmentach o dużej rentowności lub które osiągnęły zróżnicowanie w skali całego sektora. Firma, która ugrzęzła, prawdopodobnie ma nieukształtowaną kulturę korporacji oraz wewnętrznie sprzeczny zbiór rozwiązań organizacyjnych i motywacyjnych.
(cytat, str. 59) Przy stosowaniu podstawowych rodzajów strategii występują na ogół dwie postaci ryzyka: ryzyko nieosiągnięcia celów strategii lub jej zaniechania oraz ryzyko, że strategiczna przewaga, uzyskana dzięki danej strategii, zaniknie wraz z ewolucja danego sektora.
(cytat, str. 65) Prognozowanie potencjalnych konkurentów nie jest zadaniem łatwym. Można ich jednak często rozpoznać w obrębie następującej grupy: - firmy spoza danego sektora, które mogłyby za małą cenę przezwyciężyć bariery wejścia, - firmy, który uczestnictwo w danym sektorze zapewni oczywisty synergizm, - firmy, dla których konkurowanie w ramach danego sektora jest oczywistą kontynuacją strategii korporacji, - klienci lub dostawcy, którzy mogą zintegrować się wstecz lub w przód.
(cytat, str. 72) Analiza portfela macierzystej korporacji wskazuje na to, jakie będą cele danej filii; jak ostro będzie walczyć o utrzymanie swojej pozycji i efektywności w takich obszarach, jak stopa zysku, udział w rynku, wpływy netto itd.; jakie jest prawdopodobienieństwo, że filia będzie dążyć do zmiany swojej strategicznej sytuacji.
(cytat, str. 86) Istnieją różne sposoby organizowania przez firmy systemu zbierania danych. są to: zespół analizy konkurentów, wchodzący w skład działu planowania i realizujący wszystkie funkcje (ewentualnie korzystający z danych z terenu, dostarczanych przez inne osoby w organizacji(; koordynator informacji o konkurentach, który zestawia, kataloguje i przekazuje dane; system , w którym funkcje te są realizowane przez stratega w sposób niesformalizowany.
(cytat, str. 92) Sygnałem rynkowym jest działanie konkurenta, będące bezpośrednią lub pośrednią wskazówką dotyczącą jego zamiarów, celów lub sytuacji wewnętrznej.w