Encyklopedia Zarządzania :: Ryzyko i zarz������dzanie ryzykiem
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 59) Ryzyko kursowe można zdefiniować jako ryzyko poniesienia straty z tytułu posiadania przez podmiot gospodarczy otwartej i nie zabezpieczonej pozycji walutowej na skutek niekorzystnego ruchu kursów walutowych.
(cytat, str. 60) Ryzyko stopy procentowej uznawane jest za równe ryzyku kursowemu. Inwestorzy kapitałowi, podobnie jak przedsiębiorcy, z niepokojem obserwują zmieniające się oprocentowanie.
(cytat, str. 60) Ryzyko zmiany kursu (economic risk) zawiera informację, że przesunięcie zmiany kursu w czasie może wpłynąć trwale na konkurencyjność spółki i jej wartość.
(cytat, str. 62) W kontekście powyższych uwag ryzyko kredytowe można określić sytuację, w której kontrahenci operacji, to znaczy bank i klient - nie mogą, bądź nie chcą wypełnić zobowiązania podjętego w momencie zawierania transakcji. Jest to ryzyko polegające na tym, że klient będzie w stanie zapewnić wymaganych środków pieniężnych, zwykle z powodu bankructwa lub problemów związanych z płynnością finansów, Ryzyko kredytowe jest to niebezpieczeństwo niespłacenia przez dłużni zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami i prowizjami. Pojęcie to obejmuje również niespłacenie przez dłużnika kwot należnych z tytułu obsługi udzielonych gwarancji i poręczeń.
(cytat, str. 63) Polityka zarządzania ryzykiem produkcyjnym jest częścią składową polityki zarządzania przedsiębiorstwem i stanowi zespół czynności zmierzających do osiągnięcia wyznaczonych celów.
(cytat, str. 67) Ryzyko operacyjne bywa określane jako ryzyko poniesienia straty w przypadku braku powodzenia przy przeprowadzaniu transakcji na rzecz klienta.
(cytat, str. 67) Ryzyko organizacyjne jest pojęciem szerokim i związanym z rozwiązywaniem skomplikowanych kwestii dotyczących pracowników, ich osobowości i zachowań, a także zagadnień technicznych oraz organizacji i kontroli w ramach przedsiębiorstwa.
(cytat, str. 67) Ryzyko związane z personelem dotyczy kwestii doboru pracowników. Nie mogą to być słabe osobowości, ale trzeba również eliminować hochsztaplerów.
(cytat, str. 69) W naukach politycznych, badając obszary ryzyka, zwraca się szczególną uwagę na następujące kwestie: - Międzynarodowe porównania pełnią bardzo ważną rolę, kiedy na przykładzie uregulowań, dotyczących np. substancji toksycznych i wywołujących nowotwory można zauważyć, w jak odmienny sposób regulowane są te same problemy w poszczególnych państwach. Natomiast w taki sam sposób zamierza się uregulować kwestie związane z technologiami genetycznymi, badaniem i kontrolą lekarstw, technologiami nuklearnymi, produkcją substancji chemicznych. - Równocześnie coraz ściślejsze powiązania polityki z nauką, ich wzajemne oddziaływanie, powstawanie nowych organizacji hybrydowych, wyprzedzające działania wobec ryzyka - stanowią zespół ważnych zadań. - W ostatnich latach (od 11 września 2001) coraz ważniejszym zagadnieniem w skali globalnej staje się zarządzanie ryzykiem politycznym i administracyjnym. Prowadzone badania nad sposobami zapobiegania katastrofom i aktom tenoru, stanowią kombinację normatywnych ustaw i strategii ukierunkowanych zasadniczo na porozumienie. - Konflikty, występujące w obszarze badań nuklearnych, pozwalają zidentyfikować słabe miejsca w wielu krajach, w tym w Iraku i Korei Północnej.
(cytat, str. 75) Ma ono charakter aktywny i pasywny, przy czym ten pierwszy aspekt jest ważniejszy, ponieważ dotyczy pacjentów. Drugi aspekt dotyczy zysków koncernów farmaceutycznych i jest to obszar ryzyka finansowego.
(cytat, str. 77) Ryzyko chemiczne przez kilkadziesiąt lat było niedostrzegane i niedoceniane. Dotyczy ono środowiska lub istot żywych, żyjących w określonym środowisku.
(cytat, str. 79) W psychologii brak jest jednego ogólnie uznanego pojęcia ryzyka. Definicje sięgające do instrumentów pomiaru próbują kwantyfikować wyniki empirycznych badań. Dotychczas nie udało się jednak uzyskać obiektywnych wyników powszechnie uznanych w psychologii. Niektórzy badacze zwracają uwagę na występujące sprzeczności w ocenie ryzyka psychologicznego. Wyróżnić można dwa ważne obszary badawcze, a mianowicie obszar zachowań w warunkach ryzyka i gotowości do podejmowania ryzyka. Pierwszy dotyczy zachowań w warunkach ryzyka, oceny tych zachowań i wreszcie podjęcia stosownych decyzji. Celem badań jest ustalenie poziomu zaistniałego ryzyka, jego porównywalności oraz gotowości zaakceptowania ryzyka przez podmioty dotknięte nim.
(cytat, str. 80) Badania empiryczne dotyczą analizy wielu czynników, które wpływają na uznanie ryzyka i jego ocenę, pozwalając sformułować następujące prawidłowości: - dobrowolnie podjęte ryzyko jest łatwiejsze do zaakceptowania niż narzucone, np. człowiek dobrowolnie pali papierosy narażając zdrowie ale broni się przed budową elektrowni atomowej, - łatwiej akceptuje się ryzyko, które można kontrolować niż to, którego nie można poddać kontroli, np. jazda samochodem, która jest bardziej ryzykowna niż lot samolotem, - ryzyko nowych technologii uznaje się za większe niż ryzyko znanych i wypróbowanych technologii, - ryzyko, które przynosi szkody w odległym horyzoncie czasowym (nikotyna, alkohol) są łatwiej akceptowalne niż ryzyko, które może się natychmiast urzeczywistnić (np. wypadek w czasie jazdy samochodem) - akceptuje się ryzyko, które powoduje szkody łatwe do naprawienia niż szkody trudne do naprawienia.
(cytat, str. 81) W socjologii koncentrowano się nad indywidualnymi preferencjami i decyzjami, jednak w sytuacji nasilenia się zagrożeń ekologicznych powstała potrzeba badania ich skutków w obszarze społecznym.
(cytat, str. 83) Masowe środki przekazu mają informować i zapewnić przejrzystość działań podejmowanych w polityce i w gospodarce. Z tego wynika konieczność bieżącego śledzenia różnych zdarzeń i wcześniejszego informowania opinii publicznej o możliwych nieprawidłowościach. Równocześnie w całym cywilizowanym świecie obserwuje się szybko postępującą dominację mediów elektronicznych. Coraz częściej przesyła się wiadomości drogą satelitarną i kablową, a forma drukowanej informacji traci na znaczeniu.
(cytat, str. 84) W zarządzaniu ryzykiem można wyróżnić następujące sytuacje: - rozróżnienie pomiędzy ryzykiem obiektywnym i subiektywnym, - decyzje obciążone ryzykiem zmierzają do kompromisowych rozstrzygnięć - uznanie ryzyka i jego ocena podlegają historycznym modyfikacjom. Od cywilizacyjnych procesów zależy, jakie rodzaje ryzyka zostaną uznane i według jakich kryteriów będą zarządzane.
(cytat, str. 95) Pojęcie interdyscyplinarnego zarządzania ryzykiem obejmuje prowadzanie polityki związanej z ryzykiem w różnych obszarach działalności człowieka i obejmuje ono nie tylko ubezpieczalne ryzyko, pojmowane jako niebezpieczeństwo utraty czegoś, ale również jako szansę osiągnięcia korzyści (zysku) z prowadzonej działalności. W odniesieniu do zarządzania ryzykiem ekonomicznym można zaproponować następującą definicję. Podstawowym celem zarządzania ryzykiem jest poprawa wyników finansowych firmy oraz zapewnienie takich warunków, aby nie ponosiła ona strat większych niż założone.
(cytat, str. 96) Proces zarządzanie ryzykiem można więc scharakteryzować w następujący sposób: ryzykiem w firmie zarządza osoba, która bada i analizuje prawdopodobieństwo wystąpienia przypadkowej szkody, która może dotknąć daną firmę. Równocześnie ta osoba opracowuje system, który pozwala rozpoznać dane ryzyko i możliwie skutecznie, w płaszczyźnie ekonomicznej, je zminimalizować lub wyeliminować. Można tego dokonać w drodze redukcji ryzyka, przeniesienia na osoby trzecie, przejęcia ryzyka i wreszcie pokrycia ryzyka przez ubezpieczenie.