Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Przybyła M. (red.), Zarządzanie - kontekst strategiczny, kulturowy i zasobowy,
Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im.Oskara Langego, Wrocław 2007, ISBN: ISSN 0324-8445
Klaster jest to regionalne zgrupowanie przedsiębiorstw, instytucji i organizacji połączonych ze sobą rozbudowaną siecią powiązań o formalnym i nieformalnym charakterze, opartych na wspólnej trajektorii rozwoju, jednocześnie konkurujących i kooperujących w pewnych obszarach działania.
( , s. 25)
Komentarze i źródła pierwotne: Jerzy Niemczyk, Zachowania strategiczne przedsiębiorstw działających w klastrach.
Strategia sieciowa oznacza strategię zorientowaną na identyfikowanie i kształtowanie innowacyjnych układów współpracy.
( , s. 25)
Komentarze i źródła pierwotne: Jerzy Niemczyk, Zachowania strategiczne przedsiębiorstw działających w klastrach.
Do najpopularniejszych klasyfikacji strategii behawioralnych należą: koncepcja strategii czystych (agresja, konserwatyzm, defensywa i nastawienie konkurencyjne) oraz koncepcja zachowań menedżerskich P.J. Idenburga (logiczne narastanie, kierowane uczenie się, racjonalne planowanie, szukanie okazji).
( , s. 28)
Komentarze i źródła pierwotne: Jerzy Niemczyk, Zachowania strategiczne przedsiębiorstw działających w klastrach.
Elastyczność wewnętrzna, polegającą na zdolności organizacji do szybkiej adaptacji do wymogów otoczenia, przy czym jest to adaptacja niejako „wymuszona” przez otoczenie.
( , s. 44)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Elastyczność organizacji identyfikowana jest ze zdolnością przedsiębiorstwa do przystosowywania się do zmian, czyli adaptacją.
( , s. 44)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Elastyczność strukturalna – dotyczy głównie lokowania decyzji i/lub procesów w odpowiednich jednostkach wewnętrznych lub podmiotach zewnętrznych i umiejętności komunikowania się z nimi w obliczu zmian.
( , s. 44)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Elastyczność strukturalna – dotyczy głównie lokowania decyzji i/lub procesów w odpowiednich jednostkach wewnętrznych lub podmiotach zewnętrznych i umiejętności komunikowania się z nimi w obliczu zmian;
( , s. 44)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Elastyczność zewnętrzna, która jest umiejętnością aktywnego wpływania na otoczenie organizacji i opiera się na bardziej „dobrowolnym” podejściu przedsiębiorstwa do reakcji na zmiany.
( , s. 44)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Cechy organizacji elastycznej : -zdolność nadążania za zmianami otoczenia i rozwijania się szybciej niż konkurenci, -sprawny system poznawania opinii klientów i szybkiego reagowania na ich oczekiwania, -krótkie procesy decyzyjne – płaska struktura, uprawomocnienie pracowników wykonawczych, -mały stopień formalizacji w organizacji (zob. 2005a, s. 201), -redundancja zasobów, -dywersyfikacja działalności i/lub zasobów.
( , s. 45)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Elastyczność strategiczna – najbardziej radykalny typ elastyczności, związany ze zmianą celów organizacji i ingerencją w dotychczasową koncepcję działania w wyniku pojawiających się zmian.
( , s. 45)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Strategia typu defender (obrońca) jest strategią polegającą na koncentracji na wąskiej domenie.
( , s. 47)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Strategia typu prospector jest właściwie strategią przeciwną do strategii defender. Siłą przedsiębiorstw realizujących strategię prospectora jest ciągłe poszukiwanie nowych okazji rynkowych. Innowacyjność jest dla nich ważniejsza od wysokiej rentowności. Swojej szansy upatrują one w odkrywaniu nowych segmentów rynku i wprowadzaniu na nie nowych produktów.
( , s. 48)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Wspólne cechy modeli nowoczesnych struktur organizacyjnych: -występowanie powoływanych ad hoc zespołów zadaniowych (projektowych), -zmienność składu uczestników, -nietrwałość podziału pracy i całościowy charakter zadań, -tymczasowy charakter relacji, -wielość i przechodniość ośrodków władzy – tzw. heterarchia, -niski stopień standaryzacji i formalizacji działań.
( , s. 54)
Komentarze i źródła pierwotne: Krzysztof Ćwik, Elastycznosć i innowacyjnosć a zachowania strategiczne przedsiębiorstw.
Studia literatury przedmiotu wskazują, że istnieje bardzo dużo różnorodnych barier i ograniczeń upowszechniania się nowoczesnych struktur organizacyjnych i ich elementów w praktyce gospodarczej. Jedne z nich tkwią we wnętrzu organizacji, inne w jej otoczeniu; jedne związane są z czynnikiem ludzkim, inne z elementem organizacyjnym, a jeszcze inne z ekonomicznym itd. Główne, zidentyfikowane przez autora bariery to: 1)brak porządkowania (ograniczania chaosu), 2)brak zapewnienia stabilności organizacji, 3) korzyści wynikające z trwałej specjalizacji, 4)trudności integracji, koordynacji i kontroli działań uczestników, 5)trudności w wymianie wiedzy i doświadczeń, 6)brak spełniania potrzeb bezpieczeństwa, 7)silne przyzwyczajenie do jednowładztwa, 8) niechęć kierownictwa do delegowania uprawnień, 9)brak kwalifikacji w zakresie kierowania zespołami zadaniowymi, 10) trudności w opisaniu i zrozumieniu nowoczesnych rozwiązań, 11) występowanie kryzysów w organizacjach.
( , s. 55)
Komentarze i źródła pierwotne: Janusz Marek Lichtarski, Bariery upowszechniania się i rozwoju nowoczesnych struktur oraganizacyjnych.
W zarządzaniu strategicznym funkcjonują równolegle cztery podstawowe szkoły myślenia strategicznego: szkoła racjonalistyczna, szkoła ewolucyjna, szkoła pozycyjna i szkoła zasobowa.
( , s. 64)
Komentarze i źródła pierwotne: Ewa Stańczyk-Hugiet, Znaczenie strategii w dynamicznym otoczeniu.
Lean management, którego istotą jest radykalne uproszczenie organizacji i zarządzania – spłaszczenie struktur, koncentracja na klientach i nieustanne doskonalenie jakości prowadzące do poprawy zdolności konkurencyjnej, istotnie przyczynił się do zdobycia przewagi strategicznej przez działające zgodnie z tą koncepcją firmy.
( , s. 88)
Komentarze i źródła pierwotne: Krystyna Kubacka-Góral, Wybarane nowoczesne koncepcje zarządzania jako czynniki skutecznosci zarzadzania strategicznego.
Koncepcja Time Based Management pojawiła się jako odpowiedź na rosnącą dynamikę przemian gospodarczych, społecznych i politycznych, w wyniku czego każda strata czasu, opóźniające się zaspokojenie potrzeb klienta stało się nieakceptowaną rozrzutnością. Czas stał się priorytetowym wyznacznikiem decyzji dotyczących wszystkich procesów w firmie.
( , s. 88)
Komentarze i źródła pierwotne: Krystyna Kubacka-Góral, Wybarane nowoczesne koncepcje zarządzania jako czynniki skutecznosci zarzadzania strategicznego.
Koncepcja CRM (Customer Relationship Management). W koncepcji tej wykorzystywane są coraz doskonalsze technologie informatyczne umożliwiające budowanie silnych relacji z klientem, uzyskanie kompletnego obrazu relacji firmy z każdym z nich, począwszy od fazy nawiązania pierwszych kontaktów poprzez kolejne etapy sprzedaży aż do opieki posprzedażnej i serwisu.
( , s. 89)
Komentarze i źródła pierwotne: Krystyna Kubacka-Góral, Wybarane nowoczesne koncepcje zarządzania jako czynniki skutecznosci zarzadzania strategicznego.
Koncepcja Strategicznej karty wyników (SKW), będąca odpowiedzią na trudności z urzeczywistnianiem strategii, pojawiła się już kilkanaście lat temu. Wypełnia ona próżnię istniejącą w systemach zarządzania, polegającą na braku systematyczności w procesie wdrażania strategii. Istotą SKW jest przełożenie misji i strategii na cele strategiczne i szczegółowe mierniki osiągania tych celów. Innowacyjny w sferze zarządzania wymiar tej metody polega właśnie na ścisłym połączeniu szczegółowych mierników efektywności, zwłaszcza czynników przyszłego sukcesu, ze strategią firmy
( , s. 90)
Komentarze i źródła pierwotne: Krystyna Kubacka-Góral, Wybarane nowoczesne koncepcje zarządzania jako czynniki skutecznosci zarzadzania strategicznego.