Encyklopedia Zarządzania :: Zachowania konsument��w - teoria i praktyka
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 11) Konsument jest uczestnikiem rynku dóbr i usług konsumpcyjnych, na którym dochodzi do wymiany między konsumentami i przedsiębiorstwami wytwarzającymi dobra konsumpcyjne lub świadczącymi usługi.
(cytat, str. 13) Ekonomia jest nauką badającą, jak ludzie dają sobie radę z rzadkością - brakiem nieograniczonej dostępności dóbr - oraz jak rozwiązują problem alokacji ograniczonych zasobów w celu zaspokojenia stale rosnących potrzeb konsumpcyjnych.
(parafraza, str. 13) Definicja ekonomii i przedmiot jej zainteresowań nie są wystarczające dla wyjaśnienia podejścia ekonomicznego. Aby mocniej przybliżyć to pojęcie, konieczne jest przyjęcie następujących założeń, które jednocześnie określają specyfikę podejścia ekonomicznego wobec innego typu podejść: Po pierwsze w podejściu ekonomicznym istotne jest założenie o maksymalizującym charakterze badanych zachowań, niezależnie od tego,co jest maksymalizowane: użyteczność dóbr i usług, bogactwo gospodarstwa domowego czy zysk przedsiębiorstwa. Po drugiej w podejściu ekonomicznym zakłada się istnienie rynków, które z różnym stopniem skuteczności koordynują działania poszczególnych jego uczestników (osób, przedsiębiorstw czy krajów) w taki sposób, że ich zachowania stają się wzajemnie spójne. Po trzecie, zakłada się, że preferencje konsumentów nie zmieniają się istotnie w czasie i że nie ma zasadniczych różnic między preferencjami ludzi bogatych i ubogich, a nawet ludzi należących do różnych społeczeństw i kręgów kulturowych
(cytat, str. 14) Podejście ekonomiczne do zachowań ludzkich oznacza określenie przewidywanych reakcji uczestników rynków na zmiany podstawowych parametrów rynkowych w związku z dokonywaną przez nich maksymalizacją zysku (przedsiębiorstwa) lub maksymalizacją użyteczności dóbr i usług mieszczących się w ich skali preferencji (konsumenci)
(cytat, str. 15) zachowanie konsumentalna rynku należy rozumieć jako ogół działań i percepcji konsumenta składających się na przygotowanie decyzji wyboru produktu, dokonanie owego wyboru oraz jego zakup
Słowa kluczowe:zachowanie się konsumenta Komentarze i źródła pierwotne: L. Rudnicki, Zachowanie konsumenta na rynku, Wyd. AE w Krakowie, Kraków 1996, s.9
(cytat, str. 16) zachowanie konsumenckie można określić jako przygotowanie decyzji wyboru produktu lub usługi zgodnie z indywidualną skalą preferencji i realnie dostępną siłą nabywczą oraz dokonanie zakupu.
(cytat, str. 18) Model wyboru konsumenta składa się z czterech elementów:
1) dochodu konsumenta; 2) cen, po których konsument może nabyć poszczególne dobra; 3) gustów konsumenta, pozwalających uszeregować różne kombinacje, czyli koszyki dóbr, według stopnia satysfakcji, jakiej dostarczają one konsumentom; 4) założenia, zgodnie z którym konsumenci starają się w maksymalnym stopniu zaspokoić swoje potrzeby. Spośród koszyków dóbr, osiągalnych przy danym dochodzie, konsument wybiera zestaw dający mu największą satysfakcję.
Słowa kluczowe:zachowanie się konsumenta Komentarze i źródła pierwotne: D. Begg, S. Fisher, R. Dornbusch, rkonomia, op.cit, s.136.
(cytat, str. 25) Funkcja produkcji gospodarstwa domowego wyznaczana jest przez kombinacje ilości towarów rynkowych (xi), ilości rozporządzalnego czasu (ti) oraz zmienną wyznaczającą otoczenie (środowisko), w którym odbywa się proces produkcji E. Zmienna środowiskowa oznacza stan umiejętności produkcyjnych lub poziom technologii stosowanej w procesie produkcji (w naszym przypadku oznacza umiejętności wykorzystania określonego zestawu towarów przez gospodarstwo domowe).
(cytat, str. 26) Funkcja użyteczności jest maksymalizowana przy ograniczeniach wynikających z funkcji produkcji oraz przy ograniczeniach ze względu na ilość rozporządzalnego w danym gospodarstwie domowym czasu.
(cytat, str. 28) Racjonalność zachowań jest bezpośrednio związana z namysłem odnośnie do tego, jakie potrzeby, w jaki sposób i przy użyciu jakich środków zostaną zaspokojone. Należy dodać, że namysł ten, z ekonomicznego punktu widzenia, jest związany z porównaniem nakładów i korzyści różnych wariantów potencjalnych decyzji i wyboru spośród nich wariantu najlepszego.
(cytat, str. 31) Można rozróżnić dwa rodzaje racjonalnego działania, a mianowicie:
- racjonalność rzeczową,
- racjonalność metodologiczną.
Racjonalność rzeczową rozumie się jako skuteczność działania zależną od stopnia adekwatności wiedzy działającego. Jednak wiadomo, że wiedza ta nie jest pełna, ponieważ dostęp do informacji niezbędnych do podjęcia trafnej decyzji jest ograniczony. Człowiek nie jest w stanie poznać całego układu możliwości, w związku z tym mówi się o ograniczonej racjonalności jego postępowania.
Natomiast racjonalność metodologiczna oznacza, że działanie jest racjonalne z punktu widzenia wiedzy podejmującego decyzję. Działający, w ramach posiadanej wiedzy, poprawnie dobiera środki, bez względu na to, czy wiedza ta jest zgodna z obiektywnym stanem rzecz.
(cytat, str. 34 - 35) Konsument, podejmując decyzje zakupu dóbr i usług, dąży do zaspokojenia twoich potrzeb. Potrzeby możemy rozpatrywać w ujęciu:
- biologicznym - jest to związane z utrzymaniem podstawowych funkcji organizmu, - psychologicznym - jako pragnienie wynikające ze stanu świadomości i stanów emocjonalnych, - społecznym - jako wynik funkcjonowania w określonym środowisku (relacje między ludźmi, uleganie wpływom otoczenia), - ekonomicznym - jako pożądanie wartości użytkowych dóbr (materialnych i niematerialnych)
Słowa kluczowe:potrzeba Komentarze i źródła pierwotne: por. J. Senyszyn, potrzeby konsumpcyjne, Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1995
(cytat, str. 37) Rodzaje zachowań konsumenckich wg kryterium rutynowości zakupów.
(cytat, str. 41) Ze względu na „niedomagania” rynku ważną rolę w regulowaniu procesów gospodarczych pełni państwo. Prowadząc określoną politykę gospodarczą, pośrednio determinuje zachowania konsumenckie poprzez:
- kształtowanie podatków i wydatków publicznych, - redystrybucję dochodów, - nadzorowanie produkcji (a często również konsumpcji) dóbr szkodliwych dla zdrowia (i życia) nabywców (odpowiednie uregulowania prawne).
Państwo broni interesów konsumentów między innymi poprzez: - zapewnienie konsumentom ochrony przed nadużywaniem przez firmy silniejszej pozycji na rynku (monopolistycznej lub dominującej), np.: stosowanie nadmiernie wysokich cen, nierzetelnych działań marketingowych, niekorzystnych warunków umów; - zakaz nieuczciwej konkurencji; - prawo do pełnej informacji o produktach, jego cechach, metodach użytkowania i cenach, aby konsument świadomie dokonał wyboru produktów; - edukację - informuje o prawach i obowiązkach konsumenta, a także kształtuje określone postawy konsumentów; - prawo do pozytywnego załatwiania uzasadnionych reklamacji, określając odpowiednie procedury postępowania; - prawo do reprezentacji i zrzeszania się, aby prezentować własne stanowisko w sprawach ich dotyczących; - prawo do ochrony przed produktami niebezpiecznymi dla zdrowia i życia - wymaga to określenia cech bezpieczeństwa produktów, informowania konsumentów o skutkach użytkowania, a przede wszystkim stworzenia procedur szybkiego ostrzegania i reagowania (wycofanie produktów stwarzających takie zagrożenie)
Słowa kluczowe:regulacje prawne Komentarze i źródła pierwotne: M. Bombol, A. Dąbrowska, Edukacja konsumencka jako czynnik wzmacniający jego pozycję na rynku ubezpieczeń społecznych, „Handel Wewnętrzny 1999, nr 1, s. 8-13.
(cytat, str. 46) Dla konsumentów dokonujących wyboru podstawowe znaczenie ma produkt, to znaczy jego cechy zaspokajające określone potrzeby. Można wyróżnić trzy podstawowe grupy towarów konsumpcyjnych:
Słowa kluczowe:potrzeba Komentarze i źródła pierwotne: K. Mazurek-Łopacińska, Zachowania nabywców i ich konsekwencje marketingowe, PWN, W-wa 2003, s.64
(cytat, str. 49) Biorąc pod uwagę wybór miejsca (punktu) sprzedaży, można wyodrębnić kilka grup konsumentów:
1) konsumenci oszczędni - rzadko korzystają z małych form handlu, często z hipermarketów, są „wrażliwi” na ceny, dysponują małym budżetem, poziom konsumpcji niewysoki;
2) przeciwnicy dużych powierzchni - preferują małe formy handlu, rzadko robią zakupy w supermarketach, są na ogół konserwatywni w swoich wyborach, rzadko zmieniają przyzwyczajenia;
3) przyzwyczajeni do pobliskiego handlu — nie są przeciwnikami dużych samoobsługowych centrów, ale handlu peryferyjnego, zakupy robią w supermarketach i w małych okolicznych sklepach;
4) nabywcy znaków firmowych (marki) - preferują zakupy w hipermarketach, dużych sklepach i centrach handlowych; mają wysoką pozycję społeczną, wrażliwi na jakość oferty oczekują dużego wyboru towarów markowych;
5) nie uwarunkowani dużymi przestrzeniami - to najlepsi klienci hipermarketów, kupują także w małych sklepach, rzadko w centrach handlowych, o wyborze produktów decyduje cena; jest to przeważająca grupa konsumentów „przeciętnie” wyposażona w dobra konsumpcyjne;
6) nabywcy korzystający ze wszystkich form handlu - oznacza to wielość miejsc i zakupu, konsumenci otwarci na nowości, wrażliwi na promoq’e, jednocześnie swoje zachowanie na rynku opierają na zebranych informacjach, kierując się kalkulacją ekonomiczną
Słowa kluczowe:klient docelowy Komentarze i źródła pierwotne: K. Mazurek-Łopacińska, Zachowania nabywców i ich konsekwencje..., op.cit., s.136-137.
(cytat, str. 54 - 55) Osobowość jest to zespół względnie trwałych cech psychicznych człowieka decydujący o specyficznych formach jego zachowania i przystosowania do określonych warunków otoczenia. (Jest to jedno z wielu określeń stosowanych w psychologii). Struktura osobowości jest niepowtarzalna, jest cechą wyróżniającą jednostkę. Jedną z cech różniących osobowości, a więc także zachowanie konsumenta na rynku, jest temperament. Można wyróżnić - zgodnie z cechami charakteru - cztery typy konsumentów - cholerycy - sangwinicy - flegmatycy - malancholicy
(cytat, str. 59) Bardzo ważną rolę w kształtowaniu zachowań konsumenckich odgrywa otoczenie ekonomiczne. Rozwój gospodarczy kraju pośrednio wpływa na poziom dobrobytu społecznego. Wskaźniki makroekonomiczne decydują o sile nabywczej konsumentów, skłonności do konsumpcji czy oszczędzania i, ogólnie ujmując, na poziom optymizmu społecznego. O poziomie życia jednostek w sposób bezpośredni w największym stopniu decyduje uzyskiwany dochód. Im jest on wyższy, tym większa dostępność do dóbr konsumpcyjnych i większa możliwość zaspokojenia potrzeb.