Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Mikułowski-Pomorski J., Karwińska A., Pacholski M., Typy działań socjotechnicznych a funkcjonowanie organizacji,
Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2002, ISBN: 83-7252-157-3
Aby prowadzić ludzi, idź za nimi... Najlepsi przywódcy to tacy, których istnienia ludzie nie dostrzegają. Stopień niżej to tacy, których ludzie cenią i szanują. Potem tacy, których nienawidzą ... Kiedy najlepszy z przywódców skończy swą pracę, ludzie mówią: zrobiliśmy to sami.
( , s. 7)
Komentarze i źródła pierwotne: Lao-tse, VI - V w p.n.e.
Socjotechnika jest nauką praktyczną, która zajmuje się tym, jak formułować reguły działania w oparciu o zależności między faktami i jak przy uwzględnieniu omawianych ocen realizować zamierzone skutki społeczne.
( , s. 12)
Komentarze i źródła pierwotne: A. Podgórecki, Zasady socjotechniki, Warszawa 1966, s.23.
Inżynieria społeczna reprezentuje celowa starania, zmierzające do osiągnięcia pewnych społecznych celów poprzez użycie nauk społecznych do zgenerowania informacji uważanych za konieczne przez polityków.
( , s. 13)
Komentarze i źródła pierwotne: A.B Cherns, Auf den Weg zu einer vergleichenden Gesellschaftstechnik [w:] Planvolle Steuerung Gesellschaftliche Handelns. Beitrage zur Gesellschaftstechnik und Gesellschaftsarchitektur, J. Schmidt (Hrsg) Opladen 1975.
Przebieg postępowania celowościowego : 1.Ustalenie hierarchicznego porządku 2.Diagnoza sytuacji 3.Ocena sytuacji 4.Rozważanie hipotez teoretycznych 5.Plan działania 6.Intelektualna eksploracja 7.Całościowa ocena
( , s. 13)
Komentarze i źródła pierwotne: A. Podgórecki , Definicje i zakres socjotechniki, Warszawa 1975 (tekst powielony) Dokładniejszy opis postępowania na str.13
Socjotechnika składa się z dwu wątków działania naukowego. Pierwszy - proces poznania rzeczywistości Drugi - szczególny charakter nauk praktycznych. Cechy zadań nauk praktycznych od strony formalnej : -zalecanie wykonania jakiegoś działania -ukazanie celu , jaki ma być osiągnięty -podkreślanie powiązania działania z jego celem -podanie różnych okoliczności, w jakich należy przeprowadzić działanie.
( , s. 14)
Komentarze i źródła pierwotne: H.Stonert, Charakterystyka twierdzeń nauk praktycznych w aspekcie metodologicznym, Prakseologia, 1967, nr 28, s.30
Trzy społeczne role socjotechnika: -socjotechnik jako obywatel -socjotechnik jako członek świata nauki -socjotechnik jako praktyk społeczny
( , s. 20)
Komentarze i źródła pierwotne: Pełny opis ról na str.20
Owocna współpraca socjotechnika z praktykiem, zwanym też często w literaturze dość sztucznie decydentem (od decydować), winna być wolna od uprzedzeń i iluzji.
( , s. 21)
Zanim je jednak omówimy, zwróćmy uwagę na to, co różni badacza społecznego od działacza społecznego. Różnice te uchwycił badacz pracy W. Masłowski. Wyróżniał on trzy typy przyczyn, które prowadzą do sytuacji konfliktowych w tej współpracy, a mianowicie: 1. różnice wynikające z odmienności twierdzeń i działań nauki i praktyki; 2. różnice wyrosłe na podłożu psychologicznym, czyli postaw wynikłych z odmienności działania; 3. różnice wynikłe z zakłóceń przepływu informacji
( , s. 21)
Komentarze i źródła pierwotne: W. Masłowski, Niektóre sytuacje konfliktowe w procesie masowego przekazu, Zeszyty Prasoznawcze 1970, nr.3, s. 49-58. Omówienie przyczyn na str.21-22
Modele współpracy praktyka z socjotechnikiem - model mechanistyczny - model kliniczny - model interwencyjny
( , s. 26)
Komentarze i źródła pierwotne: A. Podgórecki, Modele socjotechniki, Warszawa 1974 (tekst powielony)w
Typologia oparta na różnicach między zasięgami faktów podlegających diagnozie i zmianie: -model makro -model mezzo -model mikro
( , s. 26-27)
Komentarze i źródła pierwotne: M.van de Vakk, Utilization and Methodology of Applied Social Resarch: Four Complementary Models, The Jouranl of Applied Behavioral Sciences 1975, vol.11, No 1, s.14-38.t Dokładny opis modeli na str. 26-27
Wynik prac, jakie przedstawia socjotechnik decydentowi, bywa zwany ekspertyzą. Warto jednak zdać sobie sprawę z funkcji tej ekspertyzy i jej odmian. Ekspertyza zawiera w sobie: pomiar zjawiska, ostrzeżenie o jego istotności dokonane na podstawie przyjętych kryteriów, co określa się łącznie jako diagnozę, oraz dyrektywę, jak postępować dalej.
( , s. 27)
Wyróżnia się 3 rodzaje ekspertyz : -ekspertyza aksjologiczna -ekspertyza diagnostyczna -ekspertyza soscjotechnika
( , s. 28-29)
Komentarze i źródła pierwotne: Pełny opis ekspertyz na str. 28-29
W pierwszym znaczeniu organizacja jest ujmowana jako atrybut zbiorowości społecznych i oznacza stopień uporządkowania i wzajemnego powiązania elementów tworzących tą zbiorowość. W drugim znaczeniu używamy pojęcia organizacja na oznaczenie całości społecznych, powołanych świadomie do zrealizowania wyraźnie określonych celów (celu) za pomocą środków pozostających do dyspozycji uczestników tej organizacji. W tym przypadku zakres pojęcia organizacja jest zbliżony do zakresu pojęć instytucja czy zrzeszenie.
( , s. 30)
Organizacja jest więc pewną całością, grupą celową o określonym stopniu formalizacji. Układ taki powstaje w procesie funkcjonalnego różnicowania poszczególnych części części składowych, współdziałających w ramach pewnej całości, zgodnie z jej celami podstawowymi.
( , s. 30)
Kategoryzacja poziomów rozwoju psychospołecznego: -poziom pierwszy - reaktywny -poziom drugi - plemienny -poziom trzeci - egocentryczny -poziom czwarty - konformistyczny -poziom piąty - manipulacyjny -poziom szósty - socjotechniczny -poziom siódmy - egzystencjonalny
( , s. 41-42)
Komentarze i źródła pierwotne: V.S. Flowers, C.L. Hughes, Why Employees Stay, Harvard Busines Review , vol.51, No 4,1973. Szczegółowy opis poziomów , str. 41-42.
Motywację określamy jako proces inicjowania świadomego i celowego działania.
( , s. 43)
Komentarze i źródła pierwotne: H.P. Fairchilda , E.E. Eupanke, Dictionary of Socjology ,New Jersey 1966, s.199
Termin motywacja pochodzi od łacińskiego movere, co oznacza poruszać się. Konkretyzując to pojęcie w odniesieniu do człowieka wskażmy, że każde działanie poprzedzone jest motywacją, chociaż jej zaistnieje nie jest równoznaczne z pojęciem aktywności.
( , s. 43)
Omawiając regulacyjną rolę motywacji, należy wskazać na ważność siły motywu, czyli stopnia, w jakim może ona oddziaływać na wybory i dążenia jednostki. Siłę motywu dostrzegamy w sytuacji, gdy przy akceptacji wybranego celu nie akceptuje się jednocześnie środków dostępnych do jego osiągnięcia.
( , s. 44)
Od natężenia motywacji zależą również charakterystyczne cechy działania, takie jak intensywność i sprawność.
( , s. 45)
Komentarze i źródła pierwotne: Zależności na str. 45 J. Reykowski, Teoria motywacji a zarządzanie, Warszawa 1975, s.52-53
Skuteczność oddziaływania na motywację zależy w dużym stopniu od tego, jak dalece mogą być przekształcone dotychczasowe schematy percepcji . Może się to dokonywać poprzez: 1)zmianę i rozwijanie potrzeb 2)uzyskanie korzyści wynikających z zaakceptowania postulowanych zmian w organizacji 3)nowe zdefiniowanie sytuacji, w której jednostka się znajduje.
( , s. 48)
Komentarze i źródła pierwotne: Przykłady na str. 48-49.