Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Janasz K., Wiśniewska J., Innowacje i jakość w zarządzaniu organizacjami,
CeDeWu, Warszawa 2013, ISBN: 978-83-37556-554-6
Warunkiem trwałego rozwoju organizacji jest pogodzenie w sposób zrównoważony potrzeb i oczekiwań wszystkich zainteresowanych stron, które mogą obejmować, w przypadku: - klientów - jakość, cenę, użyteczność wyrobów usług; - właścicieli/akcjonariuszy - trwałą rentowność (zysk, dochodowość), przejrzystość działania organizacji; - pracowników - dobre warunki pracy, trwałość zatrudnienia, uznanie, nagradzanie; dostawców i partnerów - wzajemne korzyści i ciągłość działania; - społeczeństwa - ochronę środowiska. etyczne zachowania, zgodność z normami prawnymi i innymi.
( , s. 17)
Znaczenie jakości i innowacji w realizacji planów gospodarczego i społecznego rozwoju UE jest nieprzecenione i odnajduje swoją bezpośrednią lub pośrednią rolę w szeregu różnorodnych obszarów. W obu przypadkach zauważalne są istotne skutki oddziaływania o wymiarze mikro- i makroekonomicznym, np. na strukturę rynku, instytucje państwa, wyniki gospodarki.
( , s. 18)
Komentarze i źródła pierwotne: Rozwinięte na rysunku na str. 19.
Dla zapewnienia spójności społecznej i pobudzenia nowych źródeł wzrostu gospodarczego istotne znaczenie mają, tzw. usługi świadczone w interesie ogólnym Komisja Europejska przyjęła w grundniu 2011 roku ramy jakości dotyczące tego rodzaju usług. Składają się na nie trzy komplementarne kierunki działań: - poprawa przejrzystości i pewności prawa w odniesieniu do sposobu, w jaki stosuje się przepisy prawa UE do usług świadczonych w interesie ogólnym, - zapewnienie dostępu do usług podstawowych, propagowanie jakości w dziedzinie usług społecznych.
( , s. 18)
Komentarze i źródła pierwotne: Komisja przyjmuje ramy jakości dotyczące usług świadczonych w interesie ogólnym na terenie Unii,Komunikat prasowy KE Reference: IP/11/1579/ z dnia 20/12/2011.
Tradycyjne koncepcje konkurencyjności przedsiębiorstwa koncentrują się na podstawowych rynkowych czynnikach (koszty, jakość, marketing, pozycja na rynku) oraz bezpośrednich ich źródłach. Najważniejsze z nich są następujące: - koncepcja konkurencyjności kosztowej bazująca na efektach wielkiej skali produkcji, specjalizacji, standaryzacji oraz efektach doświadczenia, - przywództwo jakościowe oraz systemy sterowania jakością, - konkurowanie oparte na sile rynkowej przedsiębiorstwa (pozycja lidera oraz dominanta na rynku), - marketingowa koncepcja konkurencyjności, - przywództwo kosztowe oraz dyferencjacja.
( , s. 20)
Komentarze i źródła pierwotne: S.Dybka, Innowacyjność jako element konkurencyjności przedsiębiorstwa, (red.) S.Makarski, PTOIEE ZALESIE Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów 2007, s.25-26.
Innowacyjność, jako czynnik kształtowania konkurencyjności wynika z kilku przesłanek: - innowacyjność zawiera element nowości i zmiany, ma zatem charakter dynamiczny i twórczy, - innowacyjność jest czynnikiem powiązanym z pozostałymi czynnikami oddziałującymi na wzrost konkurencyjności zarówno na wejściu. jak i na wyjściu, co oznacza oddziaływanie na ogólną efektywność działań firmy, - oddziaływanie innowacji na pozostałeczynniki w kontekście konkurencji ma na ogół charakter synergicznie pozytywny, - iinowacje silnie oddziałują na kreowanie popytu rynkowego, który jest niezwykle ważnym czynnikiem kształtowania konkurencyjności.
( , s. 21)
Komentarze i źródła pierwotne: Por.: T.Bal-Woźniak, Innowacyjność w ujęciu podmiotowym. Uwarunkowania instytucjonalne, PWE, Warszawa 2012, s.57.
Jakość i innowacje nie pozostają obojętne w procesie kształtowania wizerunku przedsiębiorstwa, co bez wątpienia ma znaczenie strategiczne, polegające na: - przyczynianiu się do sukcesu lub klęski firmy; - budowaniu opinii o firmie wśród pracowników, dystrybutorów, konkurentów i samych klientów; - tworzeniu określonej (emocjonalnej) wartości dodanej; - przekazywaniu informacji o sukcesach organizacji; - kształtowaniu właściwych postaw wobec firmy, od których bezpośrednio zależą zachowania ludzi.
( , s. 25)
Komentarze i źródła pierwotne: Por. A. Adamus-Matuszyńska, Certyfikat systemu jakości a wizerunek firmy, Problemy Jakości 2002, nr.12.
Koncepcja Kaizen - oznacza nastawienie firmy na ciągłe wprowadzanie zmian w organizacji, technologii, procesach wewnętrznych i jest realizowana w siedmiu etapach: - zdefiniowanie obszaru uprawnień, - analiza i selekcja kluczowych problemów, - identyfikacja powodów usprawnień, - zaplanowanie środków zaradczych, - implementacja, - porównanie rezultatów, - standaryzacja.
( , s. 28-29)
W procesie rozwoju innowacji produktowych wykorzystywana może być tzw. koncepcja stage-gate proces, obejmująca realizację działań podejmowanych w drodze przejścia przez 5 kolejnych etapów (stages) rozdzielonych tzw. punktami decyzyjnymi. Podejście takie wykazuje duże podobieństwo do proponowanego w standardach zarządzania jakością.
( , s. 31)
Komentarze i źródła pierwotne: Obszerna tabela na ten temat na str.32.
Organizacji wykorzystującej wiedzę przypisuje się najczęściej następujące atrybuty: - systemowe myślenie postulujące tworzenie i wykorzystanie wiedzy przez wszystkich pracowników, niezależnie od ich pozycji zajmowanej w strukturze organizacji, - działania proinnowacyjne i posługiwanie się projektami w w implementowaniu zmian, - elastyczność w redefiniowaniu podstaw własnej działalności, - umiejętność do tworzenia wartości większej niż wytwarzana przez innych uczestników rynku.
( , s. 37)
Komentarze i źródła pierwotne: Z. Malara, Umiejętność zarządzania wiedzą i kapitałem intelektualnym jako czynnik sukcesu współczesnego przedsiębiorstwa, Społeczne uwarunkowania sukcesu organizacji, Prace i Materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego nr 2/3, Sopot 2009, s.813.
Według B. Mikuły wiedza jest przedstawiana najczęściej jako: - powiązanie informacji z ich zrozumieniem, - efekt myślowego przetworzenia informacji i doświadczeń oraz uczenia się, - ogół wiadomości człowieka, - odzwierciedlenie stanu rzeczywistości w umyśle człowieka, - podtwierdzone przekonania.
( , s. 40)
Komentarze i źródła pierwotne: B. Mikuła, organizacje oparte na wiedzy, Wyd. Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2006, s. 106.
W modelu japońskim I.Nonaki i H. Takeuchiego wyróżniają cztery sposoby konwersji wiedzy powiązanej ze sobą: 1. Od wiedzy ukrytyj do wiedzy ukrytej (socjalizacja), 2. Od wiedzy ukrytyj do wiedzy dostępnej (eksternalizacja), 3. Od wiedzy dostępnej do wiedzy dostępnej (kombinacja), 4. Od wiedzy dostępnej do wiedzy ukrytej (internalizacja).
( , s. 46-47)
Wyróżnia się trzy podstawowe koncepcje zarządzania wiedzą: - japońskie - zasobowe - procesowe
( , s. 46)
W podejściu zasobowym Dorothy Leonard-Barton przyjmuje istnienie następujących źródeł wiedzy: - kluczowe umiejętności (określony zestaw norm i wartości), - wspólne rozwiązywanie problemów, - implementacja, integracja nowych technolodii i narzędzi, - eksperementowanie, - import wiedzy.
( , s. 47)
Komentarze i źródła pierwotne: M. Dolińska, Innowacje w gospodarce opartej na wiedzy, PWE, Warszawa 2010, s.82.
Podejście procesowe stanowi kierunek wykorzystujący doświadczenia i rozwiązania powstające w dużych firmach konsultingowych. Zarządzanie wiedzą w koncepcji procesowej rozkłada się na podprocesy: lokalizowania wiedzy, pozyskiwania, rozwijania, dzielenia się wiedzą, rozpowszechniania (dyfuzji), rozwijania, wykorzystywania, a także gromadzenia wiedzy.
( , s. 48)
Na prowadzenie działalności innowacyjnej wpływają dwie cechy wiedzy: symultaniczność i nieliniowość. Symultaniczność wiedzy oznacza, że ta sama wiedza może być spożytkowana przez wiele organizacji i osób jednocześnie. Z kolei nieliniowość wiedzy wyraża się w tym, iż ta sama wiedza zastosowana w różnych organizacjach czy państwach przynosi odmienne rezultaty, tj. zróżnicowane innowacje przyrostowe.
( , s. 49)
Komentarze i źródła pierwotne: M.Majewska, U. Szulczyńska, Innowacje przyrostowe jako źródło postępu technologicznego w gospodarce opartej na wiedzy, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego 2012, nr 702, Ekonomiczne problemy usług nr 87, s. 105.
Koncepcje kluczowych innowacji przedstawia się w postaci czterech faz: faza 1 - innowacja przyrostowa, faza 2 - innowacja modularna, faza 3 - innowacja nieciągła, faza 4 - innowacja architektoniczna.
( , s. 53)
Komentarze i źródła pierwotne: J.Tidd, J.Bessant, K.Pavitt, Managing Innovation, John Wilej&Sons Ltd, chichester 2005, s. 17-18.
Koncepcja tworzenia kreatywnej gospodarki (innowacyjnej), jako nowego paradygmatu gospodarowania, wykorzystuje takie wyróżniki, jak: - akceleracja wiedzy we współczesnym świecie, - rosnace znaczenie kapitału niematerialnego, - innowacyjność jako działalność priorytetowa, - rewolucja w zasobach wiedzy.
( , s. 57)
System transferu technologii obejmuje takie działania, jak: - zapewnienie odpowiedniego funkcjonowania przedsiębiorczości akademickiej i akademickich firm odpryskowych, - współpracę instytucji naukowo-badawczych z przedsiębiorstwami, - zarządzanie własnoscią intelektualną w instytucjach B+R i w przedsiębiorstwach, - finansowanie komercjalizacji technologii, - wspieranie polityki ekonomiczno - społecznej i zapewnienie dostępu do instrumentów wsparcia rozwoju gospodarczego.
( , s. 62)
Dla osiągnięcia strategicznego celu polityki, który ukierunkowany jest na wzrost innowacyjności przedsiębiorstw dla utrzymania gospodarki na ścieżce szybkiego rozwoju i dla tworzenia nowych, lepszych miejsc pracy, wszystkie innowacyjne działania powinny być wdrażane w pięciu strategicznych kierunkach: 1) kadra dla nowoczesnej gospodarki, 2) badania na rzecz gospodarki, 3) własność intelektualana dla innowacji, 4) kapitał na innowacje, 5) infrastruktura dla innowacji.
( , s. 67)
Zarządzanie jakością zgodnie z japońską normą przemusłąwą to: Tworzenie systemu przedsięwzięć, mającego na celu ekonomiczne wytwarzanie wyrobów i usług, spełniających wymagania klienta. Zarządzanie jakością musi zawierać trzy hierarchiczne uzytuowane warstwy: 1) politykę jakości, 2) strukturę organizacyjną, 3) zestaw procedur.
( , s. 77)