Encyklopedia Zarządzania :: Negocjacje w biznesie.
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 11) Negocjowanie to umiejętność mająca istotne znaczenie w procesie skutecznego osiągania celów zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym.
(cytat, str. 12) Negocjacjom nadaje się wiele różnych ale jednocześnie zbliżonych znaczeń. Różnice dotyczą najczęściej celów negocjacji oraz sposobów ich osiągnięcia. Najogólniej spotykane definicje można podzielić na dwie grupy: a) akcentujące to, że celem negocjacji jest przede wszystkim osiągnięcie porozumienia b) akcentujące to, że celem negocjacji jest przede wszystkim rozwiązanie konfliktów
(cytat, str. 14) Negocjacje są możliwe, jeśli istnieje jakakolwiek płaszczyzna porozumienia, czyli gdy występują jednocześnie warunki możliwe do zaakceptowania przez obie strony.
(parafraza, str. 16 - 17) Aby negocjacje przyniosły pożądany rezultat, muszą zostać spełnione pewne warunki. Można wyróżnić siedem uwarunkowań, wspólnych dla wszystkich negocjacji: 1.w negocjacje zaangażowane są co najmniej 2 strony 2.pomimo wspólnych interesów strony mają odmienne zadania lub cele. 3.strony zasiadają do rozmów w przekonaniu, że negocjacje to bardziej satysfakcjonujący sposób rozwiązania problemów niż droga sądowa czy odgórny nakaz 4.każda ze stron uważa, że istnieje pewna możliwość przekonania drugiej o konieczności zmiany stanowiska. 5.kiedy cel okazuje się nieosiągalny, obie strony nie przestają wierzyć w możliwość osiągnięcia ostatecznego porozumienia. 6. każda ze stron ma pewną siłę oraz wpływ na możliwości podejmowania działań przez drugą stronę. 7.proces negocjacji jest rodzajem interakcji pomiędzy ludźmi, opartej przeważnie na wymianie informacji.
(cytat, str. 18) Cel negocjacji można rozpatrywać w dwu płaszczyznach: - teoretycznej - praktycznej. W płaszczyźnie teoretycznej celem negocjacji jest identyfikacja i charakterystyka elementów wpływających na przebieg negocjacji. Natomiast w płaszczyźnie praktycznej rozmowy mają na celu rozwiązanie konfliktu interesów stron i osiągnięcie porozumienia.
(parafraza, str. 21) Kiedy nie należy prowadzić negocjacji: - nasze szanse są znikome - za bardzo emocjonujemy się rozmowami - istnieją inne możliwości zaspokojenia naszych potrzeb.
(cytat, str. 22) Intencją ogólnie pojętej komunikacji jest koordynacja zachowań osób podejmujących aktywność komunikacyjną, w tym zwłaszcza uzgodnienie przekonań, opinii i postaw wobec rzeczywistości.
(cytat, str. 24) Proces negocjacji jest ciągiem informacji przekazywanych przez partnerów rozmów w celu: - uzasadnienia i obrony własnego stanowiska, - osłabienia argumentacji drugiej strony.
(cytat, str. 27) Komunikaty mogą być wysyłane w postaci słów, wtedy komunikacja ma charakter werbalny i dotyczy zazwyczaj konkretnych informacji, opisanych zdarzeń i faktów. Natomiast w przeciwieństwie do komunikacji werbalnej, komunikaty niewerbalne wykorzystują pozasłowne sposoby przekazywania informacji, czyli tzw. mowę ciała, i odnoszą się do sfery emocjonalnej.
(parafraza, str. 28) Negocjacje partnerskie typu wygrana-wygrana charakteryzują się gotowością do poszukiwania takich rozwiązań, które są korzystne dla oby stron
Negocjacje rywalizacyjne typu przegrana-przegrana mają miejsce wtedy. Gdy dopuszczamy możliwość poniesienia straty, która jednak jest mniejsza (w naszym odczuciu) niż strata drugiej strony.
Negocjacje indywidualistyczne typu wygrana-przegrana mają miejsce wtedy, gdy celem jest uzyskanie możliwie dużych korzyści własnych, przy czym sytuacja drugiej strony jest nam zupełnie obojętna.
(cytat, str. 29) Negocjacje aktywno -kooperacyjne charakteryzują się aktywnym i szczegółowym analizowaniem sytuacji, dążeniem do dokładnego, rzeczowego rozważania argumentów perswazyjnych, odpornością na reakcje emocjonalne.
(parafraza, str. 30) Negocjacje pasywno-współpracujące charakteryzują się postępowaniem konwencjonalnym, odwoływaniem się do powszechnie aprobowanych wartości, przyjmowaniem postawy współpracy.
Negocjacje aktywno-walczące cechuje duża aktywność, przejmowanie inicjatywy w rozmowach, impulsywność, spontaniczność, nieraz też narzucanie własnego zdania innym, okazywanie niezadowolenia i irytacji.
Negocjacje pasywno-walczące stosują strony dążące do utrzymania dobrych wzajemnych kontaktów osiąganych dzięki zręczności dyplomatycznej, otwartości, dążeniu do przyjemnej atmosfery rozmów.
(parafraza, str. 44 - 45) Typologia negocjatorów Przyjaciel- lubi kontakty z innymi ludźmi, ceni je, poświęca dużo czasu na podtrzymanie więzi towarzyskich i zrozumienie innych ludzi. Jest dobrym słuchaczem, stara się zrozumieć złożoność sytuacji i problemów. Doradca- lubi zwracać na siebie uwagę, a także wywierać wpływ na innych. Analityk- nastawiony zadaniowo. Interesują go konkrety: liczby, fakty, dane - a nie czyjeś emocje i opinie. Wódz- żyje po to, by realizować zadania. Stara się komunikować zwięźle i rzeczowo. Potrafi być nieuprzejmy, a nawet grubiański, zwłaszcza wobec tych, którzy się z nim nie zgadzają.
(cytat, str. 50) Manipulowanie emocjami drugiej strony może wywołać negatywne skutki, takie jak: - wzbudzenie irytacji i dyskomfortu, - spowodowanie "utraty twarzy" drugiej strony, - wywołanie poczucia wykorzystania, żalu, poniesienia straty, - ryzyko wystąpienia impasu, - negatywny wpływ na wizerunek negocjatora, utrata przez niego wiarygodności, - brak zaufania, - pogorszenie atmosfery rozmów, a nawet ich zerwanie.
(cytat, str. 54) Jeśli nie nie uwzględnisz interesów drugiej strony w zadowalającym stopniu, to albo nie zawrzecie porozumienia, albo też druga strona wycofa się z niego przy pierwszej sposobności.
(cytat, str. 57 - 58) Rzeczywisty konflikt pojawia się wtedy, gdy strony zaczynają się wzajemnie atakować lub też w jakiś sposób blokować swoje poczynania, a więc podejmują działania zmierzające do realizacji swych dążeń kosztem drugiej strony.
(cytat, str. 57) Konflikt zatem może się stać twórczą siłą inspirującą postęp, wyzwalającą nowe, kreatywne wartości pod warunkiem, że staje się konfliktem racji, idei, koncepcji, interesów, a nie jedynie konfliktem personalnym.
(cytat, str. 64) Konflikt relacji- wyraża się negatywnym stosunkiem do drugiej strony. Często wynika z błędnego postrzegania sytuacji, złej komunikacji, istniejących stereotypów. Konflikt danych- następuje w wyniku braku lub niepełnych czy błędnych informacji. Jego powodem mogą być też różne sposoby interpretacji danych.