Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 13 - 14) Badania prowadzone od kilkunastu lat w sektorze drobnej przedsiębiorczości wskazują na stosowanie w małych podmiotach skrajnie uproszczonego trybu przygotowania i podejmowania decyzji inwestycyjnych. Podstawowym narzędziem wykorzystywanym w procesach decyzyjnych związanych z działalnością inwestycyjną jest intuicja właścicieli przedsiębiorstw. Sporadycznie wykorzystywane są w tym zakresie narzędzia matematyczno-statystyczne. Zasadniczą przyczyną tego jest szeroko pojęta słabość małych przedsiębiorstw - niedostatek kapitału, fachowej kadry menedżerskiej i czasu. Na słabość tę nakłada się mentalność przedsiębiorców konsekwentnie budujących wizję swojej osoby jako specjalisty (menedżera) o wysokich umiejętnościach i kompetencjach.
(parafraza, str. 27) Czas wolny najczęściej charakteryzuje się ilościowo przez rodzaj czynności, jakie ten czas wypełniają, przyjmując, że jest to czas wypoczynku, przyjemności i rozwoju osobowości człowieka. Wykorzystanie czasu wolnego nie powinno mieć innych celów poza bezpośrednią satysfakcją, którą człowiek może kojarzyć z działaniem lub bezczynnością.
Słowa kluczowe:czas wolny Komentarze i źródła pierwotne: W.W.Gaworecki, Turystyka, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2000, s.90
(parafraza, str. 38) Inwestycje realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego to celowe wydatkowanie kapitału skierowane na powiększenie korzyści materialnych i niematerialnych wspólnoty samorządowej. Skłonność do inwestowania polega na odkładaniu bieżącej konsumpcji, w tym zbiorowej, w celu powiększenia zasobów gminy w przyszłości. Powiększenie przyszłych zasobów będzie zatem korzyścią uzyskaną przez wspólnotę lokalną. Skłonność do inwestowania jest tym większa, im większa jest oczekiwana korzyść wspólnoty z odłożenia lub zaniechania bieżącej konsumpcji. Inwestycje realizowane przez gminę mogą generować jej przyszłe dochody. W przypadku inwestycji publicznych podstawowe znaczenie ma zaspokojenie potrzeb wspólnoty, mniejszą rolę odgrywa motyw rentowności.
Słowa kluczowe:inwestycja publiczna Komentarze i źródła pierwotne: A. Drobniak: Zastosowanie analizy kosztów i korzyści w ocenie projektów publicznych. Katowice 2002, s. 65, M. Foltyn-Zarychta: Metodyczne aspekty wykorzystania kategorii skłonności do zapłaty oraz skłonności do przyjęcia rekompensaty w wycenie dóbr publicznych. W: Finanse - kierunki badań. II Forum Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Katowice 2006, s. 66 M. Trojanek: Instrumenty stymulowania inwestycji prywatnych na przykładzie gmin wielkopolskich. W: Finanse, ryzyko i ekologia w procesach inwestycyjnych. Red. H. Henzel, Katowice 1999, s. 120
(cytat, str. 38) Docelowe funkcje gminnych inwestycji infrastrukturalnych to: -obsługa ludności i potencjalnych inwestorów -wzmacnianie więzi przestrzennych między jednostkami osadniczymi -stwarzanie bazy technicznej dla działalności usługowo-produkcyjnej -stwarzanie warunków do przemiany struktury wytwórczości w gminie.
Słowa kluczowe:inwestycja publiczna Komentarze i źródła pierwotne: Nie strzelajmy sobie goli. "Wspólnota" 2002, nr 5
(cytat, str. 40 - 41) Sposobem zdefiniowania infrastruktury jest wyodrębnienie cech ją opisujących. Według H. Janowskiej do tych cech można zaliczyć: -kapitałochłonność inwestycji infrastrukturalnych, -długi okres realizacji inwestycji infrastrukturalnych, -długi okres użytkowania, co wiąże się ze stosunkowo wolnym przebiegiem procesu starzenia się rzeczywistego i moralnego, -nieodwracalność i nierealokowalność nakładów ponoszonych na infrastrukturę, -wysoka niepodzielność nakładów wraz z ograniczonymi możliwościami podziału procesu inwestycyjnego na etapy, -długi okres zwrotu nakładów z inwestycji, -immobilność przestrzenna, -ogólnodostępność - bardzo często rezultatem funkcjonowania infrastruktury są usługi o charakterze dóbr szczególnie cennych, czyli takich, do których dostęp nie powinien być uzależniony od indywidualnej sytuacji majątkowo-dochodowej, -wielogałęziowe znaczenie, -przynależność do grupy dóbr publicznych - usługi infrastrukturalne są udostępniane na zasadach braku odpłatności, ograniczonej odpłatności lub odpłatności rekompensowanej.
Słowa kluczowe:infrastruktura Komentarze i źródła pierwotne: H. Janowska: Strategie finansowania gminnych inwestycji infrastrukturalnych w Polsce, Szczecin 2002, s. 6-8, 16
(parafraza, str. 40) Wydatki inwestycyjne gmin obejmują nakłady na budowę i rozbudowę obiektów komunalnych, zakupy środków trwałych, inwestycje kapitałowe, jak wniesienie kapitału do spółek czy zakup akcji. Ta kategoria wydatków majątkowych dotyczy zatem nie tylko wydatków własnych gminy, wykonywanych przez jednostki budżetowe ale obejmuje też dotacje udzielane z budżetu gminy na finansowanie (dofinansowanie) przedsięwzięć wchodzących w zakres zadań własnych gminy. Inwestycje gminne można również podzielić na te związane z infrastrukturą społeczną oraz techniczną. Gminna inwestycja infrastrukturalna może być określona jako zastosowanie środków finansowych w celu tworzenia majątku rzeczowego z zakresu podstawowych urządzeń i instytucji usługowych niezbędnych do funkcjonowania gospodarki lokalnej i społeczeństw ana poziomie gminnym. Inwestycje związane z infrastrukturą techniczną bardziej bezpośrednio wpływają na poprawę konkurencyjności gospodarki lokalnej i wzrost atrakcyjności dla potencjalnych inwestorów. Wpływ inwestycji na infrastrukturę społeczną jest bardziej pośredni i zazwyczaj widoczny po znacznie dłuższym okresie.
Słowa kluczowe:inwestycja publiczna Komentarze i źródła pierwotne: P. Sianiewicz: Na przekór stagnacji. Ranking inwestycyjny samorządów 2000-2002. "Wspólnota" 2003, nr 21; Ibidem: Ranking inwestycyjny samorządów 2001-2003. "Wspólnota" 2004, nr 21
(parafraza, str. 49 - 50) Do nieruchomości specjalistycznych (szczególnego przeznaczenia)zalicza się te, które ze względu na swoje cechy fizyczne i ekonomiczne nie podlegają samodzielnie obrotowi. Ich sprzedaż czy obciążanie prawem zobowiązaniowym następuje wyłącznie wraz z działającym podmiotem gospodarczym lub jego częścią. Są to np.: huty, rafinerie, spalarnie odpadów, hotele, stacje benzynowe itd. Nieruchomości specjalistyczne można podzielić na dwie grupy: -niegenerujące dochodów (np. kościoły, obiekty użyteczności publicznej) -generujące dochody (nieczynszowe)-wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej W międzynarodowych standardach wyceny nieruchomości te zostały określone jako nieruchomości szczególnego przeznaczenia generujące dochód (NSPGD), których składnikami są z reguły: -grunt -budynek(ki) -wystrój i wyposażenie -zapasy, które mogą być włączone lub nie -wartości niematerialne i prawne włączając zbywalny goodwill -licencje i zezwolenia potrzebne do prowadzenia działalności
Słowa kluczowe:nieruchomość specjalistyczna Komentarze i źródła pierwotne: H. Walica, J. Konowalczuk: Wycena nieruchomości przedsiębiorstw. W: Zarządzanie finansami. Red. D. Zarzecki, Szczecin 2005, s. 162 Międzynarodowe Standardy Wyceny. Warszawa 2005, s. 263
(cytat, str. 50) Według definicji MSW osobisty goodwill można przedstawić jako ..."wartość zysku przekraczającego oczekiwania rynkowe, który zostałby utracony wraz ze sprzedażą nieruchomości szczególnego przeznaczenia generującej dochód. Uwzględnia się tu czynniki finansowe związane z podmiotem aktualnie prowadzącym przedsiębiorstwo, takie jak: podatki, polityka amortyzacji, koszty pożyczek i kapitał zainwestowany w przedsiębiorstwo".
Słowa kluczowe:goodwill Komentarze i źródła pierwotne: Międzynarodowe Standardy Wyceny. Warszawa 2005, s. 263
(parafraza, str. 52 - 62) Warto dokonać rozróżnienia pomiędzy trzema podstawowymi pojęciami związanymi z wyceną: -price - aktualnie obserwowana cena transakcji wymiany występująca na otwartym rynku (stanowi historyczną informację porównawczą), -value (market) - wartość (rynkowa) - przewidywana kwota, którą będzie można uzyskać przy sprzedaży nieruchomości na rynku; kategoria wartości wymiennej -worth - wartość dochodowa - kwota, jaką w ocenie konkretnej osoby warto zapłacić za daną nieruchomość w zamian za strumień korzyści, których się spodziewa z użytkowania nieruchomości; to kategoria wartości użytkowej. Europejskie Standardy Wyceny 2000 (EVS) przewidują dla nieruchomości wycenę za pomocą podejścia dochodowego ... "opartą na księgach rachunkowych podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność na terenie nieruchomości". Zgodnie z zapisem EVS A1.60 metoda zysków powinna być stosowana wtedy, ... gdy mamy do czynienia z elementami monopolu, wynikającymi z lokalizacji nieruchomości lub pozwolenia na użytkowanie nieruchomości w określonym celu". Metoda zysków opiera się na założeniu, że wartość nieruchomości wiąże się z dochodami osiąganymi z działalności prowadzonej na nieruchomości. Jest stosowana w przypadkach nieruchomości takich jak hotele, kina, stacje benzynowe do oszacowania renty dla właściciela. Renta taka, stanowiąca cenę za oddanie nieruchomości do wykorzystania jest uzależniona od możliwości generowania dochodów z działalności prowadzonej na nieruchomości. Wysokość renty jest pochodną popytu i podaży na produkt końcowy działalności prowadzonej na nieruchomości. Oszacowanie dochodu w metodzie zysków: Przychód brutto-zakupy=dochód brutto-wydatki operacyjne(z wyjątkiem renty dla właściciela)=dochód netto Dochód netto rozdzielany jest na dwie części: 1. Część przypadająca użytkownikowi (operatorowi) 2. Udział właściciela w dochodzie użytkownika (renta).
Nieruchomościom specjalistycznym można przypisywać niektóre cechy przedsiębiorstw (tj. identyfikację przez odpowiedni rejestr, posiadanie reputacji, wydawanie odpowiednich koncesji i pozwoleń na działalność, złożony charakter fizyczny i prawny), co zbliża metodykę szacowania wartości nieruchomości do metodyki wyceny przedsiębiorstw. W wielu przypadkach inwestorzy, kredytodawcy, organy skarbowe wymagają wyodrębnienia wartości rynkowej nieruchomości, co może być potrzebne dla: -organów skarbowych w procedurze opodatkowania -sądów i prokuratury w procesach karnoskarbowych -kredytodawców przy podejmowaniu decyzji kredytowej -potencjalnych użytkowników(operatorów) -inwestorów zainteresowanych zakupem nieruchomości.
Słowa kluczowe:wycena nieruchomości specjalistycznych Komentarze i źródła pierwotne: N. French: Practice Briefing. The Valuation of Specialized Property. A Review of Valuation Methods. "Journal of Property Investment&Finance" 2004, Vol. 22, Iss. 6, s. 534 Europejskie Standardy Wyceny 2000. Warszawa 2001, s. 162 i następne The Appraisal of Real Estate. Chicago 2001, s. 27
(parafraza, str. 66 - 83) Ze względu na formę, inwestycje te można podzielić na: -bezpośrednie: dla celów produkcyjnych lub przedsięwzięcia służące alokacji kapitału w celu jego aprecjacji, tzw. inwestycje lokacyjne; realizują je inwestorzy indywidualni nabywając nieruchomości na własne potrzeby, a w celach lokacyjnych inwestorzy instytucjonalni, zdolni do zakupu obiektów kapitałochłonnych z zachowaniem zasady dywersyfikacji ryzyka inwestycyjnego; -pośrednie: udziały w spółkach nieruchomościowych, udziały w funduszach nieruchomości, hipoteczne listy zastawne
Biorąc pod uwagę cele wyznaczane przez inwestorów operujących na rynku nieruchomości można dokonać następującej klasyfikacji strategii inwestycyjnych: 1. Strategie wg kryterium formy realizacji inwestycji (przedsiębiorstwa inwestujące bezpośrednio i pośrednio w nieruchomości, fundusze emerytalne inwestujące pośrednio, fundusze inwestycyjne inwestujące bezpośrednio i pośrednio) 2. Strategie wg kryterium oczekiwań inwestorów w zakresie korzyści ekonomicznych osiąganych w efekcie inwestycji -strategia spekulacyjna - inwestowanie w tzw. nieruchomości spekulacyjne; jej celem są ponadprzeciętne zyski z inwestycji; inwestycje bezpośrednie-zakupiona nieruchomość staje się bilansowym aktywem trwałym przeznaczonym do dalszej sprzedaży; inwestycje przez poprzez wyspecjalizowane w obrocie, zarządzaniu i inwestowaniu w nieruchomości podmioty zależne; powołanie spółki celowej i realizacja przez nią inwestycji, a następnie sprzedaż akcji(udziałów) w tej spółce -strategia lokacyjna - jej wyrazem jest inwestowanie w nieruchomości komercyjne i kapitałowe; oczekiwany jest stabilny długoterminowy zysk a więc korzyści ekonomicznych w postaci: periodycznych dochodów-wpływów z czynszów, dochodów pozaczynszowych(w formie różnego rodzaju opłat), aprecjacji zainwestowanego kapitału i jego zwrotu w efekcie sprzedaży nieruchomości, korzyści w postaci wzrostu wartości zainwestowanego kapitału. -strategia deweloperska - inwestycje w nieruchomości rozwojowe 3. Strategie z punktu widzenia skłonności do podejmowania ryzyka -strategia konserwatywna; charakterystyczna dla zakładów typu: zakłady ubezpieczeń, fundusze emerytalne, podmioty, które próbują łączyć możliwie najwyższy dochód ze stosunkowo niskim poziomem ryzyka w portfelu inwestycyjnym. -umiarkowanego ryzyka -agresywnej Dwie ostatnie charakteryzują permanentna analiza składu portfela i jego korygowanie, stosunkowo wysoka skłonność do ryzyka celem pomnażania korzyści inwestora. Inwestowanie w nieruchomości jest bezpieczne, chroni przed inflacją, ogranicza nieuzasadnioną konsumpcję, umożliwia uzyskanie dochodu lub zaspokajanie potrzeb własnych może także stanowić korzystne zabezpieczenie kredytów bankowych. Wśród wad mogących ograniczać aktywność inwestorów na rynku nieruchomości wymienia się ich niepodzielność, wysoką kapitałochłonność , potrzebę zarządzania ich wartością, ponadto mała płynność.
Słowa kluczowe:inwestycja w nieruchomości Komentarze i źródła pierwotne: P. Nowacki: Inwestycje w nieruchomości a wartość przedsiębiorstwa. W: Współczesne kierunki inwestowania-formy i efekty. Red. H. Henzel, Katowice 2005, s. 292 E. Gostomski: Fundusze nieruchomości jako instrument rozwoju rynku finansowego. W: Zarządzanie finansami. T.1. Materiały z Międzynarodowej Konferencji Naukowej, Kołobrzeg 2001, red. D. Zarzecki, Warszawa 2001, s. 271
(cytat, str. 66) Nieruchomości komercyjne to ..."nieruchomości generujące periodyczne przychody, pochodzące z jej użytkowania lub własności w postaci przepływających w czasie strumieni pieniężnych. Zalicza się do nich: nieruchomości mieszkaniowe na wynajem(np. kamienice czynszowe), nieruchomości handlowo-usługowe(np. biurowce, które generują dochód z czynszów za wynajem), nieruchomości przemysłowe(np. stacje benzynowe, których właściciel ma udział w dochodzie operacyjnym), nieruchomości rekreacyjne i wypoczynkowe(np. hotele, których właściciel ma udział w dochodzie operacyjnym. Zainwestowany kapitał w tego typu inwestycje jest odzyskiwany w sposób bezpośredni i pośredni. Bezpośrednio w postaci wpływów z najmu lub dzierżawy nieruchomości, a pośrednio w formie udziału właściciela w dochodzie operacyjnym, generowanym z działalności prowadzonej z wykorzystaniem nieruchomości".
(cytat, str. 69) W rozumieniu obowiązującej znowelizowanej ustawy o rachunkowości inwestycje to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych, wynikających z przyrostu ich wartości, uzyskiwania z nich przychodów, jak np. odsetek, dywidend (udziałów w zyskach), wpływów z tytułu najmu dzierżawy i opłat oraz innych pożytków, w tym również transakcji handlowych.
Słowa kluczowe:inwestycja Komentarze i źródła pierwotne: Ustawa z 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości. Dz. U. nr 113, poz. 1186
(cytat, str. 71) Inwestor na rynku nieruchomości oczekuje najczęściej: -stabilnego wzrostu zainwestowanego kapitału, bezpieczeństwa lokaty, -zysków o charakterze dochodowym i kapitałowym w inwestycjach pośrednich, -dochodów w postaci czynszów lub opłat w inwestycjach bezpośrednich, -zabezpieczenia ulokowanego kapitału przed spadkiem jego realnej wartości, -uzyskania ulg podatkowych, zabezpieczenia kapitału przed nadmierną konsumpcją, -"odmrożenia kapitału" poprzez zaciągnięcie kredytu pod zabezpieczenie hipoteczne, -poprawy warunków mieszkaniowych, zapewnienia poczucia bezpieczeństwa, zdobycia prestiżu lub osobistej satysfakcji.
Słowa kluczowe:inwestycja w nieruchomości Komentarze i źródła pierwotne: E. Kucharska-Stasiak: Nieruchomość a rynek, Warszawa 1997, 118-121
(parafraza, str. 82 - 83) Klasyfikując inwestorów na rynku nieruchomości jako segmencie rynku kapitałowego można przyjąć wiele kryteriów, m. in.: 1. Względy geograficzno-polityczne: -inwestorzy krajowi-angażujących kapitały na terenie własnego kraju -inwestorzy zagraniczni-dokonujący międzynarodowej dywersyfikacji portfela 2. Preferencje inwestorów w trakcie wyboru i zakupu obiektu inwestycyjnego: -inwestorzy branżowi, lokujący fundusze w przedsiębiorstwa zajmujące się konkretną gałęzią przemysłu -inwestorzy funduszowi-podejmujący działalność lokacyjną w formie otwartych lub zamkniętych funduszy inwestycyjnych -inwestorzy finansowi-biorący udział w alokacji kapitału, transferze nadwyżek finansowych do osób lub organizacji chcących pożyczyć pieniądze -inwestorzy spekulacyjni-o wyższej skłonności do ponoszenia ryzyka za cenę osiągania krótkoterminowo większych zysków. 3. Sposób oddziaływania na bieżącą działalność podmiotów zależnych; inwestorzy: -strategiczni-biorący na siebie ciężar odpowiedzialności za dalszy rozwój przedsiębiorstw, w które inwestują -pasywni(finansowi)-kupujące mniejszościowe pakiety udziałów lub akcji przedsiębiorstw w nadziei osiągnięcia dochodu i zysku ze wzrostu wartości przedsiębiorstw 4. Ceny nieruchomości jako lokaty i rodzaj praw nabywanych przez inwestorów; inwestorzy: -bezpośredni-nabywający prawa do nieruchomości -pośredni-nabywający prawa do udziału w firmach lokujących w nieruchomości 5. Charakter dokonywanych lokat i pochodzenie inwestowanych środków; inwestorzy: -instytucjonalni (instytucje finansowe, które pośredniczą w lokowaniu na rynkach finansowych oszczędności osób fizycznych i spółek spoza sektora finansowego np. zakłady ubezpieczeń, fundusze emerytalne czy fundusze inwestycyjne) -indywidualni
Słowa kluczowe:inwestycja w nieruchomości Komentarze i źródła pierwotne: M. Sopiński: Inwestorzy na rynkach nieruchomości. W: Zachodnie rynki nieruchomości. Red. E. Kucharska-Stasiak, Warszawa 2004, s. 85-87
(cytat, str. 90) Wyłącznym zadaniem tych funduszy jest lokowanie zebranych od uczestników środków pieniężnych głównie w różnego rodzaju papiery wartościowe, takie jak: bony skarbowe, obligacje, akcje. Celem działalności funduszy jest wypracowanie na rzecz uczestników zysków przy jednoczesnym ograniczaniu ryzyka. Fundusze stanowią alternatywę wobec lokat bankowych, bezpośredniego inwestowania w papiery wartościowe i kapitałowych ubezpieczeń na życie. Fundusze inwestycyjne są nowoczesnym i efektywnym sposobem pomnażania powierzonych pieniędzy. Wśród licznych zalet tych funduszy na uwagę zasługują przede wszystkim: -bezpieczeństwo powierzonych środków, -wysoka płynność inwestycji, -profesjonalne zarządzanie, -ograniczenie ryzyka inwestycyjnego, -relatywnie wyższa dochodowość oraz niższe koszty w porównaniu z indywidualnym inwestowaniem na giełdzie
(cytat, str. 107 - 108) Zgodnie z paradygmatem neoklasycznym stosującym podejście antropocentryczne, jako funkcje środowiska wymienia się: dostarczanie surowców i energii wykorzystywanych w procesach produkcyjnych, pochłanianie ubocznych skutków działalności człowieka oraz wspieranie procesów życiowych poprzez dostarczanie składników niezbędnych do życia, zdrowia i dobrobytu człowieka, a także zapewnianie usług rekreacyjnych poprzez bezpośrednie z dóbr środowiskowych.
(cytat, str. 108) ...-dobra środowiskowe nie są dobrami wolnymi - w skali całej gospodarki ograniczone zasoby produkcyjne muszą być alokowane pomiędzy dobra materialne produkowane przez człowieka(dobra antropogeniczne) a dobra środowiskowe(neoklasyczne założenie możliwości substytucji wszystkich dóbr czynników produkcji), -konsumenci są w stanie wybierać pomiędzy określoną wielkością dóbr materialnych i środowiskowych na podstawie indywidualnego systemu preferencji(założenie racjonalności indywidualnej)
(cytat, str. 108) Inwestycja proekologiczna może być zdefiniowana jako inwestycja wywołująca korzyści środowiskowe w środowisku przyrodniczym, czyli powodująca zwiększenie dostępności i jakości usług środowiskowych, a w rezultacie zwiększenie dobrobytu społecznego. W tym aspekcie inwestycje proekologiczne poprzez kształtowanie jakości środowiska wpływają na poziom dobrobytu.
(parafraza, str. 115) Strategie marketingowe przedsiębiorstw turystycznych: -strategie wynikające z celów i warunków działania -strategie narzędziowe -strategie przedmiotowe -strategie w turystyce międzynarodowej
(cytat, str. 117) Konsumpcja dobra publicznego może przynosić określoną użyteczność poszczególnym osobom, podczas gdy koszty dostarczenia dobra nie zmieniają się. Jeżeli dla dostarczonej ilości dobra krańcowa użyteczność osoby jest niższa od krańcowych kosztów dostarczenia dobra, to nie będzie ona skłonna do zapłaty za nie, ponieważ dobro publiczne raz dostarczone będzie niedostępne dla wszystkich bez względu na rzeczywistą liczbę płacących. Powoduje to brak motywów do ujawniania preferencji przez społeczeństwo, co znajduje wyraz np. w efekcie "gapowicza", gdzie korzyści z danego dobra odnoszą nie tylko wnoszący opłaty, ale również pozostali(ci ostatni są beneficjentami korzyści zewnętrznych), co powoduje, że podaż będzie niższa od optymalnej. Sytuacja odwrotna, związana z nadpodażą, nazywana jest "dylematem więźnia", kiedy zbyt duża ilość dostarczanego dobra powoduje straty u jego producentów, zaliczane do kosztów zewnętrznych. Skrajną sytuacją w przypadku dóbr środowiskowych o cechach dóbr publicznych będzie zupełny brak rynku na dane dobro, a w związku z tym brak jego ceny, jak w przypadku czystego powietrza.