Marketing w turystyce – Cytaty – Encyklopedia Zarządzania

Przeglądanie katalogu (kliknij)

Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.

Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)

: Następna >>

Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 64)

(cytat, str. ) Pierwsza różnica polega na tym, że możliwości sterowania sferą public relation są w porównaniu z reklamą znacznie mniejsze. Nawiązując kontakty z prasą czy telewizją przedsiębiorstwa czy miejscowe władze turystyczne mogą jedynie liczyć na pozytywne reakcje, ale nie mogą ich żądać.
Druga różnica między propagandą a reklamą dotyczy innej struktury kosztów. Relacje z imprez organizowanych przez przedsiębiorstwo, dyskusje przed kamerami telewizyjnymi, informacje o firmach i ich produktach przekazywane przez dziennikarzy, realizowane są w środkach masowego przekazu w ramach tzw. wolnego czasu lub wolnej przestrzeni. Z tego powodu propaganda i public relation bywają często nazywane "wolną" lub "bezpłatną reklamą" (free advertising)
Po trzecie, w przeciwieństwie do skutków reklamy, rezultaty public relation ujawniają się dopiero po dłuższym czasie i z trudnością poddają się rachunkowi opłacalności.

Słowa kluczowe:

reklama

public relations

(cytat, str. 9 - 10) Według J. Carmana i K. Uhla, "marketing jest procesem społeczno-gospodarczym mającym na celu poznanie przyszłej struktury popytu na produkty lub usługi oraz zaspokajanie go poprzez kreowanie podaży, przekazywanie informacji nabywcom, dostarczanie wytworzonych dóbr w odpowiednim miejscu i czasie, a także ich zrealizowanie"*.
E. Kelly definiuje marketing jako "proces gospodarczy, w ramach którego struktura popytu na dobra i usługi jest antycypowana i zaspokajana poprzez innowację, aktywizację sprzedaży oraz wymianę dóbr i usług". N. Hill twierdzi, że "marketing to twórczy proces polegający na identyfikacji i zyskownym zaspakajaniu potrzeb konsumenta, dzięki zastosowaniu sił przedsiębiorstwa do warunków rynkowych".

Słowa kluczowe:

marketing

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 15) funkcje informacyjne
Oddziaływanie marketingowe na konsumenta wiąże się z wykonywaniem funkcji informacyjnych. Polegają one m.in. na dostarczaniu informacji o:
- wartościach użytkowych oferowanego na rynku turystycznego produktu oraz
- miejscu, sposobie i warunkach jego nabycia.

Słowa kluczowe:

marketing

funkcja informacyjna

(cytat, str. 16) marketing
Wśród różnych kierunków oddziaływania na konsumenta do najważniejszych należą:
- rozbudzanie nowych, do tej pory nie znanych potrzeb turystycznych, celem dywersyfikacji i aktywizacji popytu,
- przekonywanie o szczególnych walorach określonych usług oferowanych przez firmę,
- uzasadnianie potrzeby częstszego nabywania już znanych usług,
- motywowanie do korzystania z usług w określonym czasie. Wszystkie działania zmierzają do uzyskania pożądanego odzewu rynku, czyli ujawnienia się zachowań zgodnych z oczekiwaniami przedsiębiorcy, którego celem jest wzrost sprzedaży dla zwiększenia zysku. Marketing stwarza więc warunki, umożliwiające dostosowanie się przedsiębiorstwa do aktualnej i przyszłej sytuacji rynkowej.*

Słowa kluczowe:

marketing

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 18 - 19) Pod pojęciem rynku rozumiemy proces, w ramach którego nabywcy i sprzedawcy określają, co mają zamiar kupować i sprzedawać i na jakich warunkach. Inaczej mówiąc, to wzajemne stosunki wynikające z wymiany między dostawcami i odbiorcami, których decyzje kształtują podaż i popyt.
Rynek można rozpatrywać z różnych punktów widzenia. Stosując kryterium obszaru wyróżniamy: rynek lokalny, regionalny, krajowy, kontynentalny i światowy. Na podstawie kryterium przedmiotu transakcji wyodrębnia się rynki dóbr produkcyjnych, dóbr konsumpcyjnych i usług, a także rynki branżowe (np. obuwia, przewozów lotniczych, usług gastronomicznych). Z kolei skala zawieranych transakcji i role uczestników kanałów sprzedaży decydują o zasadności wyodrębniania rynku detalicznego, hurtowego itp.
Rynek jest zbiorem aktualnych lub potencjalnych nabywców produktu"*.
Podział rynku:
1) ze względu na cechy konsumenta: rynki turystyki młodzieżowej, rodzinnej i osób starszych lub rynki uwzględniające stopnie dochodowości nabywców,
2) ze względu na motywy uprawiania turystyki: rynki podróżujących w celach wypoczynkowych, rehabilitacyjnych, edukacyjnych, kulturalnych, religijnych, służbowych i innych,
3) ze względu na czynniki przestrzenne: rynki turystyki krajowej i zagranicznej, a w tym rynki związane z przyjazdami i wyjazdami do określonych krajów.

Słowa kluczowe:

rynek

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 20) Produkt turystyczny może więc mieć różny zakres rzeczowy. W większości wypadków produkt turystyczny jest kompozycją kilku usług, które łącznie tworzą tzw. pakiet.
Podstawę projektowania pakietu stanowi tzw. jądro lub rdzeń korzyści (core benefits), czyli cel turystyczny budzący zadowolenie, jakie wynika z zaspokojenia podstawowej potrzeby determinującej zakup produktu.
Najczęściej jądrem korzyści są atrakcje związane z tzw. dobrami (walorami) turystycznymi (np. klimat, jeziora, góry), będącymi już to wytworem przyrody, jak to wytworem człowieka (np. muzea, centra rozrywkowe, ogrody zoologiczne). Korzystający z tych atrakcji musi być jednak dowieziony na miejsce, ubezpieczony, należy mu zapewnić wyżywienie, nocleg, niezbędne informacje itp. Usługi i dobra umożliwiające satysfakcjonujące zaspokojenie podstawowej potrzeby tworzą tzw. produkt rzeczywisty. Turysta może też korzystać z innych usług i dóbr uznawanych za pożądane, ale nie niezbędne. Komponenty te są składnikami tzw. produktu poszerzonego.

Słowa kluczowe:

produkt turystyczny

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 20 - 21) Dominującą właściwością produktu turystycznego jest jego usługowy charakter. Wynikają stąd takie cechy, jak złożoność, komplementarność, jedność procesu wytwarzania, wymiany i konsumpcji, niemożność wytwarzania na zapas, pewnego rodzaju nieuchwytność, swoisty brak właściciela i sezonowość.

Słowa kluczowe:

produkt turystyczny

(cytat, str. 23) Według W. Hunzikera i K. Krapfa, "popyt turystyczny jest sumą dóbr turystycznych, usług i towarów, które turyści skłonni są nabyć przy określonym poziomie cen"
Ekonomiczne wyznaczniki popytu turystycznego są wspólne dla wszystkich rynków. Należą do nich przede wszystkim ceny produktów i dochody konsumentów. Ruch turystyczny jest nadto determinowany licznymi, specyficznymi przyczynami natury pozaekonomicznej, jak np. industrializacja i zanieczyszczenie środowiska, gęstość zaludnienia, cechy osobowości, rozmiary wolnego czasu, moda, tradycje, kultura, zdrowotność, stabilizacja polityczna.

Słowa kluczowe:

popyt turystyczny

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 28 - 30) PODAŻ TURYSTYCZNA
W potocznym rozumieniu podaż to ilość dóbr i usług, którą wytwórcy zamierzają sprzedać. W teorii ekonomii podaż oznacza relację miedzy ilością produktu, którą wytwórcy skłonni są oferować w danym czasie a ceną, przy założeniu, że inne zjawiska kształtujące rynek nie ulegną zmianie.
Podstawowymi determinantami podaży są:
- dostępność czynników wytwórczych (pracy, kapitału, nowoczesnych technologii, organizacji i in.),
- zmiany produktywności wywołane zmianami sposobów wytwarzania,
- zmiany opłacalności wytwarzania innych dóbr i usług.
Uwzględniając złożoność produktu turystycznego, wielu autorów dzieli podaż na pierwotną i wtórną*. Do podaży pierwotnej zalicza się ofertę dóbr przyrody i kultury (a niekiedy także korzyści związane z infrastrukturą danego obszaru), natomiast do podaży wtórnej - wszelkiego rodzaju dobra i usługi, bez których przyrodnicze i kulturalne atrakcje pozostałyby nie wykorzystane, a nawet niedostępne.
Inaczej problem ten ujmuje E. Brunner, dzieląc "przemysły turystyczne" na pierwotne - zajmujące się bezpośrednią obsługą podróżnych oraz wtórne, które rozwijają się na skutek pobudzenia przez ruch turyÂ¬styczny, ale typowo turystycznych usług nie świadczą**.
Do struktury produktu turystycznego nawiązuje też pogląd, w myśl którego w ramach podaży należy wyróżniać trzy grupy elementów:
- atrakcje, które stanowią dla turysty główny czynnik przyciągający,
- szeroko pojęte środki i urządzenia komunikacyjne, środki komunikacji rynkowej, więź z turystami oraz
- urządzenia i usługi recepcji.

Przemysły te dzieli się na trzy grupy odzwierciedlające główne "etapy" ruchu turystycznego oraz związane z tym potrzeby (zapotrzebowanie na informacje, zakup świadczeń, przejazdy, noclegi, wyżywienie i inne).
Do pierwszej grupy zalicza się organizacje pośredniczące na wielką skalę między wytwórcami poszczególnych komponentów produktu turystycznego (przejazdy, noclegi, żywność) a agencjami turystycznymi, które w formie gotowej kompozycji oferują je finalnym konsumentom indywidualnym lub zbiorowym. Do grupy pośredników zalicza się tzw. tour operatorów, pośredniczących w operacjach czarterowych dotyczących przelotów, wypożyczalnie samochodów oraz hurtowników organizujących pobyty dla cudzoziemców. Należą tu również wszelkiego rodzaju detaliści, działający już to jako odrębne przedsiębiorstwa (agencje), już to jako detaliczni sprzedawcy wytwórców poszczególnych usług (np. przewoźników).
Drugą grupę podaży tworzą organizacje transportowe, do których zalicza się linie lotnicze, autobusowe, kolejowe, żeglugowe i wypożyczalnie samochodów.
Grupa trzecia to tzw. przemysł gościnny oraz organizacje utworzone celem bezpośredniej obsługi turystycznych atrakcji. Na przemysł gościnny składają się hotele, motele, pensjonaty, schroniska, zakłady gastronomiczne, kasyna, kluby i centra kongresowe.

Słowa kluczowe:

podaż turystyczna

Komentarze i źródła pierwotne:

Źródło: L. Lickorish, A. Kershaw, The Trade Travel, Practical Press Ltd. , London 1958, s. 52

(cytat, str. 31) "Efektu Veblena" (wysoka cena pobudza popyt).
Efekt Veblena, zwany też "efektem snobizmu", dotyczy konsumpcji ostentacyjnej, świadczącej o wysokich dochodach i przynależności do określonej grupy społecznej.

Słowa kluczowe:

efekt Veblena

(cytat, str. 31) Nader istotne dla wejścia na rynek są warunki tworzone przez władze kraju i regionu do powoływania oraz organizacji i zarządzania przedsiębiorstwami. Wśród nich znaczące są m.in. stabilność systemu gospodarki, prawodawstwo dotyczące działalności gospodarczej, polityka koncesji na działalność turystyczną, kursy wymienne walut, system podatkowy, przepisy paszportowe. O warunkach wejścia decyduje także charakter krajowej i zagranicznej konkurencji.

Słowa kluczowe:

rynek usług turystycznych

(cytat, str. 35) Marketingowe zarządzanie obejmuje całość zagadnień związanych z wyznaczaniem celów rynkowych przedsiębiorstwa i ich realizacji, usystematyzowanych w sposób, który odpowiada logice procesu zarządzania.
w procesie marketingowego zarządzania przedsiębiorstwem wyróżniamy:
1. identyfikację wewnętrznych i zewnętrznych warunków działalności przedsiębiorstwa, na którą składają się analiza jego atutów i słabości oraz analiza szans i zagrożeń rynkowych,
2. określanie misji i celów działalności przedsiębiorstwa,
3. wybór strategii marketingowych,
4. wybór taktyki marketingowej obejmującej prognozy sprzedaży i zysków oraz cele operacyjne niezbędne do zrealizowania przyjętych strategii,
5. dobór narzędzi realizacji planów,
6. kontrolę działalności marketingowej.

Słowa kluczowe:

marketingowe zarządzanie

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 44) Misję charakteryzują
- pozycja na rynku,
- przedmiot działalności,
- przestrzenny zasięg rynku,
- krąg aktualnych i potencjalnych klientów,
- jakość produktu,
- stosunek do konkurentów,
- sposób reagowania na zmiany w otoczeniu.

Słowa kluczowe:

misja

(cytat, str. 48) Strategia przedsiębiorstwa. Na ogół jest ona rozumiana jako "określenie podstawowych długofalowych celów i warunków rozwoju oraz alokacji zasobów koniecznych do realizacji tych celów" lub "ustalanie zorientowanych długookresowo planów postępowania prowadzącego do osiągnięcia celów przedsiębiorstwa".

Słowa kluczowe:

strategia

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 52) Strategia penetracji rynku oznacza intensyfikację sprzedaży dotychczas sprzedawanego produktu na tym samym rynku. Wzrost sprzedaży na już eksploatowanym rynku można osiągnąć poprzez lepsze rozpoznanie popytu i bardziej racjonalną politykę cen, promocji i dystrybucji. Omawiana strategia może być stosowana, gdy między rynkiem rzeczywistym a potencjalnym istnieje luka, czyli rynek nie jest jeszcze nasycony. Ponieważ oferowane usługi oraz zasady i sposoby ich sprzedaży są już znane. strategia penetracji uchodzi za najmniej ryzykowną.

Słowa kluczowe:

penetracja rynku

strategia penetracji rynku

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 53 - 54) Strategia rozwoju produktu polega na zmianie jego właściwości użytkowych. Jak już wspomniano, w przypadku usług turystycznych chodzi tu raczej o doskonalenie oraz innowacje cząstkowe.
Strategia rozwoju produktu wymaga intensywnej promocji, wskazującej na szczególne cechy - a zwłaszcza niepowtarzalność - produktu.

Słowa kluczowe:

strategia rozwoju produktu

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 53) Strategia rozwoju rynku polega na pozyskiwaniu nowych grup konsumentów (segmentów) lub wychodzeniu ze sprzedażą dotychczasowych usług na nowe obszary.

Słowa kluczowe:

strategia rozwoju rynku

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 54 - 55) Strategia innowacji. Innowacja w turystyce polega zwykle na stworzeniu nowego pakietu usługowego z elementów już znanych, innej jego kompozycji (zubożenia lub wzbogacenia, unifikacji lub zróżnicowania), łączenia standaryzacji usług z zaspokajaniem potrzeb i popytu turystów na ich własny sposób.
Pozyskanie klienta w wyniku wprowadzenia nowego produktu może się więc odbywać m.in. poprzez:
- udostępnianie nowych dla danego rynku miejsc pobytu w różnych zakątkach świata,
- oferowanie nowych form rekreacji,
- szczególny sposób ustalania cen i rozliczeń,
- nowe udogodnienia,
- przywileje i preferencje dla określonych kategorii nabywców,
- specyficzne formy promowania firmy i jej regionu.

Słowa kluczowe:

Strategia innowacji

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 56 - 57) Strategia kooperacji jest stosowana, gdy zasoby dwóch lub większej liczby przedsiębiorstw okazują się niewystarczające dla samodzielnego osiągnięcia satysfakcjonującego sukcesu. Połączenie wzmacnia więc rynkowy szansę kooperantów, pozwalając na osiągnięcie tzw. masy krytycznej, czyli zgromadzenia zasobów wystarczających do osiągnięcia zamierzonego celu.
Kooperacja może przybierać różne formy, poczynając od zbieżnego działania, podejmowanego mimo braku formalnego porozumienia (np. wspólna reakcja na politykę cen rynkowego lidera), poprzez umowy o czasowej współpracy w określonych segmentach rynku, a kończąc na różnych rodzajach fuzji, tworzeniu wspólnych przedsiębiorstw i wykupyÂ¬waniu udziałów.

Słowa kluczowe:

strategia kooperacyjna

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 58) Strategie walki mogą uprawiać przedsiębiorstwa dysponujące dużymi atutami rynkowymi.
Strategia walki* wymaga:
- dokładnego określenia celów, które przedsiębiorstwo pragnie osiągnąć,
- ustalenia słabych punktów konkurenta i wykorzystania ich dla własnych korzyści,
- koncentracji zasobów i wysiłków na wybranych polach (np. wybranych produktach, obszarach rynku),
- podporządkowania działań wszystkich jednostek organizacyjnych przyjętym celom i sposobom zwalczania konkurentów,
- podejmowania działań, których konkurenci się nie spodziewają.

Słowa kluczowe:

strategia walki

Komentarze i źródła pierwotne:

: Następna >>