Encyklopedia Zarządzania :: Techniki mened��erskie w TQM
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 17) W każdej sytuacji decyzyjnej, której czynniki wyznaczają w sposób bezpośredni postępowanie decyzyjne, występują, oprócz decydenta (osoby podejmującej decyzję), następujące elementy: - okoliczności przyczynowe wywołujące sytuację decyzyjną, - zbiór możliwych decyzji, - kryteria wyboru decyzji.
(cytat, str. 18) Problem nie mający znamion kryzysu wymaga również uwagi kadry kierowniczej, choć nie niesie za sobą tak poważnych konsekwencji jak kryzys. Wywołany jest często nawarstwieniem się wielu zdarzeń, nie zawsze o jednoznacznym charakterze.
(cytat, str. 19) Okazje są to sytuacje, w których podjęcie określonej decyzji przez kierownika związane jest w perspektywie przyszłości z wysokim prawdopodobieństwem odniesienia znacznych korzyści dla organizacji lub jej podsystemu. Innymi słowy okazje można nazwać szansami.
(cytat, str. 22) Tak więc decyzje programowe cechuje to, że: - podejmowane są zarówno przy złożonych, jak i nieskomplikowanych zagadnieniach; - przesłanką do ich podejmowania może być problem powtarzający się, którego elementy można zdefiniować, przewidzieć i poddać analizie; - ograniczają swobodę decydenta, czyli osoby podejmującej decyzję, bowiem to organizacja, a nie poszczególne osoby, decyduje o tym, co robić w danej sytuacji.
(cytat, str. 23) Ryzyko w procesie podejmowania decyzji określić można zatem jako sytuację, w której dostępność poszczególnych możliwości i związane z każdą z nich potencjalne korzyści i koszty są znane jedynie z pewnym szacunkowym prawdopodobieństwem.
(cytat, str. 28) Grupy nominalne - członkowie grupy spotykają się ze sobą w celu zaprezentowania twórczych pomysłów lub nowatorskich rozwiązań choć nie ma stworzonych warunków do swobodnej dyskusji.
(cytat, str. 28) Grupy interaktywne - członkowie grupy spotykają się ze sobą, otwarcie dyskutują nad danym zagadnieniem, przedstawiają i uzasadniają swoje punkty widzenia, argumentują najlepsze, zaproponowane rozwiązania.
(cytat, str. 31) W modelu Vrooma-Yettona-Jago określone zostały standardy włączania podwładnych do procesu podejmowania decyzji. Zgodnie z tym modelem jakość decyzji i jej akceptacja przez pracowników jest miernikiem skuteczności.
(cytat, str. 33) Jak już wcześniej wyjaśniano, problem definiowany jest jako sytuacja nawarstwienia się wielu zdarzeń, nie zawsze o jednoznacznym charakterze.
(parafraza, str. 39 - 40) Według teorii decyzji proces rozwiązywania problemów odbywa się w następujących etapach: - diagnoza problemu, - formułowanie problemu, - konstrukcja problemu, - analiza modelu, - wdrożenie wyników.
(cytat, str. 43) Opracowując plan i harmonogram wdrożenia decyzji, należy ustalić odpowiedzialność poszczególnych pracowników lub zespołów za powierzone zadania oraz sposoby składania sprawozdań z postępu prac wdrożeniowych.
(parafraza, str. 46) Warto również dodać, że techniki heurystyczne charakteryzują się specyficznym sposobem twórczego rozwiązywania problemów, na które ogólnie rzecz ujmując składają się następujące fazy: - Preparacja, - Inkubacja, - Olśnienie, - Weryfikacja.
(cytat, str. 54) Proces grupowego rozwiązywania problemów posiada niewątpliwie szereg zalet. 1)Wywołuje duży przepływ energii wewnątrzgrupowej, ponieważ: - dostarcza więcej wiedzy i informacji, - umożliwia różnorodne podejście do problemu, - zwiększa akceptację rozwiązań. 2) Osoba uczestnicząca w tym procesie ma możliwość dostrzeżenia problemu w szerszej perspektywie. 3) Kreatywność zespołu jako całości jest bardziej twórcza niż poszczególnych członków zespołu i przyczynia się wzmocnienia efektu synergii pracy zespołowej. 4) W dobrze współdziałającym zespole uczestnicy czują się zaangażowani w proces.
(cytat, str. 59) Lista zbiorcza jest narzędziem służącym do zbierania i zapisywania danych, które stanowią podstawę do dokonywania analiz. Lista zbiorcza jako uporządkowany sposób gromadzenia informacji umożliwia ponadto identyfikację ich struktury.
(cytat, str. 64) Procedura sporządzania histogramów jest następująca: - zebrać wartość danych, - ustalić zakres danych, - ustalić liczbę przedziałów, - wykreślić skalę wartości danych i częstości zdarzeń, - narysować wysokość każdego przedziału.
(cytat, str. 69) Diagram korelacji służy do graficznego przedstawienia relacji między dwiema zmiennymi (cechami). Stanowi więc zbiór punktów na płaszczyźnie, odpowiadający zbiorowi par liczb (xi i yi), gdzie xi oznacza i-tą obserwację zmiennej niezależnej X, yi oznacza i-tą obserwację zmiennej Y.
(cytat, str. 73) Karty kontrolne zaliczyć można do najistotniejszej techniki statystycznej techniki kontroli procesu i stosowane są w celu: - postawienia diagnozy: tj.oceny stabilności procesu; - sterowania procesem: tj.ustalenia kiedy proces wymaga regulacji, a kiedy należy go pozostawić takim, jakim jest; - potwierdzenia: że proces został udoskonalony.