Zalewski R., Zarządzanie jakością w produkcji żywności, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Poznań 2004, ISBN: 83-89224-89-5

Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 51)

• Zarządzanie jakością jest to skoordynowana działalność mająca na celu prowadzenie i kontrolowanie organizacji pod względem jakości. Obejmuje ono swoim zasięgiem: ustanowienie polityki jakości, sterowanie jakością, zapewnienie jakości i poprawę jakości.
  ( , s. 9)

• Bariery administracyjne są to przeszkody w handlu międzynarodowym, których źródłem są przepisy prawne i administracyjne dotyczące sposobów i procedur, którymi musi poddać się eksport.
  ( , s. 10)

• Bariery techniczne są to przeszkody techniczne w handlu międzynarodowym, wynikające z różnic pomiędzy przepisami krajowymi, które powodują konieczność adaptacji produktów przeznaczonych na eksport.
  ( , s. 10)

• Przedsiębiorstwo, które chce przetrwać i osiągnąć sukces rynkowy, musi zrozumieć oraz zaakceptować poniższe zasady:
  - do dobrej jakości nie dochodzi się na "skróty",
  - szybkie i łatwe sukcesy to mit,
  - poprawa jakości wymaga zachęty ze strony kierownictwa, ciągłego treningu i aktywnego udziału wszystkich zatrudnionych,
  - zdobywanie wiedzy o rynku, o oczekiwaniach i wymaganiach klientów w chwili obecnej i bliskiej przyszłości to konieczność.
  ( , s. 32)

• Jakość całkowita dla klienta może być określana angielskim akronimem QVALITY. Rozszyfrowanie poszczególnych liter jest następujące:
  - Quality - jakość produktu;
  - Volume - podaż różnorodność produktów;
  - Administrative system - system administracyjny;
  - Location - dostępność sieci handlowej;
  - Interaction - przywiązanie klienta do marki, lojalność;
  - Timing - koordynacja podaży i popytu w czasie;
  - Yield - stosunek kosztu do pożytku, cena.
  ( , s. 32)

• Cechą modelu satysfakcji jest zmienność w czasie. Te cechy wydajnościowe, które wczoraj były dużym osiągnięciem, dzisiaj są zupełnie normalne i codzienne. Zostały one zepchnięte do grona cech podstawowych. Podobnie jest z cechami, które dzisiaj wprawiają konsumenta w zachwyt, a za rok stają się standardem i przesuwają się do cech wydajnościowych.
  ( , s. 34)

• Spirala jakości jest to model współzależności działań, które wpływają na jakość wyrobu lub usługi na różnych etapach od identyfikacji potrzeb do stwierdzenia czy te potrzeby zostały zaspokojone (wg normy ISO 8402). Spiralę jakości przedstawia się jako sekwencję różnorodnych działań wykonywanych przez producenta, dostawców i odbiorców, w tym konsumentów. Działania uszeregowane są w logicznej kolejności, a są to: projekt, zaopatrzenia, planowanie, produkcja, kontrola i badanie pakowanie, transport, instalowanie, obsługa, recykling, marketing.
  ( , s. 39)

• Łańcuch jakości pokazuje relacje pomiędzy otoczeniem zewnętrznym a przedsiębiorstwem. Surowce z otoczenia zewnętrznego wnikają do przedsiębiorstwa, gdzie w szeregu czynności i procesów przechodzą od stanowiska do kolejnego stanowiska pracy, nabierając nowych wartości, i przekształcane są w finalny produkt. Produkt ten przenika do otoczenia zewnętrznego oraz zaspokaja określone potrzeby odbiorców i konsumentów.
  ( , s. 40)

• Zasady Deminga:
  1. Stwórz warunki do ciągłego doskonalenia produktu lub usługi.
  2. Ucz każdego nowej filozofii jakości.
  3. Uświadom sobie i innym prawdziwy cel kontroli jakości.
  4. Skończ z praktyką nagradzania komórek handlowych wyłącznie za niskie ceny produktów.
  5. Wciąż doskonal jakość produkcji i świadczonych usług.
  6. Wprowadź nowoczesne metody szkolenia.
  7. Wprowadź nowoczesne metody nadzoru.
  8. Odrzuć strach.
  9. Działaj tak, aby zbliżyć wysiłki zespołów i grup do oczekiwań i celów przedsiębiorstwa.
  10. Usuń bariery istniejące między różnymi częściami przedsiębiorstwa, między pionami, działami, wydziałami, biurami.
  11. Zrezygnuj z określania ścisłych norm wykonania.
  12. Usuń wszystkie przeszkody, które utrudniają pracownikom osiągnięcie satysfakcji (dumy) z dobrze wykonanej pracy.
  13. Przygotuj i zrealizuj z pełną energią urozmaicony program szkoleniowy i treningowy.
  14. Stwórz taki system na szczeblu najwyższego kierownictwa, który będzie codziennie wywierał presję na realizację powyższych 13 punktów.
  ( , s. 41-42)

• Wytwarzanie bez braków według Crosby’ego:
  1. Kierowanie projakościowej postawy menedżerów i ich zobowiązującego zaangażowania.
  2. Zespół doskonalenia jakości.
  3. Pomiar jakości.
  4. Ocena kosztów jakości.
  5. Uświadomienie pracownikom znaczenia jakości i działań na rzecz jej poprawy.
  6. Działania korygujące.
  7. Planowanie wytwarzania bez braków.
  8. Trening kierownictwa.
  9. Dzień bez braków.
  10. Formułowanie celów.
  11. Błąd uruchamia działania naprawcze.
  12. Uznanie.
  13. Rady ds. Jakości.
  14. Zrób wszystko, co przedstawiono wyżej, od nowa.
  ( , s. 43-44)

• Certyfikacja systemów jakości jest to działanie trzeciej strony - jednostki niezależnej od dostawcy i odbiorcy - wykazujące, że zapewniono odpowiedni stopień zaufania, iż zidentyfikowany proces produkcyjny lub proces usługowy są zgodne z przyjętymi w Polsce normami z serii PN-ISO 9001.
  ( , s. 58)

• Schemat certyfikacji systemów jakości:
  1.Kontakt z PCBC.
  2.Spotkania organizacyjno-przygotowawcze(przed procesem certyfikacji).
  3.Ocena dokumentacji pod względem formalnym.
  4.Powołanie zespołu auditorów.
  5.Wizytacja wstępna.
  6.Ocena dokumentacji przez auditorów pod względem merytorycznym.
  7.Audit wstępny.
  8.Audit certyfikujący.
  10.Orzeczenie Komitetu Technicznego ds. Certyfikacji Systemów Jakości.
  11.Decyzja PCBC o przyznaniu certyfikatu.
  12.Rozliczenie kosztów:
  a) Wydanie certyfikatu: Nadzór nad systemem
  b) Odmowa wydania certyfikatu.
  ( , s. 59)

• Zapewnienie jakości to część zarządzania jakością skupiona na dostarczeniu zaufania, że żądania co do jakości będą spełnione.
  ( , s. 72)

• Zarządzanie jakością to skoordynowana działalność mająca na celu prowadzenie i kontrolowanie organizacji pod względem jakości.
  ( , s. 72)

• Ogólnym zadaniem systemu zarządzania jakością (SZJ) jest pomoc organizacji w osiągnięciu satysfakcji klientów. System zarządzania jakością zachęca organizację do analizowania potrzeb konsumentów, definiowania procesów wytwórczych, które są wykorzystywane do produkcji wyrobów i utrzymania kontroli nad procesami. Rolą systemów jest stworzenie warunków dla ciągłego usprawniania działalności i zwiększenie szansy na osiągnięcie zadowolenia przez odbiorców i klientów korzystających z wyrobów.
  ( , s. 91)

• Dobro i satysfakcja klienta jest podstawą bytu przedsiębiorstwa. Dlatego trzeba dokładnie poznać jego potrzeby i oczekiwania. Przedsiębiorstwo wierzy w konieczność dobrej współpracy z dostawcami elementów wejściowych. Za jakość odpowiedzialni są wszyscy pracownicy. Dział marketingu jest odpowiedzialny za badania potrzeb odbiorców i przekazywanie zebranych informacji do innych działów. Potrzeby klientów muszą być dokładnie opisane i wyspecyfikowanie w sensie technicznym.
  ( , s. 95-96)

• Księga jakości opisuje cele, minimalne wymagania, politykę jakości i podjęte działania, które służą zapewnieniu jakości. Księga nie jest jednak dokumentem operacyjnym, ponieważ nie opisuje szczegółów ani metodologii postępowania.
  ( , s. 97)

• TQM można przyjąć za podstawowy element konstrukcyjny strategii przedsiębiorstwa w systemie gospodarki rynkowej nakierowanej na zaspokajanie potrzeb klienta. Strategia ta wyznacza kierunki działania, metody walki z konkurencją o względy klienta, który decyduje o kupnie wyrobu lub usługi. Jej celem jest zachowanie lub umocnienie pozycji producenta poprzez wzbudzanie nowych potrzeb u klienta, dotąd nawet nieuświadamianych, ich spełnianie i zdobywanie zaufania.
  ( , s. 103)

• Elementy składowe TQM można podzielić na trzy kategorie, związane z czynnikiem ludzkim, technologicznym i logicznym. Trzy jego części podstawowe: zespoły ludzkie, system i narzędzia, otoczone są trzema kategoriami behawioralnymi: komunikowaniem się i wymianą informacji, kulturą organizacji i gospodarowania i wreszcie budową zaufania. Wewnątrz tej konstrukcji tkwi proces, który musi być wykonany ku pełnej satysfakcji klienta.
  ( , s. 105)

• Rada do spraw jakości jest hierarchicznie najwyższym zespołem, powołanym do wytyczania strategicznych kierunków działania, określania kluczowych procesów, formułowania planów i oceny planów działania proponowanego przez zespoły niższego szczebla.
  ( , s. 112)