Machaczka J., Podstawy zarządzania, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2001, ISBN: 83-7252-094-1

Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 53)

• Wśród korzyści osiąganych dzięki specjalizacji wymienia się:
  - możliwość wyspecjalizowania się, a w konsekwencji sprawniejsze wykonywanie czynności,
  - eliminacja czasu nieproduktywnego związanego z koniecznością przestawiania się z jednej czynności na inną,
  - możliwość stosowania bardziej wyspecjalizowanych narzędzi pracy, maszyn i urządzeń,
  - obniżka kosztów szkolenia i przyuczania nowo zatrudnianych pracowników.
  ( , s. )

• Celem zarządzania jest osiąganie możliwie największej sprawności organizacji przez usprawnianie i doskonalenie koordynacji.
  ( , s. 7)

• Koordynacja - nadawanie rzeczom i sprawom właściwych rozmiarów; przystosowanie środków do celów.
  ( , s. 7-8)
Komentarze i źródła pierwotne: Pojęcie jest opisane szerzej w książce.

• Zadaniem menedżerów jest :
  -wykorzystywanie i koordynowanie poszczególnych zasobów, aby w sposób najskuteczniejszy i najefektywniejszy osiągać cele organizacji,
  - zarządzanie organizacją i kierowanie pracą innych
  ( , s. 7-10)

• Aby móc realizować założone cele, egzystować i rozwijać się, organizacje gromadzą i wykorzystują niezbędne zasoby. Są to:
  - zasoby rzeczowe ( surowce, maszyny, urządzenia),
  - zasoby finansowe (kapitały, dochody, zyski),
  - zasoby osobowe (pracownicy i ich kwalifikacje),
  - zasoby informacyjne (wszelkiego rodzaju dane potrzebne do podejmowania decyzji.
  ( , s. 7)

• W działalności organizacji występuje zjawisko synergii, definiowane jako nadwyżka korzyści wynikająca z działań zespołowych w porównaniu z sumą działań indywidualnych.
  ( , s. 7)

• Zadaniem menedżerów jest :
  -wykorzystywanie i koordynowanie poszczególnych zasobów, aby w sposób najskuteczniejszy i najefektywniejszy osiągać cele organizacji,
  - zarządzanie organizacją i kierowanie pracą innych
  ( , s. 7-10)

• Działania są efektywne (ekonomiczne), gdy występuje nadwyżki osiągniętych wyników nad poniesionymi nakładami.
  ( , s. 8)

• Zarządzaniem nazywamy całokształt działań skierowanych na zasoby organizacji, których zamiarem jest osiąganie celów organizacji w sposób efektywny u skuteczny.
  ( , s. 9)

• Działania są skuteczne, gdy prowadzącą do realizacji zamierzonego celu.
  ( , s. 9)

• Kanon funkcji zarządzania wg H. Koontza :
  - planowanie,
  - organizowanie,
  - polityka kadrowa,
  - kierowanie,
  - kontrolowanie.
  (brak funkcji koordynacji, gdyś traktowana jest jako istota zarządzania, a nie jako jedna z wielu funkcji.
  ( , s. 14)

• Hierarchia organizacyjna menedżerów:
  1) szczebel najwyższy ("top management") - menedżerowie najwyższego szczebla odpowiedzialni są za zarządzanie całością organizacji (stanowisko prezesa zarządu i dyrektora generalnego),
  2) szczebel średni - menedżerowie średniego szczebla zajmują w organizacji pozycję między szczeblem najwyższym a operatywnym,
  3) szczebel operatywny - menedżerowie operatywni nadzorują bezpośrednio pracę wykonawców i tym się różnią od menedżerów szczebla średniego, że nie są przełożonymi innych menedżerów
  ( , s. 14)

• Role pełnione przez menedżerów wg H. Mintzberga:
  1) role interpersonalne (między ludzkie)
  a) reprezentant :
  menedżer zajmujący najwyższe stanowisko w organizacji reprezentuje ją w kontaktach zewnętrznych; symboliczna głowa organizacji,
  b) przywódca (przełożony) :
  menedżer odpowiedzialny jest za pobudzanie i motywowanie swoich podwładnych do działań wydajnych i zgodnych z przyjętymi celami,
  c) integrator :
  każdy menedżer odpowiedzialny jest za kształtowanie i podtrzymywanie sprawnej sieci powiązań wewnętrznych i zewnętrznych, sprzyjających większej integracji.
  
  2) role informacyjne
  d) obserwator (odbiornik) :
  menedżer nie może zapominać o potrzebie ciągłego zbierania i wzbogacania posiadanych informacji,
  e) propagator (nadajnik) :
  ta rola polega głównie na przekazywaniu i interpretowaniu informacji,
  f) interpretator (rzecznik) :
  menedżer odgrywa ważną rolę jako interpretator decyzji i zachowań organizacji.
  
  3) role decyzyjne
  g) przedsiębiorca (innowator) :
  rolą menedżera jest inicjowanie i kształtowanie planowych przemian w organizacjach, ciągłe tropienie problemów i szans, jakie przed organizacją stwarza ciągle zmieniające się otoczenie.
  h) regulator (rozwiązujący problemy) :
  menedżerowie powinni posiadać umiejętności radzenia sobie z pojawiającymi się problemami,
  i) dysponent (alokator) :
  ważną rolą każdego menedżera jest przydzielanie zasobów. Wynika ona z potrzeby koordynacji i optymalizacji działań organizacji,
  j) negocjator :
  prowadzenie rokowań należy do ważnych umiejętności każdego menedżera. W organizacjach scentralizowanych akcent położony jest na rozkazodawstwo, natomiast w decentralizowanych potrzebne są kompromisy i negocjacje.
  ( , s. 15-16)

• Podział menedżerów ze względu na zakres specjalizacji:
  1) menedżerowie ogólni (general managers) - odpowiedzialni za pracę szeregu grup wykonujących zróżnicowane funkcje,
  2) menedżerowie funkcjonalni - nadzorują pracę pracowników realizujących wyspecjalizowane działania, takie jak: produkcja, rachunkowość, finanse, marketing.
  ( , s. 15)

• Podział menedżerów ze względu na posiadanie uprawnień decyzyjnych:
  1) liniowi - podejmują decyzje,
  2) sztabowi - pełnią funkcje doradcze.
  ( , s. 15)

• Rodzaje umiejętności menedżerskich wg R. L. Katz :
  1) techniczne (" znajomość rzeczy") - zdolność posługiwania się narzędziami, metodami i technologią w określonej specjalności,
  2) humanistyczne - zdolności współpracy z ludźmi, rozumienie ich zachowań,
  3) koncepcyjne - zdolności umysłowe do koordynowania i harmonizowania.
  ( , s. 17)
Komentarze i źródła pierwotne: Autor powołuje się na źródło pierwotne: R. Griffin, Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Warszawa 1998, s. 55.

• Zależności między funkcjami zarządzania i umiejętnościami menedżerskimi a szczeblami struktury organizacyjnej:
  Na niższych szczeblach zarządzania główną rolę odgrywają umiejętności techniczne oraz funkcje kierowania i kontroli. W miarę przesuwania się w kierunku wyższych szczebli rośnie rola umiejętności koncepcyjnych oraz funkcji planowania i organizowania. Umiejętności humanistyczne (społeczne) ważne są u wszystkich menedżerów, na wszystkich szczeblach struktury organizacyjnej.
  ( , s. 18)

• "Dżungla zarządzania wg H. Koontza
  
  SZKOŁY:
  1) szkoła procesu zarządzania
  - założycielem H. Fayol,
  - zarządzanie = wykonywanie szeregu specyficznych funkcji, które odróżniają osoby zarządzające (menedżerów) od nie zarządzających (wykonawców).
  2) szkoła empiryczna
  - najlepszym nauczycielem doświadczenie, dlatego należy je zdobywać przez analizowanie przyczyn sukcesów i porażek w zarządzaniu.
  3) szkoła zachowań
  - założycielem E. Mayo,
  - przedmiotem badań są stosunki międzyludzkie i problemy motywacji,
  - troska o pracowników prowadzi do wzrostu ich zadowolenia, a w konsekwencji do wzrostu wydajności pracy,
  - ważną rolę odegrały koncepcje A. Maslowa i D. McGregora ("teoria X I Y").
  4) szkoła systemów społecznych
  -przetrwanie organizacji zależy od właściwego funkcjonowania struktur (technicznej, kierowniczej, instytucjonalnej) oraz integracji między nimi.
  5) szkoła podejmowania decyzji
  - zarządzanie to proces związany z formułowaniem problemów i podejmowaniem decyzji,
  - skuteczność zarządzania zależy od przestrzegania logiki procesów decyzyjnych oraz od kompetencji samych menedżerów.
  6) szkoła matematyczna
  - opracowywanie modeli matematycznych, przedstawiających w uproszczeniu problemy zarządzania.
  
  PODEJŚCIA:
  1) podejście operacjonalistyczne,
  2) podejście empiryczne,
  3) interpersonalne,
  4) badanie kooperatywnych systemów społecznych,
  5) teoria decyzji,
  6) podejście matematyczne,
  7) podejście systemowe,
  8) podejście socjotechniczne,
  9) badanie ról menedżerskich,
  10) podejście kontyngencyjne lub sytuacyjne.
  ( , s. 19-21)

• Teorie organizacji
  1) organizacja jako system racjonalny i klasyczna teoria zarządzania:
  - najważniejsze elementy: cele i struktura formalna,
  - organizacja jako system działań mający na celu prowadzić do zamierzonych celów z maksymalną sprawnością,
  -organizacja jako maszyna,
  -homo oeconomicus,
  - podejścia:
  a) podejście "naukowe zarządzanie" F.W. Taylora
  - przesłanki :
  
  • projektowanie standardowych metod wykonywania pracy,
    
  • dobór pracowników odpowiednio do wymogów pracy,
    
  • szkolenie pracowników według standardowych metod,
    
  • wspomaganie wykonawstwa przez planowanie i kontrolę,
    
  • stosowanie bodźców materialnych dla wzrostu wydajności pracy.
    
  
  
  
  b) podejście "zarządzanie administracyjne" H. Fayola
  -zasady zapewniające skuteczność w zarządzaniu według ważności:
  
  • podział pracy,
    
  • autorytet,
    
  • dyscyplina,
    
  • jedność rozkazodawstwa,
    
  • jednolitość kierownictwa,
    
  • podporządkowanie interesów osobistych interesowi ogółu,
    
  • wynagrodzenie,
    
  • centralizacja,
    
  • hierarchia,
    
  • ład,
    
  • humanitarne traktowanie pracowników,
    
  • stabilizacja personelu,
    
  • inicjatywa,
    
  • zharmonizowany, zgodny personel.
    
  
  
  
  c) "teoria biurokracji" M. Webera
  -biurokracja opiera się na przesłankach:
  
  • podział pracy oparty na specjalizacji funkcji,
    
  • hierarchia zwierzchnictwa,
    
  • system przepisów określających prawa i obowiązki ludzi pełniących określone funkcje,
    
  • bezosobowość wzajemnych stosunków,
    
  • system procedur dotyczących sytuacyjnych cech pracy,
    
  • awansowanie i selekcja oparta na kompetencjach technicznych.
    
  
  
  
  
  2) organizacja jako system naturalny i neoklasyczna teoria zarządzania
  - organizacja jako grupa ludzi, organizm,
  - efektywność organizacji zależna od "stosunków współdziałania", jeśli są one dobre to wzrasta wydajność pracy,
  - podstawą koncepcja potrzeb Maslowa,
  - social man.
  
  3) organizacja jako system otwarty ("ekosystem") i systemowa teoria zarządzania
  - organizacja z otoczeniem znajduje się w skomplikowanych zależnościach interakcyjnych,
  - efektywne ukształtowanie organizacji można zrealizować tylko, gdy uwzględni się wpływ otoczenia,
  - otoczenie organizacji składa się z różnych elementów (ludzi, informacji, zasobów, innych organizacji); czynniki otoczenia to elementy rzeczywiście wywierające wpływ na działania organizacji, a czynniki otoczenia są elementami nie mającego takiego wpływu,
  - complex man,
  - koncepcje:
  a) teoria poziomów integracyjnych
  b) koncepcja "idealnego systemu"
  c) metodyka prognostyczna
  ( , s. 22-34)
Komentarze i źródła pierwotne: Temat jest szerzej opisany w książce.

• A. Maslow sklasyfikował następujące rodzaje potrzeb ludzkich:
  - podstawowe potrzeby fizjologiczne (głód, sen, pragnienie itp.),
  - potrzeby bezpieczeństwa (ochrona przed bólem, groźbami, bezrobociem itp.),
  - potrzeby społeczne (akceptacja, sentymenty, potrzeby towarzyskie),
  - potrzeby szacunku (władza, prestiż, status),
  - potrzeby samorealizacji.
  
  Potrzeby wyższego rzędu nie mogą być zaspokojone dopóki nie zostaną zaspokojone potrzeby niższego rzędu.
  ( , s. 26)