Schmitt B., Estetyka w marketingu, Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1999, ISBN: 83-7230-023-2

Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 34)

• W świecie, w którym większość podstawowych potrzeb konsumentów jest już zaspokojona, wyższe wartości najłatwiej przekazać przy pomoyc spełniania sprawdzalnych empirycznie potrzeb estetycznych.
  ( , s. 24)

• Różnice między firmami o wysokiej jakości, a tymi, które odnoszą mniej sukcesów we współzawodnictwie, można dostrzec natychmiast i to nie tylko obserwując ich park maszynowy czy linię produkcyjną, ale przede wszystkim ogólny wygląd pomieszczeń fabrycznych, rodzaj oświetlenia, kombinezony pracowników i rozsądne zagospodarowanie otoczenia, w którym odbywa się produkcja - mówiąc krótko: przyglądając się estetycznej oprawie całego środowiska pracy.
  ( , s. 36)

• W świecie zintensyfikowanej komunikacji płynącej szeroką falą dzięki wykorzystaniu niezliczonej liczby urządzeń medialnych, atrybuty produktu i korzyści, jakich dostarcza, nazwy marek i marki stowarzyszone nie wystarczają już, by przyciągnąć klientów. Jedynie przedsięwzięcia angażujące uwagę odbiorców dostarczają zapadających w pamięć przeżyć natury sensorycznej, które odtąd ściśle wiążą się w ich umyśle z rangą firmy, jej produktami czy świadczonymi usługami.
  ( , s. 41-42)

• Estetyka w marketingu obejmuje trzy całkowicie odmienne dziedziny:
  - projektowanie produktu,
  - poszukiwanie nowych sposobów przekazywania informacji (komunikacja),
  - projektowanie przestrzenne.
  ( , s. 44)

• Estetyka jest jednym z podstawowych czynników wzbudzania zadowolenia i satysfakcji konsumentów.
  ( , s. 45)

• Atrakcyjna estetyka jest także potężnym narzędziem działań marketingowych. Przyciąga do firmy wykwalifikowanych i kreatywnych ludzi, którzy spełniają kluczową rolę w momencie zdobywania nowych, zagranicznych rynków. Estetyka motywuje do większego wysiłku i upiększa miejsce pracy.
  ( , s. 47-48)

• Widoczne gołym okiem korzyści płynące z estetyki:
  - zwiększenie produktywności,
  - wzmocnienie lojalności klientów,
  - wprowadzenie cen z dopłatą,
  - zaoszczędzenie kosztów,
  - zapewnienie ochrony przed konkurencją,
  - wykorzystanie "śmietnika informacyjnego".
  ( , s. 48)

• Strategia estetyczna wykorzystuje działania marketingowe i rozwoju firmy jako punkt wyjścia do sformułowania misji organizacji, jej celów strategicznych oraz kultury przy użyciu środków wizualnych ( i innych elementów sensorycznych). Strategia estetyczna, stopniowo wprowadzana w życie, tworzy tożsamość organizacji i tożsamość jej marek.
  ( , s. 51)

• Czynniki skłaniające do zarządzania tożsamością:
  - brak lojalności klientów lub zmniejszenie udziału w rynku,
  - przestarzały wizerunek,
  - wewnętrznie sprzeczny wizerunek firmy,
  - nowe produkty, nowe rozwiązania i nowe usługi,
  - zmiana w krajobrazie współzawodnictwa,
  - zmiana charakterystyki klientów,
  - wejście na nowe rynki,
  - większe zasoby.
  ( , s. 60-63)

• Menedżerowie marki i marketingu wkładają wiele energii w podejmowanie decyzji taktycznych dotyczących ustalania ceny marek, ich promocji oraz reklamy. O wiele mniej czasu poświęcają natomiast długofalowym, strategicznym kwestiom, które decydują o przeżyciu marki, jej tożsamości i wizerunku. Praktycznie rzecz biorąc, całkowicie zaniedbują wytwarzanie spójnej tożsamości marek i organizacji.
  ( , s. 64)

• Kiedy zajmujemy się wieloma projektami tożsamości realizowanymi na małą skalę, zawsze musimy mieć na uwadze obraz całościowy, w powiększonej, globalnej skali. W przeciwnym wypadku tożsamość bardzo szybko może się stać zbyt zawiła i niespójna, aż w końcu przestanie odzwierciedlać rzeczywiste intencje organizacji.
  ( , s. 67)

• Kluczowe zagadnienia w dziedzinie zarządzania ekspresjami:
  - poziom analizy,
  - struktura organizacji,
  - wyrażanie wewnętrznej charakterystyki,
  - zakres zarządzania wizerunkiem,
  - spójność, różnorodność.
  ( , s. 95)

• Spójne ekspresje zwiększają prawdopodobieństwo zapamiętania eksponowanych rodzajów tożsamości.
  ( , s. 102)

• Różnorodne przejawy ekspresji mogą jednak wywołać negatywne skutki, jeżeli konsumenci docelowi wystawieni są na wiele zróżnicowanych manifestacji wizualnych, które docierają do nich w tym samym czasie.
  ( , s. 103)

• Proces, który prowadzi do transformacji osobowości organizacji w jej wizerunek publiczny, polega na planowaniu estetycznym wszystkich elementów tożsamości.
  ( , s. 111)

• Bez przejrzystego rozumienia misji i wizji organizacji, jej osobowości i podstawowych kompetencji każda strategia estetyczna musi się zakończyć fiaskiem. Podobnie też, bez klarownego rozpoznania jakości marki oraz tego, w jakim stopniu jakości te mogą zapaść w świadomości klientów, żadna dotycząca jej strategia estetyczna nie osiągnie pożądanego celu.
  ( , s. 116-117)

• Jednym z podstawowych celów zarządzania tożsamości przez estetykę jest doprowadzenie do tego, aby organizacja i jej marki zawsze były kojarzone z właściwym dla nich stylem.
  ( , s. 128)

• Podstawowe elementy stylu:
  - wzrokowe,
  - dźwiękowe,
  - dotykowe,
  - smakowe i zapachowe.
  ( , s. 130)

• Różne postacie kształtu:
  - rozmiar,
  - proporcja,
  - kanciastość,
  - symetria.
  ( , s. 133)

• Cechy stylu:
  - złożoność (minimalizm - ornamentalizm),
  - sposób przedstawienia (realizm - abstrakcja),
  - kinetyka (dynamizm - statyczność),
  - moc (krzykliwy.mocny - delikatny/słaby),
  ( , s. 163)