Lichtarski J. (red.), Podstawy nauki o przedsiębiorstwie, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław 2001, ISBN: 8370115225

Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 76)

• Przedsiębiorczość jest cechą właściwą każdego przedsiębiorstwa. Oznacza ona przede wszystkim podejmowanie inicjatyw we wszystkich sferach życia przedsiębiorstwa, łącznie z uwzględnieniem ryzyka.
  ( , s. 14)

• Nauka o przedsiębiorstwie zajmuje się wnętrzem przedsiębiorstwa, ale też jego stosunkami z otoczeniem; nie można jej ograniczać tylko do wnętrza czy tylko do relacji wewnętrznych.
  ( , s. 20)

• Nauka o przedsiębiorstwie jest nauką stosowaną. Oznacza to, że wyniki jej badań mają znaczenie praktyczne.
  ( , s. 20)

• Nauka o przedsiębiorstwie dzieli się na ogólną i specjalne (wyspecjalizowane).() Ogólna nauka o przedsiębiorstwie koncentruje się na problemach teoretycznych, specjalistyczne zaś są bliższe praktyki.
  ( , s. 21)

• W nauce o przedsiębiorstwie stosuje się różne metody, modele i podejścia do opisu i objaśniania zjawisk.()Rozróżnia się wśród nich następujące:
  - czynnikowe
  - decyzyjne
  - systemowe
  - sytuacyjne
  - zorientowane na pracę
  - marketingowe
  - ekologiczne
  ( , s. 22)

• W tradycyjnym ujęciu neoklasycznym, najbardziej spopularyzowanym w literaturze ekonomicznej, przedsiębiorstwo traktuje się jak "czarną skrzynkę", działającą tak, aby zmaksymalizować zysk. Zgodnie z tym poglądem ważne jest to, co dzieje się "na wejściu" i "na wyjściu" tej skrzynki.
  ( , s. 27)

• Menedżerska koncepcja przedsiębiorstwa opierała się na doświadczeniach przede wszystkim wielkich korporacji amerykańskich, o rozproszonej własności, zarządzanych przez menedżerów posiadających niewielki (lub żaden) udział w kapitale zarządzanej korporacji.
  ( , s. 28-29)

• Podejście behawiorystyczne polegało na próbie bardziej realistycznego opisu i analizy procesów podejmowania decyzji w przedsiębiorstwie oraz stosowanych kryteriów decyzyjnych.
  ( , s. 29)

• Zasoby i umiejętności, aby stanowiły o przewadze strategicznej firmy, powinny posiadać następujące cechy:
  - Rzadkość
  - Komplementarność
  - Możliwość imitacji
  - Substytucyjność
  - Zdolność do zmian
  - Trwałość
  - Ograniczoność w nabywaniu
  - Pokrywanie się zasobów i umiejętności z czynnikami sukcesu w branży
  ( , s. 37-38)

• Im rzadsze są zasoby lub umiejętności, tym większa przewaga strategiczna przedsiębiorstwa. Im bardziej zasób jest komplementarny, tym trudniejsze jest jego imitowanie i tym większe prawdopodobieństwo rzadkości występowania.
  ( , s. 38)

• O przedsiębiorstwie możemy mówić w kategoriach : organizacyjnej, prawnej i ekonomicznej.
  ( , s. 47)

• Za przedsiębiorcę należy uznać tego, kto:
  - tworzy przedsiębiorstwo
  - wprowadza postęp techniczny
  - wprowadza nowe wyroby
  - zdobywa nowe rynki zbytu
  - podejmuje decyzje organizacyjne dotyczące połączeń produktów
  ( , s. 48)

• Odrębność ekonomiczna przedsiębiorstwa polega na dysponowaniu przez nie posiadanymi zasobami na własne ryzyko oraz na pokrywaniu swoich wydatków z własnych przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży wytwarzanych produktów lub usług.
  ( , s. 52)

• Podmiot gospodarczy - osoba fizyczna, osoba prawna albo jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, utworzona zgodnie z przepisami prawa, jeżeli jej przedmiot działania obejmował prowadzenie działalności gospodarczej.
  ( , s. 52)

• Odrębność organizacyjna przedsiębiorstwa polega na tym, że zatrudnione w nim osoby podlegają wspólnemu kierownictwu.
  ( , s. 52)

• Głównym celem każdej organizacji, bez względu na jej charakter i typ działalności, jest przetrwanie (istnienie).
  ( , s. 54)

• Typy własności przedsiębiorstw pod kątem kształtowania ich celów gospodarczych.
  A. Przedsiębiorstwo prywatne bez najemnej siły roboczej
  B. Przedsiębiorstwo prywatne jednoosobowe
  C. Przedsiębiorstwo prywatne jako własność na częściach ułamkowych (partnership)
  D. Przedsiębiorstwo prywatne jako własność na częściach ułamkowych (Corporation)
  E. Spółka pracownicza
  F. Przedsiębiorstwo państwowe i komunalne
  ( , s. 55-60)

• W modelu zdecentralizowanym partycypacja pracownicza koncentruje się głównie na przedsiębiorstwie. Odzwierciedla ona wszystkie przejawy wywierania wpływu przez pracowników na działalność przedsiębiorstwa na różnych szczeblach kierowania - od najmniejszej jednostki produkcyjnej do zarządu korporacji.
  ( , s. 62)

• Scentralizowany model stosunków przemysłowych charakteryzuje się dominacją rozwiązań opartych na zbiorowych, ponadzakładowych negocjacjach w związku z koniecznością zagwarantowania, w istotnych kwestiach, realizacji interesu ogólnokrajowego. Rola pojedynczego przedsiębiorstwa jest, przy tym typie stosunków przemysłowych ograniczona.
  ( , s. 65)

• Przedsiębiorstwo jednoosobowe jest prowadzone i reprezentowane przez właściciela, odpowiadającego w sposób wyłączny i bez ograniczeń za wszelkie zobowiązania wynikające z działalności firmy zarówno majątkiem przedsiębiorstwa, jak majątkiem osobistym.
  ( , s. 70)