Nalepka A., Struktura organizacyjna, Antykwa, Kraków 2001, ISBN: 83-87493-61-9

Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 75)

• Treść pojęcia "struktura organizacyjna" obejmuje całokształt zagadnień związanych ze strukturą i realizacją procesu zarządzania w systemie wytwórczym. Struktura organizacyjna określa podział pracy w systemie i ustanawia niezbędne powiązania pomiędzy różnymi funkcjami i czynnościami, kształtuje podział władzy i podporządkowuje hierarchicznie składniki systemu oraz ustanawia układ odpowiedzialności.
  ( , s. 17)

• Struktura organizacyjna to ogół zależności funkcjonalnych i hierarchicznych pomiędzy elementami systemy wytwórczego, zgrupowanymi w komórki i jednostki organizacyjne, umożliwiających kierowanie funkcjonowaniem systemu.
  ( , s. 18)

• Kształtowanie struktury organizacyjnej podporządkowane jest zabezpieczaniu spełniania przez nią funkcji, jakie winna spełniać względem systemu, który kreuje.
  ( , s. 23)

• Struktura organizacyjna, jako przedmiot badania diagnostycznego, jest opisywana przy pomocy określonego zbioru cech (charakterystyk), które określają ilościowo lub jakościowo cechy rozwiązania strukturalnego systemu. Pozwalają one określać typy i rodzaje struktur organizacyjnych.
  ( , s. 29)

• Charakterystyki struktury organizacyjnej określonych części systemu ("K6") powstają albo poprzez rozłożenie niektórych wymiarów ogólnych ("K3") albo poprzez ich pomiar na poziomie danego podsystemu.
  ( , s. 35)

• Każdy system- jako układ otwarty- istnieje i funkcjonuje w określonym otoczeniu, formułującym pewne żądania, które winny znaleźć wyraz w jego celach. Niezaspokojenie oczekiwać otoczenia sprawia, że poszczególne składniki otoczenia nie są zainteresowane funkcjonowaniem systemu i nie realizują niezbędnych zasileń.
  ( , s. 44)

• Stopień autonomii funkcjonalnej jest miarą intensywności powiązań podsystemów tego samego poziomu hierarchii. Do pomiaru stopnia autonomii funkcjonalnej można zastosować skalę porządkową, odzwierciedlającą empirycznie postrzeganą intensywność przepływów między podsystemami.
  ( , s. 47)

• Autonomia funkcjonalna wyraża względną niezależność danego stanowiska, komórki lub jednostki organizacyjnej od innych i polega na:
  - samodzielnym spełnianiu zadań i samowystarczalności,
  - samodzielnym dysponowaniu środkami w ramach przypisywanych funkcji,
  - swobodzie wyboru metod działania.
  ( , s. 47)

• Standaryzacja oznacza powtarzalność typowych przebiegów organizacyjnych według takich samych reguł oraz trwałość tych reguł. Poziom standaryzacji zależności funkcjonalnych zależy od formy zaprogramowania i wynikających stąd liczby możliwych i dozwolonych sposobów postępowania przy realizacji określonego przebiegu.
  ( , s. 49)

• Struktura liniowa może występować w czystej formie albo ze stanowiskami sztabowymi. Stanowiska sztabowe nie posiadają kompetencji decyzyjno - rozkazodawczych, jednak wspomagają kierowników w realizacji zadań koordynacji i nadzoru.
  ( , s. 51)

• Istota delegowania uprawnień sprowadza się do przekazywania zadań kierowniczych i związanych z nimi uprawnień na najniższe stanowiska w hierarchii, które są jeszcze zdolne prawidłowo je wypełniać.
  ( , s. 54)

• Stopień delegowanie uprawnień jest miarą pionowego rozdziału kompetencji (decydowania i współudziału) i przez to określa autonomię decyzyjną w systemie. Wysoki (niski) stopień delegacji oznacza wysoką (ograniczoną) niezależność podległych danemu członowi kierowniczemu jednostek, komórek lub stanowisk organizacyjnych.
  ( , s. 54)

• Partycypacja oznacza udział pracowników w szeroko rozumianym podejmowaniu decyzji przez instancję bezpośrednio nadrzędną. Stopień partycypacji może być wstępnie ustalony na podstawie stosowanego stylu kierowania a dalej uszczegóławiany przez podejście strukturalne.
  ( , s. 55)

• Celem formalizacji jest:
  - wydzielenie systemu z otoczenia,
  - nadanie organizacji systemu cech trwałości,
  - ustalenie wzorców zachowań pożądanych z punktu widzenia realizacji celu.
  ( , s. 58)

• Dokumentacja organizacyjna jest wynikiem formalizacji systemu i polega na ujmowaniu celów i struktury organizacyjnej na przy pomocy określonego zbioru dokumentów organizacyjnych.
  ( , s. 58)

• Dla struktury liniowej charakterystyczne jest istnienie dwóch rodzajów stanowisk organizacyjnych: kierowniczych i wykonawczych (robotniczych).
  ( , s. 66)

• W strukturze liniowej więzi funkcjonalne pokrywają się z więziami strukturalnymi, co sprawia, że każdy kierownik - jako przełożony służbowy - jest jednocześnie organem doradczym (funkcjonalnym).
  ( , s. 69)

• Koncepcja specjalizacji pracy kierowniczej opierała się na wyznaczeniu ośmiu mistrzów jako "" kierowników funkcjonalnych", wyspecjalizowanych w różnych dziedzinach i zobowiązanych do nadzorowania pracy robotników (z prawem wydawania poleceń) w ramach przypisanego im zakresu działania.
  ( , s. 70)

• Departamentyzacja, zwana również "funkcjonalizacją" oznacza tworzenie struktury organizacyjnej, którą cechą charakterystyczną jest specjalizacja członów organizacyjnych ze względu na rodzaje realizowanych funkcji (działań).
  ( , s. 74)

• Kryterium tworzenia jednostek organizacyjnych na drugim szczeblu hierarchii jest rodzaj czynności (funkcje), to znaczy grupowanie zadań jednego rodzaju w kompleksy zadań jednostek organizacyjnych zwanych "pionami organizacyjnymi" (np. zarządzanie zakupami, zarządzanie produkcją, zarządzanie zbytem, prowadzenie księgowości , finansów).
  ( , s. 78)