Encyklopedia Zarządzania :: Struktura organizacyjna
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 17) Treść pojęcia "struktura organizacyjna" obejmuje całokształt zagadnień związanych ze strukturą i realizacją procesu zarządzania w systemie wytwórczym. Struktura organizacyjna określa podział pracy w systemie i ustanawia niezbędne powiązania pomiędzy różnymi funkcjami i czynnościami, kształtuje podział władzy i podporządkowuje hierarchicznie składniki systemu oraz ustanawia układ odpowiedzialności.
(cytat, str. 18) Struktura organizacyjna to ogół zależności funkcjonalnych i hierarchicznych pomiędzy elementami systemy wytwórczego, zgrupowanymi w komórki i jednostki organizacyjne, umożliwiających kierowanie funkcjonowaniem systemu.
(cytat, str. 23) Kształtowanie struktury organizacyjnej podporządkowane jest zabezpieczaniu spełniania przez nią funkcji, jakie winna spełniać względem systemu, który kreuje.
(cytat, str. 29) Struktura organizacyjna, jako przedmiot badania diagnostycznego, jest opisywana przy pomocy określonego zbioru cech (charakterystyk), które określają ilościowo lub jakościowo cechy rozwiązania strukturalnego systemu. Pozwalają one określać typy i rodzaje struktur organizacyjnych.
(cytat, str. 35) Charakterystyki struktury organizacyjnej określonych części systemu ("K6") powstają albo poprzez rozłożenie niektórych wymiarów ogólnych ("K3") albo poprzez ich pomiar na poziomie danego podsystemu.
(cytat, str. 44) Każdy system- jako układ otwarty- istnieje i funkcjonuje w określonym otoczeniu, formułującym pewne żądania, które winny znaleźć wyraz w jego celach. Niezaspokojenie oczekiwać otoczenia sprawia, że poszczególne składniki otoczenia nie są zainteresowane funkcjonowaniem systemu i nie realizują niezbędnych zasileń.
(cytat, str. 47) Stopień autonomii funkcjonalnej jest miarą intensywności powiązań podsystemów tego samego poziomu hierarchii. Do pomiaru stopnia autonomii funkcjonalnej można zastosować skalę porządkową, odzwierciedlającą empirycznie postrzeganą intensywność przepływów między podsystemami.
(cytat, str. 47) Autonomia funkcjonalna wyraża względną niezależność danego stanowiska, komórki lub jednostki organizacyjnej od innych i polega na: - samodzielnym spełnianiu zadań i samowystarczalności, - samodzielnym dysponowaniu środkami w ramach przypisywanych funkcji, - swobodzie wyboru metod działania.
(cytat, str. 49) Standaryzacja oznacza powtarzalność typowych przebiegów organizacyjnych według takich samych reguł oraz trwałość tych reguł. Poziom standaryzacji zależności funkcjonalnych zależy od formy zaprogramowania i wynikających stąd liczby możliwych i dozwolonych sposobów postępowania przy realizacji określonego przebiegu.
(cytat, str. 51) Struktura liniowa może występować w czystej formie albo ze stanowiskami sztabowymi. Stanowiska sztabowe nie posiadają kompetencji decyzyjno - rozkazodawczych, jednak wspomagają kierowników w realizacji zadań koordynacji i nadzoru.
(cytat, str. 54) Istota delegowania uprawnień sprowadza się do przekazywania zadań kierowniczych i związanych z nimi uprawnień na najniższe stanowiska w hierarchii, które są jeszcze zdolne prawidłowo je wypełniać.
(cytat, str. 54) Stopień delegowanie uprawnień jest miarą pionowego rozdziału kompetencji (decydowania i współudziału) i przez to określa autonomię decyzyjną w systemie. Wysoki (niski) stopień delegacji oznacza wysoką (ograniczoną) niezależność podległych danemu członowi kierowniczemu jednostek, komórek lub stanowisk organizacyjnych.
(cytat, str. 55) Partycypacja oznacza udział pracowników w szeroko rozumianym podejmowaniu decyzji przez instancję bezpośrednio nadrzędną. Stopień partycypacji może być wstępnie ustalony na podstawie stosowanego stylu kierowania a dalej uszczegóławiany przez podejście strukturalne.
(cytat, str. 58) Celem formalizacji jest: - wydzielenie systemu z otoczenia, - nadanie organizacji systemu cech trwałości, - ustalenie wzorców zachowań pożądanych z punktu widzenia realizacji celu.
(cytat, str. 58) Dokumentacja organizacyjna jest wynikiem formalizacji systemu i polega na ujmowaniu celów i struktury organizacyjnej na przy pomocy określonego zbioru dokumentów organizacyjnych.
(cytat, str. 66) Dla struktury liniowej charakterystyczne jest istnienie dwóch rodzajów stanowisk organizacyjnych: kierowniczych i wykonawczych (robotniczych).
(cytat, str. 69) W strukturze liniowej więzi funkcjonalne pokrywają się z więziami strukturalnymi, co sprawia, że każdy kierownik - jako przełożony służbowy - jest jednocześnie organem doradczym (funkcjonalnym).
(cytat, str. 70) Koncepcja specjalizacji pracy kierowniczej opierała się na wyznaczeniu ośmiu mistrzów jako "" kierowników funkcjonalnych", wyspecjalizowanych w różnych dziedzinach i zobowiązanych do nadzorowania pracy robotników (z prawem wydawania poleceń) w ramach przypisanego im zakresu działania.
(cytat, str. 74) Departamentyzacja, zwana również "funkcjonalizacją" oznacza tworzenie struktury organizacyjnej, którą cechą charakterystyczną jest specjalizacja członów organizacyjnych ze względu na rodzaje realizowanych funkcji (działań).
(cytat, str. 78) Kryterium tworzenia jednostek organizacyjnych na drugim szczeblu hierarchii jest rodzaj czynności (funkcje), to znaczy grupowanie zadań jednego rodzaju w kompleksy zadań jednostek organizacyjnych zwanych "pionami organizacyjnymi" (np. zarządzanie zakupami, zarządzanie produkcją, zarządzanie zbytem, prowadzenie księgowości , finansów).