Encyklopedia Zarządzania :: Metody i techniki zarz��dzania
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Cytaty i parafrazy (0 - 19 z 19)
(cytat, str. 6) Koncepcja zarządzania ma za zadanie sprawdzanie miejsca organizacji w otoczeniu oraz tworzenie takich uwarunkowań wewnątrzorganizacyjnych, by możliwe było dopasowywanie pozycji zajmowanej przez przedsiębiorstwo do oczekiwań zatrudnionych w nim pracowników.
(cytat, str. 7) Filozofia zarządzania ma za zadanie tworzenie procesu zarządzania integrującego sferę wartości indywidualnych naczelnej kadry kierowniczej. Obejmuje ona także nastawienie i system wartości, jaki reprezentuje kadra kierownicza i poprzez który oddziałuje na organizację. Filozofia zarządzania stanowi o ogólnych zasadach ludzkiego działania.
Słowa kluczowe:zarządzanie Komentarze i źródła pierwotne: Tschirky 1981, s. 115
(cytat, str. 10) Za styl zarządzania uznaje się ogólny, czaso-przestrzennie specyficzny sposób wypełniania funkcji kierowniczych.
Słowa kluczowe:styl zarządzania Komentarze i źródła pierwotne: Bleicher 1969, s. 31
(cytat, str. 11) Instrument zarządzania musi być dobrze dopasowany do stylu zarządzania.
(cytat, str. 14) Za metody zarządzania można uznać grupy jednorodnych technik zarządzania. Metody zarządzania są więc pojęciowo nadrzędne w stosunku do technik zarządzania, kryterium wyróżnienia wynika zaś z zakresu ich stosowania.
(cytat, str. 18) Zarządzania przez określanie celów to dynamiczny system, który integruje działalność przedsiębiorstwa ukierunkowaną na wzrost i zysk z oczekiwaniami sił kierowniczych i ich dążeniem do samorozwoju.
(cytat, str. 19) Założone cele muszą być dla kierownika możliwe do realizacji. Jeżeli cel nie jest możliwy do osiągnięcia, to kierownictwo naczelne będzie zmuszone do zmniejszania standardu jego realizacji aż do poziomu możliwego do wykonania.
(cytat, str. 20) Cele kierownictwa muszą być elastyczne, muszą zawierać wolny obszar dla wprowadzenia nieoczekiwanych zmian mogących się pojawić jako wynik niepewności procesu przewidywania. Cele elastyczne są bardziej skuteczne aniżeli cele stałe.
(cytat, str. 24) W technice tej za cel nadrzędny uznaje się zmianę stosunku pracowników przedsiębiorstwa do procesu kierowania. Jej twórcy zamierzają zastąpić autokratyczny styl zarządzania stylem wielopodmiotowym, opartym na zasadzie delegowania odpowiedzialności i kooperacji między przełożonymi a podwładnymi.
(cytat, str. 28) Cechą charakterystyczną tej techniki zarządzania jest uwzględnienie elementów zewnętrznych przedsiębiorstwa (otoczenia), celów oraz elementów wewnętrznych i stosunków zachodzących między nimi, traktowanych jako system.
(cytat, str. 35) Zaletą techniki zarządzania przez tworzenie idei jest silne identyfikowanie się pracowników z przedsiębiorstwem. Postawione cele organizacyjne widoczne są na wszystkich szczeblach hierarchii. Każdy ma świadomość tego, co wniósł do realizacji celów i jaki osiągnięto dzięki temu sukces.
(cytat, str. 37) Technika zarządzania przez wyjątki stanowi próbę wykorzystania w organizacji procesu zarządzania znanej już w opracowaniach klasyków zasady wyjątków.
(cytat, str. 41) W technice zarządzania przez zobowiązania stosowany jest stosunkowo szeroki wybór środków postępowania. Obejmuje on takie zagadnienia, jak: potrzeba decyzyjności, potrzeba poczucia bezpieczeństwa zatrudnienia, postępowanie z jednostkami i grupami, zapobieganie niezadowoleniu itp.
(cytat, str. 41) W technice zarządzania przez określanie celów omawiane są one między kierownikiem a jego podwładnym. Cele jednostek kształtowane są przez naczelne kierownictwo, które określa kluczowe obszary działania. Każdy kierownik w technice zarządzania przez określanie celów oceniany jest według tego, jak realizuje przydzielone sobie cele.
(cytat, str. 41) Technika zarządzania przez zobowiązania przyczynia się do zainspirowania kierownictwa poprzez samodzielne zobowiązania podejmowane jednostronnie bez dyskusji ze zwierzchnikami. Zobowiązania te ograniczają się zwykle do poprawiania braków lub słabości, które kierownik dostrzega na swoim odcinku. Jedną z zasadniczych cech tej techniki jest możliwość stopniowego wprowadzania jej do organizacji.
(cytat, str. 61) Przygotowanie do negocjacji obejmuje różne aspekty, takie jak: - treść negocjacji, - organizacja negocjacji, - miejsce, - czas, - dane dotyczące uczestników.
(cytat, str. 61) Na tym etapie najważniejszą kwestią jest prawidłowe sformułowanie pytań, jakie należy zadawać partnerom. Nasze korzyści będą tym większe, im uważniej będziemy słuchali naszego partnera i im więcej pytań będziemy mu zadawali.
(cytat, str. 62) Tak jak najważniejszym elementem etapu prowadzenia negocjacji jest właściwie opracowany katalog pytań, tak w etapie podsumowania negocjacji najważniejszy jest pisemny protokół z negocjacji. Cały wysiłek włożony w przygotowanie i prowadzenie negocjacji zastanie zaprzepaszczony, jeżeli w fazie końcowej nie zostanie sporządzony i podpisany protokół. Zakończenie negocjacji to opisanie najważniejszych ustaleń i ich podpisanie przez obie strony.