Encyklopedia Zarządzania :: Wynagrodzenia-rozwi��zywanie problem��w w praktyce
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. ) Ponieważ nie wszystkie składniki wynagrodzeń jednakowo skutecznie pełnią wszystkie funkcje i subfunkcje wynagrodzeń, to: - konieczna jest analiza każdego składnika wynagrodzeń pod kątek jego przydatności do realizacji poszczególnych funkcji i subfunkcji płacy, uwzględniająca fazę w cyklu rozwojowym firmy lub jej segmentów oraz ich potencjał rozwojowy, - konieczny jest taki dobór składników wynagrodzeń, by łącznie stworzyły pakiet ( port folio) sprzyjający osiąganiu celów organizacji (firmy i jej segmentów oraz pracowników).
(cytat, str. 12 - 13) Wynagrodzenia pełnią kilka ważnych i ściśle ze sobą sprzężonych funkcji: funkcję społeczną, kosztową, społeczną, dochodową i motywacyjną. System wynagrodzeń rozumiany jako ogół rozwiązań instytucjonalnych oraz zasad i mechanizmów regulujących wynagrodzenia, nie może ignorować żadnej z nich. Przejawem realizacji funkcji społecznej jest między innymi: - niewypłacanie żadnemu pracownikowi zatrudnionymi w pełnym wymiarze czasu wynagrodzenia niższego od minimalnego określonego prawem, -zapobieganie zmniejszaniu się realnej wartości wynagrodzenia - spadek jego wartości budzi niezadowolenie pracowników, ponieważ prowadzi do pogorszenia sytuacji materialnej ich samych i ich rodzin, a także ogranicza dostęp do wielu dóbr materialnych i niematerialnych, na przykład do edukacji i ochrony zdrowia ( wchodzi tu zatem w grę również funkcja dochodowa i motywacyjna), - zapobieganie głębokim nierównościom wynagrodzeń, ponieważ powodują one rozszerzenie się sfery ubóstwa i marginalizacji, a w konsekwencji nasilenie napięć społecznych.
(cytat, str. 13) Z punktu widzenia zarządzania zasobami ludzkimi motywacyjna funkcja wynagrodzeń ma cztery wymiary (subfunkcje). Wynagrodzenia powinny: - skłaniać ludzi do podjęcia pracy ( przyciągać do firmy), - skłaniać do trwania przy niej ( zatrzymywać w firmie), - pobudzać do osiągania niezmiennie wysokich efektów, a nawet do ich ciągłej poprawy, - pobudzać pracowników do rozwoju swych kompetencji, co przyczyni się do rozwoju firmy i osiągania przez nią lepszych efektów.
(cytat, str. 15) Wynagrodzenia jako główne narzędzie motywowania mają kluczowe znaczenie w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Muszą zatem: - być spójne ze strategią, strukturą i kulturą firmy, - uwzględniać interesy ( cele) pracowników oraz otoczenie firmy, - zmieniać się w miarę zmian podstaw ich kształtowania.
(cytat, str. 27) Zysk netto firmy umożliwia zwiększenie jej kapitału własnego będącego źródłem samofinansowania działalności i rozwoju przedsiębiorstwa, a także zwiększenie satysfakcji właścicieli ( np. przez wypłatę dywidend).
(cytat, str. 27) Istnieje kilka rodzajów zysku: - zysk ze sprzedaży, czyli zysk wynikający z osiągnięcia celów, dla których przedsiębiorstwo zostało powołane, - zysk z działalności operacyjnej, czyli zysk ze sprzedaży uwzględniający również zdarzenia występujące sporadycznie w prowadzonej działalności (np. sprzedaż majątku trwałego), - zyska z działalności gospodarczej obejmujący zarówno wynik działalności operacyjnej przedsiębiorstwa, jak i przychody oraz koszty finansowe, -zysk brutto uwzględniający obok wyników działalności gospodarczej firmy sytuacje wyjątkowe w postaci zysków i strat nadzwyczajnych, często niezależnych od firmy, - zysk netto, który w sposób kompleksowy przedstawia wynik działalności firmy po pomniejszeniu ich o obciążenia podatkowe; zysk netto jest uznawany za syntetyczny miernik ekonomiczny wskazujący na efektywność zarządzania firmą.
(cytat, str. 27) Zysk to dodatni wynik finansowy działalności przedsiębiorstwa, uzyskiwany wtedy, gdy przychody osiągnięte przez przedsiębiorstwo są większe od poniesionych kosztów (wynik ujemny jest stratą).
(cytat, str. 28) Zysk nie jest dobrym miernikiem efektywności organizacji i jej jednostek. Rozdzielając zysk między pracowników, warto brać pod uwagę nie tylko ich udział w wytworzeniu tego zysku, ale posiłkować się dodatkowymi wskaźnikami ( np. dotyczącymi wartości sprzedaży).
(cytat, str. 29) Kompetencje można rozumieć jako: 1) Wzory wiedzy, umiejętności, typowych zachowań, zdolności, motywów postępowania, sposobów rozumowania i predyspozycji. Jednostka (pracownik) potrafi określone wzory zastosować w praktyce - nie musi się ich uczyć. Kompetencje zapewniają wiec pracownikowi możliwość działania, aktywnego wpływu na otoczenie organizacyjne, 2) Poziom fachowości, 3) Formalne uprawnienia do podejmowania decyzji i występowania decyzji i występowania w czyimś imieniu.
(cytat, str. 33) Analiza skuteczności dotychczasowego systemu płac powinna być dokonana kompleksowo w trzech płaszczyznach i obejmować: 1) Badanie korelacji między wynagrodzeniem a efektami, których osiągnięcie miało ono pobudzać, 2) Badanie relacji wynagrodzeń i pracy w świetle zasady "jaka praca, taka płaca", 3) Badanie opinii pracowników na temat systemu płac.
(cytat, str. 53) Strategia ogólna wynagrodzeń ma moc wiążącą dla wszystkich segmentów firmy. Najważniejsze w niej są: -jej cele, - planowana względna pozycja rynkowa wynagrodzeń (co pociąga za sobą konieczność trafnego rozpoznania punktów odniesienia dla porównań rynkowych), - stopień jednolitości systemu wynagrodzeń w obrębie firmy dla różnych jej segmentów organizacyjnych i grup pracowników, -profil ryzyka (udział wynagrodzeń ruchomych w wynagrodzeniach całkowitych), -sposoby oceny pracy i rodzaj mierników efektów pracy, -proporcje między poszczególnymi modułami pakietu wynagrodzeń całkowitych, - ogólne zasady budowy tabel płac i kryteria podwyższania stawek płac, -zakres partycypacji własnościowej i finansowej ( kogo ma obejmować) oraz ich formy, -zakres stosowania świadczeń dodatkowych i ich charakter.
(cytat, str. 71) Rozłączna ocena pracy obejmuje: -wartościowanie pracy, które służy do trudności pracy i stanowi podstawę budowy tzw. taryfikatorów kwalifikacyjnych, czyli hierarchii stanowisk pracy, -ocenę efektów pracy nazwaną w Polsce obiegowo oceną okresową bądź - nieprawidłowo- oceną pracowniczą.
(cytat, str. 72) Spełnienie oczekiwań związanych ze stosowaniem wartościowania pracy i oceniami efektów zależy od trafnego rozwiązania wielu kwestii związanych z: -doborem metody spójnej ze strategią zarządzania zasobami ludzkimi i firmy jako całości, -przygotowaniem zespołu oceniającego, -procedurą oceny pracy, -wykorzystaniem wyników oceny.
(cytat, str. 79) W wypadku zawyżonych obecnych stawek płac stosuje się rozmaite techniki, na przykład takie jak: -zamrożenie tych stawek do czasu, gdy będą odpowiadać faktycznej trudności pracy na stanowisku, -awans pracownika na wyższe stanowisko o większej trudności pracy odpowiadającej poziomowi dotychczasowej stawki płac, -obniżka stawki płac ze zmianą umowy o pracę, jeśli dotyczy to nielicznych pracowników, -natychmiastowa obniżka powiązana z "odszkodowaniem" w określonej kwocie.
(cytat, str. 107) Efekty indywidualne i grupowe (zespołowe) wspólnie powinny się przyczyniać do poprawy efektów organizacyjnych, a zatem sprzyjać osiąganiu celów firmy i jej segmentów. Z tego stwierdzenia wynika ważny wniosek - ocena efektów musi Stanowic spójny system: Ocena efektów organizacji ↔ ocena efektów jej segmentów ↔ ocena efektów indywidualnych i grupowych (zespołowych)
(cytat, str. 109) W systemie zarządzania przez cele ( management by objectives, MBO) ustalane są zadania kluczowe. Ocenia stopnia wykonania tych zadań to tzw. ocena zadaniowa. W procesie ocen zadaniowych (oceniana przez cele) występują trzy etapy: 1) Wspólne ustalanie celów, 2) Swobodne realizowanie zadań przez podwładnych, 3) Okresowy przegląd efektów (osiągnięć).
(cytat, str. 111) Ze względu na dominujący rodzaj kryteriów oceny efektów indywidualnych wyróżnia się trzy modele oceny: 1) Model zadaniowy, oparty na zarządzaniu przez cele, 2) Model osobowościowy, oparty na ocenie cech osobowościowych, 3) Model behawioralny, oparty na ocenie zachowań.
(cytat, str. 114) Ponieważ w odróżnieniu od wartościowania pracy, indywidualne i grupowe (zespołowe) oceny efektów nie wiążą się ze stanowiskiem, lecz z ludźmi, ważna jest rozmowa z nimi. Służy ona do wyjaśnienia przyczyn takich, a nie innych efektów i do ich oceny, umożliwia określenie niezbędnych działań dla poprawy słabszych efektów i pozwala poznać oczekiwania pracownika co do pracy i jej oceny. Właściwa rozmowa (ocena) jest więc zasadniczo pięcioetapowa: 1) Wysłuchanie pracownika, 2) Analiza mocnych i słabych stron pracownika przez przełożonego, 3) Uzgodnienie oceny, 4) Ustalenie planu działania, 5) Zapewnienie realizacji ustaleń.
(cytat, str. 118 - 119) Na podstawie wywiadów stwierdzono, że kryteria oceny, na które wskazywali respondenci, dadzą się sprowadzić do następującego zbioru dziesięciu cech: 1) Tempo pracy, 2) Jakość pracy, 3) Zakres posiadanych kwalifikacji, 4) Dbałość o powierzony majątek spółki, 5) Dyspozycyjność, 6) Inicjatywa, 7) Samodzielność, 8) Współpraca z zespołem, 9) Tworzenie pozytywnego obrazu firmy, 10) Organizacja pracy własnej.
(cytat, str. 143) Szerokość przedziałów (widełek) stawek płac w kategoriach zależy od kilku czynników, m.in. od liczby kategorii i od stopnia pokrywania się stawek płac kolejnych kategorii: - im większa liczba kategorii, tym węższe widełki. -Przedziały stawek płac rosną proporcjonalnie w miarę przechodzenia na wyższe szczeble w hierarchii stanowisk. -Im silniejszy związek podwyżek płac w obrębie kategorii z oceną efektów pracy i (lub) kompetencji, tym szersze przedziały ( przy danych możliwościach finansowych). - Częściowe pokrywanie się stawek płac kolejnych kategorii zaszeregowania umożliwia budowę szerszych widełek.