Encyklopedia Zarządzania :: Rynek finansowy i jego mechanizmy
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 15) Przez rynek finansowy rozumie się miejsce, gdzie zawiera się różnego rodzaju umowy pożyczkowe bądź kredytowe czy inne będące w ogólnym rozumieniu źródłem finansowania działalności gospodarczej.
(cytat, str. 16) Rynek finansowy określa się jako miejsce zawierania transakcji mających za przedmiot szeroko rozumiany kapitał finansowy. Za pomocą tych transakcji dokonuje się przepływ pieniądza od podmiotów posiadających nadwyżki środków (oszczędności) do podmiotów chcących je zagospodarować, czyli zamienić w aktywa realne.
(cytat, str. 17) Papier wartościowy można zdefiniować jako dokument stwierdzający fakt dokonania transakcji odpłatnego udostępnienia kapitału co daje kapitało dawcy określone prawa.
(cytat, str. 18) Rynek pieniężny definiuje się jako ten segment rynku finansowego, przez który podmioty gospodarcze finansują swoja bieżącą działalność, a okres tego finansowania nie przekracza jednego roku.
(cytat, str. 19) Za rynek kapitałowy uważa się ten segment rynku finansowego, na którym zawierane są transakcje, których przedmiotem są instrumenty finansowe o terminie wykupu powyżej roku z przeznaczeniem uzyskanych środków na cele rozwojowe.
(cytat, str. 22) Giełdy instrumentów finansowych dzielimy na klasyczne - zwane inaczej giełdami papierów wartościowych, na których przedmiotem obrotu są podstawowe instrumenty rynku kapitałowego, jakimi są akcje i obligacje - oraz terminowe, gdzie obraca się instrumentami pochodnymi.
(cytat, str. 23) Istotną rolę w zakresie inwestowania w papiery wartościowe pełni informacja oraz konkurencja, którą uprawiają wszystkie podmioty tego rynku, aby osiągnąć wyższy zysk z zainwestowanego kapitału. Za kolei informacji na rynku finansowym jest bardzo dużo, gdyż do jej systematycznego przesyłania zobowiązani są emitenci.
(cytat, str. 24) Rynek pieniężny jest rynkiem najbardziej płynnych aktywów finansowych, służących jednostkom gospodarczym do pokrycia zapotrzebowania na kapitał obrotowy, a więc zapewniający utrzymanie płynności. Następuje to głównie poprzez zaciąganie kredytów i pożyczek krótkoterminowych.
(cytat, str. 24) Do podstawowych instrumentów rynku pieniężnego zalicza się: bony skarbowe, bony pieniężne, bony komercyjne przedsiębiorstw, weksle, czeki, akcepty bankowe oraz certyfikaty depozytowe.
(cytat, str. 26) Największymi segmentami rynku pieniężnego ze względu na rodzaj transakcji są: rynek lokat międzybankowych i rynek weksli skarbowych, czyli weksli emitowanych przez rząd; noszą one także nazwę bonów skarbowych.
(cytat, str. 27) Cena pieniądza na rynku lokat międzybankowych jest zdeterminowana trzema głównymi czynnikami. Są to: wysokość stóp procentowych ustalonych przez bank centralny, podaż i popyt na pieniądz w gospodarce oraz wiarygodność kontrahenta transakcji na rynku międzybankowym.
(cytat, str. 30) Bony skarbowe są krótkoterminowym papierem wartościowym emitowanym przez rząd w celu sfinansowania potrzeb budżetu państwa. Stanowią dogodny instrument kredytu krótkoterminowego do finansowania narastającego w czasie deficytu budżetowego. Kredyt ten stanowi zazwyczaj źródło finansowania potrzeb skarbu państwa w długim okresie.
(cytat, str. 32) Dyskontem bonu skarbowego nazywamy różnicę między wartością nominalną bonu (10 000zł) a wartością, po której go nabyto (w obrocie jest to jego bieżąca wartość rynkowa, czyli bieżąca cena).d
(cytat, str. 36) Krótkoterminowe papiery dłużne przedsiębiorstw (commercial papers), zwane też papierami dłużnymi przedsiębiorstw bądź skryptami dłużnymi albo też papierami komercyjnymi, stanowią jedno ze źródeł finansowania ich działalności przez rynek pieniężny. Papier ten jest instrumentem rynku finansowego zobowiązującym emitenta do wykupu papieru w określonym terminie według podanej na nim wartości nominalnej.
(cytat, str. 40) Emisja papierów dłużnych przedsiębiorstw odbywa się najczęściej za pośrednictwem agenta (organizatora) emisji, którym jest biuro maklerskie banku. Agent wykupuje od firmy emitenta całą emisję po określonej cenie i następnie organizuje dalszy obrót tzn. odsprzedaje je innym inwestorom na rynku wtórnym.
(cytat, str. 47) Bon komercyjny jest zobowiązaniem emitenta do zwrotu aktualnemu posiadaczowi bonu określonej nominalnej kwoty w dniu jego wymagalności. Są one instrumentami pożyczki krótkoterminowej.
(cytat, str. 50) Sekuratyzacja jest metodą pozyskiwania środków finansowych poprzez emisję papierów wartościowych pod istniejące lub przyszłe wierzytelności. Generalnie polega ona na emisji papierów wartościowych pod zastaw wierzytelności, którymi są wyselekcjonowane aktywa podmiotu gospodarczego inicjującego proces sekuratyzacji. Jest to więc forma zamiany wierzytelności w gotówkę.
(cytat, str. 57) Rynek pierwotny certyfikatów depozytowych tworzą: emitent, czyli bank, i nabywcy. Cena papieru może być negocjowana; zależy ona od wysokości głównych stóp procentowych rynku pieniężnego, kierunku ich zmian, popytu na pieniądz oraz ogólnej płynności sektora bankowego.
(cytat, str. 58) Weksel własny jest dokumentem finansowym (papierem wartościowym) zobowiązującym wystawcę do bezwarunkowego zapłacenia jego posiadaczowi określonej na nim kwoty w określonym czasie. Papiery te są zbywalne. Za ich pośrednictwem następuje przenoszenie prawa własności na osobę trzecią poprzez indosowanie, co oznacza, iż osoba, która otrzymała od wystawcy weksel, może przenieść świadczenie na rzecz innej osoby.