Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 7) Działalność sportowa wiąże się z regulacjami prawnymi, z których wynika konieczność przestrzegania prawa, które polega na zgodnym z prawem postępowaniu osób, organów państwa, podmiotów (spółki, przedsiębiorstwa, inne). Stosowanie prawa jest domeną sądów działających według ściśle określonych procedur.
(parafraza, str. 9 - 11) Struktura kultury fizycznej: 1. Urząd kultury fizycznej 2. Województwo 3. Gmina 4. Polski Związek Sportowy 5. Związki sportowe 6. Polski Komitet Olimpijski 7. Kluby sportowe 8. Uczniowski klub sportowy 9. Ośrodek Sportu i Rekreacji
Słowa kluczowe:działalność sportowa Komentarze i źródła pierwotne: Ustawa z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej
(cytat, str. 14) Spółka stanowi formę współdziałania kilku (co najmniej dwu) osób. Osoby te dla łatwiejszego osiągnięcia celu zawierają umowę określającą wewnętrzne stosunki obowiązujące w spółce. Forma spółki stanowi strukturę organizacyjną wielu podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Istotą spółki jest połączenie środków, a także obliczanie nakładów i rozliczanie efektów według ustalonego klucza. Wydzielone środki stanowią podstawę przedsiębiorstwa spółki (przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym), to jest wszelkie niezbędne rzeczy i prawa umożliwiające prowadzenie działalności gospodarczej. Zatem spółkę stanowią: - wspólnicy, którzy ją tworzą, - przyjęty cel, - mechanizm organizacyjno-zarządczy, - środki przeznaczone przez każdego ze wspólników na realizację założonego celu.
(cytat, str. 25) Ośrodki Sportu i Rekreacji (OSiR) funkcjonują jako zakłady budżetowe w gospodarce rynkowej, ze względu na ograniczenia instytucjonalne, nie w pełni realizują ideę przedsiębiorczości. Zaznaczyć trzeba, że wiele z nich, a szczególnie te zlokalizowane w dużych miastach, dysponują nowoczesną bazą rekreacyjno-sportową. W tej sytuacji, w sposób naturalny, pojawia się refleksja dotycząca ewentualnej zmiany formuły prawnoorganizacyjnej Ośrodków na taką, która z jednej strony umożliwi realizację zadań, z zakresu kultury fizycznej oraz z drugiej strony zapewni generowanie zysków.
(cytat, str. 36) Struktura organizacyjna może być postrzegana jako projekt określający podział zadań w organizacji oraz sposób ich integracji. Projekt ten powinien uwzględniać następujące aspekty: - podział pracy, czyli określenie rodzaju pracy przewidzianej do wykonania przez daną część organizacji, - hierarchię, czyli podział uczestników organizacji na przełożonych i podwładnych, - szczeble zarządzania, czyli określenie roli, jaką poszczególne części organizacji powinny pełnić w procesie podejmowania decyzji, - integrację, czyli przyjęty ostatecznie sposób grupowania komórek organizacyjnych.
(cytat, str. 37) W ogólnej procedurze tworzenia struktury organizacyjnej wyróżniamy działania: - podział zadania całościowego na zadania cząstkowe (analiza zadań), - łączenie zadań cząstkowych i tworzenie stanowisk pracy (synteza zadań), - łączenie stanowisk pracy w komórki organizacyjne i większe jednostki organizacyjne (działy, wydziały itp.).
(cytat, str. 37) W każdym przedsiębiorstwie, jednostce występuje wiele szczebli kierownictwa, które w ujęciu ogólnym można podzielić na: - naczelne, - średnie, - podstawowe.
Słowa kluczowe:kierownictwo, szczeble Komentarze i źródła pierwotne: L. Buczowski, Metody pracy kierowniczej, PWE, Warszawa 1977
(parafraza, str. 53) Przykłady struktur organizacyjnych smukłej i płaskiej: - struktura oparta na koncepcji grup roboczych, - struktura bezwydziałowa, - struktura elastyczna.
(cytat, str. 57) Struktura organizacyjna jest zjawiskiem złożonym, którego pełne zdefiniowanie wymaga rozłożenia na określoną liczbę wymiarów. Podstawowymi wymiarami struktury organizacyjnej są: - wymiar konfiguracji - odzwierciedlający pionowe i poziome rozczłonkowanie organizacji, - wymiar centralizacji - określający pionowe rozmieszczenie uprawnień decyzyjnych, - wymiar specjalizacji - przedstawiający sposób podziału zadania ogólnego na zadania cząstkowe, - wymiar standaryzacji - przedstawiający powtarzalność działań realizowanych przez organizację i jej części, - wymiar formalizacji - odzwierciedlający organizację za pomocą określonego rodzaju przepisów.
(parafraza, str. 88 - 92) Prekursorzy oraz kontynuatorzy idei zarządzania: - Taylor Frederich Winslow, - Henry Fayol, - Karol Adamiecki, - Tadeusz Kotarbiński, - Peter F. Drucker.
(cytat, str. 92) Siedem cech, które charakteryzują dobre zarządzanie: 1. Zarządzanie dotyczy przede wszystkim ludzi. 2. Zarządzanie jest głęboko osadzone w kulturze. 3. Zarządzanie wymaga prostych i zrozumiałych wartości, celów działania i zadań jednoczących uczestników organizacji. 4. Zarządzanie powinno doprowadzić do tego, by organizacja była zdolna do uczenia się. 5. Zarządzanie wymaga komunikowania się. 6. Zarządzanie wymaga rozbudowanego systemu wskaźników. 7. Zarządzanie musi być jednoznacznie zorientowane na podstawowy i najważniejszy rezultat, jakim jest zadowolony klient.
(cytat, str. 92) Istotą zarządzania jest panowanie nad różnorodnością i przekształcenie potencjalnego konfliktu we współpracę. Współpraca, która zmierza do zapewnienia organizacji przetrwania i rozwoju, dotyczy nie tylko jej wnętrza, ale także partnerów znajdujących się na zewnątrz.
Słowa kluczowe:zarządzanie Komentarze i źródła pierwotne: R.W. Griffin, Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001
(cytat, str. 93) Sport jest formą aktywności człowieka, mająca na celu doskonalenia jego sił psychofizycznych, indywidualnie lub zbiorowo, według reguł umownych. Sport wyczynowy jest formą działalności człowieka, podejmowaną dobrowolnie, w drodze rywalizacji, dla uzyskania maksymalnych wyników sportowych. Sport profesjonalny jest rodzajem sportu wyczynowego, uprawianym w celach zarobkowych.
(cytat, str. 93) Kulturą fizyczną jest wiedza, wartości, zwyczaje, działania podejmowane dla zapewnienia rozwoju psychofizycznego, wychowania, doskonalenie uzdolnień i sprawności fizycznej człowieka, a także dla zachowania oraz przywracania jego zdrowia.
(cytat, str. 95) Zasady, na których powinno opierać się zarządzanie: 1. Zasada harmonii doboru - polega na użytkowaniu pracy ludzkiej i innych zasobów ekonomicznych w takich rozmiarach, które są wzajemnie dostosowane pod względem kosztowym i ekonomicznym. 2. Zasada harmonii w czasie - polega na wykorzystaniu odpowiedniej ilości pracy ludzkiej i innych zasobów dokładnie w czasie, w którym jest to wymagane. 3. Zasada harmonii duchowej - czyli kreowania solidarności między wszystkimi grupami społecznymi zaangażowanymi w pracę na rzecz organizacji oraz kształtowanie odpowiednich sposobów rozumowania i zachowania się.
Słowa kluczowe:zasady zarządzania Komentarze i źródła pierwotne: P. Banaszyk, Podstawy organizacji i zarządzania, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Handlu i Rachunkowości, Poznań 2002
(parafraza, str. 97) Funkcje zarządzania: - planowanie i podejmowanie decyzji, - organizowanie, - przewodzenie (kierowanie ludźmi), - kontrolowanie.