Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 14) Jedną z najbardziej charakterystycznych cech nowoczesnej organizacji jest formalizacja. Organizacyjne doświadczenie i organizacyjna pamięć, utrwalana są w mnożących się regułach, przepisach, wszelkiego typu normach, tworzonych z myślą o koordynacji działań i regulowaniu zachowań jednostkowych.
(cytat, str. 14) Z organizacją społeczną mamy do czynienia wtedy, gdy wskazać można na występowanie stałych, umożliwiających zaspokajanie społecznych potrzeb, form współpracy. organizując, trzeba odpowiednio dobrać i zgrać pracowników, zharmonizować wykonywane przez nich zadania, inicjatywy i wzajemną pomoc.
(cytat, str. 15) Postępowanie zgodnie z regułami (zasadami, normami, przepisami) oznacza konformizm. Badacze współczesnych instytucji sformalizowanych przyjmują, jako swego rodzaju prawo, twierdzenie, że organizacja, bez względu na swoje cele, swą strukturę czy znaczenie, wymaga od swoich członków, aby w pewnym zmiennym, ale znacznym stopniu, postępowali konformistycznie. Metody uzyskiwania konformizmu zawsze odwołują się do wiedzy o motywach ludzkich. Konformizm uzyskiwany przez stosowanie przymusu, ścisłej dyscypliny, strachu, tak charakterystyczny dla organizacji wojskowych, zakonnych i wczesnokapitalistycznych, wiązał jednostkę z organizacją na całe życie. Trudno jest mówić o moralnych aspektach takich sposobów uzyskiwania konformizmu. Z prakseologicznego punktu widzenia żadna większa organizacja dwa wieki temu nie mogła skutecznie działać, jeśli nie narzucała swym członkom nowych warunków egzystencji.
(cytat, str. 16) Wiedza o charakterze interdyscyplinarnym dostarcza przesłanek pozwalających lepiej projektować metody doboru i oceny pracowników, awansowania i przemieszczania w obrębie określonej kategorii stanowisk.
(cytat, str. 18) Dzisiejszy biurokrata jest bardziej wykształcony. W jego zachowaniu pojawiają się elementy "gry". Rytualizm staje się instrumentem samoobronnym, a jednocześnie atutem w grze z przełożonymi i klientami. Jakkolwiek procesy deformacji mogą przebiegać inaczej i przy udziale innych czynników, to ostateczny rezultat jest taki sam: wyuczone i stosowane w praktyce wzory zachowań przestają być zgodne z logiką sytuacji, zdrowym rozsądkiem, nie odpowiadają już wymaganiom sprawnego funkcjonowania organizacji.
(cytat, str. 23) Obserwując ludzi aktywnych na polu organizacji i zarządzania, postępujących zgodnie z instrukcjami lub starających się pracować samodzielnie, dochodzimy do wniosku, że obce są im kanony prakseologicznej mądrości. Nie czują tego wewnętrznie, nie są przystosowani psychicznie do trwania w więzi organizacyjnej, sami wewnętrznie nie są przygotowani, aby dźwigać ciężar odpowiedzialności za skutki działań społecznych. Wtedy, gdy od naszego działania zależą czyjeś istotne sprawy, warto uświadomić sobie zależność, którą przekornie nazwałem PRAWEM MARCINA: Jeśli chcesz być sprawny na zewnątrz - musisz być zorganizowany wewnątrz.
(cytat, str. 24) Techniczna strona organizowania wymaga dyscypliny i wytrwałości, widzenia spraw szerzej, niż to wyznacza stanowisko lub interes zakładu. Proces organizowania wymaga wyobraźni i prospołecznego nastawienia, często rezygnacji z własnych egoistycznych korzyści na rzecz anonimowych kooperantów.
(cytat, str. 24) Organizowanie, jak każda twórcza działalność, musi opierać się na autonomii działania. Wykonawca, na każdym szczeblu systemu organizacyjnego, musi mieć poczucie autonomii, które mobilizuje jego potencjalne możliwości, odpowiedzialność i samokontrolę. Źle jest, gdy zamiast samokontroli wykonawcy, rozwija się kontrola sprawowana przez stosowną komórkę i gdy w całym tak pomyślanym procesie, chodzi o przestrzeganie przestarzałych i nieaktualnych lub nieżyciowych przepisów, wbrew zdrowemu rozsądkowi. Jakości produktu czy usługi, nie zapewnimy przepisami bez wewnętrznego przekonania osób działających ze świadomością o jej ważności.
(cytat, str. 26) Brak informacji - to zatrzymanie życia w instytucji. Dopływ informacji niepełnowartościowej, skażonej fałszem, tendencyjnej - to początek deformacji, która łatwo może przerodzić się w patologię.
(cytat, str. 26) Informacja jako podstawa podejmowania decyzji, determinuje funkcjonowanie instytucji. Jej przepływ, z natury rzeczy, narażony jest na zniekształcenia. Wynika to z konieczności jej streszczania lub agregacji.
(cytat, str. 27) Procesy organizowania nie wymagają wcale unikalnych zalet umysłu i osobowości, tylko wyobraźni, umiarkowanego znawstwa zagadnień, zdrowego rozsądku i tolerancji dla sądów odmiennych od naszych, Waga znawstwa zagadnień zagadnień organizacyjnych rośnie w miarę, jak posuwamy się w górę po szczeblach drabiny stanowisk kierowniczych.
(cytat, str. 27) Woluntaryzm, nieliczenie się z opinią innych, krótkowzroczność niweczą rzetelnie planowanie i przygotowanie działań. Wprowadzają akcyjność i improwizację. Utrudniają dostęp "rady kompetentnej" tam, gdzie jej udział jest warunkiem powodzenia.
(cytat, str. 31) W ujęciu cybernetycznym otoczenie jest najczęściej rozumiane jako wszystko to, z czego wyodrębniony został dany system (układ względnie odosobniony) i co ma na niego wpływ poprzez wejścia, i na co ma wpływ poprzez wyjścia.
(cytat, str. 31) Wzajemna zależność między środkami technicznymi a strukturą organizacyjną polega na tym, że zastosowanie urządzenia i technologie wpływają na rozwiązania strukturalne, decydujące o sposobie koordynacji pracy.
(cytat, str. 32) Otoczeniem szczególnym są natomiast wszelkie instytucje i jednostki, z jakimi dana instytucja wchodzi w interakcje, podczas swojego funkcjonowania.
(cytat, str. 34) Najbardziej intrygującym badaczy końca XX wieku, elementem świata organizacji jest otoczenie. W nim dokonują się zmiany o charakterze rewolucyjnym, przede wszystkim wywoływane przez technologie przetwarzania informacji i komunikacji.
(cytat, str. 38) Organizacja inteligentna wyzwala zdolności twórcze pracowników ba różnych szczeblach struktury organizacyjnej firmy, wzmaga współdziałanie, zwiększa motywację osobistą pracowników, a tym samym prowadzi do poprawy efektywności działania organizacji. Inteligencja organizacji jest procesem dynamicznym prowadzącym do jej rozwoju i zwiększenia przewagi konkurencyjności na rynku.
(cytat, str. 42) Każda z grup społecznych, których jednostka uczestniczy, ma wpływ na jej system wartości. Indywidualną osobowość i charakter jednostki można porównać do wosku lub innego, plastycznego materiału, w którym odciskane są kolejne pieczęcie. Systemy wartości są więc wysoce zróżnicowane. Można jednak odnajdywać ich wspólne elementy, na przykład przyjmowane przez jakąś większą grupę zasady dobrej roboty, uczciwość, rzetelność, lojalność.
(cytat, str. 51) Menadżerowie najwyższego szczebla stanowią względnie niewielką grupę kadry kierowniczej kontrolującej organizację. Posługują się tytułami: prezesa, wiceprezesa i dyrektora naczelnego. Menadżerowie tego szczebla wyznaczają: cele organizacji, jej ogólną strategię działania, a także politykę operacyjną. Reprezentują oni również oficjalnie organizację w kontaktach zewnętrznych, m. in. z urzędnikami państwowymi czy dyrektorami innych przedsiębiorstw. Praca menadżerów najwyższego szczebla na ogół jest złożona i zróżnicowana. Podejmują oni decyzje dotyczące: zakupu innych form, inwestycji badawczo-rozwojowych, wchodzenia na określone rynki lub wycofywania się z nich, a także budowy nowych zakładów i budynków biurowych.
(cytat, str. 51) Menadżerowie średniego szczebla są zwykle najliczniejszą grupą menedżerów w większości organizacji. Powszechnie występujące w tej grupie tytuły służbowe to: kierownik zakładu, kierownik operacji, szef wydziału. Menadżerowie średniego szczebla odpowiadają przede wszystkim za realizację polityki i planów działań menadżerów niższego szczebla. Kierownicy zakładów zajmują się na przykład zarządzaniem zapasami, kontrolą jakości, awariami sprzętu i mniejszej wagi problemami ze związkami zawodowymi. Koordynują również pracę służby dozoru w zakładzie.