Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 14) Orientacja marketingowa nakazuje podmiotom rynku takie wykreowanie produktu lub usługi, by potencjalny nabywca chciał je kupić i to w dogodnym dla niego miejscu i czasie oraz po cenie, którą zaakceptuje.
(cytat, str. 15) Orientacja działania banku konkretyzuje się na szczeblu placówek operacyjnych, gdzie ma miejsce rzeczywisty, bezpośredni kontakt banku z klientem. Funkcjonowanie oddziałów banku na rynku regionalnym lub lokalnym odzwierciedla bowiem faktyczne dostosowanie oferty usług bankowych do potrzeb różnorodnych grup klientów, stopień wykorzystania efektywnych technik oddziaływania na klientów i umiejętność budowy pozytywnego wizerunku banku w obszarze jego działania.
(cytat, str. 15) Podmiotami podaży na rynku bankowym są banki (polskie i zagraniczne) oraz instytucje niebankowe, takie jak towarzystwa kredytowe, kasy pożyczkowe, lombardy, poczta, fundusze powiernicze i firmy leasingowe. Podmiotami popytu na rynku bankowym są gospodarstwa domowe, podmioty gospodarcze, organizacje społeczne, jednostki administracji i samorządowe, jednostki budżetowe, a także inne banki. Przedmiotem sprzedaży na rynku bankowym są różnorodne usługi związane z obsługą finansową przedsiębiorstw, instytucji, urzędów i gospodarstw domowych, np. kredyty, lokaty, rachunki bankowe, operacje rozliczeniowe i usługi dodatkowe.
(cytat, str. 16) Oznaką marketingowej orientacji oddziału są ponadto takie działania, które mają na względzie potrzeby i oczekiwania klientów, a dotyczą kształtowania oferty usług bankowych, organizacji i warunków obsługi klientów, pozyskiwania i utrzymywania dochodowych dla banku klientów oraz monitorowania i analizy otoczenia banku.
(cytat, str. 16) Orientację marketingową charakteryzuje zespół zjawisk, które obejmują:
stopień świadomości marketingowej pracowników banku,
formalną organizację marketingu w banku i jego placówkach operacyjnych,
zespół działań banku i jego placówek operacyjnych, związany z:
-ofertą usług bankowych, -organizacją i warunkami obsługi klientów, -oddziaływaniem na obecnych i potencjalnych klientów, -obserwacją i analizą otoczenia. Słowa kluczowe:orientacja marketingowa
(cytat, str. 20) (...) określimy marketing usług bankowych jako zintegrowane działania banku mające na celu identyfikowanie, przewidywanie, i zaspokojenie potrzeb nabywców usług bankowych oraz prowadzące do osiągnięcia przez bank zysku na odpowiednim poziomie.
(cytat, str. 20 - 22) Oto cechy, które można przypisać usługom bankowym traktowanym jako specyficzne produkty rynkowe.
Usługi bankowe charakteryzuje niematerialność oznaczająca niemożność dotknięcia, obejrzenia produktu, tak jak ma to miejsce w odniesieniu do dóbr materialnych. Dla klienta banku oznacza to ponoszenie większego ryzyka w momencie podejmowania decyzji o zakupie usługi bankowej i konieczność poszukiwania substytutów owej niematerialności, czego przykładem jest odnoszenie się do takich kategorii, jak zaufanie do banku, jego renoma, wiarygodność i profesjonalizm pracowników bankowych. (...).
Usługi bankowe są niejednorodne, bardzo zróżnicowane przede wszystkim ze względu na znaczący udział personelu bankowego w procesie sprzedaż. (...).
Usługi bankowe są dobrami niematerialnymi o rozłożonej w czasie konsumpcji, a konsument aktywnie współkreuje kształt usługi bankowej (chociażby poprzez swój standing finansowy). Przykładem może być kredyt inwestycyjny, którego konsumpcja jest rozłożona w czasie, ponadto dostawca usługi, czyli bank, może aktywnie wpływać na proces jego wykorzystywania, chociażby przez wstrzymanie transferu kolejnych transz kredytowych. (...).
Usługi bankowe są świadczone najczęściej w momencie wystąpienia popytu, czyli w czasie bezpośredniej obecności klienta w banku lub w momencie bezpośredniej z nim łączności, co umożliwiają niektóre technologie sprzedaży usług bankowych (np. home banking). Cecha ta nie dotyczy jednak całej palety usług bankowych, gdyż - przykładowo - niektóre rodzaje kredytów mogą stanowić swoisty zapas na rachunku bankowym klienta (kredyt odnawialny w rachunku osobistym) lub pozostawać w dyspozycji klientów przez określony czas (karta kredytowa). (...).
Usługi bankowe tego samego rodzaju są świadczone przez różne banki i wydają się klientom bardzo podobne. Wynika to z niemożności opatentowania usługi i zabezpieczenia przed szybkim naśladownictwem przez konkurencję. (...).
Usługi bankowe są obwarowane większą liczbą regulacji prawnych, a procedury ostrożnościowe są znacznie dalej posunięte niż w innych rodzajach działalności, nie tylko usługowej.
Usługi bankowe są obarczone ryzykiem wynikającym z czasu trwania procesu konsumpcji. W tym rozumieniu usługi bankowe są bliskie usługom ubezpieczeniowym, w których ryzyko jest kategorią handlową i ma swoją cenę.
(cytat, str. 23 - 24) Marketing na szczeblu oddziałów operacyjnych koncentruje się na jakości obsługi klientów banku, obejmującej kompleksowe traktowanie takich elementów tej obsługi, jak:
personel bankowy (fachowość, kultura obsługi i umiejętności sprzedażowe),
dostępność placówek obsługi klienta (lokalizacja, czas obsługi i dostęp do informacji bankowej),
organizacja obsługi klienta w placówce bankowej,
rozwiązania technologiczne stosowane w procesie obsługi klienta,
wizualna identyfikacja banku i jego placówek operacyjnych,
wizerunek banku i jego placówek w opinii klientów i innych podmiotów otoczenia.
(cytat, str. 24) Oddziały banku wykorzystują zespół środków marketingowego oddziaływania na rynek, które obejmują:
kształtowanie oferty usług bankowych w dostosowaniu do potrzeb klientów oddziału i obserwowanych zmian ich oczekiwań;
elastyczne wykorzystanie ceny usługi bankowej, która przyjmuje tu formę prowizji, opłat, odsetek;
kształtowanie efektywnych sposobów organizacji obsługi klienta w placówce i wprowadzenie nowoczesnych form sprzedaży;
podejmowania skutecznych działań promocyjnych skoordynowanych z polityką promocyjną na szczeblu centrali i regionu;
postrzeganie personelu bankowego jako skutecznego środka oddziaływania na klientów banku oraz jako "pierwszych" klientów banku (według podejścia marketingu wewnętrznego).
(cytat, str. 27) Do najważniejszych podmiotów otoczenia pozarynkowego zaliczamy:
jednostki banku na szczeblu nadrzędnym (oddział regionalny, centrala);
bank centralny (NBP) i Ministerstwo Finansów;
jednostki z którymi bank (oddział) współpracuje: firmy ubezpieczeniowe, firmy konsultingowe i rzeczoznawcy;
jednostki uczestniczące w kształtowaniu gospodarki regionalnej i lokalnej: organy władzy i administracji terenowej, sądy oraz arbitraż;
jednostki będące dostawcami dóbr, usług i informacji dla banku: agencje badawcze i reklamowe, poczta i telekomunikacja, ośrodki szkoleniowe, agencja ochrony mienia, dostawcy oraz mass media regionalne i lokalne.
(cytat, str. 29) Z punktu widzenia skuteczności zarządzania bankiem ważnym kryterium wyodrębniania jednorodnych wewnętrznie grup, czyli segmentów, klientów jest poziom ich opłacalności dla banku. Według tego kryterium można wyróżnić trzy segmenty klientów indywidualnych:
klientów masowych (tzw. mass), których obsług często generuje koszty i jest mało opłacalna lub wręcz nieopłacalna dla banku i jego oddziałów;
klientów średnio zamożnych (tzw. mid), których obsługa jest dla banku opłacalna;
klientów bardzo zamożnych (tzw. VIP), którzy stanowią najbardziej zyskowną dla banku grupę klientów indywidualnych.
(cytat, str. 30 - 31) Innym ważnym adresatem usług bankowych są klienci instytucjonalni, do których zalicza się przedsiębiorstwa, samorządy lokalne, organizacje, instytucje i fundacje mające osobowość prawną. Podstawowym kryterium grupowania klientów, jakimi są przedsiębiorstwa, jest skala prowadzonej działalności, którą wyznacza zestaw określonych kategorii ekonomiczno-finansowych, takich jak:
wielkość przychodów ze sprzedaży,
wielkość zysku,
wartość przedsiębiorstwa,
wielkość zatrudnienia.
Stosując wymienione kategorie, wyróżnia się następujące segmenty:
(cytat, str. 35 - 36) Wyniki badań koniunktury rynku bankowego w Polsce wskazują określone bariery, jakie napotykają banki wraz z wprowadzeniem i funkcjonowaniem systemu rynkowego w sektorze bankowym. Najważniejsze z nich (wskazywane najczęściej) to:
konkurencja (duża liczba banków działających na rynku),
niestabilność polityki finansowej rządu,
brak uproszczonego systemu egzekucji należności,
niskie płace pracowników,
niedorozwój marketingu i badań rynkowych,
brak między bankami współpracy w obiegu informacji.
Wśród barier średnio ważnych (wskazywanych dość często) znalazły się:
niedobór wysoko wykwalifikowanej kadry,
nadmierna ingerencja ze strony NBP,
przepisy prawa bankowego,
kłopoty ze zwiększeniem kapitału własnego,
zbyt mała samodzielność oddziału banku,
niedostateczne wyposażenie w sprzęt komputerowy,
niedostateczny popyt na kredyt inwestycyjny,
spadek zainteresowania lokatami dewizowymi,
konkurencja banków zagranicznych.
Do barier mało dotkliwych (wskazywanych rzadko) zaliczano:
(cytat, str. 39) Proces segmentacji rynku polega na podziale zróżnicowanej masy klientów na jednorodne grupy o podobnych potrzebach i oczekiwaniach. Grupy te określa się mianem segmentów.
(cytat, str. 39 - 40) Korzyści, jakie może uzyskać bank i jego oddziały operacyjne przez stosowanie segmentacji klientów, mogą być różnorodne, np.:
analiza poszczególnych segmentów rynku jest podstawą oceny ich atrakcyjności (opłacalności) dla banku i wpływa na planowanie działań marketingowych oraz uniknięcie nieefektywnego wykorzystania zasobów banku;
znajomość potrzeb różnych segmentów jest podstawą przygotowania oferty usług bankowych ( w tym zwłaszcza nowych) i skierowania jej do konkretnych adresatów - potencjalnych nabywców;
możliwość dostosowania cech oferty do potrzeb i oczekiwań segmentów klientów stwarza szansę uzyskania przewagi konkurencyjnej w konkretnym segmencie rynku.
(cytat, str. 41) Segmentacji klientów indywidualnych można dokonać dwoma metodami:
metodą ex ante, która polega na określeniu z góry kryteriów podziału rynku i na tej podstawie zidentyfikowaniu głównych segmentów rynku (np. wiekowych, dochodowych),
metodą ex post, która polega na przeprowadzeniu szczegółowych badań rynku i na tej podstawie grupowaniu klientów w segmenty (np. według skłonności do oszczędzania, stosunku do ryzyka, lojalności wobec banku).
(cytat, str. 42) W zależności od zakresu posiadanych informacji, zarówno pochodzących z bazy danych banku, jak i badań rynku, banki wyodrębniają segmenty swoich klientów, kierując się zasadami:
(cytat, str. 42) Najczęściej stosowane przez banki kryteria segmentacji klientów indywidualnych to:
ekonomiczne: wielkość dochodu, źródła powstawania dochodu (np. aktywność gospodarcza na własny rachunek);
demograficzne: wiek, płeć, wykształcenie, faza cyklu życia rodziny;
społeczne: zawód, miejsce zamieszkania, przynależność do grupy społecznej;
sposób postępowania na rynku: stosunek do oszczędzania, stosunek do ryzyka, lojalność wobec banku, częstotliwość kontaktów z bankiem, wielkość zaangażowania finansowego;
styl życia: aktywność zawodowa, zainteresowania, formy wypoczynku.