Mroziewski M., Styl zarządzania jako instytucjonalny czynnik kreowania kapitału przedsiębiorczości organizacyjnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2010, ISBN: 978-83-7326-690-2

Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 44)

• ... kumulatywny wzrost doświadczeń organizacyjnych oraz technicznych powodował i nadal determinuje zmiany stosunków ekonomicznych, politycznych, społecznych oraz zmianę kultury i mentalności w poszczególnych systemach społeczno-gospodarczych. Zmiany w sferach pozagospodarczych zwrotnie oddziałują na procesy gospodarowania, do których zaliczono: produkcję, podział, wymianę i konsumpcję produktów.
  ( , s. 17)

• Zasoby niematerialne i prawne można określić jako część tzw. zasobów skodyfikowanych (Litschka i in. 2006), których szczególną wartością jest objęcie ich ochroną prawną przez instytucje publiczne.
  ( , s. 22)

• Z punktu widzenia teorii instytucjonalizacji przedsiębiorstwa jako elementu nauk o zarządzaniu dominującą pozycję w strukturze zasobów przedsiębiorstwa zajmują zasoby instytucjonalne, które w ujęciu dynamicznym stanowią akumulację usług pracy ludzkiej (somatycznej i intelektualnej) w powiązaniu z moralnością indywidualną, organizacji i społeczeństwa.
  ( , s. 25)

• Instytucjonalizacja przedsiębiorstwa, głównie w stadium jego narodzin i wzrostu (formowania przedsiębiorczości), jest wyrazem intelektualnych i etycznych zasobów przedsiębiorcy, które uzewnętrzniają się w postaci jego filozofii rozpoczęcia działalności i prowadzenia biznesu. W dalszych etapach życia organizacji innowacje instytucjonalne są efektami filozofii przedsiębiorstwa, jego kultury organizacyjnej.
  ( , s. 27)

• ... człowiek w procesach gospodarowania nie jest tylko człowiekiem ekonomicznym, który autonomicznie i w pełni racjonalnie podejmuje swoje decyzje w celu maksymalnego zaspokojenia swoich potrzeb. Jeśli ujawnia typowe dla człowieka ekonomicznego zachowania, czyni to w sytuacjach skrajnych, w których nie odczuwa i nie uświadamia oddziaływania instytucji formalnych i nieformalnych. Marginalizacja założeń koncepcji "homo oeconomicusa" pozwala stwierdzić, że na rynkach, w procesie wymiany nie mamy do czynienia z "niewidzialną ręką" rynków, ale z "instytucjonalnie widzialną" ręką, wywodzącą się ze stopnia mądrości i różnych form inteligencji.
  ( , s. 40)

• Uczynienie ze struktury instytucjonalnej priorytetowego czynnika sukcesów przedsiębiorstwa w długim okresie wskazuje, że powinna ona być kreowana według zbioru zasad składających się na "dominującą logikę" (Obłój 2002) osiągania przyjętego zamiaru strategicznego. Reguły dominującej logiki i zamiar strategiczny początkowo są efektami filozofii przedsiębiorcy zakładającego przedsiębiorstwo, a na dalszych etapach rozwoju - efektami filozofii przedsiębiorstwa, osadzonej w jego strukturze instytucjonalnej, a szerzej w kulturze organizacyjnej.
  ( , s. 47)

• Współczesne zarządzanie powinno być realizowane z myślą, że konkurowanie w przyszłości jest zadaniem wszystkich ludzi przedsiębiorstwa i polega na budowaniu możliwości konkurowania poprzez ustawiczne rozwijanie i wykorzystywanie kapitału intelektualnego.
  ( , s. 50)

• Efekt synergii, wynikający z połączenia etyczności działania, zasobów intelektualnych i zasobów ekonomicznych, będzie uzależniony od rodzaju zaangażowanej formy inteligencji ludzkiej i organizacyjnej. Wyzwolenie inteligencji ludzi przedsiębiorstwa, zdaniem T. Buzana i in. (2004), przyniesie takie korzyści, jak: wzrost entuzjazmu pracowników, zwiększenie kreatywności, nasilenie się tendencji do wprowadzania zmian, a nie biernego reagowania, możliwość skorzystania z eksplozji informacyjnej, skuteczne zastosowanie techniki, podział odpowiedzialności za realizację pomysłów i ich skutki.
  ( , s. 54)

• Organizacje i technologiczne innowacje są aktualnie włączane w krajach wysoko rozwiniętych do szeroko pojętego systemu społecznego, co oznacza, że innowacje znajdują się pod kulturowym i politycznym wpływem, a organizacje oddziałują na społeczeństwo i stanowią część społecznego systemu innowacji. Zatem współczesna protransgresyjna instytucjonalizacja powinna obejmować wewnętrzne i zewnętrzne sfery działania jednostek i organizacji oraz zachodzące relacje między nimi.
  ( , s. 62)

• W odniesieniu do wymiarów efektywności adaptacyjnej i cech działań transgresyjnych za pozytywne można uznać instynkty wyższego rzędu, które pobudzają ludzi do: współpracy, kreowania więzi moralnych, zdobywania wiedzy i uczenia się, dbałości o jakość produktów i ich doskonalenie. Efektywność adaptacyjna staje się podstawowym kryterium oceny kultury narodów i organizacji oraz podstawą ich transgresyjności, która w naukach o zarządzaniu określa się przedsiębiorczością.
  ( , s. 65)

• ... trendy nowoczesnej instytucjonalizacji gospodarek i przedsiębiorstw wyznaczają: innowacyjność, koordynacja, współpraca, zespołowe działanie, zdobywanie, rozpowszechnianie wiedzy według rozwiązań instytucjonalnych, chęci do twórczego działania.
  ( , s. 66)

• Harmonizowanie działania instytucji w sferach: gospodarczej, publicznej, moralnej i mentalnościowej na platformie kultury zaufania rodzi pozytywny efekt synergii współpracujących podmiotów, poprzez efektywne i transgresyjne gospodarowanie bez zbędnych szkód i marnotrawstwa.
  ( , s. 72)

• W świadomości interesariuszy lojalnych ... dominuje interes wspólny, który wynika głównie z bezinteresownego oddania się "dobrej robocie" i bezinteresownej akceptacji wzorów moralnych, natomiast człowiek ekonomiczny - "kalkulacyjny" - kieruje się pojęciem interesu wzajemnego.
  ( , s. 82)

• Zarządzanie to z reguły domena wolnej woli i podejmowania świadomych decyzji, co sprawia, że świat organizacji kieruje się własnymi zasadami, których korzenie są osadzone w biologii człowieka.
  ( , s. 88)

• W relacji do instytucjonalizacji krajowych przedsiębiorstw należy zaznaczyć, że w Polsce reguły społecznej gospodarki rynkowej ustalone w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (1997), w zasadzie nie były i nie są respektowanie w należytym stopniu ani przez ustawodawców, ani przez wymiar sprawiedliwości, ani też przez większość menedżerów.... Negatywne efekty bierności ... ujawniły się przede wszystkim w zasobach niematerialnych kraju poprzez (Stankiewicz 2006): długookresową i wysoką stopę bezrobocia, niski poziom zaufania Polaków do polityków, menedżerów, prawników,
  ( , s. 105-106)

• Innowacyjność i kreatywność działania są związane z ryzykiem i niepewnością, które mimo zagrożeń są pokonywane aktem woli do działania, co stanowi rdzeń przedsiębiorczości i różnic między działaniami normalnymi a transgresyjnymi o różnym stopniu nasilenia.
  ( , s. 109)

• Przedsiębiorczość jako cecha ludzi biznesu podkreśla specyfikę postaw i zachowań lidzkich, które legły u podstaw systemu kapitalistycznego i gospodarki rynkowej. W klasycznym podejściu opiera się ona głównie na koncepcji człowieka ekonomicznego, który wykazuje chęć osiągnięcia korzyści relatywnie szybciej niż rywale, w sytuacji, gdy wszyscy mają zbliżone szanse ich pozyskania. W tym celu wykorzystuje on inteligencję racjonalną i emocjonalną, posiadaną wiedzą, umiejętności (kapitał intelektualny), ale specyfiką człowieka szlachetnie przedsiębiorczego jest osiąganie korzyści w biznesie, w zgodzie z przyjętymi normami postępowanie i interesem ogólnospołecznym, co stanowiło podstawę leseferyzmu.
  ( , s. 117)

• Zainteresowanie przedsiębiorczości jako filozofią, koncepcją prowadzenia biznesu jest ściśle związane z podejściem zasobowym i kulturowym do kreowania konkurencyjności.
  ( , s. 120)

• "właściwie każdemu człowiekowi nieustanne i ciągłe dążenie do tego, by poprawić swój byt, czyli to źródło, z którego pochodzi bogactwo państwa i narodu, jak również i osób prywatnych, jest zwykle dość silne, aby utrzymać naturalny postęp na drodze rozwoju gospodarczego, mimo marnotrawstwa rządu i największych błędów administracji".
  ( , s. 131)
Komentarze i źródła pierwotne: (Smith 1954, t.1, s.434)

• Społeczne tworzenie wiedzy organizacyjnej jest procesem przekształcania mądrości głównie antycypacyjnej i racjonalno-etycznej członków organizacji w wiedzę skodyfikowaną, która staje się jednym ze źródeł kolejnej mądrości budowanej na więziach moralnych, odnoszących się do zaufania, solidarności i lojalności. Więzi te rodzą umiar, odpowiedzialność, zrozumienie, wolę do współdziałania i budowania wspólnego dobra.
  ( , s. 135)