Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Pasternak K., Zarys zarządzania produkcją,
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2005, ISBN: 83-208-1573-8
Współczesna literatura wymienia trzy podstawowe cele budowy i funkcjonowania systemów produkcyjnych: - wzrost jakości i nowoczesności produktów, - obniżka kosztów własnych wytwarzania, - wzrost produktywności.
( , s. 91)
Komentarze i źródła pierwotne: Durlik I., Inżynieria zarządzania, cz. 1. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1995, str.43.
Wyższa produktywność prowadzi do obniżki kosztów wytwarzania, zwiększa wyniki produkcyjne i zysk, co stwarza możliwość wzrostu wynagrodzeń pracowniczych, zwiększa zapotrzebowanie na pracę i poprawia satysfakcję z pracy.
( , s. 91)
Proces produkcyjny jest to uporządkowany zespół działań (operacji, czynności), których celem jest wykonanie określonego wyrobu (lub wyrobów). Do procesu produkcyjnego w przedsiębiorstwie przemysłowym będą zaliczane wszystkie czynności, począwszy od pobrania surowców i materiałów wejściowych z magazynu przez czynności technologiczne, transportowe, kontrolne i konserwacyjne aż do przekazania gotowego wyrobu włącznie.
( , s. 92-93)
Komentarze i źródła pierwotne: Lis S., Organizacja i ekonomika procesów produkcyjnych w przemyśle maszynowym, PWN, Warszawa 1984, str. 64.
Procesem technologicznym nazywamy część procesu produkcyjnego, w którego czasie materiały wejściowe zmieniają swój kształt, wymiar, wygląd zewnętrzny, właściwości fizykochemiczne lub poszczególne części zmieniają wzajemne położenie (w trakcie montażu). Proces technologiczny dzieli się na operacje technologiczne i jest podstawową częścią procesu produkcyjnego.
( , s. 93)
Komentarze i źródła pierwotne: Lis S., Organizacja i ekonomika procesów produkcyjnych w przemyśle maszynowym, PWN, Warszawa 1984, str.64-65.
Operacją produkcyjną nazywa się część procesu produkcyjnego wyrobu będącą zespołem czynności zmierzających do przekształcenia materiałów wejściowych w wyroby.
( , s. 95)
Komentarze i źródła pierwotne: Lis S., Organizacja i ekonomika procesów produkcyjnych w przemyśle maszynowym, PWN,Warszawa 1984, str. 64.
Operacja kontroli prowadzona jest wtedy, kiedy część, zespół lub gotowy wyrób jest sprawdzany (kontrolowany) przez wykonawcę lub specjalne służby zgodnie z programem kontroli.
( , s. 96)
Przez typ produkcji należy rozumieć system organizacji produkcji na stanowiskach roboczych obejmujący zespół stosowanych środków i metod produkcji wyrobów (technologii).
( , s. 101)
Komentarze i źródła pierwotne: Łubniewski R., Wacławek M., Zymonik J., Wybrane zagadnienia organizacji produkcji w przedsiębiorstwie przemysłowym, Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1986, str.72.
Stanowisko robocze o masowym typie organizacji produkcji charakteryzuje wykonywanie na nim tylko jednej, ściśle określonej części i operacji.
( , s. 101)
Stanowisko robocze o jednostkowym typie produkcji charakteryzuje się na ogół niepowtarzającym się lub powtarzającym się nieregularnie wykonywaniem nieograniczonej liczby części i operacji.
( , s. 102)
Komentarze i źródła pierwotne: Durlik I., Inżynieria zarządzania, cz. 1. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1995, str.116.
Produkcja jednostkowa charakteryzuje się niepowtarzalnym (lub powtarzalnym w nieregularnych i bliżej nieokreślonych odcinkach czasu) wytwarzaniem pojedynczych (lub najwyżej kilku) wyrobów. Produkcja taka występuje wtedy, kiedy zapotrzebowanie jest jednorazowe, popyt został błędnie oszacowany, specjalizacja zakładów jest ograniczona, a normalizacja (typizacja, unifikacja) produkcji jest też ograniczona.
( , s. 103)
Komentarze i źródła pierwotne: Łubniewski R., Wacławek M., Zymonik J., Wybrane zagadnienia organizacji produkcji w przedsiębiorstwie przemysłowym, Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1986, str. 72-74.
Produkcja seryjna to okresowe wytwarzanie oznaczonej liczby (serii) jednakowych wyrobów. Podjęcie produkcji w postaci serii wyrobów nie jest uwarunkowane ich liczbą, lecz podobieństwem i okresowością ich powtarzania. Ograniczenie asortymentu wytwarzanych wyrobów prowadzi do stabilizacji produkcji charakteryzującej się większą częstotliwością przypadających do wykonania operacji na poszczególnych stanowiskach.
( , s. 103-104)
Komentarze i źródła pierwotne: Łubniewski R., Wacławek M., Zymonik J., Wybrane zagadnienia organizacji produkcji w przedsiębiorstwie przemysłowym, Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1986, str. 74-75.
Produkcja masowa polega na długotrwałym wytwarzaniu wyrobów w jednym lub kilku zbliżonych do siebie wariantach. W tej sytuacji nie jest istotna liczba wyrobów, lecz ciągłość ich wytwarzania.
( , s. 104)
Równomierność produkcji polega na wytwarzaniu w równych jednostkach czasu jednakowych wielkości produkcji, co związane jest z równomiernym rozłożeniem w czasie nakładów materiałowych i pracy ludzkiej oraz równomiernym wykorzystaniem maszyn i urządzeń.
( , s. 112)
Najważniejszymi cechami systemu produkcji rytmicznej są m.in.: - przyjęta technologia, wielkość produkcji i asortyment wytwarzanych wyrobów, - podział długookresowego zadania produkcyjnego na mniejsze części, realizowane w krótszym czasie, w tzw. okresach powtarzalności, - przydział zadań produkcyjnych do poszczególnych stanowisk roboczych z dokładnością do detalooperacji, - ustalony harmonogram przebiegu procesu produkcyjnego.
( , s. 113)
Komentarze i źródła pierwotne: Rytmiczność procesu produkcyjnego. Zakłócenia i ich kompensacja, red. S. Lis, PWE, Warszawa 1982, str.31.
W produkcji potokowej wykorzystywane są zasady: liniowości, ciągłości i rytmiczności. Produkcję potokową cechuje znaczny poziom rytmiczności i równomierności, duży udział mechanizacji i automatyzacji oraz duży stopień oprzyrządowania i zmechanizowania transportu.
( , s. 115)
Cechy i wymiary produkcji potokowej ustala się w trakcie projektowania linii potokowych. Z doświadczenia i z teorii wynika, że proces projektowania produkcji potokowej składa się z kilku etapów: - opracowania technologii (ewentualnie), - przydziału detalooperacji do stanowisk roboczych, - wyboru okresu powtarzalności, - opracowania harmonogramów, - synchronizacji operacji, - opracowania rozmieszczenia stanowisk roboczych.
( , s. 115-116)
Z punktu widzenia występującego typu produkcji wyodrębnia się: - linię potokową stałą, gdy produkcja w niej wykonywana jest jednorodna, co zapewnia stałość określonych operacji technologicznych realizowanych na poszczególnych stanowiskach produkcyjnych, - linię potokową zmienną, która występuje przy produkcji seryjnej.
( , s. 116)
Z harmonogramu wynikają cykle produkcyjne będące podstawą określenia zapasów robót w toku. Na podstawie harmonogramu produkcji ustala się z kolei harmonogram obsługi stanowisk przez robotników i określa ostateczną liczbę potrzebnych robotników.
( , s. 119)
Stanowiska robocze mogą tworzyć linię prostą, układ kołowy, zygzakowaty itp. Rozmieszczenie stanowisk roboczych zależy od kształtu dysponowanej powierzchni, od rodzaju urządzeń transportu międzystanowiskowego, wymogów organizacji procesu produkcyjnego, układu dróg transportowych, układu źródeł zasilania w energię itp.
( , s. 120)
Struktura produkcyjna jest to zestaw komórek produkcyjnych (podstawowych i pomocniczych) w ujęciu technologicznym, przedmiotowym lub technologii grupowej o określonej wielkości wynikającej z zadań produkcyjnych i o pewnych powiązaniach kooperacyjnych.
( , s. 124)
Komentarze i źródła pierwotne: Durlik I., Inżynieria zarządzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych, cz.1. Strategie organizacji i zarządzania produkcją, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa 1995, str.108.