Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 7) "Słowo "decyzja" ( od łacińskiego decidere- ustalać, postanawiać, co w żródłoslowie byłoby najbliższe pojęciu "ucięcie", "ćwiartowania") wystepuje w tak wielu sytuacjach spotykanych w codziennym życiu, a zarazem w tak różnych kontekstach."
(cytat, str. 13) "Nie można sensownie mówić o podejmowaniu decyzji, zapominając o konkretnym działaniu czy zachowaniu, które jest skutkiem decyzji. Zajmowanie się takim projektowaniem, planowaniem działań, któe zapomina o ich wcieleniu w życie jest zjawiskiem, pełniącym funkcje czysto autoterapeutyczne."
(cytat, str. 14) "Podejmowanie decyzji polega więc na budowaniu pewnego projektu. Istnieją tu dwie drogi. Jedna poprzestaje na zadowoleniu się pierwszym rozwiązaniem, które nam przyjdzie do głowy, a częściej: które ciężko wypracujemy. Powstaje wtedy jednak problem, czy otrzymana decyzja jest jedyną możliwą, czy nie istnieją lepsze? Zwykle zatem w pogoni za najlepszą decyzją podążamy inną, bardziej skomplikowaną drogą. Najpierw budujemy, możliwie lub rozsądnie, dużo wariantów decyzji, a potem wybieramy jeden z nich."
(cytat, str. 21) "Warunkami sztywnymi są wszystkie te okoliczności sytuacji decyzyjnej,które są niezależne od podejmującego decyzję,a mają na nią wpływ. Ustalenie warunków sztywnych jest - po opisie wariantów decyzyjnych- jedną z pierwszych czynności w analizie sytuacji decyzyjnej. Warunki sztywne zależą od konkretnego problemu decyzyjnego. Dezycję ostateczną wybieramy spośród wariantów dopuszczalnych, czyli tych, które spełniają warunki sztywne."
(cytat, str. 22) "Skutki naszych decyzji oceniamy w odniesieniu do stopnia zaspokojania naszych potrzeb, te zaś wyrażają się na poziomie języka potocznego w abstrakcyjnych, niesprzecznych ze sobą kategoriach takich jak szczęśćie, dobro, satysfakcja, samorealizacja."
(cytat, str. 25) "Motorem napędzającym mechanizm podejmowania decyzji są niewątpliwie ich skutki.Skutki decyzji oceniamy w odniesieniu do stopnia zaspokojania potrzeb. Porównując warianty decyzyjne, tworzymy uzupełniające się kryteria cząstkowe konkretyzujące cel. Wraz z uwzględnieniem wielokryterialności pojawiają się zjawiska związane z rozbiciem celu na cele cząstkowe i z konfliktowością kryteriów. Bez rozważenia związku między decyzją i jej skutkami analiza decyzji nie jest możliwa."
(cytat, str. 26) "Pierwszy- to rozpoznanie celu, który chce sie osiągnąć. Drugi- to wyodrębnienie zbioru działań prowadzących do tego celu, a spośród których trzeba dokonać wyboru. Trzeci- to przyporządkowanie działaniom cząstkowych charakterystyk, wybór tych charakterystyk, które odpowiadają realizacji celu, oraz ocena zakresu ich zmienności."
(cytat, str. 31) "Opis wariantów decyzyjnych i skutków decyzji to struktura problemu decyzyjnego. Można wyróżnić 3 etapy opisu problemu decyzyjnego. Pierwszy- to rozpoznanie celu. Drugi- to wyodrębnienie wariantów decyzji. Trzeci- to przyporządkowanie cech wariantom decyzyjnym i kryteriom. Warianty należy uporządkować i przyjąć jakąś regułę wyboru. Formalizacja prowadzi do problemu kwantyfikacji cech. Kontekst kulturowy może mieć istotny wpływ na realizację decyzji. Problemy o tej samej strukturze można rozwiązywać różnymi metodami, otrzymując różne wyniki. Analiza problemu wiąże się z wyborem jego struktury i metody rozwiązywania oraz operacjami prowadzącymi do wyznaczenia rozwiązania."
(cytat, str. 32) "Warunkami elastycznymi nazwiemy te wszystkie okoliczności sytuacji decyzyjnej, na które podejmujący decyzję ma wpływ, niemniej w trakcie podejmowania decyzji traktowane są one, choćby chwiliowo, jako ograniczenia."
(cytat, str. 35) "Warunki elastyczne to te okoliczności sytuacji decyzyjnej, na które podejmujący decyzję ma wpływ, a które traktowane są przynajmniej chwilowo jako ograniczenia. Warunki elastyczne ograniczają zbiór decyzji dopuszczalnych poprzez odwołanie się do oceny i celu podejmującego decyzję. Podejmowanie decyzji jest procesem cyklicznym. W czasie tego procesu wszystko może się zmieniać: zbiór dopuszczalnych wariantów decyzyjnych, kryteria cząstkowe oraz metoda."
(cytat, str. 41) "Mamy tyle typów racjonalności ile kodeksów postępowania. Racjonalność analityczna uwzględnia każde postępowanie oparte na analizie elementów danej sytuacji. Racjonalność holistyczna opiera się na calościowym widzeniu problemu. Racjonalność ograniczona odpowiada dostępnej informacji oraz rzeczywistym zdolnościom kalkulacyjnym człowieka:podejmujący decyzję określa najpierw przedziały zadowalających go ocen, a następnie poprzestaje na pierwszym rozważanym wariancie z takiego przedziału. Analizując decyzje, trzeba zdawać sobie sprawę z jakim typem racjonalności mamy do czynienia."
(cytat, str. 47) "Wyrazem naszych zasad racjonalności są preferencje. Istnienie preferencji oznacza,że w zbiorze wszystkich możliwych par utworzonych z wariantów decyzyjnych wyróżniony został pewien podzbiór. Podzbiory zbiorów par to relacje. Relacje preferencji określamy warunkami, które są uzasadnione poprzez ich interpretację. Opis taki pozwala w sposób ogólny wypowiadać twierdzenia o własnościach preferencji oraz wyznaczać rozwiązanie pewnych problemów decyzyjnych."
(cytat, str. 57) "Przyporządkowanie decyzjom użuteczności pozwala sprowadzić problem decyzyjny do zadania maksymalizacji. Rozwój teorii użyteczności charakteryzuje wprowadzenie prawdopodobieństwa i subiektywizmu. Reguła maksymalizacji wartości oczekiwanej nakazuje wybrać decyzję o najwyższej wartości oczekiwanej. Wprowadzając subiektywną wartość wypłaty, otrzymujemy zasadę maksymalizacji oczekiwanej użyteczności. Wprowadzając subiektywne prawdopodobieństwo, dochodzimy do zasady maksymalizacji subiektywnej wartości oczekiwanej użyteczności. Zasady te formułują związek pomiędzy preferencjami i użytecznością, umożliwiając analityczne wyznaczenie decyzji."
(cytat, str. 62) "Relację między podejmującym decyzję i ekspertem opisuje scenariusz decyzyjny. Klasyczny scenariusz decydenta przewiduje, że decyzja podejmowana jest automatycznie. Analiza decyzyjna powinna operować scenariuszami, zgodnie z którymi decyzja jest wynikiem powtarzalnego procesu poprawiania kolejnych prób rozwiązywania problemu. Trzeba uwzględnić czynniki psychologiczne, dynamiczny charakter procesu decydowania, szybki przepływ informacji. Podejście interaktywne zakłada że podejmowanie decyzji jest iteracyjnym procesem współdziałania decydenta i analityka wspomaganego komputerem- iterakcje składają się z fazy dialogu i z fazy obliczenoiwej polegającej na wyznaczeniu rozwiązania."
(cytat, str. 70-71) "Słowniki definiują dwa rodzaje inteligencji- ludzką i zwierzęcą. Zgodnie ze słownikiem Webstera inteligencja to zdolność znalezienia się w każdej , zwłaszcza nowej , sytuacji poprzez kolejne modyfikacje zachowania lub zdolności do postrzegania współzależności pomiędzy faktami w sposób kierujący działania ku pożądanym celom. Punktem wyjścia sztucznej inteligencji jest obserwacja,że z definicji tych nie wynika, by inteligencja musiałą być atrybutem wyłącznie istot żywych. Podręcznikowa definicja powiada,że sztuczna inteligencja to badanie koncepcji, które uczunią komputery tworami inteligentnymi."
(cytat, str. 73) "Rewolucja komputerowa stałą się bodżcem do rozwoju analizy decyzyjnej, a myślenie specyficzne dla informatyki ma na ten rozwój istotny wpływ. Systemy zarządzania informacją (MIS) organizują informację niezbędną do podejmowania decyzji tak, by była ona łatwo dostepna i zrozumiała. Systemy wspomagające decydowanie (DSS) ułatwiają badanie wpływu zmiany parametrów na rozwiązanie problemu. Systemy doradcze(ES) wykorzystują nie tylko strukturę problemu, ale i sądy podejmującego decyzję, przedstawione za pomocą liczb, reguł logicznych i sposobów tworzenia nowych reguł. Odpowiedż na pytanie, czy komputery podejmują decyzje, zależy od problemu i od komputera."
(cytat, str. 79) "Zjawisko przesunięcia ryzyka tłumaczone jest podziałem ( rozmyciem) odpowiedzialności przy podejmowaniu decyzji grupowej, oddziaływaniem i charyzmą przywódców, dokonująca się zmianą preferencji indywidualnych w trakcie procesu decyzyjnego,będąca przecież celem tego procesu , oraz utratą indywidualności. Powszechnie znanym objawem tego ostatniego zjawiska w innej skali jest uleganie przez jednostki nastrojom powszechnej paniki czy masowej histerii w tłumie."
(cytat, str. 81) "W problemach grupowych decyzja jest wynikiem uzgodnienia preferencji indywidualnych. Przyjęcie "strategii dyktatora" oznacza, że decyzja grupowa podejmowana jest zgodnie z preferencjami jednej osoby. Twierdzenie Arrowa orzeka,że niemożliwe jest przyjęcie innej strategii, niż "strategii dyktatora", bez pogwałcenia ważnych wymogów stawianych metodzie wyboru. Zarówno różńe metody głosowania, jak i korzystanie z grupowej funkcji użyteczności obarczone są poważną krytyką. Skutkiem oddziaływania wewnątrzgrupowych jest zjawisko "przesunięcia ryzyka". By zmniejszyć wpływ tych zjawisk, wprowadza się tzw. grupy delickie oraz nominalne, a ostatnio rozważa się próby komputerowego wspomagania fazy dyskusji."
(cytat, str. 82) "Negocjowanie jawi się dla wielu bardziej jako sztuka niż przedmiot nauki. Nie dziwi więc, że rozrzut tematyki w tekstach poświęconych negocjacjom jest ogromny- od sposobów ustawiania krzeseł przy negocjacyjnym stole po, obciążone wyrafinowanym aparatem matematycznym, rozważania dotyczące warunków istnienia kompromisów. Świadczy to o skali trudności , ale także i o znaczeniu jakie ma ta problematyka."
(cytat, str. 87) "Proces negocjacji dzieli się na fazę wstepną i negocjacje właściwe. Celem negocjacji nie jest ani osiągnięcie celów na maksymalnym poziomie, ani czynienie ustępstw, lecz osiągnięcie kompromisu. Przekształcenie negocjacji dystrybutywnych w integratywne jest ważną receptą na uzyskanie dobrych kompromisów. Negocjatorzy wykorzystują poziomy rezerwacji i aspiracji przy poszukiwaniu kompromisu. W podejsciach ilościowych bada się warunki istnienia kompromisów. W podejściach "logicznych" analizuje się strukturę logiczną problemu i zbiór reguł negocjacyjnych. Ważną rolę odgrywa problem zakresu i wiarygodności ujawnianej w negocjacjach całej informacji mediatorowi. Istotną trudnościa wspomagania przez wszystkich negocjatorów."