Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 10) Każdy menedżer w organizacji pełni różne role, z których powinien umieć wywiązywać się oraz nie dopuszczać do konfliktów między nimi. Zatem powinien posiadać umiejętności podejmowania decyzji, komunikowania się, motywowania pracowników, rozwiązywania konfliktów oraz negocjacyjne które są podstawowymi umiejętnościami, ułatwiającymi skuteczne wypełnianie tych ról.
(cytat, str. 13) Organizacja jest złożonym podmiotem, składającym się z celów, struktury, ludzi i techniki. Aby mogła realizować swoje zadania wszystkie jej elementy muszą ze sobą współpracować. Ważna jest zatem rola menedżera w organizacji, który powinien swoim działaniem zapewnić taką współpracę. Dlatego też gdy chce nią skutecznie zarządzać musi umieć wypełniać podstawowe funkcje kierownicze. Należą do nich: - planowanie, - organizowanie, - motywowanie, - kontrolowanie.
(cytat, str. 14) Kierowanie w organizacji w ujęciu społecznym oznacza wzajemne oddziaływanie na siebie menedżera i pracownika, przy nadrzędnej roli menedżera, aby realizować założone cele, pomimo czynników zewnętrznych, które mogą być sprzyjające lub nie procesowi kierowania.
(cytat, str. 15) Chcąc rozwijać swoją osobowość menedżer powinien umieć przeciwdziałać stresowi. Życie każdego człowieka określają trzy wymiary: - psychologiczny, kształtujący się pomiędzy szczęściem a depresją, - duchowy, kształtujący się pomiędzy integracją a alienacją, - fizyczny, kształtujący się pomiędzy zdrowiem a chorobą.
(cytat, str. 17) Przeciwdziałanie stresowi polega na: - dobrej organizacji pracy, która między innymi eliminuje pośpiech, - wystarczającej ilości snu ("minutowe wakacje" polegające na kilkunastominutowym śnie w ciągu dnia), - rozpoczynaniu dnia z optymistycznym nastawieniem wyrażającym się w pozytywnym myśleniu, - planowaniu swojej pracy, - wypoczywaniu aktywnym, - rozwijaniu w sobie tolerancji i życzliwości, - gimnastykowaniu się codziennie rano, - uczeniu się relaksu.
(cytat, str. 17) Asertywność to stanowczość, która nie narusza praw innych osób. To stanowczy godny, pewny, a przy tym własny, nie narzucony sposób zachowania.
(cytat, str. 18) Przedsiębiorczość jest kolejną cechą skutecznego menedżera. Przedsiębiorczym nazywamy człowieka przejawiającego inicjatywę, podejmującego nowe działanie pod wpływem impulsu lub pomysłu i zdolnego ponosić przy tym nieuniknione ryzyko.
(cytat, str. 19) Posiadanie władzy jest to możliwość wywierania wpływu na innych ludzi. Władza ta może wypływać z różnych źródeł. Do najważniejszych z nich można zaliczyć: 1) formalną hierarchię organizacyjną, 2) kwalifikacje, 3) autorytet, 4) posiadanie informacji, 5) kontrolę nad zasobami, 6) uczucia.
(cytat, str. 21) Menedżer, który chce efektywnie wypełniać podstawowe funkcje kierownicze, takie jak planowanie, organizowanie, motywowanie i kontrolowanie powinien dysponować konkretnymi umiejętnościami. Najważniejsze z nich to umiejętności: - techniczne, - interpersonalne, - koncepcyjne, - diagnostyczne i analityczne.
Sposób podejmowania decyzji przez menedżera: - autokratyczny - demokratyczny - laissez-faire
Sposób traktowania pracy przez pracownika: - styl kierowania typu X - styl kierowania typu Y
Stopień nastawienia menedżera na ludzi i na zadanie: - bierny - liberalny - autokratyczny - pragmatyczny - kompromisowy
Stopień nastawienia menedżera na ludzi i zadania oraz efektywność stylu kierowania: - misjonarz - kompromista - dezerter - autokrata - towarzyski - separujący się - zintegrowany - poświęcający się - rozwojowiec - administrator - biurokrata - życzliwy autokrata
(cytat, str. 29) Nie można powiedzieć, że bardziej efektywnym stylem kierowania jest styl autokratyczny lub styl demokratyczny, bowiem styl kierowania powinien być dostosowany do sytuacji związanej z procesem kierowania. Dlatego też najbardziej efektywnym style kierowania jest styl sytuacyjny.
(cytat, str. 35) Profesjonalny menedżer powinien umieć realizować nałożone role oraz starać się nie dopuszczać do konfliktów ról. Nie wypełnianie przez niego ról może negatywnie wpłynąć na jego działalność w organizacji, ponieważ może doprowadzać do powstawania sytuacji konfliktowych.
(cytat, str. 38) Przez problem decyzyjny należy rozumieć odchylenie stanu istniejącego od stanu pożądanego. Rozwiązanie problemu decyzyjnego polega na odpowiedzeniu na pytanie jak należy postąpić, aby zniwelować różnicę między stanem istniejącym a stanem pożądanym.
(cytat, str. 39) Podejmowanie decyzji stanowi proces stanowiący ciąg zdarzeń prowadzący do ostatecznego rozstrzygnięcia. Do najważniejszych elementów decyzji należą: - podmiot decyzji, - cel decyzji, - problem decyzyjny, - wolność i wolna wola, - wybór, - odpowiedzialność, - środowisko albo kontekst decyzji.
(cytat, str. 40 - 42) Proces podejmowania decyzji składa się z trzech faz: 1) fazy rozpoznania, 2) fazy projektowania, 3) fazy wyboru.
W pierwszej fazie procesu decyzyjnego menedżer powinien uzyskać odpowiedź na następujące pytanie: Jaki jest do rozwiązania problem decyzyjny? W fazie projektowania menedżer powinien otrzymać odpowiedź na pytanie: jakie są możliwe rozwiązania danego problemu decyzyjnego oraz jaka jest ocena poszczególnych rozwiązań? W fazie wyboru menedżer powinien uzyskać odpowiedź na następujące pytanie: które rozwiązanie danego problemu jest najlepsze?
(parafraza, str. 43) Kwestią zasadniczą dla uzyskania najlepszej decyzji jest wykorzystanie pewnych reguł decydowania w procesie decyzyjnym. Podstawowymi regułami są: - reguła poszukiwania dominacji - reguła logicznej koniunkcji - reguła dysjunkcji - reguła leksykograficzna - reguła eliminacji - reguła maksymalizacji - reguła sumowania użyteczności