Encyklopedia Zarządzania :: R��wnowaga mi��dzy ��yciem zawodowym a osobistym
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 16) Niezdolność zaspokojenia potrzeb pracowników pragnących życiowego spełnienia to przyczyna większości problemów firmy, także tych związanych z osiągnięciem przewagi konkurencyjnej i utrzymaniem rentowności. Należą do nich: - związana ze stresem absencja w pracy, - niezdolność do zatrzymywania w firmie utalentowanych pracowników, - zbyt mała inicjatywa i kreatywność, - niski poziom obsługi klienta, - nieetyczne zachowania pracowników, - małe zaangażowanie i słaba motywacja.
(cytat, str. 26) Równowaga jest to stan, w którym jednostka radzi sobie z potencjalnym konfliktem między różnymi wymaganiami dotyczącymi jej czasu i energii w taki sposób, że zostaje zaspokojone jej pragnienie dobrobytu i spełnienia.
(cytat, str. 26) "Życie zawodowe" dotyczy czasu i energii, które ludzie na podstawie umowy zgadzają się przekazać komuś innemu w zamian za określone wynagrodzenie.
(cytat, str. 26) Przez życie osobiste rozumie się zwykle wszystko to, co nie jest pracą, jednak wydaje się, że jest to pojmowanie dość wąskie i raczej mało pomocne. Życie osobiste oznacza bowiem gromadzenie doświadczeń, możliwość eksperymentowania i uczenia się, zdolność sensownego określania się i rozwoju, nawiązywania satysfakcjonujących relacji oraz - paradoksalnie - możliwość angażowania się w działania sensowne i dające poczucie spełnienia (a więc także odczuwania radości z pracy). Ogólnie można je więc zdefiniować jako możliwość osiągnięcia celów w różnorodnie określanych kontekstach.
(cytat, str. 44) Według Monique Connor i jej współpracowników sześć największych międzynarodowych firm księgowych uznało konieczność zaspokajania zróżnicowanych potrzeb pracowników, oferując im: - możliwość robienia kariery zawodowej w zróżnicowanym tempie przy pełnym uczestniczeniu w sukcesach firmy, - możliwość różnicowania obciążenia pracą - zarówno w krótkich, jak i długich okresach, - bardziej elastyczne warunki pracy ułatwiające równoważenie życia zawodowego i osobistego.
(parafraza, str. 58 - 59) Problem z argumentacją za wprowadzaniem równowagi między życiem zawodowym a osobistym polega częściowo na tym, że trzeba ją przedstawić przynajmniej pięciu kręgom odbiorców: - ścisłemu kierownictwu, - menedżerom, - pracownikom, - potencjalnym pracownikom, - inwestorom.
(cytat, str. 65) Z doświadczeń z wprowadzania programów wspierania równowagi między życiem zawodowym a osobistym można wysnuć kilka oczywistych wniosków: - Zadanie to jest trudno wykonać tylko siłami działu zasobów ludzkich. - Trzeba pokonać długą drogę - rzeczywiste zmiany (a zatem korzystanie ze wszystkich profitów związanych z wprowadzeniem programów wspierania równowagi) nie nastąpią z dnia na dzień. - Nie jest ani konieczne, ani pożądane, by wszyscy mieli takie same poglądy na problem równowagi między życiem zawodowym a osobistym.
(cytat, str. 67) Termin "kontrakt psychologiczny" oznacza wzajemne,zazwyczaj niepisane oczekiwania pracodawcy i pracownika. Podobne wzajemne oczekiwania występują między organizacją a jej klientami, emerytami, inwestorami, dostawcami - wszystkimi najważniejszymi grupami zainteresowanymi działaniem organizacji.
(cytat, str. 85) Choć za pracoholików można by uznać wielu ludzi poświęcających dużo czasu na pracę, to jednak określenie to stosuje się tylko do osób, dla których: - praca jest jedynym w życiu istotnym źródłem spełnienia, - brak pracy (tj. wymuszona bezczynność) powoduje stres, - dylemat: przeznaczyć czas na pracę czy na nawiązanie lub podtrzymanie relacji z ludźmi, niemal zawsze zostaje rozstrzygnięty na korzyść pracy (chyba że wybór zostaje pracoholikowi narzucony).
(cytat, str. 107) Praktyczna metoda przedstawiania zagadnień związanych z polityką firmy polega na prezentacji ich w małych dawkach. Wydaje się, że wszystkie najważniejsze zasady działania dotyczące spraw równowagi między życiem zawodowym a osobistym, których występowanie zaobserwowaliśmy w firmach, można zaliczyć do trzech kategorii: - rozwiązania dotyczące czasu pracy, - rozwiązania dotyczące miejsca pracy, - rozwiązania dotyczące ogólnego wspierania środowiska pracy - elastycznego, dającego poczucie spełnienia.
(cytat, str. 114) Wspólny etat często bywa mylony z dzieleniem stanowiska. Tymczasem różnica między tymi dwoma rozwiązaniami dotyczącymi czasu pracy jest łatwo dostrzegalna. W wypadku dzielenia stanowiska zadania wykonywane w ramach jednego czy kilku stanowisk wyznacza się kilku pracownikom. Każdy z nich przyjmuje odpowiedzialność za wykonanie innych zadań i właściwie nie ma potrzeby, by pracowali razem. Natomiast wspólny etat wymaga, by zainteresowane osoby razem przyjęły odpowiedzialność za wykonanie tych samych zadań.
(cytat, str. 127) Przyjmowane przez firmę zasady pracy w domu muszą uwzględniać najróżniejszego rodzaju oczekiwania i sytuacje, a w szczególności: - przyczyny skłaniające firmę do popierania elastycznych rozwiązań tego typu, - zagadnienia zdrowia i bezpieczeństwa pracy (w tym również ergonomię pracy w domu), - metody oceniania jakości i ilości pracy, - kategorie pracowników uprawnionych do korzystania z tej możliwości, - wpływ tego rozwiązania na przebieg kariery zawodowej i wysokości wynagrodzenia korzystających z niego osób.
(cytat, str. 136 - 137) Przejście od procesu formułowania zasad działania w sprawie równowagi między życiem zawodowym a osobistym do ich praktycznego wykorzystania wymaga stworzenia przyjaznej kultury oraz wspierającej ją infrastruktury. Obejmuje ona zwykle: - procesy zapewniające bardziej efektywną organizację i reorganizację pracy, by się lepiej dostosowywała do priorytetów zarówno firmy jak i pracownika, - wsparcie techniczne, - gruntowny przegląd systemów zarządzania zasobami ludzkimi gwarantujący, że nie będą one sprzyjały zachowaniom i praktykom szkodzącym równowadze między życiem zawodowym a osobistym.
(cytat, str. 175) Trzecim filarem równowagi między życiem zawodowym a osobistym jest menedżer liniowy. Od niego zależy, czy pracownicy będą mogli podjąć praktyczne działania w celu poprawy tej równowagi.
(cytat, str. 182) Oddziaływanie menedżera liniowego na wybory dokonywanych przez jego bezpośrednich podwładnych, związane z równowagą między życiem zawodowym a osobistym, zależy bezpośrednio od podejmowanych przez niego decyzji w sprawie tego, jak i ile pracują jego ludzie, oraz przykładu, jakim on sam jest dla nich. Raport Institute for Employment Studies stwierdza, że menedżerowie znacznie rzadziej niż inni pracownicy korzystają z możliwości elastycznej pracy i rzadziej wychodzą z pracy o ustalonej porze, by wywiązać się ze swoich obowiązków rodzinnych.
Słowa kluczowe:menedżer liniowy Komentarze i źródła pierwotne: J. Kodz, H. Harper, S. Dench, Work-Life Balance: Beyond the Rhetoric, "IES Report", 2002, nr 384, Institute for Employment Studies, Brighton.
(cytat, str. 186) Jeśli menedżer liniowy ma zostać liderem zmian i pilnować poziomu równowagi między życiem zawodowym a osobistym w swoim zespole, musi niekiedy zmienić swą postawę i zachowanie. Elementami nowego, pożądanego stylu przywództwa są między innymi: - postrzeganie pracownika jako pełnej osobowości, - ocenianie, które czynniki utrudniają osiągnięcie równowagi między życiem zawodowym a osobistym, - rozpoznawanie symptomów przepracowania i stresu, - ogólne wspieranie pracowników w sprawach równowagi między życiem zawodowym a osobistym, - rozluźnienie kontroli, - zmiana organizacji pracy, - tworzenie w pracy atmosfery, która sprzyja eksperymentowaniu i uczeniu się, - wpływanie na zwierzchników, - dbanie o to, by praca dawała satysfakcję i radość.
(cytat, str. 205) Zespół to grupa ludzi współpracujących ze sobą dla osiągnięcia wspólnego celu. Zespół efektywny charakteryzują ponadto: - względna elastyczność ról, jakie mogą odgrywać poszczególni członkowie zespołu, - wymiana informacji, wiedzy i doświadczań, - wzajemne wspieranie się, - zgoda na osobisty dyskomfort lub niekorzystną sytuację, jeśli wymaga tego dobro całego zespołu.
(cytat, str. 209) Jeśli zespół nie funkcjonuje dobrze, wynika to często z jednej z następujących przyczyn: - przynajmniej jeden z członków zespołu nie potrafi osiągnąć wymaganej sprawności, - okresy rutynowej pracy są zbyt krótkie lub w ogóle nie występują, dlatego zespół nie ma kiedy zmieniać ról, czy zaczerpnąć oddechu - mamy wtedy do czynienia ze stałym przeciążeniem zespołu (problemy mogą się pojawiać również wskutek zbytniego wydłużania się okresów rutynowej pracy, gdyż wtedy ludzie tracą energię).
(parafraza, str. 212) Cztery podstawowe obszary, które menedżer i jego zespół muszą uwzględnić, planując metody optymalizujące równowagę między życiem zawodowym a osobistym oraz sprawność zespołu: - czytelne cele, - kompetencje, - determinacja, - zasoby.
(cytat, str. 214) Do głównych zasobów potrzebnych do tego, by zespół mógł funkcjonować, zalicza się czas, energię emocjonalną, energię twórczą, wyposażenie (technologię), przestrzeń i pieniądze.