Encyklopedia Zarządzania :: Prekursorzy nauki organizacji i zarz��dzania
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 8) "Nauka organizacji i zarządzania ukształtowała się jako samodzielna dyscyplina na przełomie XIX i XX w. pod wpływem rewolucji przemysłowej. Liczne wynalazki techniczne... przyczyniły się do znacznej mechanizacji pracy fizycznej i doprowadziły do rozwoju przedsiębiorstw... Za datę powstania nauki organizacji i zarządzania przyjmuje się 1903 r."
(cytat, str. 10) "Analiza dorobku nauki organizacji i zarządzania w pierwszym trzydziestoleciu XX w. pozwala na wyróżnienie następujących głównych nurtów rozwojowych właściwych szkole klasycznej (1900-1930): 1) nurt inżynierski (Industrial Engineering) 2) nurt uniwersalistyczny 3) nurt humanistyczny"
(cytat, str. 10) "Nurt inżynierski koncentrował swą uwagę na organizacji procesów wykonawczych (produkcyjnych i usługowych) w różnych dziedzinach gospodarki. Jego najwybitniejszym reprezentantem był bez wątpienia F.W. Taylor. Do wybitnych przedstawicieli tego nurtu zalicza się H. Le Châteliera, K. Adamieckiego, H. Forda i innych."
(cytat, str. 10) "Nurt uniwersalistyczny skupiał się przede wszystkim na organizacji procesów zarządzania nie tylko w gospodarce, ale również w administracji państwowej, sądownictwie, szkolnictwie itp. Leaderem tego nurtu był klasyk francuski H. Fayol. Wśród wybitnych przedstawicieli tego nurtu należy wymienić M. Webera, A.A. Bogdanowa i E. Hauswalda."
(cytat, str. 10) "Nurt humanizacyjny w badaniach organizacyjnych wysuwał na pierwszy plan czynnik ludzki. Największy dorobek badawczy wśród reprezentantów nurtu humanizacyjnego posiada E. Mayo, a praktyczny T. Bata. W polskiej myśli organizatorskiej najwybitniejszym klasykiem tego nurtu był S. Bieńkowski."
(cytat, str. 18) "Taylor skrytykował dotychczas stosowane systemy płac: dniówkowy, akordowy i czasowo-premiowy (Towna-Helseya), wskazując na wyższość systemu płacy od zadania. Podał przy tym opis tzw. Różnicowego systemu płac od zadania, niesłusznie nazywanego niekiedy systemem akordu dwustopniowego Taylora, który to system przewidywał zarówno premię za wykonanie zadania, jak i karę w postaci potrącenia płacy podstawowej w wypadku jego niewykonania"
(cytat, str. 21) "System Taylora oparty jest na następujących, podstawowych zasadach: 1) Badania i precyzyjnego ustalania sposobu wykonania i czasu trwania każdej operacji produkcyjnej, 2) Upowszechnienia przez szkolenie wśród wszystkich robotników wzorcowych sposobów wykonania i nagradzania tych, którzy je stosują, 3) Konieczności wprowadzania podziału pracy kierowniczej."
(cytat, str. 22) "Odnosząca się do układów chemicznych i fizycznych reguła stanowi, że każdy układ pozostający w stanie równowagi, na skutek działania czynników zewnętrznych ulega przemianie ograniczającej oddziaływanie tych czynników."
(cytat, str. 23) ""Zasadę przekory" Le Châteliera przeniósł na grunt nauki organizacji K.Adamiecki, określając ją mianem "prawa przeciwdziałania". Wspólczesna interpretacja "zasady przekory" w nauce organizacji i zarządzania stanowi, że jeżeli jakiś system organizacyjny zostanie wytrącony ze stanu swojej naturalnej równowagi, to w systemie tym pojawia się dążenie do powrotu do dawnego stanu równowagi. Ów opór to tendencja do odrzucenia wprowadzonej zmiany organizacyjnej."
(cytat, str. 25) "Cykl organizacyjny, który składa się z pięciu następujących po sobie etapów: 1) Wyboru celu, jaki chce się osiągnąć, 2) Zbadania środków i warunków, które trzeba użyć (stworzyć), aby osiągnąć zamierzony cel, 3) Przygotowania środków i warunków uznanych za potrzebne, 4) Wykonanie stosownie do powziętego planu, 5) Kontroli otrzymanych wyników."
(cytat, str. 26) "Formułując zasadę użyteczności Le Châtelier miał na myśli w gruncie rzeczy zasadę ekonomizacji. Wskazywał, że celem, do którego najczęściej dąży się w przemyśle, jest najniższy koszt własny produktu o określonej jakości."
(cytat, str. 27) "W toku analizy ilościowej Taylor stosował pewne prawidła, które Le Châtelier określił i uporządkował. Badana praca powinna być dzielona na składniki elementarne, a każdy z nich badany oddzielnie... w trakcie eksperymentów należy zmieniać tylko jeden czynik pozostawiając wszystkie inne bez zmian.... doświadczenia powinny być robione oszczędnie.... wyniki pomiarów i doświadczeń były przedstawiane w postaci formuł matematycznych."
(cytat, str. 31) "W systemie Gantta zadanie było ustalane w sposób analityczny.... W rezultacie uzyskiwano wzorcową metodę wykonania zadania oraz analitycznie znormowany czas jego wykonania. Rezultat ten był efektem zastosowania podejścia naukowego do badania i normowania pracy, obejmującego według Gantta trzy podstawowe etapy: 1) Rozłożenie czynności na elementy 2) Oddzielenie i zbadanie tych elementów 3) Synteza, czyli zebranie wyników badań"
(cytat, str. 35 - 36) "Podstawowa zasada każdego wykresu Gantta polega na tym, że odstęp pomiędzy dwoma pionowymi liniami oznacza jednocześnie odcinek czasu i zadanie (ilość pracy), które ma być w tym czasie wykonane. Linie poziome, wykreślane pomiędzy liniami pionowymi, wyrażają stosunek pracy faktycznie wykonanej do pracy zaplanowanej do wykonania."
(cytat, str. 49) "Gilbreth zmodyfikował pierwotną metodą badania ruchów roboczych wprowadzając między żaróweczkami, a zasilającą je baterią - przerywnik prądu elektrycznego działający z dużą, znaną częstotliwością. Po tej modyfikacji przebieg ruchów roboczych był odzwierciedlany na kliszy nie linią ciągłą, jak przy cyklografii, lecz przerywaną... Metoda ta nazwana chronocyklografią była stosowana nie tylko do usprawnienia przebiegu pracy."
(cytat, str. 49) "Gilbreth opracował metodę cyklograficzną. Robotnikowi przytwierdzano do kończyn, a najczęściej do przegubów dłoni i łokci, niewielkie żaróweczki połączone ze źródłem prądu elektrycznego. Podczas pracy w nieco zaciemnionym pomieszczeniu robotnik był fotografowany aparatem z migawką nastawioną na długi czas naświetlania. Na kliszy fotograficznej świecące żaróweczki wyznaczały tor ruchów roboczych."
(cytat, str. 63 - 64) "W 1916 r. opublikował zasady własnego systemu organizowania pracy, znanego w literaturze pod nazwą systemu Bedaux. System ten składał się z trzech podstawowych elementów: normowania, wartościowania i wynagradzania pracy... Podstawą systemu Bedaux jest jednostka pomiarowa pracy ludzkiej zwana " 1 Bedaux"... "1B" obejmuje czas pracy, jak i wypoczynku....Ustalenie czasu wykonywania elementów pracy, powstałych w wyniku podziału poszczególnych operacji na cząstki nietrwające krócej niż 2-3 s wymaga... szeregu pomiarów chronometrażowych, kilkakrotnie powtarzanych w różnych porach dnia, przynajmniej przez dwóch obserwatorów... przy czym konieczne jest, aby łączna liczba pomiarów chronometrażowych przekraczała 20."
(cytat, str. 75) "Podstawowym założeniem było uzależnienie premii mistrzów od premii podległych im robotników na wzór amerykański. Oryginalność systemu Rotherta polegała na tym, że proponował on kształtowanie premii mistrza w zależności od dwóch czynników: sumy premii robotników i średniego procentu premii robotników"