Encyklopedia Zarządzania :: Komunikowanie w organizacjach gospodarczych
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 14) Procesy komunikowania w organizacji (zarówno jedno-, jak i dwustronne, bezpośrednie i pośrednie) tradycyjnie rozpatrywane są w układzie wertykalnym, horyzontalnym i diagonalnym.
(cytat, str. 15) Technikę komunikacyjną zdefiniować z kolei można jako sposób zrealizowania przekazu komunikacyjnego dokonany świadomie i celowo, przy wykorzystaniu określonych kanałów i w oparciu o zespół określonych reguł i procedur.
(cytat, str. 15) Termin medium komunikacyjne odnosi się do elementów pośredniczących w przekazie (wymianie) komunikatów. Obejmuje zatem urządzenia komunikacyjne (zarówno o charakterze naturalnym, jak i technicznym), które w przypadku odbiorcy umożliwiają emitowanie komunikatu, a w przypadku nadawcy przyjęcie przesłanej wiadomości.
(cytat, str. 24) (...) organizacje są systemami otwartymi, funkcjonującymi w złożonym, zmiennym i charakteryzującym się znacznym stopniem współzależności otoczeniu społeczno - gospodarczym. W dynamicznych i złożonych warunkach działania dostęp do właściwej informacji we właściwym czasie posiada znaczenie fundamentalne na każdym poziomie funkcjonowania organizacji, zarówno operacyjnym, taktycznym, jak i strategicznym.
(cytat, str. 32) Dekodowanie komunikatu polega na odtworzeniu jego sensu w oparciu o znaki, z których każdy zawiera elementy tego sensu, czyli wskazówki dotyczące stosunków zachodzących pomiędzy danym znakiem a pozostałymi.
(cytat, str. 33) Podstawowymi sposobami komunikowania się (kanałami) są : 1) komunikowanie ustne (w cztery oczy, w małym zespole, przez telefon, wystąpienia publiczne, narady, które można podzielić na: - bezpośrednie ("twarzą w twarz", obrady, negocjacje), - pośrednie ( za pośrednictwem telefonu, telewizji, sieci komputerowej); 2) komunikowanie pisemne (notatki, telegram, tekst na ekranie komputerowym), 3) wizualne za pomocą wykresu, schematu, fotografii, czy techniki wideo.
(cytat, str. 36) Wśród najczęściej wymienianych cech jakościowych informacji wymienia się : - aktualność, - dokładność, - pełność, - pewność, wiarygodność, - zwięzłość.
(cytat, str. 39) Kolejnym elementem procesu komunikowania jest sprzężenie zwrotne. Jest ono odwróceniem procesu przesyłania komunikatu i komunikowania się i jest ono reakcją odbiorcy na komunikat nadawcy.
(cytat, str. 55) Technika apelowania do uczuć polega na apelowaniu do etyki pozostałych słuchaczy np. w formie stwierdzenia : "no i co Państwo odpowiedzieliby na moim miejscu". W podtekście tej sugestii daje się do zrozumienia zebranym, że adwersarz stosuje niedozwolone chwyty.
(cytat, str. 56) Technika pozornego poparcia polega na tym, że mówca nie stawia żadnego sprzeciwu, komplementuje w pewnym sensie adwersarza za trafność uwagi, aby następnie zwrotem " dla dobra innych będziemy kontynuować nasz wywód" - przekazywać swój komunikat.
(cytat, str. 56) Technika gry na zwłokę jest prawdopodobnie najskuteczniejszą metodą obrony przed atakami słuchaczy. Jeśli jakiś słuchacz mocno zaatakował i na dodatek użył do tego wystarczających argumentów, to mówca winien starać się zyskać na czasie. W takim przypadku mówca notuje sobie uwagi atakującego i równocześnie grzecznie proponuje, aby dyskusje na temat określonej kwestii przenieść na koniec spotkania. Praktyka wykazuje, że adwersarz czuje się w dużym stopniu usatysfakcjonowany i zgadza się na tę propozycję. W związku z tym, że po upływie pewnego czasu pozostali słuchacze są już nieco znużeni, nie będą napierali, aby kontynuować dyskusję.
(cytat, str. 56) Technika odwrócenia ("tak ale") bazuje na pewnych lukach w wypowiedziach adwersarza. Trzeba jednak znaleźć wady i zalety, na których się on skoncentrował. W ten sposób mówca uzupełnia niejako niekompletną i wadliwą wypowiedź adwersarza, ale nie podejmuje otwartej z nim polemiki.
(cytat, str. 59) Każda osoba biorąca udział w akcie komunikacji interpersonalnej musi być świadoma tego, że sama będąc kimś, ma do czynienia z kimś innym, czyli drugą osobą. Inaczej mówiąc, w pewnym momencie jesteśmy mówcą, a w innym słuchaczem o czym niestety zapomina wielu uczestników komunikacji interpersonalnej.
(cytat, str. 70) Komunikacja werbalna bazuje na takich sposobach przekazywania i odbierania informacji, jak czytanie, pisanie, mówienie i słuchanie. Dotyczy więc tych wszystkich przypadków, w których treść, znaczenie jest zakodowane w słowach i równoznacznych z nimi wyrazach.
(cytat, str. 71) Najprościej rzecz ujmując, "komunikacja niewerbalna jest porozumiewaniem się istot żywych (niezamierzonym lub zamierzonym) za pomocą wszelkich środków niezwiązanych z mową", "... jak również mówieniem za pomocą przedmiotów.." wewnątrz ciała (np. kolczyk w uchu mężczyzny) lub poza ciałem (np. poprzez odpowiednio ukształtowane przedmioty, choćby samochody, meble).
Słowa kluczowe:komunikacja niewerbalna Komentarze i źródła pierwotne: Rebel G., Naturalna mowa ciała, ASTRUM, Wrocław 1999, s. 89-91.
(cytat, str. 81) W komunikowaniu się interpersonalnym, zwłaszcza bezpośrednim i to pod postacią werbalnego i pozawerbalnego, często uczestnicy mają do czynienia z różnymi zachowaniami. W obliczu omawianych i rozwiązywanych problemów uczestnicy komunikacji mogą prezentować następujące typy zachowań : - uległe, oznaczające tendencje do ucieczki, - agresywne, oznaczające tendencje do walki, - asertywne, wskazujące na tendencje partnera do szukania porozumienia.
(cytat, str. 88) Promocja oznacza bowiem "zespół działań i środków, za których pomocą przedsiębiorstwo przekazuje na rynek informacje charakteryzujące produkt lub firmę, kształtuje potrzeby nabywców i ukierunkowuje popyt oraz zmniejsza jego elastyczność cenową".
Słowa kluczowe:promocja Komentarze i źródła pierwotne: Wiktor J.W., Promocja. System komunikacji przedsiębiorstwa z rynkiem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, s. 40.
(cytat, str. 90) Wizerunek (image) firmy jest sposobem postrzegania organizacji przez jej publiczność, jest "subiektywnym wyobrażeniem firmy, które powstaje w umysłach ludzi". Wizerunek przedsiębiorstwa jest zatem składową dwóch czynników: - obiektywnych cech danej organizacji, - postaw, wartości i doświadczeń podmiotów otoczenia postrzegających firmę.
Słowa kluczowe:image Komentarze i źródła pierwotne: Leksykon public relations, praca zbiorowa pod red. J. Olędzkiego, D. Tworzydło, Newsline Sp. z.o.o., Rzeszów 2009, s. 174.
(cytat, str. 93) Reklama jest najstarszym, najbardziej widocznym i z pewnością jednym z ważniejszych instrumentów promocji. Można stwierdzić, że reklama to płatna forma bezosobowej prezentacji idei, dobra lub usługi przez określonego nadawcę.
Słowa kluczowe:reklama Komentarze i źródła pierwotne: Kotler Ph., Armstrong G., Saunders J., Wong V., Marketing. Podręcznik europejski, PWE, Warszawa 2002, s. 863.