Encyklopedia Zarządzania :: Metody oceny projekt��w z dofinansowaniem Unii Europejskiej
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Cytaty i parafrazy (0 - 20 z 20)
(cytat, str. 25) "Polityka regionalna oraz będące jej głównym instrumentem fundusze strukturalne Unii Europejskiej stanowią jeden z kluczowych elementów integracji europejskiej. W okresie programowania 2000-2006 fundusze strukturalne i inne instrumenty finansowe mają za zadanie wspomagać osiąganie następujących celów priorytetowych:
Cel 1: wspieranie rozwoju i adaptacji strukturalnych słabiej rozwiniętych regionów Cel 2: promowanie społeczno-gospodarczych przekształceń obszarów z problemami strukturalnymi Cel 3: wspomaganie adaptacji i modernizacji systemów szkolenia, kształcenia i zatrudnienia"
(cytat, str. 36) "W marcu 2005 r. na Szczycie Rady Europejskiej zaakceptowano tzw. Odnowioną Strategię Lizbońską z następującymi celami: - dążenie do przekształcenia Europy w bardziej atrakcyjne miejsce do inwestowania i podejmowania pracy - wzrost gospodarczy powinien bazować na wiedzy i innowacjach - powinno powstawać więcej trwałych miejsc pracy.
Priorytety Odnowionej Strategii Lizbońskiej są następujące:
-poprawa skuteczności zarządzania gospodarką na bazie wiedzy, promowanie działań badawczo-rozwojowych, usprawnienie transferu innowacji, rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych - podnoszenie potencjału środowiskowego oraz jakości i poziomu usług, zwiększanie atrakcyjności regionów i państwa Wspólnoty, - zwiększanie liczby nowych miejsc pracy dzięki programom podnoszącym kwalifikacje i przedsiębiorczość osób poszukujących zatrudnienia, inwestowanie w kapitał ludzki oraz zachęty do rozpoczynania działalności gospodarczej przez bezrobotnych.
(cytat, str. 36) " Konwergencja czyli zmniejszenie różnic w poziomie rozwoju regionów UE dzięki promocji rozwoju najsłabiej rozwiniętych regionów (szczególnie nowo przyjętych państw członkowskich), poprawie warunków zatrudnienia, zwiększeniu inwestycji produkcyjnych, rozwojowi innowacyjności, budowie społeczeństwa informacyjnego, ochronie środowiska naturalnego oraz poprawie funkcjonowania administracji publicznej."
(cytat, str. 48) "Planowanie- (dla procesu zarządzania przygotowywaniem wniosku aplikacyjnego) oznacza wytyczanie celów np. związanych z wypełnianiem wniosku oraz przygotowywaniem załączników do niego m.in. studium wykonalności lub biznes-planu itp. (..) W fazie planowania cyklu projektowo-realizacyjnego należy określić sposoby uzyskania prawidłowo wypełnionego wniosku (z załącznikami), który może być pozytywnie oceniony pod względami formalnymi i merytorycznymi."
(cytat, str. 53 - 55) "Etapy tworzące cykl projektu: 1. Programowanie (programming) oznacza ogólną fazę analityczną związaną z tłem projektu, diagnozą otoczenia, zarysowaniem obszarów wsparcia środkami UE.Ten etap dotyczy badania zjawisk na poziomie narodowym, sektorowym oraz tematycznym (sectoral and thematic focus). (..) 2. Identyfikacja( identification), formułowanie i specyfikacja celów projektu oraz sposobów ich osiągnięcia. (..) Identyfikacja projektu to definiowanie celów i wstępne szacowanie czasu realizacji przedsięwzięcia, budżetu oraz zakładanych rezultatów. (..) 3. Ocena wstępna projektu (appraisal), określana też jako ocena ex-ante oznacza niezależne badania dokumentów złożonych przez potencjalnych beneficjentów w celu zatwierdzenia bądź odrzucenia wniosków o przyznanie dofinansowania.(..) 4. Proces wdrażania (implementacji-implementation) przyjętych rozwiązań powinien być monitorowany, w celu identyfikacji niezgodności efektów wdrożenia z planem. (..) 5. Ocena końcowa- ex post osiągniętych rezultatów projektu."
(cytat, str. 58 - 59) " Ocena polityki, programu lub projektu jest to osąd ich wartości uwzględniający wcześniej przyjęte założenia i kryteria, na podstawie zgromadzonych i przeanalizowanych w tym celu informacji"
Słowa kluczowe:ewaluacja, ocena Komentarze i źródła pierwotne: źródło- MEANS Collection, Volume 1/1999
(parafraza, str. 66 - 67) Kluczowe elementy zintegrowanego systemu wskaźników: 1. Wskaźniki bazowe- ustalane w drodze analizy warunków wyjściowych realizacji programu. 2. Wskaźniki monitoringu operacyjnego- charakteryzują zakres danych dotyczących produktów, rezultatów i oddziaływań, które są zbierane i przekazywane komitetowi monitorującemu. 3. Wskaźniki monitoringu instytucji zarządzającej- umożliwiają regularne i wiarygodne monitorowanie postępów realizacji programu wyrażonego w jednostkach naturalnych, finansowych i osiąganych rezultatach. 4. Wskaźniki ewaluacji ex ante- przedstawiają powiązania między celami kierunkowymi, szczegółowymi, operacyjnymi i przedsięwzięciami. Ta ocena powinna uwzględniać całość projektowanego systemu wskaźników. 5. Wskaźniki ewaluacji mid-term- prawie tożsame ze wskaźnikami monitoringu, obejmują jednak ewentualną potrzebę ich modyfikacji wedle potrzeby. 6. Wskaźniki ewaluacji on-going (bieżącej)- tożsame ze wskaźnikami monitoringu 7. Wskaźniki ewaluacji ex post- umożliwiają porównanie przyjętych celów programu z rzeczywistymi rezultatami, dla adresatów programu oraz dla oceny jego szerszych oddziaływań społecznych.
(parafraza, str. 67 - 68) Metoda SMART- zalecana przez Komisję Europejską metoda przedstawiania wskaźników. Skrót pochodzi od angielskich słów: Specific, Measurable, Agreed, Relevant, Time-bound. Zgodnie z tą metodą dobry wskaźnik powinien: 1. Konkretnie (specific) i jednoznacznie określać wielkość mierzoną oraz jej zakres zmienności, 2. Być mierzalny (measurable) i przedstawiać wynik w postaci liczbowej, 3. Zostać uzgodniony (agreed) z wszystkimi interesariuszami projektu, 4. Być odpowiedni (relevant) wybrany na podstawie realnych przesłanek, możliwy do osiągnięcia, 5. Określony w czasie (time-bound) umożliwiający identyfikację i rejestrację zależności czasowych pomiaru
(parafraza, str. 100 - 102) Podejście LFA- bazuje na matrycy logicznej (Logical Framework Approach). Można je określić jako analityczny proces obejmujący analizy: interesariuszy, problemu, celów oraz strategii. Podejście LFA umożliwia stworzenie spójnego i kompletnego modelu projektu. Jest także jedną z metod ewaluacji wykorzystywanych na etapie strukturyzacji, jest szczególnie przeznaczone do analiz szczegółowych i projektów o dużej złożoności.
Matryca logiczna LFM- (Logical Framework Matrix lub w skrócie- Logframe) ma postać sformalizowanej macierzy (tabeli) o 4 kolumnach oraz 4 (niekiedy więcej) wierszach. LFM wspomaga strukturyzację projektu, ułatwia uporządkowanie jego logicznego sensu, celów, rezultatów oraz zasobów i kosztów. Matryca LFM bywa też określana jako: matryca projektu, mapa projektu i rama logiczna projektu.
(cytat, str. 104 - 105) "Interesariusz (stakeholder)oznacza "obiekt" (człowiek, grupa ludzi, podmiot gospodarczy, środowisko naturalne itp.) związany z projektem. Wielkość tego powiązania jest różna dla odmiennych obiektów. (..)Interesariusz to obiekt powiązany określoną stawką z projektem. (..)Interesariusze mogą także mieć odmienny wpływ na realizację projektu. Mogą na przykład uczestniczyć w jego realizacji (interesariusze wewnętrzni) lub będąc pod wpływem projektu korzystać z jego efektów (interesariusze zewnętrzni). Rodzajów klasyfikacji interesariuszy może być wiele."
(cytat, str. 125 - 126) " Metaplan- Oznacza jeden ze sposobów syntetycznej prezentacji wyników dyskusji zespołu. Strukturyzacja problemu oceny jest uzyskiwana w wyniku dyskusji z udziałem zaproszonych uczestników. Kluczową rolę w tej metodzie odgrywa osoba prowadząca dyskusję tzw. moderator. Od jego umiejętności w kierowaniu dyskusją w dużym stopniu zależą jej wyniki. Postać tablicy (klasycznej lub elektronicznej) odzwierciedla przebieg toczącej się dyskusji. Końcowym efektem zastosowania tej metody jest wizualizacja rozważań uczestników w skróconej formie. Uporządkowane i przedstawione syntetycznie informacje mają wskazywać rozwiązanie problemu, którym może być, na przykład, określenie zgodności celów projektu z potrzebami regionu i priorytetami UE. Dobór uczestników spotkania także odgrywa dużą rolę.
(parafraza, str. 131 - 133) Metoda mapy oddziaływania należy do grupy metod oceny globalnej(pomaga w określeniu efektów długoterminowych-overall evaluation). Stosuje się ją głównie przy ocenie ex-ante. Ocena przy jej wykorzystaniu polega na graficznym przedstawianiu wyników pochodzących z kilku spotkań dyskusyjnych w formie swego rodzaju mapy zidentyfikowanych kategorii efektów. Cykl tworzenia mapy oddziaływania rozpoczyna się od doboru uczestników spotkań, moderatorów dyskusji i ekspertów. Najpierw określa się potencjalne efekty programu, później efekty te są identyfikowane w wyniku dyskusji zaproszonych gości oraz niezależnie pracujących ekspertów. W trakcie kolejnego spotkania zidentyfikowane efekty są dzielone na grupy i są im nadawane wagi.
(cytat, str. 153) "Wywiad jest wymianą poglądów między ewaluatorem i respondentem ukierunkowaną na zebranie danych ilościowych i informacji jakościowych w celu rozwiązania problemu ewaluacyjnego w wyniku późniejszej analizy materiałów zebranych w ten sposób"
(parafraza, str. 178) 1. Metoda wstępująca- "z dołu- do góry" (bottom-up). Zgodnie z tą metodą określa się opis efektów pomocy strukturalnej rozpoczynający się na poziomie projektu, a kończący- na poziomie programu operacyjnego. Uwzględnia się przy tym wszystkie pośrednie szczeble wynikające z dokumentów programowych tzn. działania i priorytety. Mierzone za pomocą wskaźników monitoringu cele projektu mają zatem wpływ na osiąganie celów globalnych funduszy strukturalnych.
2. Metoda zstępująca- "z góry-do dołu" (bottom-down). Punktem wyjścia dla programowania są cele globalne poszczególnych funduszy strukturalnych. Sposób ich sformułowania wpływa na szczegółowe dokumenty programowe. W następstwie tego są odpowiednio kształtowane priorytety i działania. Zgonie z nimi są z kolei realizowane poszczególne projekty monitorowane za pomocą odpowiednich wskaźników.
(cytat, str. 203) "Analiza przesunięć (shift-share) to metoda oceny ogólnej. Pozwala na przybliżone zorientowanie się w jakim stopniu wdrażany projekt korzystnie oddziałuje na sytuację w regionie. Problemy regionalne są obserwowane i analizowane przez pryzmat sytuacji ogólnokrajowej. Zmiany wskaźników oceny projektu odnoszące się do regionu znacznie odbiegające od tendencji ogólnokrajowych mogą sugerować pozytywny wpływ wdrożonego projektu."
(cytat, str. 208 - 209) "Analiza przyczynowa (..) służy ona do badania relacji między przyczyną i efektem. W przypadku zastosowania tej analizy do ewaluacji projektów z dofinansowaniem UE, ocenie podlega związek między przyczyną w postaci wdrożenia określonego projektu a rzeczywistymi efektami, które ewentualnie wystąpiły w wyniku tego wdrożenia. Analiza przyczynowa może mieć dwojaki charakter: 1.Indukcyjny- badanie rzeczywistych przyczyn pojawienia się określonych efektów (te przyczyny mogą wynikać z faktu realizacji projektu, albo być od niego całkowicie niezależne) 2. Dedukcyjny- jakościowe i ilościowe sprawdzanie hipotezy (na podstawie zgromadzonych danych empirycznych), która zakłada bezpośredni wpływ wdrożenia projektu na wystąpienie pozytywnych efektów."
(cytat, str. 218) "Sieciami neuronowymi nazywamy modele matematyczne, jakie powstały w naukach biologicznych, dla odwzorowania zasad funkcjonowania układów nerwowych żywych organizmów"
(cytat, str. 244) Benchmarking- analiza porównawcza- to metoda polegająca na porównywaniu ze sobą dwóch projektów: będącego przedmiotem oceny oraz projektu uznanego za wzorcowy. Oba projekty powinny mieć analogiczne cechy tzn. dofinansowywane z podobnych funduszy, o zbliżonych kryteriach oceny, dotyczyć porównywalnych obszarów działania itp. Benchmarking stosuje się od oceny ex-post. Porównuje się efekty uzyskane dzięki implementacji programu z rezultatami osiągniętymi w przypadku projektu wzorcowego.
(parafraza, str. 255) Analiza kosztów i korzyści (CBA-cost-benefit analysis) wykorzystuje się w trakcie ewaluacji ex-ante. Jest najczęściej stosowana przy wyborze jednej z wielu wersji projektu. Ocenia się potencjalne korzyści wynikające z jego wdrożenia (w określonej wersji) widziane z perspektywy koniecznych do poniesienia kosztów. Dzięki tej metodzie wybiera się najkorzystniejszą wersję projektu- tą która zapewnia największe efekty (korzyści) przy najmniejszych nakładach (kosztach). Zgodnie z uregulowaniami Komisji Europejskiej metodę CBA należy stosować przy ocenie stosunkowo dużych projektów infrastrukturalnych.
(cytat, str. 283) " Zarządzanie wiedzą można zdefiniować jako zintegrowany, systemowo uporządkowany zbiór działań ukierunkowanych na gromadzenie, przetwarzanie i udostępnianie wiedzy przydatnej przy realizacji procesów decyzyjnych. W komentarzu do tej definicji należy zaznaczyć, że w odróżnieniu od innych, wyraźnie następuje w niej oddzielenie zarządzania procesem projektowania oraz zarządzania indywidualnymi projektami od procesów związanych z gromadzeniem odpowiednich zasobów wiedzy. Zgodnie z tym podejściem , zarządzanie wiedzą nie jest kolejną metodą zarządzania, ale powinno wspomagać określone techniki zarządzania przyjęte w danym przedsiębiorstwie lub instytucji samorządowej."