Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Argumenty oparte na faktach nie tylko są mocniejsze i zwiększają prawdopodobieństwo ich przyjęcia, ale mają tez dodatkową zaletę, polegającą na tym, że w większym stopniu umożliwiają skuteczną komunikację.
(Robson M. 2005, s. 84)
Rozpoczynając przygotowanie argumentacji, naszego uzasadnienia, stawiamy proste pytania: -Czego chcemy? -Jaki jest główny argument, na którym opieramy swe stanowisko? -Dlaczego powinniśmy zdobyć to, czego chcemy? To znaczy, jakie fakty, przyczyny, racje mogą stanowić oparcie dla naszej tezy? -I na koniec- jakie opowiadanie, jaka historia najlepiej połączy wszystkie powyższe argumenty?
(Spence G. 1998, s. 151)
Argumentacja może: 1. Zmierzać do sprawdzenia prawdziwości przekonań naszego interlokutora (i zarazem tych, które chcemy w nich zaszczepić), w takiej sytuacji przywołujemy np. twierdzenia naukowe, prawa logiki czy dane płynące z doświadczenia, 2.Dążyć do zdemaskowania charakteru przekonań odbiorcy, ujawniając np., iż mają one charakter przesądów wynikających z jakiejś postawy.
(Kuziak M. 2006, s. 99)
Komentarze i źródła pierwotne: Cechy strategii penetracji rynku i jej związki z procesami konkurencji są przedstawione w tabl.7.1 na str.189
W rokowaniach przynajmniej formalnie obowiązuje zasada symetrii. Nie można przy stole obrad przyznać jednej stronie jakichś przywilejów. Obie strony muszą mieć prawo wygłaszania opinii, a każda z nich musi być otwarta na argumenty przeciwnika i zakładać możliwość, że zostanie przez niego przekonana. Inaczej argumentowanie nie ma sensu. Oczywiście strony mogą mieć różną siłę, ale determinuje to zakres negocjowanych spraw.
(Waszkiewicz J. 1997, s. 42)
Im bardziej pokrętna i kłamliwa jest argumentacja, tym chętniej odwołuje się do prostoty stereotypów, które znajdują zastosowanie w: -kategoryzacji, -generalizacji, -polaryzacji, -petryfikacji; -atrybucji.
(Sikorski C. 2005, s. 115)
"Argumentowanie retoryczne nie polega na przytaczaniu suchych faktów, surowych argumentów logicznych, lecz na nadaniu im siły przebicia poprzez stosowanie w wypowiedziach przykładów, emocji. Celem argumentacji jest przekonanie partnera do naszego stanowiska lub do pojęcia oczekiwanych prze nas działań. Istnieją dwie możliwości argumentowania: - budowanie własnej argumentacji, aby coś udowodnić lub przeforsować; - budowanie kontrargumentacji, aby odeprzeć argumenty oponenta."
(Mruk H. (red.) 2004, s. 310)
Komentarze i źródła pierwotne: Zarządzanie potencjałem pracy, pod red. A. Sajkiewicz, wyd III, SGH, Warszawa 1998, s. 11.
W argumentacji są ważne: -liczba argumentów, -kolejność argumentów, -czas przedstawiania argumentów, -dostosowanie argumentów do rozmówcy, przedstawianie istotnych dla rozmówcy, -przytaczanie najważniejszych argumentów z pamięci, posługiwanie się notatkami w przypadku skomplikowanych danych liczbowych.
(Mruk H. (red.) 2004, s. 313-314)
Komentarze i źródła pierwotne: Zostało to szczegółowo opisane na stronach 98-99, 103-105.
"Argumentacja może przybierać różne formy m.in.: - argumentacji racjonalnej i emocjonalnej; - argumentacji odwołującej się do nagród i kar, czyli do strategii kija i marchewki; - argumentacji jednostronnej (podaje się wyłącznie zalety naszej propozycji) i dwustronnej (oprócz zalet, podaje się również wady, niedoskonałości proponowanego przez nas rozwiązania problemu)."
(Mruk H. (red.) 2004, s. 310)
Komentarze i źródła pierwotne: * WBS- z ang. Work Breakdown Structure
Argumentacja jest zbiorem propozycji i ich uzasadnień dotyczących warunków negocjacji. Dzięki niej nabywca może przekonać sprzedawcę i osiągnąć w ten sposób ustalone sobie cele. Tworzenie argumentacji zakupu opiera się na trzech następujących działaniach: - ustaleniu listy argumentów; -przewidzeniu zastrzeżeń (sprzeciwów, uwag) sprzedawcy i związanych z nimi sposobów obrony; -dokonaniu selekcji najlepszych argumentów poprzez ustalenie hierarchii ich ważności.
(Perrotin R. 1994, s. 103-104)
Komentarze i źródła pierwotne: Katarzyna Jamuła, Marta Piotrowska, Magdalena Protas: Relacja klient-dostawca wewnętrzny w instytucji publicznej na podstawie Urzędu Miasta w Wałbrzychu
Argumentować w sposób przekonywający, to stworzyć w świadomości klienta pewne wyobrażenie korzyści, które spełniałyby jego oczekiwania wcześniej przez nas odkryte. Naszego rozmówcę przekona lub uczuli konkretna i osobista korzyść dla niego, jego firmy lub jego klientów finalnych, a nie tylko "oznajmienie korzyści" w formie reklamy produktu czy usługi. Aby być przekonywającym w negocjacjach i jasno przekazać swoje argumenty, handlowiec musi być zrozumiały, precyzyjny i rzeczowy. Sposobem na osiągnięcie takiego poziomu jest używanie argumentów z trzystopniową strukturą (rysunek Struktura argumentu): Zalety -> Uzasadnienie zalet -> Konkretny efekt dla klienta.
(Stępniewski J. 2001, s. 31)
Komentarze i źródła pierwotne: Jefkins F., Advertising, Pitman Publishing, Londyn, 1985, s.235.
Argumenty, jakich używa się w negocjacjach, można podzielić na dwie grupy: - racjonalne- odwołujące się do rozumu, poparte dowodami, - emocjonalne- odwołujące się do woli i uczucia.
(Kałążna-Drewińska U. 2006, s. 89-90)
Umieszczanie w tekstach reklamowych informacji o możliwości ponownego wykorzystania pozostałości po wyrobie świadczy o tym, że cecha ta rzeczywiście jest liczącym się argumentem promocyjnym.
(Liwowski B., Kozłowski R. 2006, s. 86)
Przekonywać znaczy tyle, co nadawać cechy prawdy prawdopodobieństwa lub słuszności temu, co twierdzimy a odbierać te cechy temu, czemu zaprzeczamy. Tajemnica umiejętności przekonywania polega na faktycznych zaangażowaniu mówiącego w to co głosi. Osoba, która przekonuje powinnam umieć skutecznie argumentować swoje stanowisko.
(Wachowiak P. 2001, s. 91-92)
Taktyki argumentacji:
Pozytywne: - marchewki - emocji dodatnich
Negatywne: - kija - emocji ujemnych
(Wachowiak P. 2001, s. 93)
Kto nadmiernie argumentuje, ten przegrywa. Dyplomaci z jednej strony chcieliby uzyskać wpływ na przebieg rozmowy. Innymi słowy chcą: -określać tematy dyskusji -nadać kierunek -wpływać na styl -usprawniać formy współżycia Z drugiej strony szermowanie argumentami - nawet jeśli są one trafne - może zapędzić w ślepą uliczkę. Oponent zacznie w tej sytuacji: -formułować kontrargumenty -zajmować postawę odmowną, zwłaszcza gdy poczuje, że brakuje mu już kontrargumentów -szukać wykrętów, które pomogą odsunąć w czasie moment podjęcia ostatecznej decyzji.
(Naumann F. 2004, s. 85-86)
Jednym słowem, aby dotrzeć z naszymi argumentami do odbiorcy, należy poznać jego punkt widzenia i uwzględnić to w formułowaniu swoich komunikatów.
(Bieniok H. 2005, s. 30)
Wyznaczenie konkretnego celu jest jedynym sposobem zapewnienia skuteczności rozmowy, pod warunkiem, że przez cały czas będzie on punktem orientacyjnym wyznaczającym kolejne kroki naszej perswazji i argumentacji.
(Bieniok H. 2005, s. 57)
Bardziej skuteczne jest odwoływanie się do argumentacji pozytywnej niż negatywnej. Oznacza to, że ludzie skłonni są postępować zgodnie z intencjami nadawcy bardziej, gdy są nagradzani niż karani.
(Bieniok H. 2005, s. 18)
"Argumentacje można generalnie podzielić na da typy: - argumentacje racjonalną, odwołującą się do logiki, - argumentacje emocjonalną, odwołującą się do emocji. Skuteczna argumentacja powinna być zrównoważona mieszanką obu sposobów przekonywania, gdyż sprowadzenie argumentów tylko do logiki czy tylko do emocji nie wykorzystuje pełnej gamy możliwości. Argument skuteczny to taki, który zawiera rzeczowe, logicznie uporządkowane i sprawdzone informacje, odwołujące się w swojej treści do wyobraźni partnera, pobudzające jego emocje."
(Krzyminiewska G. 2009, s. 32)
Komentarze i źródła pierwotne: Mellibruda J., Zastosowanie treningu interpersonalnego w procesie szkolenia terapeutów. W: Wardeszko-Łyskowska H. (red.): Teoria grupowa w psychiatrii, Warszawa, PWZL 1980