mediator – Cytaty – Encyklopedia Zarządzania

Przeglądanie katalogu (kliknij)

Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.

Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)

Cytaty i parafrazy dla: mediator (0 - 20 z 31)

Robert Mayer, Jak wygrać każde negocjacje. nie podnisząc głosu, nie tracąc zimnej krwi i nie wybuchając gniewem, MT Biznes, Warszawa 2007, ISBN: 978-83-88970-28-3 (32+0)

(cytat, str. 222) Mediatorzy nie są decydentami.
Nie mogą wydawać wyroków. Ich zadaniem jest rozwiązywanie problemów. Inaczej niż podczas sprawy sądowej, strony mogą przedstawiać im różne twórcze rozwiązania. Mediatorzy są animatorami dyskusji, podczas której strony negocjują wspólne decyzje.

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

Henryk Mruk (red.), Komunikowanie się w marketingu. , Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Warszawa 2004, ISBN: 83-208-1523-1 (245+10)

(cytat, str. 324) "Mediator powinien się kierować bezstronnością w procesie mediacji oraz przestrzegać zasad sprawiedliwości. Ważne jest także partnerskie i przyjazne nastawienie do obydwu stron konfliktu. Przez cały czas trwania rozmów mediator powinien sprawować kontrolę nad ich przebiegiem oraz zachowaniem stron."

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

Gavin Kennedy, Leksykon: negocjator. , Wydawnictwo Studio EMKA, Warszawa 1998, ISBN: 83-85881-94-8 (31+1)

(cytat, str. 151) MEDIATOR musi:
- zdecydowanie zająć się procesem dyskusji nad rozwiązaniem
- być całkowicie obojętny wobec rozwiązania
- powstrzymać się od rozważania i osądzania spraw merytorycznych
- ustalić zasady dyskusji
- nie zezwalać na przerywanie, kiedy ktoś mówi
- dopuszczać każdą opcję z listy możliwych rozwiązań
- nalegać na powstrzymanie sie od negocjacji, dopóki nie zostaną wyrażone wszystkie poglądy każdej ze stron.

Słowa kluczowe:

Kamilla Bargiel-Matusiewicz, Negocjacje i mediacje. , Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2010, ISBN: 978-83-208-1911-3 (27+23)

(cytat, str. 94) "W mediacjach cywilnych mediatorem może być osoba fizyczna mająca pełną zdolność do czynności prawnych i korzystająca w pełni z praw publicznych. Nie może nim być natomiast sędzia(z wyjątkiem sędziów w stanie spoczynku)."

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

(parafraza, str. 118 - 119) Zasady mediatora:
Mediator
1. Powinien działać mediacyjnie, wg zasady samodzielności i autonomii stron konfliktu
2. Kierować się dobrem i interesami stron
3. Dbać o dobrowolność udziału stron
4. Powinien działać zrozumiale dla stron
5. Nie powinien podejmować się pomocy, gdy nie jest pewien rzetelności
6. Musi zachować bezstronność
7. Powinien zachować poufność postępowania
8. Powinien unikać konfliktu interesów ze stronami
9. Nie powinien przyjmować innych korzyści prócz uzgodnionego wynagrodzenia
10. Nie powinien wprowadzać stron w błąd
11. Powinien dostarczać stronom jasnych i jednoznacznych informacji
12. Powinien pogłębiać swoje kompetencje zawodowe.

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

Magdalena Tabernacka, Negocjacje i mediacje w sferze publicznej. , Oficyna, Warszawa 2009, ISBN: 978-83-7601-978-9 (36+0)

(cytat, str. 35) Mediator jest więc osobą, która jest w stanie wyjaśnić stronom możliwe prawne i faktyczne konsekwencje ich poczynań. Dzięki temu strony będą mogły zaplanować swoje działania, a także ewentualne wzajemne ustępstwa, uwzględniając korzyści i zagrożenia płynące z planowanych przez nie posunięć.

Słowa kluczowe:

(cytat, str. 45) Mediatorem może być albo organ administracji publicznej, albo sędzia bądź referendarz sądowy - w zależności od konkretnego rodzaju mediacji.

Słowa kluczowe:

(cytat, str. 189) Sposobem działania negocjatora lub stron mediacji polegającym na wywieraniu presji jest przedstawienie ostrzeżenia albo ultimatum.

Słowa kluczowe:

Urszula Kałążna-Drewińska, Negocjacje w biznesie.. Kluczowe problemy., Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław 2006, ISBN: 83-7011-790-2 (33+9)

(parafraza, str. 73) Jeśli w rozmowach negocjacyjnych strony nie potrafią się porozumieć, często pojawia się tzw. trzecia strona - mediator. Zainteresowany jest on tym, aby strony doszły do porozumienia i w tym celu podejmuje interwencję.

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

Stanisława Borkowska, Negocjacje zbiorowe. , Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1997, ISBN: 83-208-1055-8 (10+6)

(parafraza, str. 231 - 242) Spór zbiorowy jest przede wszystkim przejawem impasu w negocjacjach, kiedy to żadna ze stron nie chce odstąpić od swego stanowiska.
W przełamywaniu impasu pomagają specjalne procedury i techniki, ustalane przez strony sporu lub przez legislację. Ich stosowanie jest związane z włączeniem w pokonywanie impasu strony trzeciej, neutralnej.
Do procedur miękkich stosowanych do przełamywania impasu należą:
- admonicja - czyli wyrażanie niezadowolenia przez organ naczelnej władzy w państwie (np. prezydenta, premiera) w chwili zagrożenia interesu publicznego, jakie powstało na skutek impasu. W ten sposób wywiera się presję na opinię publiczną , przekonując ją, że pokojowe rozwiązanie problemu jest możliwe i zależy tylko od dobrej woli stron
- koncyliacja- najczęściej stosowana przy rozwiązywaniu sporów indywidualnych, jest postępowaniem pojednawczym, w którym uczestniczy osoba trzecia, bezstronna, zachęcająca strony do rozmów i dążąca do polubownego rozwiązania kwestii spornych.
- mediacja- jedną z najczęściej stosowanych technik, bardziej aktywna niż koncyliacja, świadczona przez osobę trzecią mediatora. Strony same wyznaczają mediatora, gdy mediacja jest dobrowolna, a spór ma charakter lokalny, rząd natomiast wtedy, gdy mediacja jest obligatoryjna, a spór zagraża interesowi publicznemu. Rola mediatora polega na identyfikacji nie tylko różnic między stronami, lecz także przyczyn tych różnic, Mediator pomaga określić plan spotkań negocjacyjnych. Jest interpretatorem faktów i postulatów stron, próbuje nie dopuścić do zerwania rozmów, pośredniczy między stronami przenosząc informacje i sugestie rozwiązań od jednej do drugiej. Może wnosić o sporządzenie potrzebnych ekspertyz, a także przesunięcia terminu zapowiadanego strajku. Mediator posługuje się perswazją. Mediacja może być prowadzona na każdym szczeblu i w każdej fazie negocjacji.
- ustalanie faktów- najczęściej stosowane, polega na tym, iż strona trzecia (może to być grupa) gromadzi i analizuje fakty, na podstawie których sporządza raport oraz opracowuje rekomendacje, stanowiące podstawę do zawarcia UZP.
Jeżeli różnice interesów oraz stanowisk stron są bardzo ostre, to należy zastosować procedury twarde. Zalicza się do nich:
nakaz sądowy- jego działanie ma charakter doraźny, krótkookresowy, faworyzuje jedną ze stron kosztem drugiej, dążącej do zmiany sytuacji,
przejęcie ustawowe przez rząd firmy czy gałęzi zagrożonej lub objętej strajkiem,
przesłuchanie przez komisję parlamentarną- występuje w USA (przez Kongres),
arbitraż- polega na włączeniu strony trzeciej, która przesłuchuje obie strony i podejmuje decyzję wiążącą dla stron. Istnieją dwie formy arbitrażu; arbitraż interesów (ma charakter dobrowolny i opiera się na konsensusie) i arbitraż sądowy (służy do rozwiązywania sporu zbiorowego zanim dojdzie do strajku lub zwolnień grupowych, ma charakter obligatoryjny).

Słowa kluczowe:

negocjacje zbiorowe

Komentarze i źródła pierwotne:

Maria Folta, Negocjowanie i mediacja w życiu. 32 techniki heurystyczne dla kreatywnego dialogu, FOLTA, Wrocław 2003, ISBN: 83-902141-7-2 (19+4)

(cytat, str. 173) Do podejmowania roli mediatora trzeba w swej motywacji i w swej kondycji psychicznej sprawdzić co najmniej takie składniki:
- głębokie przekonanie, wiara w sens i pożytek takich działań()
- cierpliwość i wyrozumiałość dla ludzi cierpliwych lub na pozór nie przejednanych, zniechęconych życiem i dla takich co słowa odbijają rykoszetem()
- odwaga do penetrowanie wszelkich negatywnych aspektów przeszłych zdarzeń, które zaważyły na zachowaniach sprawiających niedobry stan relacji ()
- powołanie()
- siła, by konfrontować się z oceną, nawet surową, jeśli efekt finalny okaże się nie zadowalać tych, którzy liczyli na więcej, lepiej, sprawniej, taniej, korzystniej, itp.
- radość z drobiazgów, z każdej ugruntowanej na grzęzawisku nieufności (nienawiści) wysepki przymierza, która - choć drobna - współtworzy archipelag sukcesu.().

Słowa kluczowe:

(cytat, str. 136) Działania mediatora polegają na formułowaniu roli - każdorazowo stosowanej do przedmiotu i podmiotów sprawy oraz do okoliczności.

Słowa kluczowe:

(parafraza, str. 137) Role mediatora oraz rekwizyty: Rozjemca - bufor, Mędrzec - klucz, Koalicjant - szachy dla trzech, Wynalazca - koło ratunkowe, Doradca - szwedzki stół, Tłumacz - most, Ekspert - waga, Przewodnik - lornetka, Swat - lustro trójdzielne, Menedżer - puzzle, Recenzent - wariograf, Encyklopedysta - sito, Mecenas - drabina, Logistyk - zegarek, Monarcha - kij i marchewka, Rzecznik - czarna skrzynka.

Słowa kluczowe:

J. Paweł Gieorgica (red.), Negocjowanie metodą interesów. , Oficyna Wydaw. Promocja - "BP", Warszawa 1997, ISBN: 83-87176-01-X (49+11)

(cytat, str. 17) Większość mediatorów to ekonomiści, ale są też psychologowie, absolwenci resocjalizacji, prawnicy, a nawet geolog.

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 18) Wszystkie spory zbiorowe, które nie zakończyły się akcjami strajkowymi należy potraktować jako całkowity sukces mediatorów.

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

(cytat, str. 18) Mediatora winna cechować wrażliwość na sprawy ludzkie, gotowość służenia innym ludziom, umiejętność postępowania z ludźmi i oddziaływania na nich, rozumienie ich problemów.

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

Max Bazerman, Negocjując racjonalnie. , Polskie Towarzystwo Psychologiczne, Olsztyn 1997, ISBN: 83-86914-01-7 (18+2)

(cytat, str. 139) Mediator pomaga stronom dojść do porozumienia w negocjacjach, ale nie może narzucić im swojego rozwiązania. Mediator jest często wykorzystywany do rozwiązywania sporów w pracy. Arbiter prosi strony o przedstawienie w dyskusji własnych punktów widzenia, a następnie narzuca stronom rozwiązanie, tak jak w baseballu narzuca wynagrodzenie. Agent, taki jak działający pośrednicy nieruchomości, często reprezentuje jedną ze stron i jest głównie zainteresowany własnym wynikami. W przeciwieństwie do pozostałych ról, jakie może przyjmować trzecia strona, agenci są z reguły zainteresowani nie tyle doprowadzeniem do porozumienia, ile osiągnięciem możliwie najlepszego porozumienia, które zwiększa ich udział w "torcie".

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne:

William Ury, Odchodząc od nie. Negocjowanie od konfrontacji do kooperacji, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1997, ISBN: 83-208-1060-4 (28+3)

(cytat, str. 140) ,,Tradycyjna metoda zachowania twarzy polega na zaproszeniu trzeciej strony - mediatora, niezależnego eksperta, wspólnego przełożonego lub przyjaciela. Propozycja, która wychodząc od ciebie jest niemożliwa do zaakceptowania, może być przyjęta, jeżeli zostanie sformułowana przez trzecią stronę''.

Słowa kluczowe:

Roy Lewicki, Pomyśl, zanim powiesz. , Wydawnictwo Amber, Warszawa 1997, ISBN: 83-7169-808-9 (21+10)

(cytat, str. 175) Oficjalne mediacje są prowadzone w oparciu i przyjęte zasady i procedury. Celem mediatora jest zaoferowanie pomocy negocjatorom. Taki pośrednik nie rozwiązuje problemu, ie narzuca też rozwiązania. Pomaga skonfliktowanym stronom samodzielnie osiągnąć porozumienie, a potem wyrazić na nie zgodę. Zatem - mediator przejmuje kontrolę nad procesem, ale nie nad jego wynikiem.

Słowa kluczowe:

Ewa Bieńkowska, Poradnik mediatora. , Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich, Warszawa 1999, ISBN: 83-87218-16-2 (20+0)

(cytat, str. 9) Mówiąc o mediacji warto przytoczyć kilka definicji innych pojęć, które mogą być i często bywają mylone lub utożsamiane z mediacją, ponieważ dotyczą sfery działalności zbliżonej do mediacji, gdy chodzi o osiągnięcie końcowego rezultatu. Chodzi tu o takie terminy, jak:
- negocjacje, czyli prowadzenie układów, rokowania, pertraktacje, które różnią się od mediacji tym, iż nie musi brać w nich udziału osoba trzecia (postronna);
- porozumiewanie się, czyli dochodzenie do zgody, uzgadnianie, dogadywanie się, które również - podobnie jak w przypadku negocjacji - nie łączy się z uczestniczeniem trzeciej wobec stron osoby;
- rozjemstwo (pojednawstwo, czyli rozstrzyganie zagadnień spornych przez arbitrów w sposób polubowny, kompromisowy, które od mediacji odróżnia to, że rozstrzygnięcia sporu dokonuje inna osoba (arbiter) aniżeli strony sporu.

Słowa kluczowe:

Komentarze i źródła pierwotne: