Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 9) Mówiąc o mediacji warto przytoczyć kilka definicji innych pojęć, które mogą być i często bywają mylone lub utożsamiane z mediacją, ponieważ dotyczą sfery działalności zbliżonej do mediacji, gdy chodzi o osiągnięcie końcowego rezultatu. Chodzi tu o takie terminy, jak: - negocjacje, czyli prowadzenie układów, rokowania, pertraktacje, które różnią się od mediacji tym, iż nie musi brać w nich udziału osoba trzecia (postronna); - porozumiewanie się, czyli dochodzenie do zgody, uzgadnianie, dogadywanie się, które również - podobnie jak w przypadku negocjacji - nie łączy się z uczestniczeniem trzeciej wobec stron osoby; - rozjemstwo (pojednawstwo, czyli rozstrzyganie zagadnień spornych przez arbitrów w sposób polubowny, kompromisowy, które od mediacji odróżnia to, że rozstrzygnięcia sporu dokonuje inna osoba (arbiter) aniżeli strony sporu.
Słowa kluczowe:definicja, negocjacje, mediacja, mediator Komentarze i źródła pierwotne: Rozdział 5 Funkcja personalna w przedsiębiorstwach funkcjonujących w nowej gospodarce Autor: Aleksy Pocztowski Akademia Ekonomiczna w Krakowie
(cytat, str. 13) Mediator jest gwarantem, że pomiędzy stronami zostanie zachowana swego rodzaju równowaga sił, że w pełni będą respektowane ich prawa i chroniona godność. Jest to niezbędnym warunkiem umożliwiającym zawarcie ugody spełniającej wymóg zapewnienia jednakowej ochrony interesów każdej ze stron.
Słowa kluczowe:mediator Komentarze i źródła pierwotne: Rozdział 9 Zmiany zakresu pojęcia "praca" a zatrudnienie Autor: Józef Orczyk Akademia Ekonomiczna w Poznaniu
(cytat, str. 35) Mediatorem, może zostać zatem jedynie ktoś, kto postrzegany jest jako osoba godna zaufania, czyli ciesząca się ogólnym szacunkiem i zaufaniem oraz posiadająca stosowny autorytet w swoim otoczeniu społecznym. Osiągnięcie takiej pozycji może być efektem jej działalności zawodowej (np. pedagogicznej, w zakresie pomocy społecznej, ale przecież też w służbie zdrowia, usługach czy związanej z prowadzeniem jakiejś firmy) albo działalności o charakterze charytatywno - społecznym (np. w harcerstwie, na rzecz rozwoju własnej miejscowości, opieki nad biednymi i bezdomnymi albo ludźmi z marginesu społecznego, na rzecz krzewienia kultury i sportu).
Słowa kluczowe:mediator Komentarze i źródła pierwotne: więcej na stronach 136- 141
(cytat, str. 36 - 37) Rozporządzenie Min. Spr. konstytuuje zasadę, że funkcji mediatora nie mogą pełnić osoby zatrudnione w szeroko pojętym aparacie ścigania i wymiary sprawiedliwości. Wymienia w szczególności: 1) sędziów, prokuratorów, aplikantów sądowych i prokuratorskich, inne osoby zatrudnione w sądach, prokuraturach, a także w innych instytucjach uprawnionych do ścigania i karania przestępstw; 2) adwokatów, aplikantów adwokackich, notariuszy i aplikantów notarialnych, radców prawnych i aplikantów radcowskich; 3) funkcjonariuszy i pracowników służby więziennej (§ 5 ust. 1),a także 4) ławników na czas trwania ich kadencji (§ 5 ust. 2). powyższy zapis oznacza, że mediatorami nie mogą być czynni zawodowo policjanci, pracownicy Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej i finansowych organów dochodzeniowych, jako że osoby te pracują w aparacie ścigania. Statusu takiego nie mogą też uzyskiwać wychowawcy i psychologowie więzienni, ponieważ są pracownikami Służby Więziennej. Podobnie jest, gdy chodzi o urzędników (sekretarki, protokolantów itd.) sądów, prokuratur oraz pracowników innych instytucji funkcjonujących w ramach systemu wymiaru sprawiedliwości (jak kancelarie adwokackie, radcowskie, biura notarialne). To samo dotyczy pracowników Straży Miejskiej, a także zawodowych kuratorów sądowych.
Słowa kluczowe:rozporządzenie, mediator Komentarze i źródła pierwotne: S. Sojak, Rachunek kosztów - wybrane zagadnienia, TNOiK, 2000, s. 23.
(cytat, str. 57) Kwestią szczególnej wagi jest to, aby mediator działał w bezpośredniej bliskości i w ścisłym kontakcie ze swoją społecznością lokalną; znał panujące w niej zwyczaje, jej swoistość, występujące problemy i bolączki.
Słowa kluczowe:mediator Komentarze i źródła pierwotne: J. Matuszewicz, Rachunek kosztów, Wydawnictwo Finans-Servis, 1994, s. 5. K. Sawicki, Zarządzanie kosztami a polskie prawo bilansowe i podatkowe, [w:] Zarządzanie kosztami w polskich przedsiębiorstwach w aspekcie integracji Polski z Unią Europejską. Materiały konferencyjne, cz. 1, Politechnika częstochowska, 1999, s. 374
(cytat, str. 63) Mediator w procesie negocjowania może oddziaływać na jego przebieg i postawy stron. W pewnych sytuacjach działania mediatora - związane z jego możliwościami - mogą w sposób dość istotny zmieniać zakres dostępnych rozwiązań.
Słowa kluczowe:mediator Komentarze i źródła pierwotne: Walsh J.P., Ugson G.R., Organizational Memory, Academy of Menagement 16(1) 57-91.
(cytat, str. 202) Mediator nie jest od rozstrzygania sporów. Jego zadanie polega na nazwaniu problemu, przed którym stoją zwaśnione strony, a następnie na skłonieniu ich do współpracy. Tylko ludzie zaangażowani w spór mogą znaleźć rozwiązanie, za które wezmą odpowiedzialność.
Słowa kluczowe:mediator Komentarze i źródła pierwotne: W. Langer, Zarządzanie marketingowe miastem, [w:] Zarządzanie strategiczne rozwojem lokalnym i regionalnym, red. A. Klasik, F. Kuźnik, Akademia Ekonomiczna w Katowicach, Katowice 2001.
(cytat, str. 207) Jeżeli chcesz być skutecznym mediatorem i uczyć pracowników odpowiedzialności, nie możesz przychylać się do racji żadnej ze stron. W roli mediatora nie możesz być sędzią, który feruje wyroki i ustala, kto ma rację, ponieważ obróci się to przeciwko Tobie.
Słowa kluczowe:mediator Komentarze i źródła pierwotne: A. Marszałek, Integracja międzynarodowa a gospodarka światow, [w:] Integracja europejska, pod red A. Marszałek, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 1997, s.87
(parafraza, str. 71) Między rozjemca a mediatorem jest istotna różnica. Gdy w rozmowach pośredniczy rozjemca, obie strony zgadzają się na przestrzeganie jego rozsztrzygnięć, jeszcze zanim proces mediacyjny się rozpocznie. Mediator nie ma tego typu władzy. Jest poprostu osobą, którą włącza sie do rozmów w celu ułatwienia rozwiazania. Działa on jedynie jako katalizator i korzysta ze swoich umiejętności w celu znalezienia takiego rozwiazania, które obie strony uznaja za sensowne.
(cytat, str. 60) Mediator powinien posiadać umiejętności oddziaływania na innych, duże kompetencje, zdolność sterowania przebiegiem negocjacji, utrzymywać stosunki z obydwiema stronami, dokładnie zrozumień przedmiot sporu. Jedną z technik jest tzw. procedura jednego tekstu. Jeśli strony nie mogą dojść do porozumienia, wkracza mediator, który pyta dokładnie o wszystkie ich interesy, a następnie robi listę życzeń. Klasyfikuje życzenia według kryterium, co dla kogo jest, a następnie robi listę życzeń. Klasyfikuje życzenia według kryterium, co dla kogo jest najważniejsze. Omawia punkt po punkcie, aż do uzyskania tekstu porozumienia. Proces ten może trwać bardzo długo. Obie strony muszą wyrazić zgodę na te propozycję.
(cytat, str. 60) Technika zaangażowanie trzeciej strony (mediatora) Powołanie tzw. trzeciej strony ma tę zaletę, iż mediator występuje w imieniu obu stron, stara się on ogarnąć problem w całości, z punktu widzenia dwu partnerów. Mediator: - stwarza stronom motywacje do zawarcia porozumienia: " jeśli obie strony się nie porozumieją, skorzysta ktoś trzeci"; - występuje w roli "zabezpieczenia: przed rozwojem nieprzewidzianych wypadków: - wprowadza ogólne normy postępowania np. demaskowanie demagogii, zaakceptowanie wspólnych wartości obu stron" - wyraża akceptację dla konkretnych rozwiązań.