Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 24) Na każdym poziomie przeprowadzania benchmarkingu potrzebne jest pewnego rodzaju wsparcie ze strony kierownictwa oraz odpowiednia alokacja zasobów.
(cytat, str. 252) Kierownictwo centrum zależy od centralnego zarządu, ponieważ to zarząd określa sposoby postępowania, zasady rachunkowości, strategiczne cele do realizacji, ustala globalną strategię oraz ma w swej dyspozycji środki personalne w stosunku do kierownictwa obszaru (możliwość jego wyboru i odwołania czy motywacji).
(cytat, str. 96) ISO 9000 definiuje, że najwyższe kierownictwo to osoba lub grupa osób, które na najwyższym szczeblu kierują organizacją i ją nadzorują.
(cytat, str. 161) Odpowiedzialność kierownictwa dotyczy całokształtu działań związanych z realizacją zadań przedsiębiorstwa. w szczególności dotyczy to odpowiedzialności za wyrób lub usługe. Polega ona na obowiązku wytwórcy (lub instytucji, która go ubezpiecza) do wynagrodzenia straty związanej z obrażeniami osób, uszkodzeniem mienia lub innej szkody spowodowanej przez wyrób lub usługę.
(cytat, str. 43) Kierownictwo najwyższego szczebla firmy macierzystej - nie zawsze jest bezpośrednio zaangażowane w realizację projektu. W przypadku dużych projektów, ważnych dla całej firmy kierownictwo może ingerować w ich przebieg, co nie zawsze jest słuszne. W takiej sytuacji nie każdy kierownik zespołu projektowego ma odwagę i pozycję formalną, aby przeciwstawić się ingerencji.
Słowa kluczowe:projekt, firma, kierownik, kierownictwo Komentarze i źródła pierwotne: Podstawy ekonomiki i zarządzania przedsiębiorstwem, pod. red. J. Kortana, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 1997.
(cytat, str. 44) Mówiąc o rozwoju koncepcji Kompleksowego Zarządzania Jakością warto wspomnieć o japońskim systemie zarządzania, który zdominowany jest przez filozofię Kaizen, oznaczającą ciągłe doskonalenie, zaangażowanie w proces zarówno pracowników, jak i kierowników wszystkich szczebli zarządzania.
(cytat, str. 177) Podstawowym dylematem niższego stanowiska kierowniczego jest to, że można się na nim cieszyć jedynie ograniczonym zaufaniem i życzliwością, a w im większym stopniu spotyka się z takim przyjęciem u podwładnych, w tym mniejszym odczuwa je u przełożonych.
(cytat, str. 18) Podstawowa zasada polega na tym, że w przejętych firmach ludzi na wyższych stanowiskach trzeba albo ciepło powitać i zachęcać, albo zwolnić z pracy; gdyż jeśli się ich zwolni, będą bezsilni, a jeśli się ich zdegraduje, pozostaną zjednoczeni, żądni zemsty i powrotu na poprzednie stanowiska.
(cytat, str. 16) Celem systemu informacyjnego jest dostarczenie kierownictwu użytecznych informacji, pozwalających na podejmowanie i realizowanie w praktyce niezbędnych decyzji.
Słowa kluczowe:decyzja, kierownictwo, system informacyjny Komentarze i źródła pierwotne: Sikorski C., Zachowanie ludzi w organizacjach, PWN, Warszawa, 2001, s.831.
(cytat, str. 93) Zbieranie informacji o konkurencji i ich interpretacja powinny być prowadzone na bieżąco. Do dyspozycji kierownictwa powinna być dostępna w dowolnym czasie pełna i wiarygodna informacja o dowolnym konkurencie.
Słowa kluczowe:informacja, kierownictwo, konkurencja Komentarze i źródła pierwotne: Gomółka Z. (2000), Cybernetyka w zarządzaniu, Agencja Wydawnicza Placet, Warszawa
(cytat, str. 17) Wadliwe relacje między kierownictwem a pracownikami oraz skrajnie niski stopień zaspokojenia potrzeb tych ostatnich wywołuje w pracownikach: - postawy bierności, rezygnacji i apatii - postawy obronne - postawy lekceważące - postawy agresji - zaburzenia zdrowia psychologicznego i fizycznego.
(parafraza, str. 34 - 35) Rodzaje stosunków między kierownictwem a związkiem zawodowym: - otwarty konflikt; - zbrojny rozejm; - przetarg z pozycji siły; - dostosowanie; - współpraca; - zmowa.
Słowa kluczowe:kierownictwo, związek zawodowy Komentarze i źródła pierwotne: M. Ciesielski, Rynek usług logistycznych, Difin, Warszawa 2005
(cytat, str. 121) Z przedstawionymi wyżej koncepcjami cech kierowniczych koresponduje ujęcie A. Jaegera upowszechnionie w literaturze krajowej przez F. Michonia, który również wymienia tylko naważniejsze cechy kierownicze: -zdecydowanie i odwaga, -nieprzeciętna energia i siła woli, kwalifikacje zawodowe i szeroki horyzont myślowy, -poczucie więzi grupowej, oddanie dla korektywu, -wysoki poziom moralny, stałość charakteru i głęboka wiara w ludzi
(cytat, str. 99) Naczelne kierownictwo zajmujące się wyznaczaniem misji, wizji organizacji i wiedzy oraz polityki, dopasowaniem i integracją całości, koordynowaniem całości działań, decydowaniem o kierunkach rozwoju, realizowanych projektach rozwojowych, sposobach i wielkości ich finansowania oraz kontrolą, nawiązywaniem, utrzymaniem i kształtowaniem kontaktów z otoczeniem. Naczelne kierownictwo uczestniczy także w pracach niższych poziomów, np. wspomaga zespoły sterujące i brokera, prowadzi zebrania z załogą, współpracuje z ewentualnie powołanymi komitetami przedstawicielskimi pracowników, prowadzi procesy mentoringu i coachingu. Naczelne kierownictwo jest elementem łączącym interesy właściciela i podległej organizacji.
(cytat, str. 359) Odpowiedzialność za projekt techniczny produktu lub programu powinna pozostawać w gestii jednoznacznie określonych osób, które wewnątrz i na zewnątrz firmy będą postrzegane jako kierownictwo projektu. Może ono być utożsamiane z konkretną osobą, na przykład z głównym konstruktorem, kierownikiem programu, starszym specjalistą lub konsultantem. Kierownictwo projektu jest odpowiedzialne za stwierdzenie, że aspekty projektowe każdej proponowanej zmiany zostały dokładnie zbadane, zwłaszcza pod kątem działania wyrobu, jego bezpieczeństwa, niezawodności i zamienności.
(cytat, str. 60) Problemy, którymi zajmują się kierownicy w organizacji, dadzą się sprowadzić do trzech podstawowych płaszczyzn działania: - kierowania zespołami ludzkimi, - podejmowania decyzji, - ponoszenia odpowiedzialności za rezultaty pracy na swoim odcinku.
Kierownicy nie stanowią grupy jednolitej, ich podział wyznaczają takie przesłanki, jak: - rodzaj zadań (czynności, funkcji), jakie wykonują w organizacjach, - poziom (szczebel organizacyjny), na którym usytuowane jest stanowisko kierownika oraz zakres jego działalności, - umiejętności i role kierownicze.
(cytat, str. 63) L. Katz wyróżnił trzy podstawowe rodzaje umiejętności potrzebnych każdemu kierownikowi. Są to:
umiejętności techniczne, oznaczające zdolność posługiwania się narzędziami, metodami i technologią w określonej specjalności. Chirurg, inżynier, muzyk czy księgowy muszą posiadać techniczne umiejętności w swoich dziedzinach. Kierownikowi potrzebne są umiejętności techniczne w takim stopniu, by potrafił „poradzić sobie z zadaniem”, za które odpowiada;
umiejętności społeczne, to znaczy zdolność współpracowania z innymi ludźmi, rozumienia ich i motywowania - zarówno poszczególnych osób, jak i grup. Kierownikowi potrzebne są umiejętności społeczne w stopniu umożliwiającym mu współpracę z innymi członkami organizacji dla właściwego prowadzenia zespołu roboczego;
umiejętności koncepcjne są umysłową zdolnością koordynacji oraz integrowania wszystkich interesów i działalności organizacji. Jest to zdolność postrzegania organizacji jako całości i współzależności jej części, a także zrozumienia, w jaki sposób zmiana w dowolnej części organizacji wpłynie na całość. R. Katz dodaje, że chociaż wszystkie trzy rodzaje umiejętności są niezbędne do skutecznego kierowania, to ich proporcjonalne znaczenie dla danego kierownika zależy od jego pozycji w organizacji.
(cytat, str. 222) Kierownictwo pierwszej linii- menedżerami pierwszej linii są menedżerowie wyposażeni w formalna władzę i odpowiedzialność za kierowanie organizacją(...) Po pierwsze, w trakcie formułowania i realizacji planów są oni cennym źródłem wewnętrznych informacji dla innych menedżerów. Po drugie, to właśnie menedżerowie liniowi średniego i niższego szczebla muszą realizować plany opracowane przez kierownictwo najwyższego szczebla. Kierownictwo liniowe wskazuje, analizuje i zaleca różne warianty programów, opracowuje budżety i przedkłada je do akceptacji, a wreszcie uruchamia realizację planów.