Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 53) Turystyka aktywizuje gospodarczo regiony, gdyż powoduje, że napływa do nich kapitał, powstają nowe miejsca pracy, lokalne firmy notują wyższe obroty, zwiększają się dochody miejscowej ludności, a do budżetu wpływają wyższe podatki. Jej znaczenie jest tym większe, że turystyka kreuje dodatkową działalność gospodarczą oraz zatrudnienie, pobudzając koniunkturę w innych sektorach gospodarki (np. budownictwie, przemyśle, rolnictwie).
(cytat, str. 27) W odniesieniu do danego kraju wyróżnia się następujące formy turystyki, - turystyka krajowa - podróże mieszkańców po własnym kraju, - turystyka przyjazdowa - przyjazdy do kraju osób stale mieszkających poza nim, - turystyka wyjazdowa 0 wyjazdy mieszkańców do innych krajów
(cytat, str. 23) Na uwagę zasługuje również definicja turystyki autorstwa K. Przecławskiego, zwracająca szczególna uwagę na aspekt społeczny, psychologiczny i kulturowy turystyki, określająca turystykę jako całokształt zjawisk ruchliwości przestrzennej, związanych z dobrowolną, czasowa zmianą pobytu, rytmu i środowiska życia oraz wejściem w styczność osobistą ze środowiskiem odwiedzanym (przyrodniczym, kulturowym bądź społecznym).
(cytat, str. 23) L. Nettekoven stwierdza, że "turystyka masowa stanowi całość zjawisk społecznych i gospodarczych, wynikających z dobrowolnej i czasowo ograniczonej zmiany miejsca pobytu, która podejmowana jest przez obcych dla zaspokojenia potrzeb niematerialnych, przy czym użytkuje się przede wszystkim urządzenia przeznaczone dla dużej liczby ludzi".
(cytat, str. 22) Zgodnie z definicją turystyki, zaproponowaną przez W. Hunzikera i obecnie uważaną za klasyczną, turystyka jest to zespół stosunków i zjawisk, które wynikają z podróży i pobytu osób przyjezdnych, jeśli nie występuje w związku z tym osiedlenie i podjęcie pracy zarobkowej.
(cytat, str. 33 - 34) - wypoczynkowo-zdrowotna, - kształceniowa ( w tym edukacji kulturowej oraz kształtowania świadomości ekologicznej), - wychowawcza, - etniczna, - ekonomiczna, - polityczna, - kształtowania przestrzeni (urbanizacyjna oraz kształtowania środowiska przyrodniczego).
(cytat, str. 33) Przyjmowana typologia funkcji turystyki według W.W. Gaworeckiego wyróżnia dziesięć podstawowych funkcji turystyki: wypoczynkową, zdrowotną, wychowawczą, kształceniową, edukacji kulturowej, kształtowania świadomości ekologicznej, etniczną, ekonomiczną, miastotwórczą i polityczną.
(cytat, str. 24) Według WTO turystyka obejmuje ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych lub innych nie dłużej niż rok bez przerwy poza swoim codziennym otoczeniem.
(cytat, str. 23) Natomiast M. Boyer zdecydowanie zalicza turystykę do typu aktywności czasu wolnego - loisir. Twierdzi, że "turystyka to aktywność czasu wolnego zakładająca zmianę miejsca pobytu, i dodaje, że ruch, poruszanie się jest tym, co czyni turystę".
(cytat, str. 22) Definicja A.S. Kornaka określająca turystykę jako zespół stosunków i zjawisk społeczno-gospodarczych, które wynikają z podróży i pobytu osób przyjezdnych, jeśli nie występuje w związku z tym osiedlenie i podjęcie pracy zarobkowej.
(cytat, str. 21) Jakość dostaw - kojarzy się jednoznacznie z dostarczaniem towarów, ale szeroka interpretacja tego pojęcia może oznaczać np. terminowość przewozów pasażerów linii lotniczych.
(cytat, str. 14) Wymagania to z kolei potrzeby lub oczekiwania, które zostały ustalone, przyjęte zwyczajowo lub mają charakter obowiązkowy. Warto zauważyć, że w odniesieniu do usług turystycznych występują nie tylko wymagania obowiązkowe (wynikające z mocy prawa), ale także przyjęte zwyczajowo.
(cytat, str. 20) Jakość projektu - wskazuje na konieczność takiego zaprojektowania usługi (jej części składowych oraz poszczególnych faz procesu świadczenia usługi), aby zapewnić możliwie najlepsze spełnienie funkcji, jakich oczekuje klient.
(cytat, str. 21) Jakość relacji - to czwarty wymiar jakości, utożsamiany czasami z jakością wykonania i dostaw. Określa on bowiem jakość samego kontaktu usługowego.
(cytat, str. 17) Jakość oczekiwania powstaje w umyśle potencjalnego nabywcy pod wpływem wielu czynników, wśród których najważniejsze to: potrzeby osobiste, dotychczasowe doświadczenia, kompetencje konsumentów, komunikacja rynkowa w tym reklama, dotrzymanie obietnicy rezerwacji.
(parafraza, str. 10 - 12) Zarówno w literaturze fachowej, jak i praktycznej działalności turystycznej funkcjonuje znacznie więcej podziałów oraz wyodrębnianych form turystyki. jednym z podstawowych, w którym zasadniczymi kryteriami są charakter przemieszczania się oraz ilość odwiedzanych miejscowości, jest podział na turystykę pobytową i turystykę wędrowną. Turystykę można podzielić także ze względu na powszechność uczestnictwa. Wyróżnia się wtedy turystykę masową, dostępną dla każdego i nie wymagającą specjalnego przygotowania, oraz turystykę kwalifikowaną wymagającą specjalnego sprzętu oraz przygotowania. Dodatkowo ze względu na czas trwania można wyróżnić turystykę krótkoterminową (weekendową oraz wyjazdy beznoclegowe)oraz długoterminową (powyżej trzech noclegów). Zarówno w mowie potocznej, jak i literaturze fachowej z zakresu turystyki funkcjonują jeszcze inne formy turystyki: - turystyka biznesowa - podróże w interesach - turystyka kongresowa - wyjazdy na konferencje, sympozja, seminaria itp. - turystyka motywacyjna - wyjazdy organizowane przez pracodawców dla swoich pracowników, które z jednej strony stanowić mogą nagrodę za rzetelną pracę lub osiągnięty sukces, a z drugiej zaś rodzaj zachęty na przyszłość - turystyka etniczna - podróże związane z miejscem pochodzenia w przeszłości, zarówno samych turystów jak i przodków - turystyka alternatywna - inaczej turystyka zrównoważona
(cytat, str. 12 - 13) TURYSTYKA ALTERNATYWNA (często używa się także terminu turystyka zrównoważona - sustainable tourism) - określenie, które wyznacza nowy sposób podejścia do turystyki, polegający ba preferowaniu takich form uczestnictwa oraz organizacji i obsługi ruchu turystycznego, który opiera się na zasadzie zrównoważonego rozwoju. jego istotą jest, aby rozwój turystyki na danym terenie odbywał się z korzyścią dla środowiska przyrodniczego, kulturowego, ludności terenów odwiedzanych, organizatorów turystyki, jak i samych turystów. Termin ten należy rozumieć jako przeciwieństwo turystyki masowej. Główną ideą turystyki alternatywnej jest kontrolowany rozwój, indywidualizacja, aktywność i wysiłek oraz poszukiwanie jak najbliższego kontaktu z ludnością miejscową.
(cytat, str. 9) W stanowisku wypracowanym w czasie Międzynarodowej Konferencji Statystyki w Turystyce, zorganizowanej przez WTO w Ottawie w 1991 roku, zaleca ona, aby turystykę traktować jako "...ogół czynności osób, które podróżują i przebywają w celach wypoczynkowych, służbowych, lub innych, nie dłużej niż przez rok bez przerwy, poza swoim codziennym otoczeniem, z wyłączeniem wyjazdów, których głównym celem jest działalność zarobkowa wynagradzana w odwiedzanej miejscowości".