Cytaty i parafrazy dla: cechy (0 - 20 z 46)

Chalmers A., Czym jest to, co zwiemy nauką?, Wydawnictwo Siedmioróg, Wrocław 1993

• Znaczącą bowiem cechą nauki jest to, że jest ona zdolna wyjaśniac i przewidywać.
  (Chalmers A. 1993, s. 27)

Stabryła A. (red.), Doskonalenie systemów zarządzania w społeczeństwie informacyjnym, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2006

• (Prussank)
  Jakość dokumecjacji systemu zarządznaia jakością:
  - łatwość użycia
  - zrobumiałośc
  - szybkość użycia
  - przydatność
  - odpowiedniość
  - dostępność
  - samoopisywalność
  (Stabryła A. (red.) 2006, s. 170-171)

Kasperek M., Elektroniczne systemy transakcyjne, , 1999

• Cechy elektronicznego pieniądza:
  - niezależność - od innej materialnej formy
  - bezpieczeństrwo
  - prywatność
  - możliwośc zawierania transakcji off-line,
  - przenoścność
  - podzielność
  (Kasperek M. 1999, s. 168-169)

Birchler U., Butler M., Information economics, Routledge, New York 2007

• Cechy wiedzy:
  1. świadomość - znamy możliwe stany świata
  2. Wszechstronność - znamy wszystkie implikacje tego co wiemy
  3. Wiedza - możemy wiedzieć tylko to co jest prawdziwe (tzn. zdarzenia które wystąpiły)
  4. Transparentność - nie możemy wiedzieć czegoś, niewiedząć żę to wiemy
  5. Mądrość - wiemy, żę czegoś nie wiemy,
  (Birchler U., Butler M. 2007, s. 149)

Durlik I., Inżynieria zarządzania, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 1996

• konieczność utrzymywania zapasów materiałowych jest podyktowana:
  - okresowością dosta,
  - nieregularnością transportu,
  - różnym i nierównomiernym zużyciem poszczególnych materiałów przez przedsiebiorstwo,
  - koniecznością "sezonowania" niektórych materiałów dla nadania im odpowiednich cech jakościowych,
  - koniecznością przygotowania surowca do produkcji.
  (Durlik I. 1996, s. 93)

Bross I., Jak podejmować decyzje, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965

• System przewidywań jest precyzyjny, jeżeli wprowadza jak najwięcej rozróżnień i nie zalicza zdarzeń do tej samej kategorii, jeżeli warto je klasyfikować bardziej szczegółowo.
  (Bross I. 1965, s. 72)

Fuller S., Knowledge management foundations, Butterworth-Heinemann, Boston 2002

• Wiedza ekspercka jest zjawiskiem społecznym, o czym świadczą następująće jej cechy:
  1. umiejętności związane z ekspertyzą są produktem wyspecjalizowanego szkolenia. Ekspertyza w jakimś obszarze nie może być odkryta zwyczajnie lub za pomocą innych sposobów nauki.
  
  2. Zarównko eksperci jak i przeciętni ludzie uznają iż wiedza eksperta odnosi się tylko do pewnych specjalnych sytuacji. Å»adna wiedza ekspercka nie może być stosowana uniwersalnie w każdym przypadku.
  
  3. Rozporządzanie wiedzą ekspercą jest uzależnione od kolegialnych wzorców odpowiedniej grupy ekspertów. Szeroka interdyscyplinarna dysputa na temat podstaw tej wiedzy z reguły obniża wartość tej ekspertyzy.
  
  4. Wartość intelektyalna wiedzy eksperckiej jest uzależniona od dostępności wyszkolonych ekspertów i ich osądów, w odniesieniu do zapotrzebowania na danego typu ekspertyzy. Zbyt dużo ekspertów lub przy zbyt małym zapotrzebowaniu, z reguły powodują dewaluację wartości danego rodzaju wiedzy.
  (Fuller S. 2002, s. 145-146)

Knosala R. (red.), Komputerowo zintegrowane zarządzanie. Tom I, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2000

• (A.Baruk)
  Informacją użyteczną z punktu widzenia potrzeb firmy jest taka jej postać, która spełnia następujące warunki:
  1) powinna być aktualna, czyli dostępna w czasie umożliwiającym właściwe działanie,
  2) wyczerpująca i dokładna, czyli dostarczająca wiarygodnego odzwierciedlenia rzeczywistości,
  3) kompletna, czyli dostarczająca wszystkich potrzebnych szczegółów i faktów,
  4) odpowiednia, czyli przydatna dla menedżerów w szczególnych warunkach i w odniesieniu do szczególnych potrzeb.
  (Knosala R. (red.) 2000, s. 17)

Potocki A. (red.), Mechanizmy i obszary przeobrażeń w organizacjach, Difin, Warszawa 2007

• (Bielawa)
  ... przywódca:
  - rozumie, w jakim stopniu praca grupy odpowiada celom firmy,
  - myśli o wcześniejszych i późniejszych fazach danego procesu,
  - stara się stworzyć wszystkim takie same warunki pracy, by dawała im radość,
  - jest trenerem i doradcą, a nie sędzią,
  - korzysta z liczb, żby lepiej zrozumieć swoich ludzi,
  - pracuje nad udoskonaleniem systemu, w którym działa wraz ze swoimi ludźmi,
  - wzbudza zaufanie,
  - nie oczekuje doskonałości,
  - słucha i uczy się,
  - umożliwia pracownikom wykonywanie ich zadań.
  (Potocki A. (red.) 2007, s. 524)

• (Lichtarski)
  Cechami zespołów zadanowych są:
  - koncentracja na wybranym, jasno okreslonym celu, tj. wykonaniu określonego projektu lub zadania, rozwiązaniu problemu, itp.
  - tymczasowość, polegająca na tym,, że po wykonaniu zadania czy zlikwidowaniu problemu, zespól ulega rozwiązaniu,
  - odejście od władzy opartej na autorytecie formalnym na rzecz władzy wynikającej z posiadania określonych kompetencji, tzw. władzy eksperckiej
  - orientacja na takie elementy jak praca zespołowa, współdziałanie, kolektywne podejmowanie decyzji, kreatywność oraz rozwój osobisty członków zespołu.
  (Potocki A. (red.) 2007, s. 165)

Pszczołowski T., Organizacja od dołu i od góry, Wiedza powszechna, Warszawa 1982

• kierownik powinien być inteligentny, bystry, wnikliwy, pomysłowy, systematyczny, rzutki, fachowy, wytrwały, lojalny, sprawiedliwy, towarzyski, elokwentny, wykształcony, kulturalny, pogodny, powinien mieć wyobraźnię, dobrą pamięć, zdolność koncentracji, cieszyć się autorytetem, powinien być cierpliwy, szlachetny, dzielny, odważnym moralny, uświadomiony politycznie, niezależny, samodielny, ustosunkowany, skromn, przystępny, spokojny, poważny, spostrrzegawczy, ambitny, ujmującym, uprzejmy, odpowiedzialny, opiekuńczy, troskliwy, staranny, pracowity, punktualny, dojrzały, skoordynowany, metodyczny, pewny siebie, rzetelny, sprawny, opanowany, przewidujący, elastyczny, tolerancyjny
  (Pszczołowski T. 1982, s. 82-83)

Mikuła B., Organizacje oparte na wiedzy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2006

• ... wiedza ... cechy;
  - wiedza może być tworzona rownymi metodami,
  - jest trudna do uchwycenia i pełnego wykorzystania, ale w przeciwieństwie do zasobów materialnych może być wykorzystana przez równe osoby w różnych miejscach,
  - jest względna i wieloznaczna co powoduje, że możę być różnie interpretowana przez różne osoby,
  - jest dynamiczna - uchwycenie jej wycinka może prowadzić do diametralnego jej przyrostu oraz ma zdolność do przyrostu w trakcie jej stosowania,
  - ma zdolność do szybkiej dezaktualizacji (starzenia się),
  - potrafi obniżyć poziom niepewności w ryzykownych przedsięwzięciach,
  - wartość jej może wzrastać z coraz szerszym wykorzystaniem,
  - potrafi się materializować, czyli uzewnętrznia się w produktach i usługach co powoduje, że jest imitowalna (jednak o różnym stopniu trudności).
  - implementuje się także w praktykach, strukturach i procesach organizacyjnych,
  - dzięki procesowi kodyfikacji podlega strukturyzacji w dokumentacji w dokumentacji technologicznej, dokumentacji organizacyjnej i bazach danych,
  - jako sama może stanowić produkt,
  - przybiera różną postać.
  (Mikuła B. 2006, s. 109)

Nowosielski S. (red.), Podejście procesowe w organizacjach, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław 2009``

• (Marciszewska)
  Procesy powinny charakteryzować się:
  - precyzyjnie określonym celem, którym jest tworzenie wartości dodanej dla szeroko rozumianego klienta,
  - ściśle określonym produktem procesu, będącym wynikiem działań realizowanych w procesie,
  - istnieniem właścieiela procesu, odpowiadającego za wyniki procesu,
  - istnieniem wyraźnie zdefiniowanych granic procesu, określonych przez dostawców i odbiorców,
  - istnienim wyraźnie zdefiniowanych wewnętrznych zakresów działań w procesie (standardów, procedur, zadań czy wymagań szkoleniowych) pozwalających na przypisanie odpowiedzialności do poszczególnych stanowisk,
  - istnieniem systemu ocen kojarzonym z procesem, pozwalającym na pomiar jego efektywnośći (koszty procesu, czas realizacji oraz jakość procesu),
  - tendencją do przekraczania granic wyznaczanych przez wypełniane funkcje,
  - uczestniczeniem poszczególnych pracowników organizacji w realizacji kilku procesów jednocześnie,
  - powtarzalnością, co daje możliwośc jego zapisania w formie umożliwiającej odczytanie przebiegu procesu przez realizatorów.
  (Nowosielski S. (red.) 2009``, s. 74-75)

Marek S., Białasiewicz M. (red.), Podstawy nauki o organizacji, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2011

• Głównym atutem outplacementu jest utrzymywanie pozytywnego wizerunku firmy w jej otoczeniu. Inne zalety to: pozytywny wpływ na kulturę organizacyjną w przedsiębiorstwie,zyskanie lojalności i pełnego zaangażowania w realizacje zadań pracowników pozostających w organizacji, złagodzenie protestów związków zawodowych i innych organizacji społecznych w firmie oraz nieponoszenie kosztów obsługi prawnej procesów sądowych o odszkodowania wytaczanych przez zwalnianych pracowników. Oprócz zalet dla przedsiębiorstwa outplacement niesie ze sobą korzyści dla pracowników. Można do nich zaliczyć: opiekę psychologiczną oraz uniknięcie lub zmniejszenie stresu emocjonalnego, brak statusu bezrobotnego (pracownicy nie szukają pracy z pozycji osób, którym wypowiedziano ostatnie stanowisko). Dodatkowo celem outplacementu jest zachęcenie pracowników do aktywności i wzrost ich samooceny, a także sfinansowanie przez pracodawcę zaplanowania kariery, szkoleń,doradztwa personalnego czy pomocy prawnej.
  (Marek S., Białasiewicz M. (red.) 2011, s. 204)

• Jeśli chodzi o organizację uczącą się, wyróżnia się dwa podstawowe kierunki jej określania. Po pierwsze, zakłada się, że jest to organizacja zwiększająca swoją elastyczność, ciągle się transformująca i adaptująca do zmian w otoczeniu. Po drugie, akcentuje się proces permanentnego uczenia się wszystkich jej członków oraz wiedzę jako kluczowy zasób organizacji. Oto kardynalne założenia organizacji uczącej się:
  - uczenie się powinno mieć charakter ciągły i świadomy, jest bowiem podstawową wartością tej organizacji;
  - proces uczenia powinien obejmować wszystkich uczestników organizacji, przy czym główny nacisk trzeba położyć na uczenie się zespołowe;
  - motywowanie do uczenia się.
  (Marek S., Białasiewicz M. (red.) 2011, s. 63)

• Za najistotniejsze cechy strategii innowacyjnej można przyjąć: formułowanie portfela innowacji skorelowanego z długookresową strategią podmiotu,uwzględnienie obszaru strategicznego, dostosowanie portfela projektów badawczych (licencji, ciągłej edukacji) do potrzeb rynku, integrację strategii rozwojowych i biznesowych, a także stałe partnerstwo między personelem badawczym, produkcyjnym i biznesowym w podmiocie gospodarującym.
  (Marek S., Białasiewicz M. (red.) 2011, s. 290)

• Organizacja wirtualna od strony technicznej jest wynikiem daleko posuniętego outsourcingu i rozbudowanych powiązań sieciowych.
  W literaturze przedmiotu podkreśla się cztery grupy charakterystycznych cech organizacji wirtualnej. Są to:
  - cechy konstytuujące - jednoczesne działanie na rzecz zaspokajania potrzeb klienta oraz wspólna optymalizacja całego łańcucha wartości produkcji;
  - atrybuty fizyczne - organizacja wirtualna nie ma żadnego wspólnego centrum administracyjnego,a powiązania między jej elementami mają charakter tylko prawny;
  - dodatkowe specyficzne cechy - najnowsza technologia informatyczna, pełne zaufanie, kluczowe kompetencje oraz brak rywalizacji;
  - korzyści - elastyczność i zdolność dopasowywania się do zmiennych sytuacji oraz tworzenie znacznego potencjału synergicznego.
  (Marek S., Białasiewicz M. (red.) 2011, s. 62)

• Oto cechy charakterystyczne gron:
  - koncentracja geograficzna (przestrzenna) - bliskość podmiotów sprzyja współpracy, a więc nawiązywaniu i podtrzymywaniu kontaktów z partnerami oraz wymianie informacji;
  - współpraca - kooperacja między uczestnikami grona prowadzi do efektów synergii i przepływu wiedzy, wzmacniając ich potencjał innowacyjny i konkurencyjność;
  - koncentracja sektorowa - uczestnicy grona pochodzą zwykle z jednego lub kilku pokrewnych sektorów;
  - specjalizacja - klastry z reguły stanowią grupę wyspecjalizowanych firm i instytucji;podział pracy sprzyja efektywności działania oraz obniżaniu kosztów, a specjalizacja wzmacnia także potrzebę współpracy i budowania sieci powiązań między uczestnikami gron;
  - współzależność - między uczestnikami grona zachodzą dynamiczne interakcje, w których jakości i intensywności jest bardzo często upatrywane podstawowe źródło ich sukcesu ekonomicznego.
  (Marek S., Białasiewicz M. (red.) 2011, s. 252)

• Specyfika aktywów obrotowych wyraża się w następujących cechach:
  1) krótki okres życia - zwykle krótszy niż rok, z wyjątkiem zapasów w przedsiębiorstwach o długim cyklu produkcyjnym czy należności z tytułu dostaw i usług, które są zaliczane do aktywów obrotowych bez względu na termin ich spłaty;
  2) zdolność do względnie szybkiego przekształcania się w inną postać, która jest uzależniona od specyfiki funkcjonowania przedsiębiorstwa;
  3) potrzeba synchronizacji poszczególnych faz cyklu operacyjnego, wynikająca z konieczności zapewnienia płynnego przebiegu procesów gospodarczych, które umożliwiałyby osiąganie pożądanych wyników przy mniejszej wielkości zainwestowanego kapitału.
  (Marek S., Białasiewicz M. (red.) 2011, s. 171)

• W.G. Nickels uważa, że przedsiębiorcę powinny charakteryzować następujące cechy osobowościowe:
  - dojrzałość w kierowaniu sobą,
  - wiara we własne siły,
  - orientacja na działanie,
  - energia,
  - liczenie się z ryzykiem.
  (Marek S., Białasiewicz M. (red.) 2011, s. 37)