Encyklopedia Zarządzania :: stosunki mi��dzyludzkie
Przeglądanie katalogu (kliknij)
Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
Wyszukiwarka pełnotekstowa (kliknij)
Cytaty i parafrazy dla: stosunki mi��dzyludzkie (0 - 10 z 10)
(cytat, str. 260 - 272) Siedem kluczy do poprawy stosunków z ludźmi: 1.Zgadzanie się z innymi. 2.Akceptacja. 3.Okazywanie wdzięczności. 4.Okazywanie innym uznania. 5.Podziw. 6.Uwaga. 7.Korzystanie z zasady bumerangu: Każde szczere uczucie okazane drugiemu człowiekowi prędzej czy później do ciebie wróci.
(cytat, str. 290) Sześć problemów dotyczących związków: 1. Brak zaangażowania. 2. Próby odmienienia partnera lub oczekiwanie od niego zmiany. 3. Zazdrość. 4. Użalanie się nad sobą. 5. Negatywne oczekiwania. 6. Niedopasowanie.
(cytat, str. 101) Metody pracowników operacyjnych stanowią podstawę zarządzania stosunkami ludzkimi; ich celem było stworzenie tayloryzmu o ludzkiej twarzy. Te metody koncentrują się na diagnozie, analizie i badaniu wielu małych problemów spotykanych w terenie nie mających znaczenia strategicznego. Rodzinę metod pracowników tworzą: - metody rozwiązywania problemów, - metody logicznego rozumowania, - metody niezawodności i ryzyka działania.
(cytat, str. 53) "Stosunki międzyludzkie, a zwłaszcza stosunki między kierownictwem a podległym personelem, w wielu przypadkach determinują wyniki osiągane w zakresie wydajności pracy."
(cytat, str. 17 - 19) Jeden z przedstawicieli tego kierunku, Douglas Mc Gregor sformułował w 1960 roku dwa przeciwstawne modele zachowań pracowników, nazywając je teorią X i teorią Y. Teoria X, w uproszczeniu i przejaskrawieniu, jak gdyby ilustruje poglądy większości klasyków organizacji i zarządzania. Opiera się ona na trzech założeniach: 1) Przeciętny człowiek ma wrodzoną niechęć do pracy i będzie jej unikał, jak tylko może. 2) Większość ludzi trzeba zmuszać do pracy, kontrolować, kierować nimi i grozić karami, aby wydusić od nich wysiłek potrzebny do osiągnięcia celów organizacji. 3) Większość ludzi woli, by nimi kierować, chce unikać odpowiedzialności, ma małe ambicje, chodzi im przede wszystkim o bezpieczeństwo. Przeciwstawne założenia, objęte teorią Y, charakteryzujące kierunek stosunków międzyludzkich, są następujące: 1) Fizyczny i umysłowy wysiłek przy pracy jest dla człowieka czymś równie naturalnym i potrzebnym, jak zabawa i wypoczynek. 2) Zewnętrzne kontrola i kary nie są jedynym sposobem skierowania wysiłku zatrudnionych na osiągnięcie celów organizacyjnych. Człowiek jest zdolny do kierowania sobą i do samokontroli dla osiągnięcia celów, które uznał za swoje. 3) Uznanie celów za własne jest funkcją związanych z ich osiągnięciem nagród. 4) Przeciętny człowiek uczy się w pewnych warunkach nie tylko akceptować odpowiedzialność, ale szukać jej, natomiast uchylanie się od odpowiedzialności-to wynik przeżytych wcześniej negatywnych doświadczeń. 5) Wśród ludzi jest powszechny stosunkowo wysoki poziom wyobraźni, pomysłowości, twórczego myślenia i inicjatywy w rozwiązywaniu problemów organizacyjnych. 6) W warunkach współczesnego przemysłu intelektualne zdolności przeciętnego człowieka wykorzystywane są jedynie częściowo.*
Podstawowe założenia kierunku stosunków międzyludzkich sformułowano następująco: 1. Potrzeby społeczne, a w szczególności potrzeba przynależności i uznania, są podstawowym źródłem pobudek organizacyjnego zachowania się pracownika. 2. Rozdrobnienie pracy, wynikające z nowych technologii, zmniejszyło zaspokojenie potrzeb społecznych pracownika, poszukuje więc on satysfakcji w stosunkach nieformalnych. 3. Uczestnictwo człowieka w organizacji jest tym bardziej niezawodne i wydaje, im wyższe jest jego morale (rozumiane jako pozytywny stosunek do organizacji) oraz im bardziej jest on zadowolony ze swej sytuacji w pracy. 4. Wysokie morale i wysoki poziom zadowolenia pracowników można osiągnąć przez stosowanie określonych technik zarządzania, których wspólną cechą jest okazywanie życzliwego zainteresowania sprawami podwładnych.**
Słowa kluczowe:stosunki międzyludzkie Komentarze i źródła pierwotne: Rozwinięcie w podrozdziale 9.4
(cytat, str. 15 - 16) W niektórych przypadkach konfrontacja ofiary i przestępcy jest korzystna z uwagi na skutki psychologiczne w postaci złagodzenia i przywrócenia zaufania w stosunkach społecznych, które może ona stworzyć. Wskazano następnie, że pozasądowe procedury mediacyjne i pojednawcze odznaczają się przede wszystkim takimi zaletami jak: możliwość uniknięcia stygmatyzacji (naznaczenia) przestępcy i nadmiernego rozgłosu wokół przestępstwa, co jest szkodliwe i dla ofiary, i dla przestępcy; uwolnienie sądów od nadmiernego obciążenia; możliwość doprowadzenia do pojednania przestępcy i ofiary, a nawet jej włączenia w proces rehabilitacji sprawcy. Podkreślono jednak, że procedury te powinny być stosowane tylko wtedy, gdy bezspornie służą interesom obu stron, co oznacza, że ofiary nie powinny być narażone na konieczność akceptacji rozwiązania korzystnego głównie dla przestępcy. Procedury te nie powinny nadto wchodzić w grę wówczas, gdy prawa jednej ze stron skuteczniej byłoby chronione na drodze postępowania sądowego niż mediacyjnego.
Słowa kluczowe:mediacja, procedura, stosunki międzyludzkie Komentarze i źródła pierwotne: Rozdział 24 Dysfunkcje w sferze doboru kadry kierowniczej Autor: Zdzisława Janowska Uniwersytet Łódzki
(cytat, str. 27) Doświadczenie pokazuje, że dla wielu ofiar fakt okazania skruchy przez przestępcę i dokonanie przeprosin są bardziej znaczące niż rekompensata finansowa.
Słowa kluczowe:stosunki międzyludzkie Komentarze i źródła pierwotne: Warren Bennis, An Invented Life : Reflections on LEadership and Change
(cytat, str. 93) Analizę stosunków międzyludzkich w przedsiębiorstwie i postaw pracowników kierowniczych i niekierowniczych należy przeprowadzić za pomocą wywiadów przy zapewnieniu pełnej dyskrecji i anonimowości.
Słowa kluczowe:wywiad, stosunki międzyludzkie Komentarze i źródła pierwotne: Glaister K.W., Husan R., Buckley P.J., Strategic Business Alliances. An Examination of the Core Dimensions, Edward Elgar Publishing Ltd, Cheltenham, 2005.
(cytat, str. 83) Najczęstszą przyczyną kłamania jest lęk, niskie poczucie własnej wartości i chęć poprawy swego samopoczucia oraz tzw. gry grzecznościowe. To ostatnie kłamstwo to "białe kłamstwo", które jest strategią leczenia stosunków międzyludzkich. Konwersacje grzecznościowe często zabraniają mówienia pełnej prawdy. Kiedy mamy do wyboru białe kłamstwo albo nieraz bolesną prawdę, wybieramy to pierwsze.
(cytat, str. 176) Do podtrzymywania dobrych stosunków ze współpracownikami potrzeba innych cech osobowości niż te, które wykorzystywane są przy zdobywaniu względów szefa.