Cytaty i parafrazy dla: kultura (0 - 20 z 171)

Bywalec C., Ekonomika i finanse gospodarstw domowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009

• Przez kulturowe determinanty zachowań ekonomicznych gospodarstw domowych rozumie się takie czynniki które mają - w sensie socjologicznym - genezę kulturową. Są one oczywiście mocno powiązane z przedstawionymi wcześniej czynnikami społecznymi. Niekiedy nawet trudno wytyczyć granicę między nimi. Do kulturowych determinant kształtowania dochodów oraz wydatków gospodarstw domowych należą przede wszystkim:
  
  ● przyzwyczajenia, zwyczaje i tradycje - narodowe, lokalne i rodzinne,
  ● systemy wartości,
  ● oddziaływanie wzorców konsumpcji,
  ● edukacja ekonomiczna.
  
  Ważną, aczkolwiek bardzo trudną do skwantyfikowania, rolę w kształtowaniu zachowań nabywczych jednostki ludzkiej oraz gospodarstwa domowego odgrywają obyczaje, tradycje, nawyki, przyzwyczajenia, nałogi, konwencje i stereotypy.
  (Bywalec C. 2009, s. 119-120)
Komentarze i źródła pierwotne: autor: Marek Dudek, Zygmunt Mazur, Jacek Obrzud

Witkowski J., Gołębska E., Kempny D., Eurologistyka w zarządzaniu międzynarodowym, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005

• Najistotniejsze dla logistyków różnice kulturowe mają te, które mogą mieć praktyczne zastosowanie w:
  
• negocjacjach dotyczących warunków dostaw,
  
• budowanie związków partnerskich,
  
• rozpoznawaniu hierarchii i typów przywództwa w ramach organizacji tworzących sieci dostaw.

(Witkowski J., Gołębska E., Kempny D. 2005, s. 142-143)

Stonehouse G., Hamill J., Campbell D., Purdie T., Globalizacja, Wydawnictwo FELBERG SJA, Warszawa 2001

• Kultura jakiejkolwiek grupy ludzi jest zbiorem wierzeń, zwyczajów, praktyk i sposobów myślenia, które dzielą oni między sobą przez wspólne przebywane i pracę. Jest to zbiór założeń wykorzystywanych we wzajemnych interakcjach, które ludzie po prostu akceptują, nie kwestionując ich. Postrzegalne aspekty kultury grupy ludzkiej przybierają formę rytualnego zachowania, symboli, mitów, opowieści, dźwięków i artefaktów.
  (Stonehouse G., Hamill J., Campbell D., Purdie T. 2001, s. 47)

Kolman R., Cisewski J. (red.), Jakość usług, Oficyna Wydawnicza Ośrodka Postępu Organizacyjnego Sp. z o. o., Bydgoszcz 1996

• Kultura przedsiębiorstwa to zbiór wartości, przekonań i elementów tradycji kształtujących świadomość i poczucie godności oraz wzajemnej solidarności załogi przedsiębiorstwa.
  (Kolman R. 1996, s. 169)

Sikorski C., Język konfliktu, C.H. Beck, Warszawa 2005

• Symbole kulturowe, jako instrumenty kulturowej socjalizacji, można podzielić na:
  -językowe,
  -fizyczne,
  -behawioralne;
  -osobowe.
  (Sikorski C. 2005, s. 83)

• Kultura etycznego konfliktu powinna być oparta na:
  -indywidualizmie,
  -poczuciu sprawiedliwości,
  -umiejętności empatii,
  -gotowości do poszukiwania kompromisu.
  (Sikorski C. 2005, s. 70)

Jakubowska U. (red.), Komunikacja między ludźmi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007

• Dobra komunikacja podlega wpływom norm związku lub kultury.
  (Jakubowska U. (red.) 2007, s. 44)

• Kultura składa się z trwałych wzorów myślenia, wartości i zachowań, które określają grupę ludzi.
  (Jakubowska U. (red.) 2007, s. 80)

Grajewski P., Koncepcja struktury organizacji procesowej, TNOiK Dom Organizatora, Toruń 2003

• kultura:
  - w każdej organizacij istnieje kultura organizacyjna,
  - każda organizacja ma kulturę organizacyjną niepowtarzalną, unikatową i w pewnych przejawach wyjątkową,
  - kultura kształtuje w organizacji zachowania jej członków, tożsamość wewnętrzną firmy i jej wizerunek zewnętrzny,
  - jest trudna do precyzyjnego zdefiniowania,
  - jest pojęćeim wielowymiarowym, przenikającym się na różnych poziomach,
  - jest względnie stała (mało dynamiczna).
  - aby ją zmieniać trzeba szczególnie dużo wysiłku, czasu i umiejętności.
  (Grajewski P. 2003, s. 252)

Cakrt M., Kto jest Kim. Typy osobowości dla menedżerów, Helion, Gliwice 2006

• W najogólniejszym znaczeniu kultura oznacza różnorodność sposobów, na jakie różna społeczeństwa lub populacje organizują swoje życie.
  (Cakrt M. 2006, s. 36)

Bjerke B., Kultura a style przywództwa, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2004

• Dla Amerykanina czas jest jeszcze jednym elementem środowiska, z którym trzeba się uporać. W takiej kulturze jak amerykańska czas traktuje się liniowo - jako ciąg następujących po sobie zdarzeń (Trompenaars 1995,s.10). W Ameryce "czas to pieniądz": należy odpowiednio nim gospodarować, rozsądnie go wykorzystywać i nie trwonić.
  (Bjerke B. 2004, s. 100)

• W oczach niektórych ludzi z zewnątrz amerykańscy menedżerowie mają obsesję na punkcie fuzji, przejęć i krótkoterminowych zysków.
  (Bjerke B. 2004, s. 100)

• W praktyce biznesowej niekompetencja w dziedzinie kultury może narazić przedsiębiorstwo na stratę milionów dolarów ... w wyniku nieudanych negocjacji albo doprowadzić do zmniejszenia liczby kontraktów, ograniczenia wielkości sprzedaży oraz złych stosunków z klientami.
  (Bjerke B. 2004, s. 15)

• ... japońscy menedżerowie przedkładają intuicję nad myślenie logiczne, czym różnią się od amerykańskich studentów MBA, a nawet od japońskich adeptów zarządzania (intuicja przychodzi z wiekiem i doświadczeniem). Ogólnie rzecz biorąc, Japończycy podejrzliwie odnoszą się do nadmiaru logiki.
  (Bjerke B. 2004, s. 207)

• Kiedy Japończycy mówią, że organizacja to ludzie, naprawdę tak myślą. Wiedzą, że bardzo wiele dzisiejszych problemów przedsiębiorstwa wykracza poza kompetencje organizacji czy formalne planowanie. Tylko aktywni i czujni członkowie organizacji, pracujący jako zintegrowany zespół, mogą odpowiednio do nich podejść i je rozwiązać.
  (Bjerke B. 2004, s. 212)

• Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że przedsiębiorstwa często odnoszą sukces właśnie dlatego, że ich pracownicy mogą działać zgodnie z głoszonymi przez nie wartościami, i że przedsiębiorstwa z tradycjami mają do zaoferowania bogaty i złożony zestaw wartości - a nie tylko produkty i usługi.
  (Bjerke B. 2004, s. 47)

• Charakterystyczne dla Azji podkreślanie autorytetu rodziców i osób starszych (konfucjanizm) może zniechęcać do kreatywności, współzawodnictwa i innowacji. Rządy kilku państw azjatyckich okazują dziś duże zaniepokojenie brakiem kreatywności, np. w systemie szkolnictwa. Jak dotąd chiński sposób prowadzenia interesów - nawet jeśli jest w dużym stopniu spersonalizowany ... - opiera się głównie na naśladownictwie; raczej wzoruje się na innych, niż wytycza nowe kierunki.
  (Bjerke B. 2004, s. 165)

• Kultura składa się z podstawowych norm zachowania, wartości i założeń (przekonań). Te normy, wartości i założenia zostały wypracowane (i nadal są wypracowywane) intersubiektywnie. Nawet jeśli ich znaczenie zależy od ludzi, którzy się nimi posługują, to i tak pozostają one w większej części nieuświadamiane. Wpływają na zachowanie, klimat organizacji (czy jej ekwiwalentu) i inne przejawy kultury, ale same są niematerialne i niebehawioralne.
  (Bjerke B. 2004, s. 45)

• Japończycy, Arabowie i Chińczycy należą do kultur, w których normą jest brak zaufania do innych ludzi. Nieufność jest czymś typowym dla Arabów, a zwłaszcza dla Chińczyków. Japończycy ściśle ze sobą współpracują; ....
  (Bjerke B. 2004, s. 252)

• Autorytet jest dla Chińczyka bardzo ważny (Jansson 1987,s.15). W badaniach opisanych przez Naisbitta (1955,s.73) szacunek dla władzy okazał się najważniejszą wartością społeczną wśród Azjatów. W swojej krytycznej analizie kultury chińskiej Yang stwierdził, że jest ona "umęczona polityką zniewalania" i przeniknięta "irracjonalną czcią dla władzy" (1991,s.110-111).
  (Bjerke B. 2004, s. 166)