Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 15 - 16) Sabotaż należy do zakładowego dnia codziennego każdego przedsiębiorstwa. Problematyczne są koszty tego destruktywnego działania współpracowników.
(cytat, str. 26) Granice miedzy brakiem zaangażowania a sabotażem są płynne. Obydwa zjawiska maja negatywne skutki, a ich przyczyna często jest taka sama: pracownicy nie identyfikują się ze swoim zakładem.
(cytat, str. 30) W roku 1916 nastąpiła pierwsza próba zdefiniowania tego zjawiska. Autorką jest Elisabeth Gurley Flinn. Według niej sabotaż to: …w pierwszej linii powstrzymywanie się od produktywności. Sabotaż oznacza zmniejszenie produkcji, obniżenie jakości lub złą obsługę. Sabotaż to niematerialna przemoc. Sabotaż to część procesu przemysłowego.
(cytat, str. 32) Poprzez niemiłe niespodzianki i rozmyślenie dokonywane szkody pracownicy przyczyniają się do wysokich kosztów, które ponosi zakład. Inaczej niż uprzednio rzadko odgrywa tu ważna rolę motyw walki klasowej. Pojęcie sabotażu zyskało więc z biegiem czasu inne znaczenie.
(cytat, str. 35) Psycholodzy doszli mianowicie do wniosku, że: - czterech pracowników na dziesięciu było w zeszłym roku na zwolnieniu, chociaż byli zdrowi i mogli pracować - 8 procent opuściło pracę 5 lub więcej razy bez uzasadnionego powodu - 41 procent naciąga obliczenia kosztów na swoją korzyść - 60 procent kradnie rzeczy z pracy - 76 procent obciąża rachunek telefoniczny pracodawcy swoimi prywatnymi rozmowami
(cytat, str. 42) Chęć wyrażenia niezadowolenia jest centralnym motywem w większości przypadków sabotażu. W wypadku przestępstw przywłaszczenia na pierwszym lanie stoją niemalże wyłącznie własne, prywatne interesy oraz sprawy finansowe
(cytat, str. 53) Czy dany pracownik będzie sabotował, czy też zostanie nadal niezauważalny, jest ściśle związany z tym: - jaka jest jego pozycja zawodowa - jakie zauważy możliwości zaszkodzenia - jak dobry jest system kontroli w przedsiębiorstwie - jak wysokie jest ryzyko, ze zostanie złapany - jakie sankcje mu grożą.
(cytat, str. 80) Klasyczny sabotaż, czyli niszczenie urządzeń i zakłócanie procesów w zakładzie opiera się w większości na wrogim nastawieniu do pracodawcy. Chęć uzyskania zadośćuczynienia jest ważniejsza niż osobiste korzyści.
(cytat, str. 110) Profilaktyka zakłada analizę przyczyn destrukcyjnych działań. Ostatecznie jest to przecież duża różnica, czy pracownik sabotuje z powodu niezadowolenia, czy też chce się wzbogacić.
(cytat, str. 144) Jest prawie niemożliwe wyłonienie podczas dobierania personelu wszystkich potencjalnych sabotażystów. Wiele osób dopiero staje się sprawcami w wyniku złych warunków pracy. Najlepszymi pomocnikami przy doborze odpowiednich kandydatów są specjalne systemy indykatorów.
(parafraza, str. 70 - 71) Brytyjski etnolog, Gerald Mars, podjął próbę przedstawienia charakterystycznych typów sprawców i ich powiązania z wewnątrzzakładową strukturą organizacyjną na przykładzie porównania ich do zwierząt: - „osły pociągowe” (działanie w izolacji) - „wilki” (jasny podział ról) - „sokoły” (indywidualni, niezależni) - „sępy” (luźna grupa)
(parafraza, str. 104 - 107) Osoby z kierownictwa są po części same winne występowaniu sabotażu w firmie, ponieważ popełniają cztery bardzo istotne błędy: 1. Menedżerowie sądzą, że istnieje tylko jedna ideologia firmy 2. Menedżerowie robią dobrą minę do złej gry 3. Menedżerom brakuje kompetencji w zarządzaniu 4. Menedżerowie mają „klapki na oczach”
(cytat, str. 17) Sabotażem jest „dezorganizowanie pracy poprzez umyślne uchylanie się od niej lub świadome wadliwe jej wykonywanie poprzez uszkodzenie, niszczenie środków produkcji, ukryte, zamaskowane działanie mające na celu przeszkodzenie w realizacji jakiegoś planu9. W dzisiejszych uwarunkowaniach organizacyjnych mamy najczęściej do czynienia z sabotażem ukrytym. Metody i sposoby kontroli, ale również systemy jakości ograniczają umyślne i świadome wadliwe wykonywanie pracy. Nie mogą jednak ograniczyć działań ukrytych, szczególnie tych, które obejmują realizację planów, osiąganie celów. Sabotaż łączy się ze zdradą. Przykładem takiego połączenia jest sytuacja, w której organizacja zamierza w najbliższym czasie uruchomić nową produkcję, a ktoś z pracowników sprzedaje plany produkcji firmie konkurencyjnej. Zarządzanie zasobami ludzkimi musi uwzględniać kształtowanie systemu wartości. W przeciwnym razie organizacje będą pełne patologicznych zachowań.