Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 46 - 47) Koncentracja w przeciwieństwie do kooperacji oznacza połączenie przedsiębiorstw w sensie kapitałowym. Może odbywać się w formach:
fuzji (następuje łączenie dwóch lub więcej przedsiębiorstw w taki sposób, że tworzą one nową jednostkę w sensie prawnym);
przejęć (nabycie akcji, udziałów, całości bądź części majątku przedsiębiorstwa przez inne przedsiębiorstwa);
tworzenia związku gospodarczego przedsiębiorstw pozostających pod względem prawnym samodzielnymi podmiotami, ale powiązanych kapitałowo.
We współczesnym handlu nasila się zjawisko koncentracji. Jego przejawem jest powstawanie dużych przedsiębiorstw i zwiększanie się ich udziału w rynku poprzez rozwój sieci sklepów. Można wyodrębnić trzy grupy sieci handlowych:
sieci filialne, należące do przedsiębiorstw lub ich grup (koncernów), będące wyrazem koncentracji kapitałowej;
sieci sklepów tworzone przez przedsiębiorstwa zintegrowane poziomo (np. grupy zakupowe detalistów) lub pionowo (np. grupy hurtowników), będące przejawem koncentracji organizacyjno-technicznej;
sieci franchisingowe jako przejaw koncentracji i integracji organizacyjnej.
Jerzy Dietl,
Marketing. ,
Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1985, ISBN: 83-208-0478-7 (94+9)
(cytat, str. 75 - 76) Sieć rynku jako wyraz powiązań między podmiotami rynku: 1) Powiązania techniczne. Producent dostosowuje np. swoją technologię do zaopatrzenia, które może dostarczyć lub preferuje dostawca (typowy przykład dla sytuacji braków w zaopatrzeniu) lub odwrotna sytuacja (na ogół rynek nabywcy) - adaptacja produktu dostawcy do specyficznych wymogów odbiorcy. 2)Powiązania w określonym okresie. Większość form kooperacji gospodarczej między przedsiębiorstwami ma ten właśnie charakter. Podejmuje się współpracę w celu wykonania określonego zadania w danym okresie. Często powiązania te odnoszą sio do różnych poziomów rynku (np. współpraca między przedsiębiorstwem handlowym i przemysłowym). 3) Powiązania o charakterze administracyjnej zależności typu formalnego i nieformalnego. Jest to zależność ograniczająca podejmowanie przez podmiot gospodarczy samodzielnych decyzji względem rynku. Decyzja ta musi być uzgodniona z daną instytucją} lub też nawet instytucja ta podejmuje tę decyzję, a przedsiębiorstwo jest jedynie wykonawcą. 4) Powiązania oparte na wzajemnej wiedzy o swoich możliwościach np. między dostawcą i nabywcą. 5) Powiązania oparte na więziach społecznych (zwykle bazują na różnych związkach nieformalnych wynikających często z długoletniej znajomości). Mogą być one następstwem różnych grup nacisku (lobby). Odgórne ograniczenie powiązań poziomych między przedsiębiorstwami sprzyja różnym powiązaniom o charakterze nieformalnym, często niezgodnych z prawem. 6) Powiązania formalne oraz ekonomiczne. Wynikają one z różnych rodzajów sformalizowanego wiązania się przedsiębiorstw w postaci: umów, wspólnych przedsięwzięć gospodarczych, łączenia własności, wzajemnego kredytowania itp.
Słowa kluczowe:sieć rynku Komentarze i źródła pierwotne: J.Dietrych,Panowanie nad jakością,'Przegląd techniczny',nr 40.
(cytat, str. 25) Szczególnym wyróżnikiem gospodarki opartej na wiedzy jest jej sieciowość. Istotne stają się zwłaszcza sieci gospodarcze (ciągi powiązań między organizacjami gospodarczymi), sieci komputerowe (Internet, Intranet, Ekstranet) oraz sieci społeczne (wspólnoty towarzyskie, wspólnoty wiedzy, wspólnoty zainteresowań, konsumenckie, kliencie itp.). Wszystkie wzajemnie się przenikają, oddziałując na siebie i tworząc specyficzne warunki konkurowania, współpracy i wpływu organizacji na otoczenie, jak i otoczenie na organizacje. Warunki te tworzą konieczność identyfikowania powiązań i kształtowania relacji między uczestnikami rynku w skali globalnej.