Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(parafraza, str. 71 - 72) Według Portera sektor jest to grupa przedsiębiorstw wytwarzających wyroby lub usługi o podobnym przeznaczeniu. Sektor skupia przedsiębiorstwa produkujące grupę produktów lub usług zaspokajających określoną potrzebę klientów. Kryterium wydzielenia określonego sektora jest korzystanie z tych samych źródeł zaopatrzenia i zaspokajanie tej samej potrzeby przez grupę przedsiębiorstw.
Słowa kluczowe:sektor Komentarze i źródła pierwotne: Ibidem, s. 234-235.
(cytat, str. 150) "Sektor globalny (...)sektor, w którym znaczącą część rynku zajmują firmy globalne, prowadzące między sobą grę konkurencyjną w skali całego świata, a strategiczna sytuacja konkurentów na podstawowych rynkach regionalnych lub krajowych zależy w dużym stopniu od ich ogólnej sytuacji w skali światowej. (...) każdy sektor ma pewien potencjał globalizacyjny, czyli zdolność do kształtowania w jakimś zakresie warunków do globalnej konkurencji."
(cytat, str. 94) "(...) sektor to część przemysłu grupująca przedsiębiorstwa produkujące wyroby lub usługi o podobnym przeznaczeniu i sprzedające je na tym samym geograficznie rynku."
(cytat, str. 15) ,,Wprawdzie nie sporządzono dotychczas precyzyjnej definicji sektora, ale przyjmuje się, że jest to grupa przedsiębiorstw współtworzących podobne łańcuchy wartości, stosujących podobne techniki i technologie. Wynika stąd, że wszystkie przedsiębiorstwa działające w określonym sektorze będą miały podobne następujące kluczowe cechy: umiejętności, kompetencje, procesy i działania zwiększające wartość, materiały wykorzystywane w produkcji, kanały dostawców, kanałdystrybucji, produkty bazujące na podobnej technologii.''
(parafraza, str. 57 - 58) Możliwa jest redystrybucja środków w obrębie sektora budżetowego. Pionowa redystrybucja polega na nieodpłatnym i bezzwrotnym przekazywaniu środków pieniężnych pomiędzy instytucjami tego sektora. Wykorzystuje się tu głównie dotacje: celowe i wyrównawcze. Pozioma redystrybucja środków polega na przekazywaniu środków pomiędzy organami samorządowymi tego samego szczebla, np. z budżetu X na rzecz budżetu Y.
(cytat, str. 57) Sektor składa się z grupy firm produkujących podobne wyroby (dobra lub usługi). Pomimo że nie istnieje żadna precyzyjna definicja sektora, można oczekiwać, że wszystkie firmy działające w określonym sektorze będą miały następujące cechy: 1. umiejętności i kompetencje, 2. technologię, 3. procesy i działania zwiększające wartość, 4. materiały (szczególnie zapasy wkładów), 5. kanały dostawców, 6. kanały dystrybucji, 7. produkty.
(cytat, str. 7) Globalizacja sektora oznacza zasięg, w jakim działania członków danego sektora są konfigurowane i koordynowane globalnie w celu osiągnięcia wartości dodanej.
(cytat, str. 75) Sektory konkurencyjne to takie, które wytwarzają produkty lub usługi substytucyjne. Należy analizować je, uwzględniając: 1. zdolność produktu do substytucji - ile brakuje substytutowi do zaspokojenia tych samych wymagań klientów, które zaspokaja oryginalny produkt lub usługa, 2. kluczowe kompetencje firm w sektorze, 3. liczbę i rozmiar firm w sektorze.
(cytat, str. 133) Porozumienie współpracy sektorowej Porozumienia te zazwyczaj stosowane były w umowach pomiędzy firmami zachodnimi a agencjami lub przedsiębiorstwami państwowymi bloku wschodniego. W ich skład wchodzi licencjonowanie, porozumienia pomocy technicznej, projekty wykonawcze i produkcja kontraktowa, a oprócz tego kontaktowe przedsięwzięcia joint venture oraz przedsięwzięcia trójstronne
(cytat, str. 146) Przez atrakcyjność sektora będziemy rozumieli siłę przyciągania danej dziedziny gospodarowania. Atrakcyjność jest pewną cechą złożoną, stanowiącą agregat cech rynkowych, finansowych i techniczno-organizacyjnych, które są przydatne dla określonej grupy organizacji.
(cytat, str. 176 - 177) z punktu widzenia stosunku podmiotów do procesów gospodarczych można zatem wyróżnić: sektory realne oraz sektory finansowe. Posługując się przyjętą terminologią stosowaną w systemie SNA/ESA, w obu sektorach można wyróżnić następujące podmioty: Sektory realne: spółki i quasi-spółki finansowe, gospodarstwa domowe, instytucje prywatne nie nastawione na zysk Sektory finansowe: instytucje kredytowe, przedsiębiorstwa ubezpieczeniowe, państwo.
(cytat, str. 179) wyodrębnienie z gospodarki narodowej sektorów realnych oraz sektorów finansowych ma istotne znaczenie w opisie mechanizmu krążenia dóbr i dochodów w gospodarce.
(parafraza, str. 198 - 202) W wielu sektorach u podstaw rozproszenia leżą przyczyny ekonomiczne. Są to m.in.: - niskie ogóle bariery wejścia, - brak ekonomii skali lub krzywej doświadczenia, - wysokie koszty transportu, - wysokie koszty składowania albo przypadkowe wahania wielkości sprzedaży, - brak korzyści wynikających z wielkości przy transakcjach z nabywcami lub dostawcami, - dysfunkcjonalność skali pod jakimś ważnym względem, - niskie koszty ogólne, - różnorodność kosztów ogólnych, - duży udział twórczości, - ścisły lokalny nadzór, - osobista obsługa, - lokalna reputacja i miejscowe kontakty, - różnorodna potrzeby rynku, - znaczna zróżnicowanie wyrobu, zwłaszcza oparte na dobrej marce, - bariery wyjścia, - miejscowe przepisy, - państwowe zakazy koncentracji, - nowość.
(cytat, str. 250) ,,Za sektor schyłkowy uważa się taki, w którym przez dłuższy czas występuje spadek wolumenu sprzedaży w wymiarze bezwzględnym. Spadku tego nie można przypisać cyklowi koniunkturalnemu czy innym krótkookresowym zakłóceniom, jak strajki czy przerwy w dostawach materiałowych.''
(cytat, str. 164) ,,Ewolucja sektora ma zasadnicze znaczenie dla formułowania strategii. Może ona zwiększyć lub zmniejszyć atrakcyjność sektora jako okazji do inwestowania i często wymaga od firm dokonania strategicznych modyfikacji. Ważne jest zrozumienie procesu ewolucji sektora i zdobycie umiejętności prognozowania zmiany, gdyż koszt strategicznego reagowania zazwyczaj rośnie wraz z tym, jak potrzeba wprowadzania zmian staje się coraz bardziej oczywista; zaś korzyści płynące z najlepszej strategii są największe w przypadku tej firmy, która pierwsza ją wprowadzi.''
(cytat, str. 215) ,,Pojawiające się sektory to takie, które nowo powstały lub uległy przekształceniu w wyniku innowacji technicznych, relatywnych zmian w kosztach, wystąpienia nowych potrzeb klientów lub innych zmian ekonomicznych i socjologicznych podnoszących nowy wyrób lub usługę na szczebel potencjalnie żywotnej okazji gospodarczej.''
(parafraza, str. 220 - 223) Czynniki ograniczające rozwój sektora: - niemożność uzyskania surowców i komponentów, - okres gwałtownego wzrostu cen surowców, - brak infrastruktury, - brak wyrobów lub technologii, - postrzegane prawdopodobieństwo przestarzałości, - rozterki klientów, - nierówna jakość wyrobów, - opinia i wiarygodność w środowisku finansowym, - zezwolenie władz, - wysokie koszty, - reakcja zagrożonych jednostek.