Cytaty i parafrazy dla: media (0 - 20 z 88)

Juszczyk S., Człowiek w świecie elektronicznych mediów - szanse i zagrożenia, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2000

• Media stanowią integralną część współczesnej rzeczywistości. Dzięki nim świat jest zupełnie inny niż ten, w którym żyły poprzednie pokolenia. Media są przecież tworem człowieka. Nie tylko usprawniają jego pracę, ale również zwrotnie oddziałują na niego i wpływają na postrzeganie przez niego rzeczywistości. Konsekwencje tych wpływów są widoczne we wszystkich sferach życia: ekonomicznej, społecznej i politycznej. Media mają coraz silniejszy wpływ na systemy wychowania i systemy edukacyjne. Ze względu na ich wszechobecność oraz wzrastającą siłę oddziaływań człowiek szybko może poddać się ich wpływom, a często nawet ulec uzależnieniu. Dlatego media mogą stać się naszym sprzymierzeńcem lub wrogiem w procesie edukacji, w zależności od tego, jak jesteśmy przygotowani do komunikowania się z nimi.
  (Juszczyk S. 2000, s. 38)

• Dzisiaj, gdy kreowana przez media elektroniczne, a najbardziej przez telewizję i internet, sztuczna rzeczywistość ogarnia cały świat, media zaczęły dominować nad rzeczywistością realną i wysunęły się na pierwszy plan. Chcą nawet sterować działaniami polityków i sędziów. W takiej sytuacji możemy być świadkami manipulowania informacjami.
  (Juszczyk S. 2000, s. 65)

• Media często zabierają czas wolny odbiorcom, który mogliby przeznaczyć na sprawy rodzinne, wypoczynek, relaks lub korzystanie z innych form kontaktu z kulturą (na przykład teatrem, operą, baletem). Odbiorcy masowi przyswajają sobie treści kultury masowej związanej na przykład z modą obyczajową lub odzieżową, szerzącą się szczególnie wyraźnie po nadaniu popularnych seriali.
  (Juszczyk S. 2000, s. 56)

• Edukacja medialna jest traktowana jako element kształcenia ogólnego dzieci i młodzieży, a także nauczycieli i całego społeczeństwa. Celem edukacji medialnej powinno być przygotowanie do właściwego odbioru komunikatów medialnych, a także do posługiwania się mediami jako narzędziami komunikowania, uczenia się, zdobywania, gromadzenia i przetwarzania informacji. Edukacja medialna obejmuje swym zasięgiem również technologię informacyjną. W jej ramach opisujemy, analizujemy i upowszechniamy zastosowania edukacyjne mediów w różnych dziedzinach, przedmiotach i formach kształcenia szkolnego, ustawicznego i zdalnego. W nowoczesnej pracy edukacyjnej należy wykorzystywać kompleksowe instrumentarium medialne, takie jak: prasa, radio, telewizja, wideo, komputery, multimedia i sieci informacyjne.
  (Juszczyk S. 2000, s. 51)

• Rynkiem mediów rządzą te same prawa co rynkiem towarów konsumpcyjnych. To, co media oferują, traktowane jest jak towar, którego cenę wyznacza popyt. Tandeta jest powszechnie dostępna i niedroga. Za dobry towar należy płacić. Jego nabycie daje nie tylko satysfakcję, ale stanowi także znak prestiżu, przynależności do grupy wyższej: zamożniejszych, lepiej wykształconych i wybredniejszych.
  (Juszczyk S. 2000, s. 40)

• Umiejętność dokonywania trafnego wyboru treści upowszechnianych przez środki masowej komunikacji pozwala na aktywne uczestniczenie w życiu społecznym i kulturalnym. Wybór programów telewizyjnych, filmów wideo lub gier komputerowych nie może więc być przypadkowy, zawsze należy brać pod uwagę z jednej strony charakter i treść programu, a z drugiej - możliwości percepcyjne dziecka, jego wiek i rozwój psychiczny. Niezbędny jest więc proces przygotowujący do racjonalnego korzystania z mediów.
  (Juszczyk S. 2000, s. 203)

• Coraz powszechniejsze staje się lenistwo umysłowe, indyferentyzm, kult ignorancji, wszechobecny banał - to nie jedyne skutki wpływu źle wykorzystywanych mediów.
  (Juszczyk S. 2000, s. 99)

Jabłoński M., Dostęp do informacji i jego granice, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2002

• Stwierdzamy, że podstawowym mankamentem polskiego systemu prawnego jest brak wyraźnych i jednoznacznych norm łagodzących postanowienia u.o.d.o. w odniesieniu do działalności mediów.
  (Jabłoński M. 2002, s. 306)
Komentarze i źródła pierwotne: Za:C.J. Fombrun, V.Rindova, Who's Tops and Who Decides? The Social Construction of Corporate Reputations, New York University, Stern School of Business, Working Paper, 1996.
Definicje reputacji z perspektywy teorii gier, zarządzania i socjologii można znaleźć w: T.J. Dąbrowski, Reputacja Przedsiębiorstwa, Oficyna a Wolters Kluwers business, Kraków 2010 s. 74-75.

Anderson C., Długi ogon, Media Rodzina, Poznań 2008

• "W dzisiejszych czasach młodzi ludzie nie chcą mieć za autorytet wyimaginowanego bożka, który mówi im, co jest dla nich ważne. Nie chcą być kontrolowani przez media, a odwrotnie - sami chcą je kontrolować"
  (Anderson C. 2008, s. 61)

• wszystkie programy z czołówki oglądalności, poza jednym, pochodzą z II połowy lat 70' lub początku 80'. Tym wyjątkiem były Zimowe Igrzyska Olimpijskie i 1994 roku, a więc też dość dawno.
  (Anderson C. 2008, s. 62)

Greenspan A., Era zawirowań, Muza, Warszawa 2008

• W straszliwej historii głodu na świecie poważny problem tego typu nigdy nie wystąpił w niezależnym i demokratycznym kraju z relatywnie wolnymi mediami. Nie ma odstępstw od tej reguły, niezależnie od tego, gdzie byśmy ich szukali.
  (Greenspan A. 2008, s. 286)

Ostrowicki M. (red.), Estetyka reklamy, Agencja Wydawniczo-Poligraficzna Art-Tekst, Kraków 2002

• W polskich mediach reklama stała się codziennością. Jest powszechną i istotną częścią kultury masowej, czerpie pełnymi garściami z wszelkich wzorców, skojarzeń, archetypów, jakie funkcjonują w świadomości społecznej.
  (Ostrowicki M. (red.) 2002, s. 319)

Karciarz M., Informacja w internecie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010

• Telewizja, radio i prasa to media monologu, a więc komunikacji jednokierunkowej, w której aktywny nadawca nie dyskutuje z biernym odbiorcą, a tylko "komunikuje" mu rzeczywistość w formie dogmatu.
  (Karciarz M. 2010, s. 31)

Juszczyk S., Komunikacja człowieka z mediami, Wydawnictwo Naukowe Śląsk , Katowice-Warszawa 1998

• "Paradoksem jednak jest to, że odizolowany fizycznie od innych ludzi użytkownik komputera w tym samym czasie integruje się komunikacyjnie z oddalonymi od niego użytkownikami określonych technologii informatycznych. Czyli pewne media komunikacyjne w intelektualnej wymianie informacji i wiedzy społecznie nas integrują, przy jednoczesnej fizycznej i przestrzennej izolacji."
  (Juszczyk S. 1998, s. 172-173)

• "Media proste są stosowane bez udziału urządzeń i energii elektrycznej, należą do nich: układanki, plansze, mapy, tablice, naturalne okazy, podręczniki drukowane, materiały kserograficzne, kredki, farby, etc. Media złożone, czyli techniczne, tworzą dwa elementy: urządzenia i materiały dydaktyczne, np. projektoskopy i foliogramy, magnetofony i nagrania audio, magnetowidy i kasety wideo, komputery i ich oprogramowanie. Klasyfikacją mediów nawiązującą do poprzedniej jest ich podział na media drukowane (papierowe) i elektroniczne (ekranowe)."
  (Juszczyk S. 1998, s. 18-19)

Jakubowska U. (red.), Komunikacja między ludźmi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007

• Środki przekazu zmieniają nasze związki w społeczeństwie i świecie oraz nasze rozumienie tego kim jesteśmy.
  (Jakubowska U. (red.) 2007, s. 241)

• Pokonywanie przeciążenia informacjami wymaga ustalenia priorytetów dotyczących korzystania z mediów stosownie do czyjejś wrażliwości medialnej.
  (Jakubowska U. (red.) 2007, s. 265)

• Aspekty kontekstów, które tworzą ramy komunikacji, to kultura, czas, związek, sytuacja i funkcja.
  (Jakubowska U. (red.) 2007, s. 265)

• Czasami medium jest wiadomością lub przynajmniej znaczną częścią wiadomości.
  (Jakubowska U. (red.) 2007, s. 259)

Mruk H. (red.), Komunikowanie się w marketingu, Polskie Towarzystwo Ekonomiczne, Warszawa 2004

• "W ramach funkcji rozgłosu do podstawowych zadań mediów należą:
  -tworzenie przez dane medium tła dla przekazu reklamowego,
  -tworzenie klimatu sprzyjającego percepcji reklamy,
  -przenoszenie wizerunku danego medium na wizerunek reklamowanego produktu czy firmy.
  W ramach funkcji transmisji podstawowe zadania mediów są związane z:
  -ciągłością dotarcia do danej grupy adresatów,
  -zapewnieniem właściwej częstotliwości,
  -selektywnością przekazu."
  (Mruk H. (red.) 2004, s. 24)
Komentarze i źródła pierwotne: prof. dr hab. Leszek Żabiński - Akademia Ekonomiczna w Katowicach, Katedra Polityki Rynkowej i Zarządzania Marketingowego