Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 249) Zarządzanie czasem ma gwarantować wykonanie kompletu prac w zdefiniowanym czasie. Składa się na to definiowanie zadań do wykonania, szeregowanie ich w czasie, szacowanie czasu wykonania poszczególnych prac, harmonogramowanie oraz kontrola opracowanego harmonogramu.
Słowa kluczowe:zarządzanie czasem Komentarze i źródła pierwotne: E. Nowak i inni, Rachunkowość w controllingu przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 1996 s. 28.
(cytat, str. 198) Zarządzanie czasem w procesach negocjacji i mediacji jest czynnikiem, który znacząco wpływa na ich przebieg i oczywiście także na ich efekt finalny. Nie zawsze chodzi tu o wykorzystanie presji czasu.
(parafraza, str. 90 - 96) Metody zarządzania czasem: - Arrow Diagramming Method (ADM) - czynności przedstawiamy za pomocą strzałek - Precedence Diagramming Method (PDM) - czynności przedstawiamy jako pudełka, a zależności między nimi jako strzałki - Critical Path Method (CPM) - określa ściśle czas trwania czynności - PERT - pierwsza metoda sieciowa; czynności mają probabilistyczny czas trwania (czas optymistyczny, pesymistyczny, najbardziej prawdopodobny) - wykresy Gantta - układ czynności realizowany jest w wersji planowanej i rzeczywistej.
(parafraza, str. 62) Zarządzanie czasem obejmuje: definiowanie czynności, sekwencjonowanie ich, szacowanie czasu trwania, konstruowanie planu czasowego oraz kontrolę planu czasowego.
(cytat, str. 27) Tak więc pierwszym wnioskiem dotyczącym gospodarowania czasem jest to, że niekiedy w znacznie większym stopniu powinniśmy rozwijać nasze umiejętności gospodarowania czasem niż umiejętności lub wiedze techniczną.
(cytat, str. 62) Głównym celem dobrego gospodarowania czasem i nagrodą za nie jest dobre samopoczucie, względna swoboda i świadomość panowania nad swoim życiem.
Tadeusz Oleksyn,
Sztuka kierowania. ,
Wyższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości im. Bogdana Jańskiego, Warszawa 2001, ISBN: 83-87897-17-5 (44+0)
(cytat, str. 43) Zarządzanie czasem opiera się na uniwersalnych funkcjach zarządzania. Tutaj również potrzebne są kompetentne planowanie, sprawne organizowanie, efektywne kierowanie ludźmi oraz skuteczna kontrola.
(cytat, str. 59) (Gołembski) Zarządzanie czasem pracy pracowników rozumieć należy jako ciągly proces, polegający na diagnozowaniu wykorzystania czasu pracy, identyfikowanie czynników wplywających na to wykorzystanie, a następnie projektowaniu systemów czasu pracy i systemów kontroli tak, aby optymalizować efektywnośc wykorzystania czasu pracy na poszczególnych stanowiskach w ramach dnaej struktury organizacyjnej.
(cytat, str. 53,65) Realizując zadania pogrupowane np. według formuły A, B, C, należy uwzględnić poziom wydajności psychofizycznej w zależności od pory dnia. Określeniu predyspozycji w ciągu dnia służy Krzywa REFA, zmian zamiennie Dobową Krzywą Wydajności lub Indywidualnym Rytmem Aktywności (IRA). Obrazuje ona zmieniającą się wydajność intelektualną oraz poziom koncentracji w zależności od pory dnia. (…) Pierwszy, tzw. przedpołudniowy, przypada na godziny 6.00 – 12.30. Podczas niego najlepiej działa pamięć krótkoterminowa. Wtedy należy wykonywać zadana nowe i trudne – słowem wymagające kreatywności. Drugi wyż – popołudniowy – zaczyn Asię około 15.30 i warto wówczas wykonywać zadania niewymagające twórczego myślenia. Istnieniu wyży towarzyszą oczywiście niże: pierwszy między 13.30 a 15.30, drugi z kolei pomiędzy 2.00 i 4.00 w nocy. Wówczas chęć do pracy jest najmniejsza.(…) Każdy z ludzi posiada inną krzywą wydajności, dlatego metoda ta jest równie ważna co skuteczna.
(cytat, str. 52 - 53) „Pożeracze czasu” zakłócenia odrywające menadżera od zasadniczych obowiązków oraz co najważniejsze, obniżające jego poziom koncentracji. Charakter „złodziei czasu” zależy od wielu czynników wewnętrznych oraz zewnętrznych organizacji. Do najważniejszych zaliczyć należy jednak brak planowania każdego dnia pracy oraz menadżera i konsekwentnej jego realizacji. Do najważniejszych złodziei (pożeraczy) czasu, z punktu widzenia menadżera, zaliczamy m.in.:
Próba wykonywania wszystkiego naraz,
Brak priorytetów,
Przerwy n nieplanowane rozmowy telefoniczne,
Przedłużające się posiedzenia,
Osobista dezorganizacja,
Nieplanowani goście,
Odkładanie pracy,
Nieumiejętność mówienia „nie”,
Zbytni perfekcjonizm, chęć posiadania wiedzy o wszystkim,
(cytat, str. 50) Reguła ta stanowi, że praca zajmuje dokładnie tyle czasu, ile go przeznaczono na jej wykonanie. Innymi słowy, jeżeli na zadanie założono trzy godziny, to jego realizacja pochłonie trzy godziny. Gdyby przyjęto jednak, że zadanie to należy skończyć w czasie o połowę krótszym, to także zostałoby ono zakończenie sukcesem. (...) Reguła Parkinsona zawiera podstawowy warunek. Dotyczy tylko tych części, które sami wykonujemy i/lub mamy na nie wpływ. Ponieważ zadani nieprzewidzialne są naturalnym elementem każdego dnia, należy pozostawić sobie wspomniany bufor czasu w proporcji 60:40
(cytat, str. 49) Reguła 60:40 mówi, że nie należy planować całego czasu, jaki się ma do dyspozycji, a jedynie jego 60%. Pozostałe 40% naszego czasu przypada po równo na czynności nieoczekiwane i spontaniczne. Ma to szczególne odniesienie do charakteru prac menadżera. Wspomniano już, że zadania kadry zarządzającej przedsiębiorstwem wynikają często z tego, co przyniesie dzień, ich precyzyjne zaplanowanie jest trudne. Wiele zadań pojawia się bardzo spontanicznie, wręcz nagle a ich charakter oraz częstotliwość posiadają znamiona wysoce nie usystematyzowany. Czynności nieoczekiwane to w przypadku zadań zawodowego kierownika nie tylko zalecenie, ale wręcz obowiązek. Czynności spontaniczne to również czas na pracę twórczą, przemyślenia.
(cytat, str. 48) Reguła ABC Przyjmuje się proporcję, iż czas poświęcony na wysiłek intelektualny w realizacji zadań A (najważniejszych) stanowiąc jedynie 15% wszystkich obowiązków, generuje aż 65% efektów. Sprawy oznaczone jako B (istotne) składają się na 20% wszystkich prac i gwarantują 20% efektów. Ostatni typ zadać C (najmniej ważne) wchodzą w skład aż 65% ogółu spraw i przynoszą tylko 15% efektów. Wielkości te należy traktować jasko wzorcowe, a co za tym idzie dopuszczalne są niewielkie odstępstwa.
(cytat, str. 47) Zasada Pareto określana często regułą 80/20 stała się dziś bardzo popularna w biznesie, także w zarządzaniu czasem. Rozwinięciem tej teorii są próby wytłumaczenia wielu innych zjawisk społecznych czy ekonomicznych, np.:
Około 80% przychodów przedsiębiorstwa generowanych jest przez około 20% jego klientów,
Około 80% wartości sprzedaży uzyskuje się dzięki 20 % produktów będących w ofercie,
Około 80% wartości intelektualnej przedsiębiorstwa reprezentowanej jest przez około 20% wszystkich pracowników,
Około 80% reklamacji składanych przez klientów ma swoje źródło w około 20% wszystkich przyczyn reklamacji,
Około 80% strat przedsiębiorstwa generowanych jest przez około 20% jego klientów,
Około 80% całkowitego czasu pracy menadżera skutkuje około 20% generowanych przez niego wyników,
Około 80% efektywności czasu pracy możemy uzyskać dzięki poświęceniu uwagi około 20% zadań, które są do wykonania,
Około 80% ludności danego regionu zajmuje około 20% jego terenów.
(cytat, str. 38) Prokrastynacja lub zwlekanie ( z łac. procrastinatio – odroczenie, zwłoka) – w psychologii: patologiczna tendencja do nieustannego przekładania pewnych czynności na później, ujawniającą się w różnych dziedzinach życia. Bywa nazywana „syndromem studenta”. Prokrastynator ma problemy z zabraniem się do pracy i odkłada jej wykonanie , zwłaszcza wtedy, gdy nie widzi natychmiastowych efektów. Prokrastynacja najczęściej pozostaje nierozpoznana, a osoby odwlekające uważa się po prostu za leniwe. Przypisuje się im brak siły woli i ambicji. (...) Cechą charakterystyczną „odwlekającego” jest ciągłe przekładanie zadań”na później”, co oznacza termin bliżej nie określony. Najczęściej zaś sprawy są przekładane aż do chwili, kiedy nieubłaganie zbliża się termin ich ostatecznej realizacji.
(cytat, str. 30) Zarządzanie czasem (ang. Time management) w najwęższym (i zarazem tradycyjnym) rozumieniu to stosowanie sprawdzonych w praktyce metod i technik pracy, które są zorientowane na cel i przyczyniają się do efektywnego wykorzystania czasu. W szerszym znaczeniu zaś – jako metoda redukująca działania, gdy nie jest tworzona wartość dodana (produkt lub usługa). Polega na zaniechaniu działań, a ściślej mówiąc na świadomości menadżera o tym, czego robić nie powinien. Menadżer zarządzając czasem eliminuje zadania oraz dostęp do siebie tych osób, które z punktu widzenia realizacji celów strategicznych przedsiębiorstwa są nieistotne. Menadżer dobrze zarządzający czasem skupia się na zadaniach najważniejszych. Innymi słowy, to osobiste, planowe i systematyczne realizowanie zadań najważniejszych i najpilniejszych połączone z delegowaniem zadań mniej ważnych i mniej pilnych, zmierzające do osiągnięcia sukcesu. Takie zarządzanie czasem znalazło konkretyzację m.in. w koncepcjach : 1. Zarządzania skierowanego na czas (ang. Time-based management), 2. Konkurowania czasem (ang. Time-based competition), jak również 3. Kompresji czasu (ang. Time compression ).
(cytat, str. 67 - 68) W swojej istocie bazuje on na odwróconej Macierzy Eisenhowera oraz Metodzie ABC, przy czym w górnych ćwiartkach nieco inaczej porządkuje czynności. Sytuację tę ilustruje tabela (…).
Pilne Niepilne Ważne I Zadania A lub B II Zadania A Kryzys, pilne problemy, projekty tuż przed ostatecznym terminem realizacji, zarządzanie ryzykiem, działania niecierpiące zwłoki. Przewidywać, dostrzegać możliwości i ryzyko, pielęgnować relacje z kolegami i współpracownikami, dokształcać się, regenerować siły. Działać tak szybko jak to tylko możliwe. Kierować się priorytetami. Nieważne III Zadania C IV Śmietnik Zakłócenia, część poczty, rozmowy telefoniczne, sprawozdania, ulubione zadania w pracy. Reklama, natłok informacyjny, pozorne przyjemności Delegować, racjonalizować lub rezygnować. Pominąć.
W przypadku Kwadratu Covey’a niepilność zadań jest wyznacznikiem hierarchii. W tej metodzie koncentracja dotyczy unikania stresu, niepotrzebnego ryzyka, jak również utrzymywania dobrych relacji z kolegami, współpracownikami. Osoby kierujące się tylko zasadami z I ćwiartki zamiast efektywnie i wydajnie pracować jako menedżer, „gaszą pożary”. Ich zadania są wykonywane w pośpiechu, przez co sprawiają wrażenie ludzi stale zajętych. Brak rzeczowej oceny i początkowego przypisania odpowiedniej rangi zadaniom sprawia, iż wykonują same pilne i ważne zadania, Faktycznie jednak większość tych zadań od samego początku takimi nie było. Niektóre zadania znajdujące się w III ćwiartce do tej pory odpierane jako strata czasu, otrzymują nowy pozytywny wymiar.