Przeglądaj katalog alfabetyczny według autorów, tytułów lub słów kluczowych. Kliknij odpowiedni przycisk poniżej, a następnie wybierz pierwszą literę nazwiska, tytułu czy słowa kluczowego.
(cytat, str. 76) Przynależność poszczególnych krajów do segmentów grupujących kraje o zbliżonym poziomie rozwoju gospodarczego określić można najprościej według wielkości dochodu narodowego brutto przypadającego na jednego mieszkańca. () Wyróżniono pięć stadiów rozwoju gospodarczego: społeczeństwo tradycyjne, stadium warunków przygotowawczych do startu, stadium startu, stadium osiągania dojrzałości, stadium wysokiej konsumpcji masowej.
(cytat, str. 109) Procedura segmentacji rynku obejmuje następujące etapy: -wybór kryteriów segmentacji rynku, -dobór próby do badań, -gromadzenie informacji, -utworzenie segmentów na podstawie przyjętych kryteriów, -dokonanie pogłębionej charakterystyki poszczególnych segmentów, -określenie wielkości poszczególnych segmentów
(cytat, str. 34 - 35) Rozwój kont osobistych, kredytów konsumpcyjnych, ratalnych, w rachunku bieżącym i kart płatniczych nastąpił w połowie lat 90. XX w. Przeprowadzona wówczas segmentacja klientów (podział rynku według określonego kryterium na jednorodne grupy klientów przy założeniu, że klienci bankowi mają różne preferencje, potrzeby, oczekiwania {klient to konsument, nabywca}) umożliwiła wzbogacenie oferty produktowo-usługowej dla konkretnej grupy klientów.
(cytat, str. 37) Mieć grupę o wspólnych interesach jest ważniejsze niż posiadać produkt. Żadne przedsiębiorstwo nie jest dzisiaj w stanie zdobyć wszystkich klientów. Wybierzcie sobie ściśle określoną grupę interesów z Waszego docelowego rynku. Wyspecjalizujcie się w zaspokajaniu jej potrzeb. Musicie wiedzieć o niej wszystko i stać się praktycznie jednym z jej przedstawicieli. Musicie się utożsamić z Waszą grupą zainteresowania.
Słowa kluczowe:segmentacja Komentarze i źródła pierwotne: * A. Kosieradzka, P. Piecuch, Kaizen, "Problemy jakości", 1998, nr 11.
(parafraza, str. 25 - 28) Skupianie się na rynku w niedostatecznym stopniu Objawy: - słabe rozpoznanie segmentów rynku, - brak ustaleń, które segmenty są priorytetowe, - brak menedżerów segmentów rynku. Rozwiązania: - zastosuj bardziej wyszukane techniki segmentacji rynku (np. segmentację według wartości, segmentację według korzyści, segmentację według lojalności klientów), - określ priorytetowe segmenty, - wprowadź specjalizację w działach sprzedaży.
(cytat, str. 28 - 29) (...) staraj się najpierw podzielić rynek na segmenty według odmiennych potrzeb lub poszukiwanych korzyści. Następnie staraj się wyszukać opisy demograficzne, które mogłyby korelować z tymi potrzebami i korzyściami, aby ułatwić sobie poszukiwanie kandydatów na klientów.
(cytat, str. 53) Segmenty rynkowe to stosunkowo homogeniczne zbiorowości potencjalnych nabywców. Segmenty ogólne wyznacza się na podstawie cech geograficznych, demograficznych i psychograficznych. Ostatnia kategoria służy ponadto do wyznaczania segmentów wg stylów życia.
(cytat, str. 53) Segmentacja rynku oznacza podział potencjalnych nabywców na grupy, które: - mają podobne potrzeby oraz - prawdopodobnie w zbliżony sposób zareagują na różne działania marketingowe Podstawą segmentacji są następujące czynniki: - geograficzne - demograficzne - psychograficzne - zachowania konsumentów
(cytat, str. 71) W miarę upływu czasu oraz bogacenia się gospodarstwa domowych zwiększało się zainteresowanie dopasowaniem samochodu do potrzeb konsumenta. Tak narodziła się idea segmentacji, czyli podziału ogółu konsumentów na miarę jednorodne grupy, charakteryzujące podobnymi potrzebami. W ten sposób, klasyfikując gospodarstwa domowe według np. liczebności, poziomu zamożności, miejsca zamieszkania, zasadne stało się dostosowanie samochodu do potrzeb wyodrębnionej grupy konsumentów.
(cytat, str. 72) Mówiąc o segmentacji jako podstawie działań marketingowych, należy wyjść od koncepcji STP, czyli: - segmentacja (segmentation), - wybór rynku docelowego (targeting), - pozycjonowanie (positioning).
(cytat, str. 122) „Segmentacja rynku oznacza podział rynku na odrębne grupy nabywców o różnych potrzebach, cechach i zachowaniach, które mogą wymagać odmiennych produktów lub instrumentów marketingowych”.
(cytat, str. 122) Procedura segmentacji rynku — sposób podejścia wykorzystywany w procesie podziału wszystkich nabywców określonego dobra lub usługi na w miarę jednorodne grupy (segmenty rynku).
(cytat, str. 122) Cechy psychograficzne — cechy nabywców charakteryzujące ich aktywność (pracę zawodową, hobby, kulturę, urlop, rozrywkę, sport itp.), zainteresowania (rodzina, dom, posada, sąsiedztwo, moda, żywienie itp.), opinie (o sobie samych, o sprawach społecznych, politycznych, o interesach, gospodarce, przyszłości itp.).
(cytat, str. 122) Cechy behawioralne — cechy nabywców charakteryzujące ich zachowania w sytuacji zakupu lub użytkowania produktu (usługi). Do najważniejszych spośród nich można zaliczyć częstość dokonywania zakupów, warunki zakupu, wiedzę o produkcie, lojalność wobec marki i punktu sprzedaży, posiadanie innych produktów jako symptom możliwości zakupu, oczekiwane przez konsumentów korzyści itp.
(cytat, str. 123) Segmentacja rynku- podział rynku na podstawie określonych kryteriów na względnie homogeniczne rynki cząstkowe (względnie jednorodne grupy konsumentów) nazywane segmentami, które wyznaczają obszar ekspansji przedsiębiorstwa i stanowią punkt odniesienia dla ustalenia rynku docelowego zbytu oraz formułowania strategii marketingowej”.
(cytat, str. 252) Przy segmentacji behawioralnej, nabywcy są dzieleni na grupy na podstawie ich wiedzy, postawy, sposobu użytkowania i reakcji na produkt. Wiele osób zajmujących się marketingiem uważa, że zmienne behawioralne są najlepszym punktem wyjścia do konstrukcji segmentów rynku.
(cytat, str. 122) Proces podziału klientów lub potencjalnych klientów z jednego rynku na różne grupy (segmenty), w obrębie których potrzeby klientów są identyczne lub zbliżone i można je zaspokoić swoistą kompozycją marketingową”.
(cytat, str. 78) W ramach kryteria demograficznego ogół konsumentów można dzielić w przekrojach takich jak: - wiek, - płeć, - miejsce zamieszkania, - poziom wykształcenia, - wykonywany zawód.
(cytat, str. 122) Cechy społeczno-ekonomiczne — cechy nabywców charakteryzujące ich dochody, zawód, wykształcenie, przynależność do określonej klasy lub grupy społecznej, wartość itp.
(cytat, str. 122) Cechy demograficzne — cechy nabywców charakteryzujące wiek, płeć, wielkość rodziny, fazę cyklu jej życia, status rodziny, narodowość itp.